yalan, kumar, boşanma

figenayten .!.:

Bu evlattan muhakkak annesi ve babası da bıkmıştır çoktan.
Sen kayınvalideni, kayınpederini sevdiğini söylüyorsun
Muhakkak onlar da seni seviyordur.
Evlilik devam ediyor olsa , işe başladığında kızına kayınvaliden bakacaktı.
Torunlarını da Emin’im seviyorlardır.
İnşallah evleriniz yakındır.
Kumar bağımlısı kumar oynamaktan asla vazgeçemez.
En ufak bir parayı bulduğunda yine oynar.
İlerisi İçin kocana güvenmen hiç olası değil.
Kayınvalidenle ve kayınpederinle konuş, anlaş.
Eşinden ayrıl, aynı evde yaşamaya devam et.
Hatta erkek kardeşini al yanına her ikiniz de istiyorsanız.
Kayınvaliden torununa bakar, sen çalışırsın.
Çaresiz değilsin. Çare Sen’sin

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

evet çoğu şeyden bıktılar ama evlatlarını da atacak insanlar degiller. nasıl düzeltiriz ona bakıyorlar. onlar oğullarını kumarbaz olarak göremezler, hatta hayatlarında hic kumarbaz birini gördüklerini bile sanmıyorum. evet yakın oturuyoruz ve yasadigimiz yerde kayınbabami kayinvalidemi herkes tanır, saygın sevilen insanlar. boyle bir durumun ortaya cikmasi onları da perişan edecektir. keske dediginiz gibi olsa kızımın da düzeni bozulmamış olurdu. ama boyle bir şeyi ben teklif edemem. benim rahmetli annemin bir evi var kardesimin yaşadığı oraya gidersem de kayınvalidem uzak olacağı için bakamaz kızıma.
ben zaten büyük ihtimalle bir daha asla eşime guvenmeyecegim bu kadar olaydan sonra. tek derdim baba olduğunu hatirlasin, kızına ailesine layik bir evlat olsun baba olsun du. izleyeceğim, bekleyecegim biraz daha eğer yalanlarına devam ederse de davayı açtıktan sonra kendisine ve ailesine haber vereceğim. kimsenin vazgeçirme çabalarını dinlemek istemiyorum artik

Genişletmek için tıkla...

figenayten .!.:

Bir erkekte yalan ya da kumar, ikisinden birisi bile varsa aslında kendini hiç heder etmeyecek ve yolunu ayıracaksın. Çünkü bunu değiştirmenin mümkünatı yok.

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

Evet haklısınız siz kumarla ilgili söylediklerinizde.
Ama daha önceden de yazdığım gibi ben eşimin kumar bagimlisi olup olmadigini bilmiyorum.

Mesela ben 7 8 yaşlarındayken İstanbul'un çok kıymetli bir yerinde bir arsamızi babam kumarda kaybetmişti. Hayatında İlk defa kumar oynadi adam ve kaybetti. Sonra bir daha oynamadı. Eline çok büyük paralar da geçti iyi yerlerde de çalıştı ama oynamadı.

Yani bilemiyorum eşim eğer 1 2 kez oynadiysa bu kumar bağımlılığı mi oluyor, tekrar oynaması kesin mi bilemiyorum ki. Ben şimdi sorsam beni kaybetmemek için yine oynayacaksa bile yalan söyler. Nasıl anlayacagim bunu diye düşünüyorum.


Ve yine daha önce de yazdığım gibi tek derdim kızım şuan. İnanın en ufak sevgi kırıntısı kalmadı içimde. Saygı deseniz zaten böyle bir insana saygı duymam imkansız. Kendimle ilgili hiç bir korkum yok, kaybedecek hiçbir şeyim de yok. Derler ya bir abam var yatarım nerede olsa yatarım. Ama çocuk olunca oyle olmuyor işte. Maddi boyutunu da düşünmüyorum işin altından kalkarim.

Benim tek derdim eğer bu adam ileride düzelmiş olursa, ve benim kızım aklı erdiğinde neden beni babamdan ayırdın, neden beni normal bir yuvadan mahrum bıraktın demesin. Ben bunun peşindeyim ve aylardır düşünüyorum. Belki bunu yaşamadan asla bilemeyecegim ama insan çırpınıyor işte bilmek için.

Genişletmek için tıkla...

figenayten .!.:

Çok zor bir durum emin olamamak. Ve emin olana kadar da zaten ben de önermem yolları ayırmanı. Çok yakın arkadaşları vardır konuşabileceğin ama sana ne kadarı ile doğru cevap verirler bilinmez. Aslında test etmek için bir süre bolca para olabilse elinizde bir yerden de böylelikle görseniz ne yapıyor diyeceğim ama şu anda bu da mümkün olmayabilir. Onun Ve sizin aylık kazançlarınızı kurşu kuruşuna siz yönetin bundan sonra çalışmaya başlar başlamaz diyorum. Yalnız sevgim, saygım hiç kalmadı dediğin bir eş ile çocuğun inanacağı seviyede mutlu ve huzurlu bir aile tablosu çizebilmek mümkün olacak mı? İşin bu yönünü de düşünmek gerek.

Genişletmek için tıkla...

figenayten .!.:

O halde .. şimdilik bu sıkıntılı süreci ikili ilişkinizde hiç gündeme getirmeden, huzurlu ve sakİn kalarak ve ona sevgi göstererek yönetmeyi denesen şöyle bir yıl kadar. Bu konuda ailesi ile de konuşsan ve ona hiç söze bile dökmedenbir şans versen..

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

herkese merhaba.
sizlerle paylaşmak istediğim bir şey var. yardımlarınızı ve fikirlerinizi sunarsanız çok sevinirim. uzun olacak muhtemelen o yüzden şimdiden kusura bakmayın.

ben 25 yaşındayım. 2 yıllık evliyim ve 10 aylık bir bebeğim var.

eşimle birazdan bana hak vereceğiniz kadar çok boşanma sebebim var aslında. ama ben yine de doğru olan ne anlamaya çalışıyorum. elimden geleni yapmış olmanın vereceği rahatlığı tatmak istiyorum belki de bilemiyorum.

evlendikten sonra eşimde daha önce farketmediğim bazı huylarını görmeye başladım. sürekli yalan söylemek gibi mesela. aklınıza ne gelirse her konuda. ama özellikle maddi konularda çok büyük yanlışlar yaptı kendisi. evlendikten 3 ay sonra hamile kaldım. hamileliğimin 7.ayında eşim işten ayrıldı ben çalışmaya devam ediyordum sonra izine ayrıldım.

bu dönemlerde eşim çok korkunç birşey yaptı ve takılarımı benden habersiz bir arkadaşına götürdüğünü öğrendim. arkadaşına borç olarak verdiğini geri alacağını söyledi bana ben de merhametine, kiyamamasina bağlayıp affettim kendisini. tabi 8 buçuk aylık hamile olmam da etkiledi bu kararımı.

zaman geçti bilezikler hala ortada yok, eşim işsiz. ben doğum yaptım, annemi kaybettim çok zor günler geçiriyorum. kayınvalidem bir mecburiyetten ötürü memleketine gidiyor senede 4-5 ay ve çocuğuma bakacak kimse yok. bakıcı bulmaya hem maddi durum elvermiyor hem de zor durumdayız ve borçlarım var bir sürü.. işe başlar başlamaz zaten borçlara gidecek tüm ödemeler bakıcıya yine para yok.. annem de yok. evdeyim, ücretsiz izindeyim şuanda da hala.

biraz zaman geçiyor ben borç-harç idare etmeye çalışıyorum. bir işe girdi eşim, ama maaş alamıyor. yani bana öyle söylüyor. evdeki bilgisayar is yerine gidiyor, isini kolaylaştırsın diye. ama geri gelmiyor.(!) evde duran alyansim kayboluyor ortadan, tektasim da kayboluyor ayni şekilde. zaman geçiyor ben arıyorum her yerde ama yok. eşim geliyor, daha önce yüzlerce kez baktigim çekmecede buluyor tektasimi. ama alyans yok, gelmiyor. (!)

biraz daha zaman geçiyor, bi aile dostumuzdan eşimin ailemdeki bütün erkeklerden borç istediğini, bazılarından aldığını, bazılarını ödeyip bazılarını ödemediğini öğreniyorum. burada ipler koptu tabii. çünkü ben eve ekmek alamadigimda bile, çocuğa bez alamadigimda bile ailemden kimseye en ufak şey yansıtmıyorum, borç istemiyorum. kardeşimden bile, üzülmesin durumumuza diye. aynı günlerde ne hikmetse kayinbabamin banka hesabında para eksildigini farkediyor kaynım ve kayinbabam.(!) tabii isler açığa çıkıyor artık. eşim benimle evlenmeden çok önce kumar oynadığını, o zamandan borçları olduğunu ve onlari kapatmaya çalışırken iyice battığını söylüyor. ben boşanmaya karar veriyorum ama ne yapacağıma dair bir fikrim yok küçücük bir bebekle. kendime güvenemiyorum çünkü annem yok... babam zaten yok gibi. ailesinin ısrarıyla bir sans daha vermeye karar verdim sonunda. babası bütün borçlarını kapatacağını söyledi çoğunu da kapattı kredi filan çekti adam. artık kumar oynamadığını söyledi özürler diledi yeminler etti eşim. bebeğimin hatırına affetmeye çalıştım.

ama affedemiyorum. hala ufak tefek yalanlarini yakaliyorum, hala bana anlatmıyor hiçbir şeyini.
maddi sıkıntımız hic bitmiyor. hali hazırda şuan hala kayinbabam ve kardeşimin destekleriyle çocuğa bez alabiliyoruz. yine işsiz çünkü ve aylardır evde oturuyor. maddi olarak sıkıntı çekmek bana zor gelmiyor, bekarken de çok çektim. çalışır öderiz yaparız diyorum onlar önemli değil. ama bana yalan söylenmesine, aptal yerine konulmaya tahammül edemiyorum. asla çekmem, kabullenmem diye ettiğim büyük büyük lafları yutuyorum simdi. hakaret, küfür, hem duygusal hem fiziksel şiddet bini bir para. ama ben de ayni şekilde karsilik verdiğim için onları düşünmüyorum bile. bütün bunlara nasıl katlandığıma inanamiyorum ben de ama çocuğum için katlanıyorum. onun düzeni bozulmasın, mutsuz olmasın diye. alışır elbet ama nasıl yapacağım, tek başıma nasıl büyüteceğim bilmiyorum. ileride bana kızar mı, mutsuz biri mi olur bilemiyorum. ben de boşanmış bir anne babanın çocuğuyum ama ben genç kızdım neredeyse onlar bosandiklarinda ve annemin en büyük destekcisiydim. çünkü babam da eşime çok benziyordu.

bütün bunları bana başka biri söylemiş anlatmış olsa hemen boşan deli misin ne çekiyorsun derdim. ama yaşarken öyle olmuyormuş öğrendim en acı şekilde. evlenir evlenmez neden çocuk yaptın diyenler olacaktır. sağlık sorunlarım vardı ve yüksek ihtimalle çocuğumun olmayabileceğini söyleyen doktorlarin yönlendirmesiyle hamile kaldım hemen. bunda da bir hayır vardır diyorum simdi.

kendimi düşünüyorum, hatalarımı düşünüyorum. benim de hatalarım vardır elbette. çok kontrol delisi bir insanım onu biliyorum. borç harç olaylarını hic sevmem. diyorum ki belki benden gizlemeleri o yüzden ama bütün bunlar yaptığı hataları geri çevirmiyor malesef. beni sevdiğini biliyorum. ama özgüveni yok sanırım ve belki çok para kazanarak daha güçlü olacağını zannetti bilmiyorum. herhangi bir sıkıntısı olmadı hiçbir zaman. dugunumuzu, evimizi, altinlarimizi hepsini kayinbabam yapti zaten. eşimin tek yapması gereken evi gecindirmekti. yani desem ki çok beklentiye girdim, tatiller istedim kıyafet ayakkabı ama öyle biri değilim. evlendik sadece balayına gittik onu da ben ödedim. durduk yere niye kumar oynar ki bir insan? anlayamıyorum.
artık kumar oynamadığıni biliyorum bu arada. bu olaylardan sonra yakaladigim yalanlar farkli seyler. olmuyor işte, bir turlu güvenemiyorum. sevgi saygı zaten kalmadı. tamamen tahammulsuzlestik birbirimize. hayatımı boyle biriyle geçirmek istemiyorum. ama çocuğumun da mutlu ve normal bir yuvada büyümesi en çok istediğim şeydi. o yüzden bir türlü adım atamıyorum.

bundan sonrası nasıl olacak bilmiyorum. sırtımı dayayabilecegim sadece 20 yaşında erkek kardeşim var. en azından düzenimi kurana kadar yardımcı olabileceğini biliyorum. devlet memuruyum, mesleğim var. çocuğuma kim bakacak bilmiyorum, kayinvalidem bakacaktı normalde. boşanırsak nasıl olacak bilmiyorum.

düzeleceğini bilsem maddi sıkıntıya da, kendi mutsuzluguma da raziyim. çocuğum için katlanirim. ama eğer düzelmezse ilerisi kızım için daha zor.
kayinvalidem ve kayinbabami çok seviyorum kendi anne babam gibi. yakın oturuyoruz ve onlar da torunlarina çok düşkünler. onları torunlarindan kızımı da onlardan mahrum bırakmak da çok zor geliyor.

çok detay verdim galiba çok uzun anlattım kusuruma bakmayın. gecenin 3 ünde bunları yazacak kadar dolmuşum işte. gerisini siz tahmin edin. tek başına çocuk büyütmek çok büyüyor gözümde. başından bu tip durumlar geçenlerin yardımını istiyorum özellikle.

şimdiden çok teşekkür ederim hepinize.

Genişletmek için tıkla...

forbeauty .!.:

Bu kumara bulaşan bir daha iflah olmuyor ne yazıkki.. çevremden biliyorum adam karısına sürekli yalan söylüyor oğlu var 30 yaşında kızı üni okuyo ama hala kumar hala kumar ne kadar birikimi varsa yedi bitirdi karısı hademe şuan. Çok lüks bir hayatları vardı halbuki. Sizin durumunuzda kayınpederiniz borçları üstlenmiş ama nereye kadar ? Adamın tekrar oynamayacağı ne malum ? Hem kayınpederin ölse ne olacak? Evliliğinizin dayanak noktasını görebiliyomusunuz gördüyseniz ömür biçebilirsiniz. Böyle omurgasız bi adam dayanış sırtını babasına karısına devirmiş karpuzu yatıyor rabbim sınavınızda yardımcınız olsun valla hayat tam bir sınav yeriymiş yaşadıkça okudukça anlıyorum. Bu dünyada mutluluk yokmuş. Ne ümitlerle evleniyoruz ya adam kelek çıkıyor ya aileyle anlaşamıyoruz.. of of

Genişletmek için tıkla...

Kaktuscicegiii .!.:

Oncellikle Allah bebeğinizi size bagislasin kaderini güzel eylesin. Ablacım bizim bir tanidigimiz var onun eşi de evlendikten bir sene sonra kumar oynadığını öğrendi hatta bileziklerinj almıştı eşi gizli gizli ve sekiz aylık hamileyken şiddet uygulamisti siddetten sonra ailesinin yanına gitti abla cocugunuda babasinin evinde doğurdu eşi hastaneye geldi sokmadilar bebegide gostermediler bi kaç ay babasının evinde kaldı bosanicam cocuguda gostermicem dedi adamın burnunu surttu biraz çok şükür adam kumarı bıraktı eşine cocuguna çok güzel bakiyo şuan yani hemen pes edip bosanmayin bence sizde burnunu surtun biraz baktınız eşiniz yine duzelmiyo o zaman bi karar verirsiniz ayrica evde hergun bakara süresini açın internetten iyi gelicektir annemle babamda hep kavga eder ne zaman acsam o gün araları çok iyi olur Rabbim yardımcınız olsun sizin için dua edicem güzel ablam.

Genişletmek için tıkla...

17MirA29 .!.:

Canım yazdıklarını okurken ilk önce aklımdan yaşı çok genç eşi de gençtir düzelir bak eşinin babası arkanda demek geçti yıkma yuvanı diyecektim ki yıkmaya öyle haklı sebeplerin var ki... Ama tüm bunların üstüne küfür, hakaret ve şiddet biri bin para yazdığını görünce bırak güzelim bu adamdan sana koca olmaz bebeğin küçük diye bahanen olmasın çünkü aklı erdikçe psikolojisi bozulur. Aklı ermiyorken ayır yolunu evet bakıcı tutamazsın belki ama çalışıp kendine de bakarsın devletin kreş ücreti desteği ile çocuğunda büyür yada iyi bir komşu teyze 500 600 tl ye bakar bebeğine. Nerde yaşıyor ne ş yapıyordun bilmiyorum ama sarsrın neresinden dönersen kardır. Sen yeter ki kararlı ol kendine güven kumar yalan hakaret böyle adamla ömür geçmez olan gençliğine olur.

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

herkese merhaba.
sizlerle paylaşmak istediğim bir şey var. yardımlarınızı ve fikirlerinizi sunarsanız çok sevinirim. uzun olacak muhtemelen o yüzden şimdiden kusura bakmayın.

ben 25 yaşındayım. 2 yıllık evliyim ve 10 aylık bir bebeğim var.

eşimle birazdan bana hak vereceğiniz kadar çok boşanma sebebim var aslında. ama ben yine de doğru olan ne anlamaya çalışıyorum. elimden geleni yapmış olmanın vereceği rahatlığı tatmak istiyorum belki de bilemiyorum.

evlendikten sonra eşimde daha önce farketmediğim bazı huylarını görmeye başladım. sürekli yalan söylemek gibi mesela. aklınıza ne gelirse her konuda. ama özellikle maddi konularda çok büyük yanlışlar yaptı kendisi. evlendikten 3 ay sonra hamile kaldım. hamileliğimin 7.ayında eşim işten ayrıldı ben çalışmaya devam ediyordum sonra izine ayrıldım.

bu dönemlerde eşim çok korkunç birşey yaptı ve takılarımı benden habersiz bir arkadaşına götürdüğünü öğrendim. arkadaşına borç olarak verdiğini geri alacağını söyledi bana ben de merhametine, kiyamamasina bağlayıp affettim kendisini. tabi 8 buçuk aylık hamile olmam da etkiledi bu kararımı.

zaman geçti bilezikler hala ortada yok, eşim işsiz. ben doğum yaptım, annemi kaybettim çok zor günler geçiriyorum. kayınvalidem bir mecburiyetten ötürü memleketine gidiyor senede 4-5 ay ve çocuğuma bakacak kimse yok. bakıcı bulmaya hem maddi durum elvermiyor hem de zor durumdayız ve borçlarım var bir sürü.. işe başlar başlamaz zaten borçlara gidecek tüm ödemeler bakıcıya yine para yok.. annem de yok. evdeyim, ücretsiz izindeyim şuanda da hala.

biraz zaman geçiyor ben borç-harç idare etmeye çalışıyorum. bir işe girdi eşim, ama maaş alamıyor. yani bana öyle söylüyor. evdeki bilgisayar is yerine gidiyor, isini kolaylaştırsın diye. ama geri gelmiyor.(!) evde duran alyansim kayboluyor ortadan, tektasim da kayboluyor ayni şekilde. zaman geçiyor ben arıyorum her yerde ama yok. eşim geliyor, daha önce yüzlerce kez baktigim çekmecede buluyor tektasimi. ama alyans yok, gelmiyor. (!)

biraz daha zaman geçiyor, bi aile dostumuzdan eşimin ailemdeki bütün erkeklerden borç istediğini, bazılarından aldığını, bazılarını ödeyip bazılarını ödemediğini öğreniyorum. burada ipler koptu tabii. çünkü ben eve ekmek alamadigimda bile, çocuğa bez alamadigimda bile ailemden kimseye en ufak şey yansıtmıyorum, borç istemiyorum. kardeşimden bile, üzülmesin durumumuza diye. aynı günlerde ne hikmetse kayinbabamin banka hesabında para eksildigini farkediyor kaynım ve kayinbabam.(!) tabii isler açığa çıkıyor artık. eşim benimle evlenmeden çok önce kumar oynadığını, o zamandan borçları olduğunu ve onlari kapatmaya çalışırken iyice battığını söylüyor. ben boşanmaya karar veriyorum ama ne yapacağıma dair bir fikrim yok küçücük bir bebekle. kendime güvenemiyorum çünkü annem yok... babam zaten yok gibi. ailesinin ısrarıyla bir sans daha vermeye karar verdim sonunda. babası bütün borçlarını kapatacağını söyledi çoğunu da kapattı kredi filan çekti adam. artık kumar oynamadığını söyledi özürler diledi yeminler etti eşim. bebeğimin hatırına affetmeye çalıştım.

ama affedemiyorum. hala ufak tefek yalanlarini yakaliyorum, hala bana anlatmıyor hiçbir şeyini.
maddi sıkıntımız hic bitmiyor. hali hazırda şuan hala kayinbabam ve kardeşimin destekleriyle çocuğa bez alabiliyoruz. yine işsiz çünkü ve aylardır evde oturuyor. maddi olarak sıkıntı çekmek bana zor gelmiyor, bekarken de çok çektim. çalışır öderiz yaparız diyorum onlar önemli değil. ama bana yalan söylenmesine, aptal yerine konulmaya tahammül edemiyorum. asla çekmem, kabullenmem diye ettiğim büyük büyük lafları yutuyorum simdi. hakaret, küfür, hem duygusal hem fiziksel şiddet bini bir para. ama ben de ayni şekilde karsilik verdiğim için onları düşünmüyorum bile. bütün bunlara nasıl katlandığıma inanamiyorum ben de ama çocuğum için katlanıyorum. onun düzeni bozulmasın, mutsuz olmasın diye. alışır elbet ama nasıl yapacağım, tek başıma nasıl büyüteceğim bilmiyorum. ileride bana kızar mı, mutsuz biri mi olur bilemiyorum. ben de boşanmış bir anne babanın çocuğuyum ama ben genç kızdım neredeyse onlar bosandiklarinda ve annemin en büyük destekcisiydim. çünkü babam da eşime çok benziyordu.

bütün bunları bana başka biri söylemiş anlatmış olsa hemen boşan deli misin ne çekiyorsun derdim. ama yaşarken öyle olmuyormuş öğrendim en acı şekilde. evlenir evlenmez neden çocuk yaptın diyenler olacaktır. sağlık sorunlarım vardı ve yüksek ihtimalle çocuğumun olmayabileceğini söyleyen doktorlarin yönlendirmesiyle hamile kaldım hemen. bunda da bir hayır vardır diyorum simdi.

kendimi düşünüyorum, hatalarımı düşünüyorum. benim de hatalarım vardır elbette. çok kontrol delisi bir insanım onu biliyorum. borç harç olaylarını hic sevmem. diyorum ki belki benden gizlemeleri o yüzden ama bütün bunlar yaptığı hataları geri çevirmiyor malesef. beni sevdiğini biliyorum. ama özgüveni yok sanırım ve belki çok para kazanarak daha güçlü olacağını zannetti bilmiyorum. herhangi bir sıkıntısı olmadı hiçbir zaman. dugunumuzu, evimizi, altinlarimizi hepsini kayinbabam yapti zaten. eşimin tek yapması gereken evi gecindirmekti. yani desem ki çok beklentiye girdim, tatiller istedim kıyafet ayakkabı ama öyle biri değilim. evlendik sadece balayına gittik onu da ben ödedim. durduk yere niye kumar oynar ki bir insan? anlayamıyorum.
artık kumar oynamadığıni biliyorum bu arada. bu olaylardan sonra yakaladigim yalanlar farkli seyler. olmuyor işte, bir turlu güvenemiyorum. sevgi saygı zaten kalmadı. tamamen tahammulsuzlestik birbirimize. hayatımı boyle biriyle geçirmek istemiyorum. ama çocuğumun da mutlu ve normal bir yuvada büyümesi en çok istediğim şeydi. o yüzden bir türlü adım atamıyorum.

bundan sonrası nasıl olacak bilmiyorum. sırtımı dayayabilecegim sadece 20 yaşında erkek kardeşim var. en azından düzenimi kurana kadar yardımcı olabileceğini biliyorum. devlet memuruyum, mesleğim var. çocuğuma kim bakacak bilmiyorum, kayinvalidem bakacaktı normalde. boşanırsak nasıl olacak bilmiyorum.

düzeleceğini bilsem maddi sıkıntıya da, kendi mutsuzluguma da raziyim. çocuğum için katlanirim. ama eğer düzelmezse ilerisi kızım için daha zor.
kayinvalidem ve kayinbabami çok seviyorum kendi anne babam gibi. yakın oturuyoruz ve onlar da torunlarina çok düşkünler. onları torunlarindan kızımı da onlardan mahrum bırakmak da çok zor geliyor.

çok detay verdim galiba çok uzun anlattım kusuruma bakmayın. gecenin 3 ünde bunları yazacak kadar dolmuşum işte. gerisini siz tahmin edin. tek başına çocuk büyütmek çok büyüyor gözümde. başından bu tip durumlar geçenlerin yardımını istiyorum özellikle.

şimdiden çok teşekkür ederim hepinize.

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

Çok teşekkür ederim gerçekten dualarınız için. Elimden gelen ne olursa yapmaya hazırım zaten çocuğumun ailesi dağılmasın diye. İnşallah eşim de yapar.



İtiraf etmeliyim ki eşim durduk yere gelip bana küfür hakaret ya da siddette bulunmadı hiçbir zaman. Genelde kavgayı başlatan ben oluyorum. Geçirdiğim zor günler, annemi kaybetmem, tek başıma bebeğimle ilgilenmek üstüne eşimin yaptığı pislikler o kadar ağır geliyor ki kendimi tutamıyorum genelde en ufak şeyde patliyorum. Açıkça tahrik ettiğimi söyleyebilirim, o yüzden bana duygsal fiziksel şiddet uyguluyor deme hakkini görmüyorum kendimde pek. Mesela ben ona birşey firlatiyorum, o da karşılığında bana atıyor.

Eğer evliligimizin başından beri böyle birsey olsaydı zaten çocuğu bu evde tutmam imkansız olurdu. Ya da surekli aynı şeyi yaşıyor olsak bebeğim bundan çok küçük bile olsa etkilenirdi.

Benim maddi olarak fazla korkum yok aslinda. Boşanmaya karar verirsem zaten düğün takıları da dahil herşeyi almaya hakkım var. Bir sürü şahidim de var. Benim tek endişem kızıma kim tarafından nasıl bakilacagi, ve ileride bu adam düzelmiş olursa kızımın bana hesap sorması.
Çok teşekkür ederim size de yazdıklarınız için

Genişletmek için tıkla...

Beemay .!.:

Rabbim kuluna her kapıyı kapatmaz. Sana eşten kapatmış ama kayınbaba ve kayınvalideden açmış. Bana kalırsa sen eşine odaklanıp strese sokma kendini. Kayınvalidene odaklan. Onlar seni suçsuz bulup seviyorlarsa, en güzeli budur. Çalış. Kayınvaliden çocuğuna baksın. En azından işten dolayı stresini de atarsın.

Genişletmek için tıkla...

17MirA29 .!.:

Sen kavga başlatıyor olsan da sonuna kadar haklı sebeplerin var. Bence senin için öncelikli olay şu ki laf sokmayı bırakmadığın, geçmişi silmediğin sürece sorun daha çok büyür ve hiç birşey düzelmez. Eşini cezalandır gitmekle bi süre tepkisini ölç o halde. Boiansan ya da ayrı yaşasan illaki komşu abla teyze destek olur sana kreş v.s bulamazsan eğer. Ama sen önce otur eşinin iyi ve kötü yanlarını tart, sevgini tart ağır basan hangi taraf ondan emin ol çünkü yaşın çok genç.

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

Benim bu evlilikle ilgili tek şansım onlar zaten. Eğer böyle insanlar olmasalardı çoktan boşanırdım belki de. Tabi farklılıklar anlaşmazlıklar oldu farklı konularda ama saygı çerçevesinde halletmeyi bildik, normalde çok zıt kulturlere sahip insanlarız. Ama adalet anlayışları var çok şükür. Ben eşimin yaptıklarını öğrendiğimde ağlarken ikisi de ağladı benimle birlikte.
Suan stresimizin sebebi maddi sıkıntı zaten. Ben ise baslarsam o da düzenli olarak çalışmaya başlarsa farklı olur belki herşey. Baskalarina muhtaç yaşamak çok zorluyor beni. Teşekkür ederim..



Suan ise girmesini düzenli olarak çalışıp çalışmayacağını görmeye karar verdim aslında. Biraz da çenemi tutmayı deneyeceğim. Sonrasına bakacağız artık

Genişletmek için tıkla...

17MirA29 .!.:

İnşallah Allah islah eder eşin düzelir yuvan dağılmaz verdiğin kararlardan da asla pişman olmazsın ve doğru kararı vemiş olursun. Eşin de gençlik hatası yapmış olsun ve tekrarı olmasın inşallah. Yalnız eşinin ailesi maşallah Allah başından onları da eksik etmesin yuvandan huzuru da...

Genişletmek için tıkla...

ayrik otu .!.:

teşekkür ederim..



söylediklerinizde çok haklisiniz. sanırım ben de düzelmeyeceğini biliyorum ama galiba teyit istiyorum.
boşanmayı da çok istiyorum ama bir turlu cesaret edip adim atamiyorum. tesekkur ederim..



adam sizin deyiminizle "malak gibi" yatmıyordu her zaman. eksik anlatmışım, o da psikolojik sorunlar yaşıyor. panik atak, anksiyete gibi bir çok problemi var. ben de zaten sadece maddi sorun olsa çekerim diyorum okuduysanız. evet ne yapmam gerektiğini biliyorum aslında, ama sonuçları bebegimi nasıl etkiler, etkilemesin diye neler yaparım diye düşünüyorum. ve evet haklisiniz cesaret edemiyorum. ama bir taraftan da ya geçici bir surecse ve duzelicekse, ben kizimi bos yere babasından ayrı yasatirsam diye korkuyorum. tabi bunu da yasamadan bilemez kimse. kısacası ne yapacagimi gerçekten bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

fatmafaatma .!.:

Eşiniz patolojık kumar bagımlısı..Asla duzelmeyecek..Yatarak tedavı olsa dahı yuzde 20 sansı varkı bunu asla kabul etmezler..Kendını boşanmaya hazırllamak ıcın surecı uzatıyorsan uzat tabii..Bu arada kumarı bırakmadı ...Sen oyle sanıyorsun...Off Off

Genişletmek için tıkla...