- Konu Sahibi Sonbaharimhep
-
- #201
Yani her doktor sormaz evet bir de 5 haftalikta bence hic sormaz 7-8 olsa tamam da kalp atisi bile yoktur o yuzden sormamistir bir de corona var istememeni dogal karsilamistir.Doktorda hata yok canim soran da vardir elbet sormayanda sormak zorunda mi dersen tabiki hayir sormak zorunda degil. Viruste yogunlukta hangi hastasina ayri bu kadar ilgi gosterebilsin anliyorum .ama kotu oldugumu anladigini sanmiyorum cunku yuzume bile bakmadi evraklari verdi imzalat dedi.Allah hic bi saglik calisanimizi basimizdan eksik etmesin.annesi olarak ben yavruma sahip cikamadim onlar ne yapsin ki
Cok pismanim azcik kendimde olsam yaparmiydimAcil olarak tedavi görün lütfen.Geç bıle kalmışınız.Çocuk ıcın bızım hıc bır sey solemeye hakkımız yok .Insanlar onu rahmınde hıssedebılmek ıcın neler yapıyorlar .Ama ne dıyebılırız ?Allahla sızın aranuzda .Lıtfen tedavı olun lutfen
Kalp atisi duyulmuyordu haftaya duyulur demistiYani her doktor sormaz evet bir de 5 haftalikta bence hic sormaz 7-8 olsa tamam da kalp atisi bile yoktur o yuzden sormamistir bir de corona var istememeni dogal karsilamistir.
Sahip cikamadim deme saglikli zamanda allah tekrar nasip eder belki.
Acele edınnn.LutfennnCok pismanim azcik kendimde olsam yaparmiydimmide bulantimi bile ozledim ne kadar aci cekiyorum bi bilseniz yasayan bilir delirmek uzereydim cozum care dusunecek kadar bile iradem yoktu.saolun yorumunuz icin evet tedavi olacm
Gidecem canim .Ablacım şu kafayla zaten hamilelik yaşayamazsın, 2.çocuk hiç bakamazsın. Acilen tedaviye git artık. Bunca yıl ertelenen zaten çok yanlış ve kötü olmuş. Vakit geçirmeden doktora git.
Benzer seyler mi yasadiniz doktor size tani koydu mu
Kuranda 120 gun sonra ruh verildigi yazar yani o zamana kadar bir olusum var tabi ama Allah insallah 120 gunden onceki kurtajlari affederHanımlar mrb.bu postu gözyaşları icinde yazıyorum.2 haftadır ağlamaktan göZyaşı pinarlarim kurudu ama icimin yangini gecmiyor icimde kalbim patlayacakmis gibiyim.6 yıllik evliyim egitim fakultesi mezunuyum.eşim memur maddi durumunuz iyi 22 aylik bir kizim var.bekarken yasadigim ailevi sorunlarim nedeniyle psikolojik olarak kendimi bildim bileli lise yillarindan beri rahatsizdim.surrkli bunalma yasama istememe v.s
Ailemin islerine kosmaktan onlara kendimi feda etmekten hic kendime vakit ayiripta ne doktora gittim ne bisey.evliligimizin 4.yilinda kizima hamile kaldim .fakat hamile olunca bendeki sorunlar durduk yere tavan yapti.surekli yasamiyor hissi hayattan soguma unutkanlik gunluk islerimi bile yapamama v.s...
Dogumdan sonra ayni durum devam etti.4 ay annemlerde kaldim kotuyum dedim bakima ihtiyacim var baktilar ama anlamadilar beni hep beceriksiz olarak suclandim bi cocuga bile bakamiyor olarak halbuki psikolojik olarak o kadar kotuydum ki anlatamadim..anlamadilar..
Suan kizim 22 aylik ama hala iyim sayilmaz.2 hafta once bogulma nefes alamama sıkintidan kalbim patlicakmis gibi olma v.s olmaya basladi balkona atiyordum kendimi nefesimi veremiyordum sanki..1 kac gun sonra kusma basladi suphelendim test yaptim hamileymisim tekrar
Yaşamiyor hissi vardi surekli bende sanki ben degilimde baskasi yasiyor bedenim benim.hormonlarinda etkisiyle kendimi tam kaybettim persembe günu ogrenmistim hamileligimi cuma doktora gittim .aklimda hep istememe cocugu hep eski yasadiklarim .doktora sordum aldirmak istoyorim diye elime kagit verdi hemen doldur dedi.yemin ediyordum kendimde degildim .esimde gordu cok kotuydum oda gonlu olmssada izin verdi.ve ben kürtaj oldum.o kadar karsiydim ki beni taniyanlar tanir .bu karari kendimde olmadan verdim.eve geldim bi kac saat sonra olaylari idrak ancak edebildim ama bebegim gitmistihafta boyu dua ettim allahim ne olur alamamis olsun dedim ben ne yapmisim dedim.1 hafta sonra gittim tertemiz rahim dedi bogazim dugumlendi cok agladim.yaniyorum kizlar neden ben allahim .simdi psikolog arastiriyorum yemin ederim ki kendimde degildim yoksa yapmazdim noyle bisey.tatli ekmegim aci oldu rahat yatagim batar oldu.icimin acisi gecmiyor cok uzuluyorum yavruma .kizimlada ilgilenemiyorum uzuntuden.rahatsizligim ney onuda bilmiyorum hamililelik hormonlariyla bana kendimi kaybettirdi.nasil atlatcam bunu yasama nasil döncem nolur yardim edin
Online psikolog arastirin o zaman birsuru site var böyle.. bence şu an kendinize yapacağınız en büyük iyilik bu olur. Önce siz iyi olcaksiniz sonra cocugunuza çocuklarınıza fayda saglicaksiniz..Doguda bir il de oturuyorum.suan doktor bulamadim.pandemi nedeniyle ailemin yaninada gidemiyorum orda bi doktora gidecektim.
5 hafta 2 gunluktu.bazi yerlerde 40.gun ruh uflenir yaziyor.cok uzuluyorum aklimdan cikmiyorKuranda 120 gun sonra ruh verildigi yazar yani o zamana kadar bir olusum var tabi ama Allah insallah 120 gunden onceki kurtajlari affeder
Evet arastiriyorum tesekkur ederimOnline psikolog arastirin o zaman birsuru site var böyle.. bence şu an kendinize yapacağınız en büyük iyilik bu olur. Önce siz iyi olcaksiniz sonra cocugunuza çocuklarınıza fayda saglicaksiniz..
Tamm tesekkur ederimDoktor değil terapist hasta değilim yasadıgım travmalar ağır onlar üzerine çalısıyoruz ve iyi geliyor
Hamilelik hormonuyla beraber inan ki daha cok yukseldi hamile oldugumu ogrenmeden once basladi nefes alamama v.s durumlarim .tesekkur ederim yorumunuz icin.dogru bi karar olsada cok uzuluyor insan acaba diyor acaba iyi olabilirmiydi .ettafinizda benim durumumda olanlariniz varsa lutfen destek olun o kadar zor ki.evet kizim icin esim icin iyi olmaya ugrasiyorum zorda olsa.Bence hata olan bebeğinizi aldirmaniz değil , önceden tedavi olmamış olmanız. Doktora gidemedim diye bir bahane yok sizin bir bebeğiniz daha var onun için iyi olmalısiniz. Hamilelik hormonlarindan filan alınmış bir karAr değil o , bu kadar erken gebelikte.hamilelik hormonu öyle tavan yapmaz bişey farketmez siniz bile. Sizin ruh haliniz normal olmadığı için zaten öyle bir buhran yasamissiniz yani bu demek ki bebeği aldırmak doğru kararmış. Ne güzel sizin yanınızda eşiniz var mutlu olun ve bi an önce tedavi olun
İki çocuk arasında 2.5 yaş olacaktı yani iki tane bebeğe bakmak zorunda kalacaktiniz bu ne kadar zor bişey haberiniz var mı normal bir insan bile yeri geliyo bunalıp deliriyor gibi hissediyo , siz kendi kişisel bakımınızı yapamiyorken iki bebeğe hakkıyla bakabilecek miydiniz? O yüzden kendinizi suçlamayın, kuzuma kiydim fln demeyin o daha fetüs canlı bile değil inşallah daha iyi olunca bir daha bebeğiniz olur zaten
Yok canim daha 5 haftalik kan pihtisi gibi bile degil uzulmeyin insallah iyilesip kiziniza guzel anne olun5 hafta 2 gunluktu.bazi yerlerde 40.gun ruh uflenir yaziyor.cok uzuluyorum aklimdan cikmiyor
Inanin gunah kisminda bile degilim.ben yanayim gunahlar icinde ama bebegime bunu yapmasaydim atlatamiyorum.evet iyilescem elimden geleni yapiyorum suan.kimse yasamasin ins bu yadiklarimiYok canim daha 5 haftalik kan pihtisi gibi bile degil uzulmeyin insallah iyilesip kiziniza guzel anne olun
bnce cok acıl bır psıkolog bulup gorusmelısınız. kımse sızı bır uzman kadar ıyı anlayıp yonlendıremez.İnşirah suresı oku bırde ıcını ferahlatacaktır.Hanımlar mrb.bu postu gözyaşları icinde yazıyorum.2 haftadır ağlamaktan göZyaşı pinarlarim kurudu ama icimin yangini gecmiyor icimde kalbim patlayacakmis gibiyim.6 yıllik evliyim egitim fakultesi mezunuyum.eşim memur maddi durumunuz iyi 22 aylik bir kizim var.bekarken yasadigim ailevi sorunlarim nedeniyle psikolojik olarak kendimi bildim bileli lise yillarindan beri rahatsizdim.surrkli bunalma yasama istememe v.s
Ailemin islerine kosmaktan onlara kendimi feda etmekten hic kendime vakit ayiripta ne doktora gittim ne bisey.evliligimizin 4.yilinda kizima hamile kaldim .fakat hamile olunca bendeki sorunlar durduk yere tavan yapti.surekli yasamiyor hissi hayattan soguma unutkanlik gunluk islerimi bile yapamama v.s...
Dogumdan sonra ayni durum devam etti.4 ay annemlerde kaldim kotuyum dedim bakima ihtiyacim var baktilar ama anlamadilar beni hep beceriksiz olarak suclandim bi cocuga bile bakamiyor olarak halbuki psikolojik olarak o kadar kotuydum ki anlatamadim..anlamadilar..
Suan kizim 22 aylik ama hala iyim sayilmaz.2 hafta once bogulma nefes alamama sıkintidan kalbim patlicakmis gibi olma v.s olmaya basladi balkona atiyordum kendimi nefesimi veremiyordum sanki..1 kac gun sonra kusma basladi suphelendim test yaptim hamileymisim tekrar
Yaşamiyor hissi vardi surekli bende sanki ben degilimde baskasi yasiyor bedenim benim.hormonlarinda etkisiyle kendimi tam kaybettim persembe günu ogrenmistim hamileligimi cuma doktora gittim .aklimda hep istememe cocugu hep eski yasadiklarim .doktora sordum aldirmak istoyorim diye elime kagit verdi hemen doldur dedi.yemin ediyordum kendimde degildim .esimde gordu cok kotuydum oda gonlu olmssada izin verdi.ve ben kürtaj oldum.o kadar karsiydim ki beni taniyanlar tanir .bu karari kendimde olmadan verdim.eve geldim bi kac saat sonra olaylari idrak ancak edebildim ama bebegim gitmistihafta boyu dua ettim allahim ne olur alamamis olsun dedim ben ne yapmisim dedim.1 hafta sonra gittim tertemiz rahim dedi bogazim dugumlendi cok agladim.yaniyorum kizlar neden ben allahim .simdi psikolog arastiriyorum yemin ederim ki kendimde degildim yoksa yapmazdim noyle bisey.tatli ekmegim aci oldu rahat yatagim batar oldu.icimin acisi gecmiyor cok uzuluyorum yavruma .kizimlada ilgilenemiyorum uzuntuden.rahatsizligim ney onuda bilmiyorum hamililelik hormonlariyla bana kendimi kaybettirdi.nasil atlatcam bunu yasama nasil döncem nolur yardim edin
Üniversiteye giderken cok sıkıntili bi donemimdeydim maddi manevi ve ailevi sorunlar .kalbim patlicakmis gibi agriyordu hic gecmicek saniyordum sıkintilarim bi gece ruyamda insirah suresini gordum bunu oku diyordu hatta kur'an in su sayfasini ac oku diye ruyamda gordum.sabah kalktim hemen actim sayfasini insirah suresi ve anlamina baktigimda gozyaslarimi tutamadim rabbim beni seviyordu cok dua ettim duaya sigindim.ismini bile duymadigim duayi ruyamda sayfasina kadar girmustum hemde sıkintkyla kalp ferahligiyla ilgiliydi o gunden beri insirah i hep okurum.fakat suan okumak gelmiyor icimdem diyorum Allah im ben kendi canima kiydim ben hic biseye layik degilim icimi niye ferahlatim ki diyorum nasil istim bunu ben kotu bisey yaptimbnce cok acıl bır psıkolog bulup gorusmelısınız. kımse sızı bır uzman kadar ıyı anlayıp yonlendıremez.İnşirah suresı oku bırde ıcını ferahlatacaktır.
Lütfen lütfen lütfen bundan sonra iyi korununHanımlar mrb.bu postu gözyaşları icinde yazıyorum.2 haftadır ağlamaktan göZyaşı pinarlarim kurudu ama icimin yangini gecmiyor icimde kalbim patlayacakmis gibiyim.6 yıllik evliyim egitim fakultesi mezunuyum.eşim memur maddi durumunuz iyi 22 aylik bir kizim var.bekarken yasadigim ailevi sorunlarim nedeniyle psikolojik olarak kendimi bildim bileli lise yillarindan beri rahatsizdim.surrkli bunalma yasama istememe v.s
Ailemin islerine kosmaktan onlara kendimi feda etmekten hic kendime vakit ayiripta ne doktora gittim ne bisey.evliligimizin 4.yilinda kizima hamile kaldim .fakat hamile olunca bendeki sorunlar durduk yere tavan yapti.surekli yasamiyor hissi hayattan soguma unutkanlik gunluk islerimi bile yapamama v.s...
Dogumdan sonra ayni durum devam etti.4 ay annemlerde kaldim kotuyum dedim bakima ihtiyacim var baktilar ama anlamadilar beni hep beceriksiz olarak suclandim bi cocuga bile bakamiyor olarak halbuki psikolojik olarak o kadar kotuydum ki anlatamadim..anlamadilar..
Suan kizim 22 aylik ama hala iyim sayilmaz.2 hafta once bogulma nefes alamama sıkintidan kalbim patlicakmis gibi olma v.s olmaya basladi balkona atiyordum kendimi nefesimi veremiyordum sanki..1 kac gun sonra kusma basladi suphelendim test yaptim hamileymisim tekrar
Yaşamiyor hissi vardi surekli bende sanki ben degilimde baskasi yasiyor bedenim benim.hormonlarinda etkisiyle kendimi tam kaybettim persembe günu ogrenmistim hamileligimi cuma doktora gittim .aklimda hep istememe cocugu hep eski yasadiklarim .doktora sordum aldirmak istoyorim diye elime kagit verdi hemen doldur dedi.yemin ediyordum kendimde degildim .esimde gordu cok kotuydum oda gonlu olmssada izin verdi.ve ben kürtaj oldum.o kadar karsiydim ki beni taniyanlar tanir .bu karari kendimde olmadan verdim.eve geldim bi kac saat sonra olaylari idrak ancak edebildim ama bebegim gitmistihafta boyu dua ettim allahim ne olur alamamis olsun dedim ben ne yapmisim dedim.1 hafta sonra gittim tertemiz rahim dedi bogazim dugumlendi cok agladim.yaniyorum kizlar neden ben allahim .simdi psikolog arastiriyorum yemin ederim ki kendimde degildim yoksa yapmazdim noyle bisey.tatli ekmegim aci oldu rahat yatagim batar oldu.icimin acisi gecmiyor cok uzuluyorum yavruma .kizimlada ilgilenemiyorum uzuntuden.rahatsizligim ney onuda bilmiyorum hamililelik hormonlariyla bana kendimi kaybettirdi.nasil atlatcam bunu yasama nasil döncem nolur yardim edin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?