Bağımsız olmanızı kıskanmışlar, duruşunuzdan eminseniz hiç kimsenin nasıl baktığına nasıl yorumladığına takılmayın. Aksine özgürüm keyfime bakıyorum deyip geçin, kuduruyorlar bende böyle yapıyorum da biliyorummerhaba 34 yaşına girecek bir memurum. aynı şehirde ailem olmasına rağmen ben isyerime yakın daire tuttum. ama bunu söylediğim birkac arkadaş hiç sevinmiş gibi olmadı. kurumda evlenenler,nişanlanan 2 kadın var ben ise ne eş ne sevgili,hiç birşeyim olmadan bir daire tuttum.
kendimi tuhaf hissediyorum lütfen beni yargılamayın, isyerinde tek bekar ben kaldım, üstelik kahve icmeye gittigim kisiler beni çağırmadılar hem de tuttuğum sitenin karsisindaki yere. çok zoruma gitti. kendimi hicbir yere ait hissetmiyorum.sanki bekarlığım insanlara dert olacakmış gibi. yanlış anlaşılcam diye tribe girdim. çok çalışıyorum, projeler yapıyorum, çabalıyorum ama yine de yaptıklarımdan takdir görmüyorum.sevilmiyorum, gruplaşmanın dışında kaldım.(kimseye bisey yapmadım güleryüzle davrandım, arabamla duraga biraktim,yeni atanan o kisiye destek oldum) ama bir baktım ki ben buluşmalara çağrılmayan biri oldum. sebebini bulamıyorum ben buradan ne kadar depresif şeyler yazsam da dışarıda gülen,sohbet eden biriyim ama itici mi görünüyorum ya da ukala diye kendimi sorguluyorum. kendimi yalnız hissediyorum.
hayatımda kimse yok acaba tanışacağım kişiler tek yaşıyorum diye hakkımda kötü düşünürler mi. yalnızlık,bir kalıba sığamamak bana çok zor geldi. üstelik flört durumlarım sıfır,kendimi iyice saldım işten eve evden işe.uygulamalar dışında tanişmalara fırsatım yok. o arkadaslik uygulamalarına da ben önyargılıyım.
sizce yalnız yaşayan bir kadın kötü mü görünür,itici mi oluyor ya da tam tersi başarılı,özgür bir birey olarak mı algılanır?
beni dışlayan kisilere nasıl davranmalıyım?
fikirlerinizi merak ediyorum, sevgiler
ben de herkesle konusyorum, çok aktifim isyerinde calismalarda, herkesle sohbet ederim sadece kurum m.yardimcisinin karisiyla tartismam oldu o da aylar önce, onun disinda kimseyle bir sorunum olmadi ama o kisiye de alip bulustuklarini görünce hakkımda konustuklarini düsündümBenim arkadaşım 41 yaşında ve bekar. Ben evliyim. Yıllardır arkadaşız. Oda ailesiyle aynı ilde yaşıyor. Ev alıp tek başına yaşamasına destek oluyorum. Ev ilanı atıyorum misal. En çok istediğim bağımsız olsun. Belli bir yaştan sora aileyle de olmuyor.
O arkadaş çok sosyal. Herkesle konuşur. Sizden kaynaklandığını düşünüyorum.
gayet memnunum çok rahatım burda sadece arkadaş ortamim yok çok gruplaşma var burdaBazi yerlerde insanlar toksik oluyor .son isyerimde bir kere bile ogle yemegine cagirilmadim .hic bir problemimde yoktu .tayin iste okul degis .
daha atanali 3 yil oldu araba aldim sadece ev icin en az 5 6 yil daha ailemle olmaliydim, mental olarak zor geldi, zorlu bir cocukluk ve genclik yasadim ailemin evindeBen sakaryada yaşıyorum buranın yobazlık seviyesi bambaşka burada bile alıştılar herkes evlenecek diye bir şey yok evlenemedin diye kendi düzenin olmasın mı ben 18 yaşımda evden gittim okul bitince de dönmedim eğer evlenmemiş olsaydım kendi evim olsun isterdim yarın boşansam yine yalnız yaşarım. Çevreye açıklama yapmak zorunda değilsin hatta keşke aile evindeyken 1+1 ev alsaydın. Ne yapacaksın millet ayıplayacak diye taşınacak mısın onlar biliyor artık trklif edip eve gelmeleri lazım gelmiyorlarsa davet etme
üzdü2025in Ankara’sında memur bir kadın bu soruyu sormuyor olmalı
büyüksehirde yaşıyorum ama mesai arkadaslarım çoğunlukla evli barklı ya da ayni kurumda tanışıp patır patır evleniyorlar, ben burda biraz ayrık otu gibi oldummHangi şehirde yaşıyorsunuz ?
Yaşadığınız yere göre insanların bakışı değişir
Anadolu’da ufak bir yerde yaşıyorsanız insanlar yaftalayabilir
İstanbul İzmir gibi bir yerde iseniz kimse yadırgamaz.
Bence zaten 18 yaşını geçen herkes tek yaşamayı
Takılmayın insanlarabüyüksehirde yaşıyorum ama mesai arkadaslarım çoğunlukla evli barklı ya da ayni kurumda tanışıp patır patır evleniyorlar, ben burda biraz ayrık otu gibi oldumm
haklısınız bunu dikkate alacağım, gerçekten söylemeye gerek yok erkeklere20li yaslarini yalniz yasayarak geciren, simdi de kismen yalniz yasayan 35 yasinda biri olarak onerim, flortlerinize yeni tanistiginizda yalniz yaşadığınızı soylemeyin. Gecistirin ya da "yalniz yasiyorum ama bu ara annem/kuzenim vs bende" deyin.
Maalesef kadinin yalniz yaşadığını duyunca bazi erkekler bir anda "e ev de varmis sevisek o zaman" moduna girebiliyor.
Onun disinda yalniz yasamak candir, sahanedir, en guzelidir.
Ne kadar üzmüş sizi başkalarının evlenmesi. Sanki bir üstünlük gibi görüyorsunuz evlenmeyi, bir başarı yetenek simgesi. Evlenmek sizi başarılı , normal , üstün biri yapmaz. Kendi başınıza kaldırmakta zorlandığınız derlerin sayıca artmasını sağlar sadece. Sizin bakış açınız çok tehlikeli, biri gelecek ve siz ne olursa olsun sırf evlenmiş olmak için evlenecek ve gene ne olursa olsun , bu evliliği sürdürmeye çalışacak bir havanız var.büyüksehirde yaşıyorum ama mesai arkadaslarım çoğunlukla evli barklı ya da ayni kurumda tanışıp patır patır evleniyorlar, ben burda biraz ayrık otu gibi oldumm
Toplum sayesinde evlenemediğimiz için böyle hissettiriyorlar …Ne kadar üzmüş sizi başkalarının evlenmesi. Sanki bir üstünlük gibi görüyorsunuz evlenmeyi, bir başarı yetenek simgesi. Evlenmek sizi başarılı , normal , üstün biri yapmaz. Kendi başınıza kaldırmakta zorlandığınız derlerin sayıca artmasını sağlar sadece. Sizin bakış açınız çok tehlikeli, biri gelecek ve siz ne olursa olsun sırf evlenmiş olmak için evlenecek ve gene ne olursa olsun , bu evliliği sürdürmeye çalışacak bir havanız var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?