Yakın arkadaşımla ayrıldık çok üzgün hissediyorum

CeylanSuna

Üye
Kayıtlı Üye
9 Mart 2023
49
12
3 yıldan fazladır konuştuğum yakın arkadaşım var. Onunla birkaç aydır tartışıyor barisiyorduk. Hayatına yakın zamanda birisini aldı. Beni çok sevdiğini ,hayatının merkezine beni alınca kendi iliskişinde sorun olduğunu, onunla anlaşamadığını, aynı anda 2 kişiyi hayatının merkezine alamadığını söyledi. Seni gerçekten çok seviyorum lütfen beni anla güçlü dur sen üzülüp ağlayınca ben de kendimi suçlu hissediyorum bir şekilde yollarımız ayrılmak zorunda. Güzel bitirelim dedi helalleştik. Bütün fotoğrafları, mesajları duruyor onları silmicem. Onunla geçen güzel zamanları hatırlamak mutlu ediyor ama yaşadıklarımı (iyi ya da kötü) ona anlatamamak zor, onsuz saatler günler geçmek bilmiyor sanki. İçimde kocaman boşluk var. Ben ölmüşüm gibi davranma biz sadece konuşmuyoruz ben seni hep hatirlicam unutmicam dedi. Ne yapacağımı bilmiyorum nasıl alışırım ayağa kalkıp güçlü dururum bilmiyorum. Hayattan hiç zevk alamıyorum. O yokken her şey anlamsız geliyor. Bu toksik ilişkiden kurtulmamız gerektiğini , hem kendisinin hem de benim zarar görmemi istemediğini söyledi. Neden bu kadar bağımlı hale geldim ben de bilmiyorum. 5 yıl önce boşanma aşamasında olduğumda da buna benzer şeyler yaşadım. Terk edilmekten korkuyorum ve sanırım anksiyete bozukluğum var. Yalnızlıkla ve bu kötü hissettiren duygularla nasıl baş edebilirim, bu boşluk duygusundan nasıl kurturulurum lütfen yardımcı olun, çok uzun yazdım kusura bakmayın...
 
Bu ne saçma olay? Sevgilisi var diye arkadaşlık niye bitiriliyor? Görüşme sıklığınız azalır ama yine arkadaş kalırsınız. Her hafta değil de ayda bir görüşürsünüz. Yakın arkadaş dediğiniz erkek arkadaş mıydı ve aranızda yakınlaşma mı vardı yoksa?
 
3 yıldan fazladır konuştuğum yakın arkadaşım var. Onunla birkaç aydır tartışıyor barisiyorduk. Hayatına yakın zamanda birisini aldı. Beni çok sevdiğini ,hayatının merkezine beni alınca kendi iliskişinde sorun olduğunu, onunla anlaşamadığını, aynı anda 2 kişiyi hayatının merkezine alamadığını söyledi. Seni gerçekten çok seviyorum lütfen beni anla güçlü dur sen üzülüp ağlayınca ben de kendimi suçlu hissediyorum bir şekilde yollarımız ayrılmak zorunda. Güzel bitirelim dedi helalleştik. Bütün fotoğrafları, mesajları duruyor onları silmicem. Onunla geçen güzel zamanları hatırlamak mutlu ediyor ama yaşadıklarımı (iyi ya da kötü) ona anlatamamak zor, onsuz saatler günler geçmek bilmiyor sanki. İçimde kocaman boşluk var. Ben ölmüşüm gibi davranma biz sadece konuşmuyoruz ben seni hep hatirlicam unutmicam dedi. Ne yapacağımı bilmiyorum nasıl alışırım ayağa kalkıp güçlü dururum bilmiyorum. Hayattan hiç zevk alamıyorum. O yokken her şey anlamsız geliyor. Bu toksik ilişkiden kurtulmamız gerektiğini , hem kendisinin hem de benim zarar görmemi istemediğini söyledi. Neden bu kadar bağımlı hale geldim ben de bilmiyorum. 5 yıl önce boşanma aşamasında olduğumda da buna benzer şeyler yaşadım. Terk edilmekten korkuyorum ve sanırım anksiyete bozukluğum var. Yalnızlıkla ve bu kötü hissettiren duygularla nasıl baş edebilirim, bu boşluk duygusundan nasıl kurturulurum lütfen yardımcı olun, çok uzun yazdım kusura bakmayın...
Hemcinsiniz de mi? Yaşınız kaç? Arkadaşı bu kadar hayatın merkezine koyup 40 yıllık kocayla ayrılıyormuş gibi hissetmek... Normal değil. İnş maddi durumunuz iyidir, yardım iyi gelir. Kendi kendinize zor gibi
 
Yakın kız arkadaşım. Biz okul grubunda tanıştık 3 yıl önce. Okul mezuniyetinde ve başka zaman 2 kere görüştük ailesi de gelmişti. İkimiz de ayrı şehirde yaşıyoruz. Bazen görüntülü konuşurduk ama her gün her sabah birbirimize günaydın yazar geceleri de iyi geceler yazar öyle uyurduk birbirimize çok bağlı arkadaştık aramızdan su sızmazdı ona çok bağlandım alıştım ve bu ayrılık kocaman boşluk yaptı içimde, mutsuz hissediyorum. Zor zamanlarımızda birbirimize destek olduk teselli verdik onun bana çok yardımı dokundu. O da söyler hakkını ödeyemem çok yardımcı oldun ben depresyondayken yardımcı oldun beni dinledin diye. Birbirimize her gün aile içi sorunlardan, gündelik hayattan, ilişkilerden, erkeklerden vb. bahsederdik
Bu ne saçma olay? Sevgilisi var diye arkadaşlık niye bitiriliyor? Görüşme sıklığınız azalır ama yine arkadaş kalırsınız. Her hafta değil de ayda bir görüşürsünüz. Yakın arkadaş dediğiniz erkek arkadaş mıydı ve aranızda yakınlaşma mı vardı yoksa?
 
Hemcinsiniz de mi? Yaşınız kaç? Arkadaşı bu kadar hayatın merkezine koyup 40 yıllık kocayla ayrılıyormuş gibi hissetmek... Normal değil. İnş maddi durumunuz iyidir, yardım iyi gelir. Kendi kendinize zor gibi
27 yaşındayım ailemle birlikte yaşıyorum. 5 yıl önce bosandigimda da mental olarak çökmüştüm bağımlı birisi olmaktan kurtulmak istiyorum ben neden böyleyim bilmiyorum. Daha önce birkaç psikiyatriye de gittim
 
27 yaşındayım ailemle birlikte yaşıyorum. 5 yıl önce bosandigimda da mental olarak çökmüştüm bağımlı birisi olmaktan kurtulmak istiyorum ben neden böyleyim bilmiyorum. Daha önce birkaç psikiyatriye de gittim
Onda da sorun var gibi. Yani sizi niye hayatının merkezine alsın ki zaten? Veya sevgili ayrı, arkadaşlık ayrı ve ikinizi de beraber götürebilir. Siz birbirinizi çekmişsiniz bence. O boşluk hissini bilirim. Başka uzman bulun, umarım atlatırsınız
 
3 yıldan fazladır konuştuğum yakın arkadaşım var. Onunla birkaç aydır tartışıyor barisiyorduk. Hayatına yakın zamanda birisini aldı. Beni çok sevdiğini ,hayatının merkezine beni alınca kendi iliskişinde sorun olduğunu, onunla anlaşamadığını, aynı anda 2 kişiyi hayatının merkezine alamadığını söyledi. Seni gerçekten çok seviyorum lütfen beni anla güçlü dur sen üzülüp ağlayınca ben de kendimi suçlu hissediyorum bir şekilde yollarımız ayrılmak zorunda. Güzel bitirelim dedi helalleştik. Bütün fotoğrafları, mesajları duruyor onları silmicem. Onunla geçen güzel zamanları hatırlamak mutlu ediyor ama yaşadıklarımı (iyi ya da kötü) ona anlatamamak zor, onsuz saatler günler geçmek bilmiyor sanki. İçimde kocaman boşluk var. Ben ölmüşüm gibi davranma biz sadece konuşmuyoruz ben seni hep hatirlicam unutmicam dedi. Ne yapacağımı bilmiyorum nasıl alışırım ayağa kalkıp güçlü dururum bilmiyorum. Hayattan hiç zevk alamıyorum. O yokken her şey anlamsız geliyor. Bu toksik ilişkiden kurtulmamız gerektiğini , hem kendisinin hem de benim zarar görmemi istemediğini söyledi. Neden bu kadar bağımlı hale geldim ben de bilmiyorum. 5 yıl önce boşanma aşamasında olduğumda da buna benzer şeyler yaşadım. Terk edilmekten korkuyorum ve sanırım anksiyete bozukluğum var. Yalnızlıkla ve bu kötü hissettiren duygularla nasıl baş edebilirim, bu boşluk duygusundan nasıl kurturulurum lütfen yardımcı olun, çok uzun yazdım kusura bakmayın...
Aşırı tuhaf bi ilişkiniz varmış. Nasıl yani yaa?
 
Çocuk musunuz siz yahu, bir arkadaşın hayatının merkezinde olmak istemek hastalıklı bir düşünce. Arkadaşının sevgilisi olduğu için ayrılmak ne demek? Arkadaşlar ayrılmaz, görüşmemeye karar verirler. Siz niye böyle saplantı yaptınız bir kız arkadaşı?
Size ihanet eden sevgili muamelesi fazla abartı olmuş. Topluca delirdik mi anlamıyorum ki ne yaşıyorsunuz içinizde?
 
Okurken arkadaşınızı erkek diye tahmin etmiştim ama kızmış. O diyor ki seninle artık arkadaş kalamam falan sizde hayattan soğuyorsunuz falan. Bu nasıl bir arkadaşlık yahu.

Erkek olsa sevgilim istemiyor der anlarım da kız arkadaşın da böyle demesi sizinde aşk acısı çeker gibi davranışlarınız hiç normal değil.
 
3 yıldan fazladır konuştuğum yakın arkadaşım var. Onunla birkaç aydır tartışıyor barisiyorduk. Hayatına yakın zamanda birisini aldı. Beni çok sevdiğini ,hayatının merkezine beni alınca kendi iliskişinde sorun olduğunu, onunla anlaşamadığını, aynı anda 2 kişiyi hayatının merkezine alamadığını söyledi. Seni gerçekten çok seviyorum lütfen beni anla güçlü dur sen üzülüp ağlayınca ben de kendimi suçlu hissediyorum bir şekilde yollarımız ayrılmak zorunda. Güzel bitirelim dedi helalleştik. Bütün fotoğrafları, mesajları duruyor onları silmicem. Onunla geçen güzel zamanları hatırlamak mutlu ediyor ama yaşadıklarımı (iyi ya da kötü) ona anlatamamak zor, onsuz saatler günler geçmek bilmiyor sanki. İçimde kocaman boşluk var. Ben ölmüşüm gibi davranma biz sadece konuşmuyoruz ben seni hep hatirlicam unutmicam dedi. Ne yapacağımı bilmiyorum nasıl alışırım ayağa kalkıp güçlü dururum bilmiyorum. Hayattan hiç zevk alamıyorum. O yokken her şey anlamsız geliyor. Bu toksik ilişkiden kurtulmamız gerektiğini , hem kendisinin hem de benim zarar görmemi istemediğini söyledi. Neden bu kadar bağımlı hale geldim ben de bilmiyorum. 5 yıl önce boşanma aşamasında olduğumda da buna benzer şeyler yaşadım. Terk edilmekten korkuyorum ve sanırım anksiyete bozukluğum var. Yalnızlıkla ve bu kötü hissettiren duygularla nasıl baş edebilirim, bu boşluk duygusundan nasıl kurturulurum lütfen yardımcı olun, çok uzun yazdım kusura bakmayın...
Bitmedi sizin gibiler. Arkadaş adi altında her haltı yiyosunuz milletin ilişkisine tebelles oluyosunuz. Adam istemiyo işte drama quenlik yapmayın benim ilişkimde de böyle bı kız vardı sorsan arkadaşı sözde tabiki. Ayni böyle parazitti
 
X