Merhaba Arkadaslar
Uzun okuyuslar sonrasi bende buraya üye olmaya sizler ile derdimi paylasmaya karar verdim..Umarimki basinizi agritmam zaman bulursaniz yorum yapmaniza sevinirim...
Kisaca anlatayim..19 senelik evliyim.12 sene evel esim beni altdatti..1ay ayriydik..Ccocuklarim icin affettim ama asla unutmadim unutmamda..Böylece gel zaman git zaman derken iyi kötü tartisarak gülerek buraya kadar geldik..Tabiki bu zaman icersinde ayrildik ayrilalim cok oldu..Neyse bundan 4 ay evel Telefon hesabinda bazi sms ler yazilmis..Kendsine sordugumda Arkadasi sözde Esimin cebinden Mesajlari arkadasina göndermis..Alla alla dedim ben aptalmiyim yaaa öyle sabah aksam beraber olmaniz lazim öyle saatlerde gönderilmiski sabah 3 gibi gece 12 gibi...Yeminler edildi vs inanmazsan inanma gibi..Cok üzüldüm cünkü ayni o eski yasadiklarim 12 sene evelki halim ..Kalbim kirilmisti tekrar..Ben kendisinden sade acik sözlü olmasini öyle birsey varsa söylemesini istedim beni rahatlamasini sayet yoksa..Ama nerdeee..Beni sucladi..Tabiki cocuklarda bunlari duydu..O gün bugün pek konusmuyoruz..Yine cocuklar icin caba gösterdim ama cok kirginim ben sucluymusum gibi bana söyleniyor üflüyor püflüyor..Bu ara son zamanlarda her hafta sonu cuma günleri yakin dostu veya kuzenini yani gidiyorum diye cumartesi sabah eve geliyor..Bende düsündüklerimi söyleyen biriyim..Evin yokmu neden hafta sonlari cikma geregini duydugunu sordugumda..Bende stress atmak icin cikiyorum diyo..
Benim süphem smsler Esime ait ve bir baskasi var hayatinda.Söyle cesaretli ol diyorum yalansiz olarak anlat varsa var ayriliriz diyorum yine beni sucluyor..Yok cocuklari alisik hayatlarindan koparirmisim vs..Ogluma öyle birseyin olmadigini benim evham yaptigimi söylemis..Tabiki oglumda arada kaldi..Anne yapma nolur diyor Babam ile konus yine yanlis düsünme iyi olun..Ah yavrum benim istemezmiyim ben ama süpheleri ortadan kaldirmak Esimin elinde..Ama ugras göstermiyor konuyu hic acmiyor..Herzamanki gibi .Inanmaz isen inanma güvenin yoksa zaten bu is yürümez diyor cikiyor isin icinden..Off ya valla basimi alip gidesim var..Daraldim iyice depresyona girdim adeta..Zaten konusmuyoruz 3 haftadir ayri yatiyoruz iki yabanci gibi..
Kirilan vazoyu tamir etmek mümkün ama asla eskisi gibi olmaz...
Neyapayim ayrilmak niyetindeyim Bosanmayi düsünüyorum..Cünkü böyle bir evin icinde yasamak tahammül edilecek gibi degil..
Sevgilerimle
Uzun okuyuslar sonrasi bende buraya üye olmaya sizler ile derdimi paylasmaya karar verdim..Umarimki basinizi agritmam zaman bulursaniz yorum yapmaniza sevinirim...
Kisaca anlatayim..19 senelik evliyim.12 sene evel esim beni altdatti..1ay ayriydik..Ccocuklarim icin affettim ama asla unutmadim unutmamda..Böylece gel zaman git zaman derken iyi kötü tartisarak gülerek buraya kadar geldik..Tabiki bu zaman icersinde ayrildik ayrilalim cok oldu..Neyse bundan 4 ay evel Telefon hesabinda bazi sms ler yazilmis..Kendsine sordugumda Arkadasi sözde Esimin cebinden Mesajlari arkadasina göndermis..Alla alla dedim ben aptalmiyim yaaa öyle sabah aksam beraber olmaniz lazim öyle saatlerde gönderilmiski sabah 3 gibi gece 12 gibi...Yeminler edildi vs inanmazsan inanma gibi..Cok üzüldüm cünkü ayni o eski yasadiklarim 12 sene evelki halim ..Kalbim kirilmisti tekrar..Ben kendisinden sade acik sözlü olmasini öyle birsey varsa söylemesini istedim beni rahatlamasini sayet yoksa..Ama nerdeee..Beni sucladi..Tabiki cocuklarda bunlari duydu..O gün bugün pek konusmuyoruz..Yine cocuklar icin caba gösterdim ama cok kirginim ben sucluymusum gibi bana söyleniyor üflüyor püflüyor..Bu ara son zamanlarda her hafta sonu cuma günleri yakin dostu veya kuzenini yani gidiyorum diye cumartesi sabah eve geliyor..Bende düsündüklerimi söyleyen biriyim..Evin yokmu neden hafta sonlari cikma geregini duydugunu sordugumda..Bende stress atmak icin cikiyorum diyo..
Benim süphem smsler Esime ait ve bir baskasi var hayatinda.Söyle cesaretli ol diyorum yalansiz olarak anlat varsa var ayriliriz diyorum yine beni sucluyor..Yok cocuklari alisik hayatlarindan koparirmisim vs..Ogluma öyle birseyin olmadigini benim evham yaptigimi söylemis..Tabiki oglumda arada kaldi..Anne yapma nolur diyor Babam ile konus yine yanlis düsünme iyi olun..Ah yavrum benim istemezmiyim ben ama süpheleri ortadan kaldirmak Esimin elinde..Ama ugras göstermiyor konuyu hic acmiyor..Herzamanki gibi .Inanmaz isen inanma güvenin yoksa zaten bu is yürümez diyor cikiyor isin icinden..Off ya valla basimi alip gidesim var..Daraldim iyice depresyona girdim adeta..Zaten konusmuyoruz 3 haftadir ayri yatiyoruz iki yabanci gibi..
Kirilan vazoyu tamir etmek mümkün ama asla eskisi gibi olmaz...
Neyapayim ayrilmak niyetindeyim Bosanmayi düsünüyorum..Cünkü böyle bir evin icinde yasamak tahammül edilecek gibi degil..
Sevgilerimle