- 21 Haziran 2015
- 4.406
- 7.029
-
- Konu Sahibi burcubahar0635
- #41
Bakın hamilelikten dolayı çok hassassiniz bu durumu anlayabiliyorum ama bu şekilde sürekli beklenti içine girerseniz siz ve çocuğunuz bundan olumsuz etkilenir. Benim ailemin de durumu çok iyi babamın birkaç tane evi var çok iyi bir geliri var. Benden küçük kardeşlerime çok şey yapıldı. Bana da yapıldı ama olması gerektiği kadar. Ben evin büyüğü olmanın dezavantajı diye düşündüm hep. Doğum iznim bitince ise döndüm. Kimseye muhtaç olmak istemedim. Ne anneme ne kv e çocuğuma bakar mısınız demedim bakıcı tuttum. Kirada oturuyorum ev almaya karar verdik baba evin birini de bize ver demedim demem de o evler benim değil babamın. Bu düşüncemi kardeşlerime yaptığı yardım değiştirmez. Ben hep dua ettim. Allahım sen bize geçim kolaylığı ver kimseye muhtaç etme diye. Babamdan istesem verir bilirim. Ama belki karakter meselesi ama ben çok çok zorda kalmadıkça istemem.
İşte tam da bu yüzden tek çocuk yapmayı planlıyorum. Ben de çektim bu durumdan. Çeken çok kişiyi de gördüm. Aileler illa ki bi çocuğunu daha fazla seviyor. Ben bu günahı üzerime almak istemem. Ben seni çok iyi anlıyorum. İnsanın canı çok yanıyo bu durumda. İnsan işte annem diğer kardeşimi daha çok seviyo nolcak sanki diyemiyor. Samimi mutlu mutlu yaşayalım istiyor ama olmuyor. Olmuyor işte ne yaparsan yap. Bende cok iyi davrandım. Kardeşime de düzgün davransın diye ne hediyeler aldım zamanında. Of gözlerim sulandı. Neyse ben çözümü şöyle buldum. Telefonda sildigini söyleme. Emin ol bu durum senin canını ilerde daha çok yakacak. Şimdi yakmasa bile bir yıl sonra yakacak. Yapman gereken içinde bitirmek herşeyi. Birşey bekleme birşey isteme. Meraba meraba konuş. Bi dertleri olunca yardıma da gitme. Evlerine asla gitme yani. Çağırma da kimseyi. Gelmek isteyen gelsin. Telefon gelirse bişey olmamış gibi konuş ama samimi olma. Kabul etmek zor biliyorum. Otuzuma geldim hala içimde yaradır. Ne yapalım tercihi böyle yaptılar
İşte telefonda bana böyle yaptınız dersen aa oyle mi kusura bakma demeyecekler. Seni suçlayacaklar sonuna kadar. Hatta belki herşeyin senin yüzünden olduğunu söyleyecekler daha çok canın yanacak emin ol. Ben denedim kötü oldu. Hicbirsey olmamış gibi davranıp evlerine gitmemek ve hicbirsey istememek bunun altın kurali emin ol. Ben de böyle olmasını istemezdim ama oldu işte. Onlar tercihini yaptı. Yabancı insanlar olsa hayattan çoktan çıkarırdım ama ana babaya olmuyo emin ol. Kafanı rahatlatmak adına benim dediğimi yap. Onlar yanlış yaptığını bilmiyolar mı sanki biliyolar. Senin telefonda söylemen onların umrunda bile olmaz, senin canın yanarDediklerin doğru aslında, onlara onların bana davrandığı gibi el gibi davranmak, ihtiyaçları olduğunda toz olmak aslında tam olarak onların hak ettiği şey.Ama ben de maalesef gaddar bi insan değilim kinci de değilim içimde tutamam hemen yumuşarım her şeyi çabuk unuturum.O yüzden bu dediğini yapabilir miyim bilmiyorum.Senin için de çok üzüldüm evet dediğin gibi insanız işte, amaan diyip geçemiyoruz.
Bi de etrafımda o kadar çok insan var ki ailesi insanlar için neler yapıyo.Canı sarma istedi diye tencere tencere yapıp yollayan, her gün arayan en ince detayına kadar bebeği soran, özenip bezenip hediyeler alan, sürprizler hazırlayan,evladı için işini gücünü bırakıp şehir değiştiren, her türlü sonuna kadar yanında olan aileler...
Bunlar çok uzakta değiller yani etrafta bolca varlar.Bi de kendime bakıyorum ne beni soran var ne bebeğimi.Günlerdir telefonum bile çalmadı.Sonra gel de bişi olmamış gibi davran...
Şöyle bir düşünün annenize babanıza söylediklerinizi onlar da insan belki bir sözünüze çok kırılmışlardır. Siz özür dilemeyi deneyin. O büyük erdemi siz gösterin. Aile bu arkadaş degil ki bir kalemde silesiniz.Beni kendileri beklentiye soktular.Yoksa zaten ben onları tanıdığım kadarıyla benim için hiçbişi yapılmayacağını biliyodum.Sonra da nasılsın demek için bile aramadılar.Bende de onca olay patlamış oldu böylece.Valla ailemizden de bişi beklemiceksek ölelim bence.
Bizde böyle bir adaletsizlik yaşadık asla unutamıyorumAdaletsizlik olmuş. ...sizi cok iyi anliyorum merak etmeyin kiymetinizi anlamadan ölmezler bize de babaannem dedem böyleydi üvey torun muamelesi yaptılar sürekli amcamın çocukları diyip öluyorlardi .bir dede düşünün iki torunu aynı yaşta birinin elinden tutuyor mağazaya götürüyor kıyafet alıyor harclık veriyor alisveris yapiyor diğeri öyle köşede izliyor bunu izleyen 9 yaşında ki kardeşim ...dedem hastalandi o cok sevdiği amcam ve karısı birgün arayıp sormadı aylarca hastanelerde annem babam ben baktık anneme diyor sen çok hakkaniyetli birisin ben değerinizi bilemedim ( bir kac gün memlekette hastanede yatarken amcam gidip adam ölüm döşeğinde para istiyor kendisine ev ve defalarca para verilip çocuklarına yıllarca bakılmasına rağmen ) annem onun özyeğni bide ninem aklı dengesini kaybetti sadece bizi hatırlıyor geri kalan kimseyi hatırlamıyor o amcam ve karısı bir gün ziyaret etmedilerkardeşim şimdi 13 yaşında dedem öldü halen bile dedemin yaptığı şeyleri söyler ..sizde boşverin Allah görüyor hepsini silin gitsin bir gün anlayacaklar değeri nizi merak etmeyin
Ben bunu farkediyor ama ailemle iliskimi bozmuyorum.Oldugu kadar goturuyorum.Sen de tamamen bozma bence.Cunku iliskileriniz tamamen koptugunda da mutlu olmayacaksin.Sadece seviyeli gorusun..Benim derdim mal mülk de değil çünkü.Yıllardır bana yapılan haksızlıklar ve ayrımcılıklar.İnsanların bu tür durumlarda her zaman kendi başının çaresine bakması gerektiğini ve kimseden bişey beklememesi gerektiğini düşünüyorum hala da öyle.Ama bir evlada her şeyi yapıp, kayırıp diğerinin hakkının yenmesini hoş karşılamıyorum hiçbi zaman da bu tür hak yenmesi olaylarını hoş karşılamicam.
Lütfen hanımlar tartışmaya girmeyin.
Sağlıklı bir gebelik dilerim, benden size tavsiye hayatta anne babanız dahi olsa kimseyle ilgili maddi manevi beklentiye girmeyin üzülürsünüz.
Mal mülk onların, seni ilgilendirmez istersem hepsini hibe ederim dese diyecek söz bulamazsınız, aramıyorsunuz diye sitem etseniz bir laf söylerler gücünüze gider.
Sizin aileniz, eşinizin ailesi aramıyorlarsa ilgilenmiyorlarsa boşvereceksiniz, kendi yağınızla kavruluyor musunuz? Eşinizle iyi misiniz, huzurunuz yerinde mi? Bitti, ailedir sevgi saygı olur, bayram seyran görüşürsünüz, hepsi o kadar.
Adaletsizlik olmuş. ...sizi cok iyi anliyorum merak etmeyin kiymetinizi anlamadan ölmezler bize de babaannem dedem böyleydi üvey torun muamelesi yaptılar sürekli amcamın çocukları diyip öluyorlardi .bir dede düşünün iki torunu aynı yaşta birinin elinden tutuyor mağazaya götürüyor kıyafet alıyor harclık veriyor alisveris yapiyor diğeri öyle köşede izliyor bunu izleyen 9 yaşında ki kardeşim ...dedem hastalandi o cok sevdiği amcam ve karısı birgün arayıp sormadı aylarca hastanelerde annem babam ben baktık anneme diyor sen çok hakkaniyetli birisin ben değerinizi bilemedim ( bir kac gün memlekette hastanede yatarken amcam gidip adam ölüm döşeğinde para istiyor kendisine ev ve defalarca para verilip çocuklarına yıllarca bakılmasına rağmen ) annem onun özyeğni bide ninem aklı dengesini kaybetti sadece bizi hatırlıyor geri kalan kimseyi hatırlamıyor o amcam ve karısı bir gün ziyaret etmedilerkardeşim şimdi 13 yaşında dedem öldü halen bile dedemin yaptığı şeyleri söyler ..sizde boşverin Allah görüyor hepsini silin gitsin bir gün anlayacaklar değeri nizi merak etmeyin
Gerçekten çok üzüldüm, bu nasıl aile, nasıl sana el gibi davranırlar bu kadar anlamak mümkün değil. Aile her çocuğunu eşit sever mi bu mümkün mü bilmiyorum, anne değilim, eşit sevemeyen çok gördüm ama bu denli ayrımcılık asla kabul edilemez.
Yaşamayan anlamıyor, aslında sizinki beklenti değil haksızlığa uğramak. Mağdur olmak. İnsan bazen duygularla da zulme uğrar, ben de benzerini bir abi bozuntusunda yaşadım o yüzden anlıyorum. Atsan atılmaz satsan satılmaz. En sonunda artık psikologla görüştüm ve hayatımdan, zihnimden sildim. Merhaba merhaba, ararsa ya da görürsem.
Amma ve bir haksızlık olsa çatır çatır alırdım. Bence önce doğumu bekle, bakalım ne olacak, bebeği görmeye gelecek mi baban. Sonra hakkının peşine düş. Kimse kimseye enayi muamelesi yapamaz, hamileliğinde üzülme ama sonrasında hakkını geniş geniş ara.
Bence direkt bebeginize odaklanin dogum sonrasi hem.cok guzel hemde cok zor. Sutunuzu bile etkiler. Bir daha bebeginiz bu doneme gelmeyecek evet yasadiklariniz zor ama kiymetini bilin bu gunlerinizin.
Şöyle bir düşünün annenize babanıza söylediklerinizi onlar da insan belki bir sözünüze çok kırılmışlardır. Siz özür dilemeyi deneyin. O büyük erdemi siz gösterin. Aile bu arkadaş degil ki bir kalemde silesiniz.
Eşiniz iyi mi peki, onu merak ettim?
siz haklisiniz. ablanıza da yapılmasa, annemin babamın huyu bu dersin geçersin ama arada bir ayrım varsa o zaman sizde ayırt edeceksiniz. kv ve kp için söylenecek çok söz yok. kp erkek haliyle yapabilecegini yapmış ev almış ki bu devirde büyük bir yardim..manevi olarak çok bir yardımı dokunmaması normal. kv.denizde kendi hayatini oturtmaya çalışıyor. siz ananıza babanıza bakın asıl adaletsizlik onlarda anlattiginiza gore.. bunları kafaya takip kendinizi üzmeyin bebeğinize odaklanin
Ben bunu farkediyor ama ailemle iliskimi bozmuyorum.Oldugu kadar goturuyorum.Sen de tamamen bozma bence.Cunku iliskileriniz tamamen koptugunda da mutlu olmayacaksin.Sadece seviyeli gorusun..
Ona bunu yaptı bana yapmadı mevzularına hiç anlam veremiyorum. Miras derseniz adam daha ölmemiş size bir şey vermek zorunda değil ki haaa verse çok güzel olur tabi o ayrı. Kendi yağınızla kavrulmaya çalışın kimseye el atnayın kimseden de bi şey beklemeyin. Eşiniz çocuğunuz mutlu mesut yaşayın gitsin. Bırakın onlar utansın.