Kusurluk bir durum yok paylaşmak zorunda da değilsiniz zaten sadece sordum farklı tanılar kondu diyeTeşekkür ederim cevabınız için. Tanıları paylaşmak istemiyorum kusura bakmazsanız, çok hoşuma gitmiyor.
Toplumdan soyutlamak zaten doğru değil bence de, sosyal varlıklarız neticede. Soyutlayınca oraya böyle bir şey çıkıyor işte
Teşekkür ederim. Oldukları gibi kabul etme konusunda çok çalışmam gerekecek.
O tür zekadan bahsetmiyorum, çok fazla tıpçı tanıdım, bahsettiğim şey farklı.
Umarım ne diyeyimBulmuştur umarım öyle biriniMutluluk aşırı bireysel.
zeka düzeyi yüksek adamı napcan kız:)Merhaba arkadaşlar,
Size enginlere sığmayıp taşan yalnızlığımdan bahsetmek istiyorum. Aslında durumun az çok farkındaydım ancak doğum günüm olunca baya koydu
Başlarda çok tatlıydı bu durum, bile isteye yaptım. Sinemaya gideceğimi anlayıp peşime takılmasın millet diye onu bile gizliyordum. Tek başıma gezmek, tek başıma sinemaya gitmek, tek başıma kitapçıda dolaşmak vs huzur veriyordu bana. Yalnız yaşayacağım günleri heyecanla bekliyordum, 2 senedir yalnız yaşıyorum, birkaç ay sonra bir süreliğine ailemin yanına dönmem gerekecek, sonra tekrar yalnızlık.
Zamanla işin tadı kaçmaya başladı arkadaşlar. Çok okul değiştirmişliğim, çok insanla muhattap olmuşluğum vardır. Bu kadar insan içinden bir tane bile mi doğum günümde arayıp soracak adam bulamadım, şaka gibi.
Bazı psikolojik problemlerim var ama gittiğim psikiyatristlerin zeka düzeylerini beğenmediğim için tedavileri yarım bıraktım hep. Buradan bir özeleştiri çıkartıyorum; insanları beğenmiyorum evet, ukalayım. Benim zekam fena değildir, bilgi düzeyim de aynı şekilde. Bir insanı hayatıma alabilmek için benimle en azından aynı seviyede olmasını bekliyorum. Bunu yaptığım için pişman mıyım? Hayır.
Ama aynı zamanda eğlenceli bir arkadaşımdır, insanlar genelde benimle vakit geçirmekten hoşlanırlar ama biraz fazla yakınıma girdikleri anda ben onları uzaklaştırırım.
Duygusal ilişkilere gelirsek ise, bunun için kullanabileceğim en uygun kelime katastrofik olur. Başarısız ilişkilerim ve ilişki girişimlerimi toplasak Mars'a gidip gelirdik ama bence toplamaya hiç gerek yok. Bunların da çeşitli nedenleri var tabii.
Yalnız yaşayan, ailesi dışında herhangi bir insanla ilişkisi olmayan kadınlardan öneriler gelse hiç fena olmaz sanki. Aynı zamanda önümde önemli bir sınav var ama benim çalışma motivasyonum ve konsantrasyonum eksilerde seyrediyor.
Bir de, düğünde kılıçla pasta kesmek bir tek bana mı komik geliyor?
Aynen öyle truncupijama. Genel kültürü mükemmel olan birisi herhangi bir meslekte başarili değildir.mesleğinde çok başarili olan biriside genel kültür edebiyat sosyal hayatta başarili değildir.herkes her alanda başarili olamaz çok güzel izah etmişsin.her insan bazı yönlerden eksiktirPsikiyatristlerin zeka düzeylerinin bir önemi olduğunu düşünmüyorum :)
Aldıkları eğitimi başarılı tamamlamaları yeterli.
Her başarılı doktor, mühendis, öğretmen zeki olmayabilir.
Ama öğrendikleri şeyi yapmak da başarılıdırlar.
Buna karşılık üstün zekalı bir çok insan da mesleki olarak başarılı değildir.
Neyse, işinde iyi birini bulun tedaviye ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsanız.
Sizin gibi insanlar bana insan ilişkilerindeki başarısızlıklarını böyle kamufle ediyormuş gibi geliyor.
Başarısızlık derken sempatik ve hoşsohbet olabilirsiniz, ama sürdürülebilir ilişkileriniz olmuyordur. Bağlanma probleminiz olabilir.
Güvene probleminiz olabilir. Vs...
Bana komple düğün olayı komik geliyorMerhaba arkadaşlar,
Size enginlere sığmayıp taşan yalnızlığımdan bahsetmek istiyorum. Aslında durumun az çok farkındaydım ancak doğum günüm olunca baya koydu
Başlarda çok tatlıydı bu durum, bile isteye yaptım. Sinemaya gideceğimi anlayıp peşime takılmasın millet diye onu bile gizliyordum. Tek başıma gezmek, tek başıma sinemaya gitmek, tek başıma kitapçıda dolaşmak vs huzur veriyordu bana. Yalnız yaşayacağım günleri heyecanla bekliyordum, 2 senedir yalnız yaşıyorum, birkaç ay sonra bir süreliğine ailemin yanına dönmem gerekecek, sonra tekrar yalnızlık.
Zamanla işin tadı kaçmaya başladı arkadaşlar. Çok okul değiştirmişliğim, çok insanla muhattap olmuşluğum vardır. Bu kadar insan içinden bir tane bile mi doğum günümde arayıp soracak adam bulamadım, şaka gibi.
Bazı psikolojik problemlerim var ama gittiğim psikiyatristlerin zeka düzeylerini beğenmediğim için tedavileri yarım bıraktım hep. Buradan bir özeleştiri çıkartıyorum; insanları beğenmiyorum evet, ukalayım. Benim zekam fena değildir, bilgi düzeyim de aynı şekilde. Bir insanı hayatıma alabilmek için benimle en azından aynı seviyede olmasını bekliyorum. Bunu yaptığım için pişman mıyım? Hayır.
Ama aynı zamanda eğlenceli bir arkadaşımdır, insanlar genelde benimle vakit geçirmekten hoşlanırlar ama biraz fazla yakınıma girdikleri anda ben onları uzaklaştırırım.
Duygusal ilişkilere gelirsek ise, bunun için kullanabileceğim en uygun kelime katastrofik olur. Başarısız ilişkilerim ve ilişki girişimlerimi toplasak Mars'a gidip gelirdik ama bence toplamaya hiç gerek yok. Bunların da çeşitli nedenleri var tabii.
Yalnız yaşayan, ailesi dışında herhangi bir insanla ilişkisi olmayan kadınlardan öneriler gelse hiç fena olmaz sanki. Aynı zamanda önümde önemli bir sınav var ama benim çalışma motivasyonum ve konsantrasyonum eksilerde seyrediyor.
Bir de, düğünde kılıçla pasta kesmek bir tek bana mı komik geliyor?
Gireceğiniz sınav nedir? Algıda seçiciyim buna odaklandımMerhaba arkadaşlar,
Size enginlere sığmayıp taşan yalnızlığımdan bahsetmek istiyorum. Aslında durumun az çok farkındaydım ancak doğum günüm olunca baya koydu
Başlarda çok tatlıydı bu durum, bile isteye yaptım. Sinemaya gideceğimi anlayıp peşime takılmasın millet diye onu bile gizliyordum. Tek başıma gezmek, tek başıma sinemaya gitmek, tek başıma kitapçıda dolaşmak vs huzur veriyordu bana. Yalnız yaşayacağım günleri heyecanla bekliyordum, 2 senedir yalnız yaşıyorum, birkaç ay sonra bir süreliğine ailemin yanına dönmem gerekecek, sonra tekrar yalnızlık.
Zamanla işin tadı kaçmaya başladı arkadaşlar. Çok okul değiştirmişliğim, çok insanla muhattap olmuşluğum vardır. Bu kadar insan içinden bir tane bile mi doğum günümde arayıp soracak adam bulamadım, şaka gibi.
Bazı psikolojik problemlerim var ama gittiğim psikiyatristlerin zeka düzeylerini beğenmediğim için tedavileri yarım bıraktım hep. Buradan bir özeleştiri çıkartıyorum; insanları beğenmiyorum evet, ukalayım. Benim zekam fena değildir, bilgi düzeyim de aynı şekilde. Bir insanı hayatıma alabilmek için benimle en azından aynı seviyede olmasını bekliyorum. Bunu yaptığım için pişman mıyım? Hayır.
Ama aynı zamanda eğlenceli bir arkadaşımdır, insanlar genelde benimle vakit geçirmekten hoşlanırlar ama biraz fazla yakınıma girdikleri anda ben onları uzaklaştırırım.
Duygusal ilişkilere gelirsek ise, bunun için kullanabileceğim en uygun kelime katastrofik olur. Başarısız ilişkilerim ve ilişki girişimlerimi toplasak Mars'a gidip gelirdik ama bence toplamaya hiç gerek yok. Bunların da çeşitli nedenleri var tabii.
Yalnız yaşayan, ailesi dışında herhangi bir insanla ilişkisi olmayan kadınlardan öneriler gelse hiç fena olmaz sanki. Aynı zamanda önümde önemli bir sınav var ama benim çalışma motivasyonum ve konsantrasyonum eksilerde seyrediyor.
Bir de, düğünde kılıçla pasta kesmek bir tek bana mı komik geliyor?
Gireceğiniz sınav nedir? Algıda seçiciyim buna odaklandım
Kusurluk bir durum yok paylaşmak zorunda da değilsiniz zaten sadece sordum farklı tanılar kondu diye
Bence sosyallik konusunda da kendinizi soyutluyorsunuz gibi geldi
Asosyallik kötü değil elbette bir tercih de olabilir ama hem şikayet edip hem de umursamaz bir imaj çiziyor olmanızı garipsedim şu an
sosyal deney mi yapıyorsunuz nedir?
gitgide yalnızlaşıyoruz
bakıyorum çevreme çoğunluk kediye köpeğe sarmış durumda
6 yıldır yalnız yaşıyorum
son zamanlar boğulmaya başladım
gelecek korkusu sardı
bu şekilde yapayalnız ölmek istemiyorum
20 li yaşlarda en büyük hayalim yalnız yaşamaktı halbu ki ...
Konu başlığınız çok hoşuma gitti kitap adı olmuş resmen. :))
Bana pasta kesmenin yanısıra bilimum düğün, nişan, sünnet eğlenceleri çok saçma gelir.
Yalnızlık olayına gelirsek de, evet ailesi dışında kimseyle görüşmeyen çekirdek aile tabi ana- baba- kardeş ben varım mesela. Ha bir de kızkardeşim saydığım bir kankacığım var görüştüğüm.
Sizi bilemem ama benim hayattan ve insanlardan yediğim kazıklar hayli yüklü olunca bu aralar yalnızlık iyi geliyor. Artık hayat felsefem no man no cry.
Gerçi eskiden de çok sosyal bir tip değildim de o ayrı mesele.
Öneri kısmına gelince de, ben kendimi okumaya verdim yıllardır. Kişisel kaçış noktam okumak. Hayat akıp gidiyor zaten kendi hızında. Günlük gaileler, iş ve kitaplar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?