• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yalanlar yüzünden 19 Senelik Evliligim bitmek üzere..Bosanmayi düsünüyorum??

canim ablacigim öncelikle yasadiklarina
cok üzüldügümü belirtmek istiyorum
erkeklerin yaptigi baska bisey yoktur zaten yaparlar yaparlar
ama bunu kadinin üstüne yikmayi okadar güzel becerirlerki
onlarin elinin kiri nasil olsa
ama iste bu dünyanin öteside oldugunu halen kestirememisler
saglicakla kal
 
anlattıklarınıza göre, bana eşiniz hiç masum gelmedi.
erkekler 1 kere aldatıp affediliyorsa, devamı geliyor (çok yüksek bir ihtimalle)... açıklama yapmaktan kaçınması, sizi suçlaması ile hatasını örtmeye çalışıyor gibi geldi bana.

çocukları değil, öncelikle kendinizi düşünerek kararınızı verin. onlar yarın birgün evlenecek, yuvalarını kuracaklar. siz eşinizle başbaşa kalacaksınız. yine aynı şeyler olursa, yaşınız da ilerlemiş olacak, o zaman ne yapacaksınız?

hep kadınlardan, annelerden fedakarlık beklenmesin. o çocukları babalarının da düşünmesi gerekiyor. 1 kere affederek o fedakarlığı yapmışsınız zaten(ben yapamazdım). çocuklarınız babayı da sorgulamalı biraz.

aldattığına emin olursanız ve boşanmayı düşünmüyorsanız, daha fazla kurcalamayın bence.
görmeyin, duymayın, konuşmayın. bu kadar üzülmezsiniz en azından.
 
adama bak hem suçlu hem güçlü yağ gibi üste çıkmış resmen.
allah kolaylık versin canım sana hep bir şüpheyle yaşamak bitirir insanı ve onurunu kırar.bence kendine daha fazla eziyet etme..
 
Ah arkadaşım.İnanın üzüldüm.Biz kadınlar çok fedakarız.Erkekler de bunun farkında!Hiçbir yapacağından geri kalmıyor.Eşinizin masum olduğuna inanmıyorum doğrusu.Ayrılık çok radikal bir karar.Sakin sakin düşünüp karar verin derim.

BENCİL ERKEKLERDEN NEFRET EDİYORUM...:oklava: (söylemeden geçemedim)
 
Merhaba Arkadaslar
Bugün Esim ile uzun zaman sonra yine konustuk,daha dogrusu tartistik..
Icimdeki süpheleri tekrarindan anlattim(valla kac kez anlattim bilemiyorum artik)Ama kendisinden gelen cevaplar hep ayni..Yok ben paranoyaymisim kendimce senaryo yaziyormusum vs..Bana birsey ispat etmesi gerekmiyormus,aciklama hele hic..
Benim degismem gerekmis yoksa olmazmis gibi laflar...Bana inatcisin diyor ama kendisi ilk adimi atip bu süphelerimi ortadan kaldirmak icin ugras göstermek istemiyor...Yalan malan artik bilemiyecegim sadece bu konunun cok uzadigini..Kendime gelemiyorum yiprandim,sade bu konu saysinde degil.ayrica bana karsi soguklugundan dolayi.Bende sogumaya basladim iki yabanci gibi bir Evde yasamak.Karsi karsiya gelmek istegi azaliyor.konusmak hayir cünkü tartismasiz olmuyor,icimdeki sinir ,üzüntü anlasilmamak gün gectikce cogaliyor...
Bir kac gün icin Ailemin yanina gitmeyi düsünüyorum..Karar vermem gerek bu böyle devam edemez



Sevgilerimle
 
Merhaba Arkadaslar

Aradan nerdeyse 2 ay gecmis..Yazdiklarimi okudumda cok üzüldüm yine..Ne yazikki güzel bir sonuc ile buraya bir merhaba demek isterdim ama..Malesef.........

Kendimi geri cekmis,üzüntüleri iel bocalayan,Depresyona girmis biriyim simdi...
1 ay Doktor tavsiyesi üzerine evden uzaklastim..Bi nevi Hastahane gibi Tatil,sosyologlar ile birlikte cözümler,dinlenme bi arada....Cocuklarimdan ayrilacagim icin cok üzgündüm ama toparlanmak icin gerekliydi..Yoksa daginik kendi olmayan bir Annenin evlatlarina ne faydasi olabilirdi...Esimle hala bir Evin icinde iki yabanci konusmayan Evli bir ciftik sadece...Uzakta oldugum 4 hafta sadece cocuklarim ile görüstüm konustum telefonda..Esimle bir diyalogumuz olmadi...
Aslinda ben kendimce daha emin olmak hatta esimde belki yanlislarini farkeder ve döndügümde Masaya oturup durumumuzun asil konusunu cözmeye ugrasir dedim ama ...Nafile.....

Döndüm 3 haftadir evdeyim..Eve gelmek sadece evlatlarim icin istedim..Esimi sorarsaniz hic ama hic özlemedim.Sanki evin kapisindan iceriye girdigimde sorunlu yasamima geri döndüm ve aklimdan gecen al cocuklarini uzaklas hemen burdan oldu..Agliyarak yaziyorum inanin,neden böyle soguk düsüncelerim olsutu,neden artik bir gelecek göremiyorum esimle?Görmekde istemiyorum sanirim...

Artik dayanacak gücüm kalmadi.pes etmek istemezdim yine ümitlerim vardi.döndügümde bende daha sakin olup bekliyecektim..Esimde bana sakin sakin durumu anlatarak ortaligi düzeltip yanildigimi söyliyecekti..Daha sonra uzmandan beraberce yardim alip yillarimzi ailemizi toparlamaya calisacaktik.....Hayallerimdi bunlar......

Su an nerdeyim derseniz.artik Bavul toplama nerden kendime Ev arayip bulabilecegime hayatimin düzenini nerde kurabilecegimi düsünmekteyim..Yok olmuyor gercekten dayanamiyorum artik..Aglamak istemiyorum artik üzülmekde..Sadece cocuklarimin gelecegi onlar icin daha kuvvetli olmam gerektigini biliyorum..
Esim icin hava hos olmuyorsa olmuyor diyor hala..""sen degismen lazim,bana karsi sessiz olucan benim dediklerimi yapacan iyi davran sessiz sakin ol ,ozaman olabilir"""
Yani bir robot gibi söylenenleri yerine getir hicbir zaman neden nasil nerdeydin diye sorma,,ozaman evlilik yürür Erkek mutlu Kadin mutsuz yasar giderler...

Olmuyorsa olmuyor kisaca bekledim dayandim cabaladim..Artik ayrilacagim kendime Ev ariyorum.Uzun ve zahmetli bir yol bekliyor beni ALLAHIM yardimci olur insallah bu tasli bilinmeyen yolu yürümeye....



Sevgilerimle
 
Son düzenleme:
o neden evden gitmiyor??canim madem bir karar verip bir yerden baslayacaksin kararindan donme..evet onceleri zor ve hirpalayici olabilir belkide sonrasi huzur ve mutluluk dolu olacak?sakin olumsuz dusunme.en azindan kafani dinlemek,yardim almak icin gidebilcegin dusunecegin bir yer olmus..kendin ve cocuklarin icin dogru bir karar vermissin..cunku suna inaniyorum evde mutluluk yoksa ben annemle babami birarada olmasini asla istemem..kendileriyle bogusmaktan bana ne verebilirler ki?elinden geleni yapmissin sen.
 
Haklisin Arkadasim

Bende evlatlarima bunlari yasatmak istemezdim ama herseyi farkindalar..
Ve acik acik konusuyor anlatiyorum artik..Tabiki yinede benden iyi düsünmemi istiyorlar hala ümitleri var canlarimin..Ama benim gücüm kalmadi
 
Son düzenleme:
allah yardımcı olsun ablam dıyecegım sana.hakkında hayırlısı olsun.şuan ıcın çok zor gelır sana ama zamanla alısacaksın.kendı hayatında mutlu olacaksın.zaman herseyın ılacıdır.rabbım yardımcın olsun...
 
Allah kolaylık versin.
Ama böyle hergün mutsuz olmaktansa boşanıp huzuru bulmak daha iyi olur..
Kendin için yapmalısın bunu ...
Çocukların artık herşeyin farkına varıcak yaştalar...
Çocuklarınızı değil kendinizi düşünün artık..
ınsan huzur istiyor hayatında..
 
Çok üzüldüm sizin için açıkcası aldatılmak nasıl bir duygu biliyorum malesef ...bir şans vermişsiniz 12 sene geçmiş ve yeniden aynı duyguları yaşamak...bir şey diyemiyorum...çünkü bende şans verdim ..bazı sorunlarımız vardı uzman yardımıyla çözmek için uğraşıyoruz...sadece şunu diyebiliyorum..çocuklarınız anladığım kadarıyla belirli bir yaşın üzerinde ....yaşadıklarımdan ve terapilerimizden şunu söyleyebilirim...çocuklarınız için affetmeniz..çocuğunuza kötü bir model olmanızı sağlar kızınız böyle bir durum yaşarsa ne kadar zor olursa bırakıp gidemeyecek...oğlunuz yarın bir gün eşiyle böyle bir sorun yaşarsa ..bunun her erkek için normal ve affedilmesi gereken bir durum olduğunu düşünecek...öğrendimki bu istemesekte bilinç altında aldığımız öğretilermiş...kendi duygularınız veya bırakamıyorum demeniz durumunda hiç bir şey diyemem...ama mutsuz ve ezilmiş bir anne olarak bu evliliği yaşamanız ilerine çocuklarınızın psikolojisini daha kötü etkileyebilir...Bence kendinizi düşünün..Hayt çok kısa ve siz elinizden geleni 12 sene önce yapmışsınız...bundan sonra yaşayacağınız günleri huzurlu ve mutlu yaşamak sizinde hakkınız...Hiç bir zaman geç değil yeni bir hayat kurmak için...Size sabırlar ve huzurlu,mutlu bir hayat diliyorum....
 
Son düzenleme:
Çok üzüldüm sizin için açıkcası aldatılmak nasıl bir duygu biliyorum malesef ...bir şans vermişsiniz 12 sene geçmiş ve yeniden aynı duyguları yaşamak...bir şey diyemiyorum...çünkü bende şans verdim ..bazı sorunlarımız vardı uzman yardımıyla çözmek için uğraşıyoruz...sadece şunu diyebiliyorum..çocuklarınız anladığım kadarıyla belirli bir yaşın üzerinde ....yaşadıklarımdan ve terapilerimizden şunu söyleyebilirim...çocuklarınız için affetmeniz..çocuğunuza kötü bir model olmanızı sağlar kızınız böyle bir durum yaşarsa ne kadar zor olursa bırakıp gidemeyecek...oğlunuz yarın bir gün eşiyle böyle bir sorun yaşarsa ..bunun her erkek için normal ve affedilmesi gereken bir durum olduğunu düşünecek...öğrendimki bu istemesekte bilinç altında aldığımız öğretilermiş...kendi duygularınız veya bırakamıyorum demeniz durumunda hiç bir şey diyemem...ama mutsuz ve ezilmiş bir anne olarak bu evliliği yaşamanız ilerine çocuklarınızın psikolojisini daha kötü etkileyebilir...Bence kendinizi düşünün..Hayt çok kısa ve siz elinizden geleni 12 sene önce yapmışsınız...bundan sonra yaşayacağınız günleri huzurlu ve mutlu yaşamak sizinde hakkınız...Hiç bir zaman geç değil yeni bir hayat kurmak için...Size sabırlar ve huzurlu,mutlu bir hayat diliyorum....

alkisalkisalkis
 
en dogru karari vermissiniz...Allah iyi seyler getirsin hayatiniza. hayattan hic umudunuzu kaybetmeyin. yazdiklariniza bakilirsa hayatiniz esiniz olmadan huzurlu, kafa agritmayan, insani supheler icinde birakmayan bir hayat olacak, sizi guzel gunler bekliyor bence. esinizle evliliginiz bitmis, kisir dongu gibi esiniz findik kirsin siz de acaba aldatti mi aldatmadi mi diye dusunun arastirin durun...cok uzuldum inanin...esiniz gibi adamlar sizin gibi guzel insanlari haketmiyor. bosayin..birakin kimi istiyosa ona gitsin...kafaniz rahatlayacak emin olun...ama sunu da uzulerek soyluyorum, olmuyosa olmuyo diyen bir insan gercekten artik bu evliligi istemiyor demektir, esiniz zaten bitirmis bu iliskiyi...en dogru karari vermissiniz sakin vazgecmeyin! zor olacak belki ama Allah herseyin gucunu sabrini verir
 
eşiniz zaten hiç ılımlı yaklaşmıyor.. beğenirsen al beğenmezsen güle güle gibi bir tarzı var.. hadi bir hata yapmış seneler evvel, siz de büyüklük gösterip affetmişsiniz yeniden güvenmek için, yie eskisi gibi mutlu olmak için.. bu fedakarlığın karşılığını verememiş ne yazık ki.. bi şapkanı önüne koy düşün dimi, bi çeki düzen ver kendine, eşinin ailenin kadrini bil.. ama yok, aynı pişkinlik aynı umarsız tavır.. söylediği zaten çok çirkin, sen susarsan olur belki bakarız filan gibi bir eda nedir yani? içiniz rahat olsun bence. yeni hayat muhakkak ki zor olacaktır fakat ne de olsa hergün sıkıntı yaşamak kadar zor olamaz..
 
Allah kolaylık versin.
Ama böyle hergün mutsuz olmaktansa boşanıp huzuru bulmak daha iyi olur..
Kendin için yapmalısın bunu ...
Çocukların artık herşeyin farkına varıcak yaştalar...
Çocuklarınızı değil kendinizi düşünün artık..
İnsan huzur istiyor hayatında..

Sagol canim
Evet bende fazla birsey istemedim..Hatalarim benimde var elbette.Ama bu konuyu neden uzatti bukadar neden aciklik getirmek geregi duymadi diye hep icimi kemirerek düsünüp durdum..Bu durumda güvenmemek normal degilmi?
Güzel dileklerin icin tkr tesekkürler
 
Çok üzüldüm sizin için açıkcası aldatılmak nasıl bir duygu biliyorum malesef ...bir şans vermişsiniz 12 sene geçmiş ve yeniden aynı duyguları yaşamak...bir şey diyemiyorum...çünkü bende şans verdim ..bazı sorunlarımız vardı uzman yardımıyla çözmek için uğraşıyoruz...sadece şunu diyebiliyorum..çocuklarınız anladığım kadarıyla belirli bir yaşın üzerinde ....yaşadıklarımdan ve terapilerimizden şunu söyleyebilirim...çocuklarınız için affetmeniz..çocuğunuza kötü bir model olmanızı sağlar kızınız böyle bir durum yaşarsa ne kadar zor olursa bırakıp gidemeyecek...oğlunuz yarın bir gün eşiyle böyle bir sorun yaşarsa ..bunun her erkek için normal ve affedilmesi gereken bir durum olduğunu düşünecek...öğrendimki bu istemesekte bilinç altında aldığımız öğretilermiş...kendi duygularınız veya bırakamıyorum demeniz durumunda hiç bir şey diyemem...ama mutsuz ve ezilmiş bir anne olarak bu evliliği yaşamanız ilerine çocuklarınızın psikolojisini daha kötü etkileyebilir...Bence kendinizi düşünün..Hayt çok kısa ve siz elinizden geleni 12 sene önce yapmışsınız...bundan sonra yaşayacağınız günleri huzurlu ve mutlu yaşamak sizinde hakkınız...Hiç bir zaman geç değil yeni bir hayat kurmak için...Size sabırlar ve huzurlu,mutlu bir hayat diliyorum....

Cevabniz icin tesekkür ederim
Buraya iyiki üye olmusum..Derdimi paylasmak buna karsilik sizin gibi güzel Arkadaslardan
fikir ve destek almak icimdeki aciyi bi nevi dindirmeye ve bu durumumla veya geleck olan zorluklarla basedebilmek gücü verdi...
Güzel dilekleriniz icin hepinize ayri ayri tesekkür ederim
 
Sagol canim
Evet bende fazla birsey istemedim..Hatalarim benimde var elbette.Ama bu konuyu neden uzatti bukadar neden aciklik getirmek geregi duymadi diye hep icimi kemirerek düsünüp durdum..Bu durumda güvenmemek normal degilmi?
Güzel dileklerin icin tkr tesekkürler

Hiç kimse hatasız değildir ablacım herkesin hataları olmuştur ama önemli olan hatalardan ders alıp onu bir daha yapmamaktır...
Ama eşin için aynı şeyi söyleyemicem hatalarından ders almak bi yana hep üstüne eklemiş..
Güvenmemekte çok ama çok haklısın..
Umarım sen çok mutlu olursuna.s.
 
konunuzu okudum ve cok üzüldüm.
kararinizi vermssiniz.. hakkinizda hayirlisi olsun.
bu gece yatmadan önce sizin icin dua edecegim..
allah yolunuzu acik etsin.
 
Back