Yaaaa benim oğlak vardı ya bir tane, 8 senedir gidip bir yere varmayan
o da askerdeyken bana şey demişti 'arada bir şeyler karaliyorum, arkadaşlarım ısrar ediyor askerlik bitince kitap haline getir diye,senin de fikrini almak istedim'.
İyyyy hayatımda gördüğüm ennn keko şiirler. Şiir yani kalpe ok atılmış da kan damlıyor gibi kokuyor, öyle bir şiir. Ölene kadar unutamama hikayesi falan, bir de uzattikca uzatmış.
Eski sevgilim de şiir yazardi ama 'prensesim merak etme ben oyundayim/seninleyken niyeyse hep kedi modundayim' şeklinde siirlerdi, bir güzelliği,ne bileyim kafiyesi,ölçüsü falan vardı. Bununki düz keko.
Neyse ki gerçekten hiç beğenmediğimi, ama şiirden anlayan biri olmadığımi, benim gibi şiirden anlamayanlarin hevesini kırmasina izin vermemesini falan söyledim de, daha da bana şiir atmadı.
İki yalandan övseydim bunca sene hala maruz kalacaktım belki de
Ama senin için şu yokluk döneminde böyle bir sebepten işi gücü ,eşi dostu olan, yakışıklı adamı tepmek sence mantikli mi??? Bak oglak'in da siirleri kekomançiydi, düşünceleri fi tarihinden kalma, kendini beğenmişliği nirvanadaydi ,ama yoklukta da gidiyordu:) şiirleri kötüydü ama sesi guzeldi, enstrüman çalardı, fikirleri fi tarihinden kalmaydi ama filinta gibi yağuşukluydu,kendini beğenmişti ama iltifat etmeyi de severdi
bir huyundan elenir mi hiç adam??? Sende bir tanı, elbet bazı artıları vardır şiirlerini az görmeni sağlayacak.
Bu devirde adam kolay bulunmuyor kanka