- 29 Ekim 2014
- 772
- 136
- 103
- 35
- Konu Sahibi MeltemMelo
-
- #21
İşte 1 senede herşeyim mahvoldu cok sıkıntılar yaşadım bebeğimle bu şekilde kaldım bebeğim haketmed ve cok sevdim sevilmedim ona üzülüyorum
İşte 1 senede herşeyim mahvoldu cok sıkıntılar yaşadım bebeğimle bu şekilde kaldım bebeğim haketmed ve cok sevdim sevilmedim ona üzülüyorumCanım niye beddua edelim. Kurtulmuşsun, uzak dur bence. Oğlunu da görmezse görmesin. Hatta öyle bir insana göstermemen daha doğru, şiddet, tehdit, alkol var. Sosyal medyadan takip etme, hatta bütün hesaplarını kapat bir süreliğine. Niye bu kadar üzüyorsun ki kendini. Bebeğine odaklan, onunla ilgilen. Alkolik biriyle zaten çok zor, düzelmezdi elinden geleni yapmışsın.
Birkaç kez derdimi paylaştım sizlerle 3 kez anne evine döndüm 16 aylık görünüşte evliyim ama 3 kez annemde kaldım 3.5 aydır annemdeyim 4 ay doğum zamanım kaldım 1 ay ise evlendiğimin ilk zamanları . Ne düğün öncesi mıtluydum ne düğünümde ne düğünden sonra ne hamileliğimde cok sevip evlendim hemde cok onun da cok sevdiğini sandım ki biz cok cabuk evlendik ailelere haber vermeden nikah yaptık ayrılırız diye korktuk 2 ay sonra aileler öğrendi ama tepki görmedik. Alkolün günden güne artması eşimin baştan beri ailemle olan çatışması ailemle olan iletişimime karışması inadına alkole devam etmesi sinirlendiğinde beni hırpalamaya başlaması( hamilelik döneminde zaten hemen hamile kaldım ama cok sevmiştim nerden bilebilirdim cahillik işte) hakaretler , baskı .. Anneme gizlice giderdim korkardım yine tavır alcak yabancıyım gibi davranacak . Bir sürü olaylar doğumumu anne evinde yaptım 2.5 ay aramadı doğumdan sonra yazmaya başladı inandım vaadlerine döndüm anneme olan nefreti bitmedi onlara gitmeme hep karıştı . Evde gördüğüm huzursuzluktan dolayı bende evde durmak istemiyordum haftanın 5 günü elinde biralar bebekle dönsemde geri daha fazla yabancı gibi oluşumuz( sözde diğer evden gitmelerimin faturası kesildi yoksa cok seviyormuş beni) ailemin hzuursuzluğumu hissetmesi , aileme saygısızlığı bir sürü nedenlerden dolayı hep sorunlar yaşadık. İstediği ailemden uzak olayım ama yapamadım cunku her eve gittiğimde onlar sahip cıktı bana onun umru olmadı. Beni deli gibi seven adam gitmişti artık cok sabrettim ama olmadı sonunda babamla büyük kavgası sonucu evden ayrılmak zorunda kaldım. Boşanma davaları acıldı ben dilekçemde herseyi yazdım o da yazmış geldiğinde bakire değildi . Nikaha zorla getirtildim bana hamileyim demişti bundan dolayı ailesine mahcuptu sürekli onların dediğini yaptı terketti evi . Yazdığı tek seyler bundan ibaret koca dilekçede . İftira attı bana . Bebeğini ayda iki kez görüyor o da binbir stresle takip edeyim dedim uzaktan kardesım aracılıgı ile kardeşimin yanındaki adamı dövdü yakalayıp. İnstagramdan haftada bir bana göndermeli mesajlar yolluyor . En son bugünden sonra ne dünya aynı kalacak ne sen yazmış. Bebeğini bu hafta şehir dışındayım diyerek almadı . Ve benim psikolojim iyi değil cunku buna cok bozuldum oğlunu nasıl görmek istemedi önemli ne olabilirdi ki diye. Sürekli başkasımı var düşünceleri kafamda ( bi gün olsun böyle bişey hissettirmedi o tarz biri değil normalde) ben bir sürü şeyde vicdan yapıyorum ve hala biri mi var diyorum bi kız takip etmiş şimdi teyzesinin oturduğu yerden kızı görseniz Allah yaratmış bişey demicem ama bana hala bunlar cok dokunuyor.nafaka baglandı bana da baglandı diye 3 aydır ödemiyor . Ve ben cok bitik durumdayım. Bi düzeliyorum nefret ediyorum bi bebeğime bakıp ağlıyorum babasız diye . Lütfen beddua etmeden yargılamadan yorum yapın .
beddua neden edilsin ayrica şer sandiğinda hayir vardir hep. sen babasiz diye üzuluyorsun da peki bebegin oyle babayla bir ortamda buyumesi ne kadar iyi dik dur bircok anne var bebegine hem anne hem baba olmus calisma imkanin varsa calis kendi ayaklarin uzrinde dur kadinlar her zaman gucludur farkina varmak önemli guclu oldugunu unutma hicbirzaman.. birak bosver kim begendiyse kiminle beraber olucaksa sen kendi hayatina bebegine odaklan......Birkaç kez derdimi paylaştım sizlerle 3 kez anne evine döndüm 16 aylık görünüşte evliyim ama 3 kez annemde kaldım 3.5 aydır annemdeyim 4 ay doğum zamanım kaldım 1 ay ise evlendiğimin ilk zamanları . Ne düğün öncesi mıtluydum ne düğünümde ne düğünden sonra ne hamileliğimde cok sevip evlendim hemde cok onun da cok sevdiğini sandım ki biz cok cabuk evlendik ailelere haber vermeden nikah yaptık ayrılırız diye korktuk 2 ay sonra aileler öğrendi ama tepki görmedik. Alkolün günden güne artması eşimin baştan beri ailemle olan çatışması ailemle olan iletişimime karışması inadına alkole devam etmesi sinirlendiğinde beni hırpalamaya başlaması( hamilelik döneminde zaten hemen hamile kaldım ama cok sevmiştim nerden bilebilirdim cahillik işte) hakaretler , baskı .. Anneme gizlice giderdim korkardım yine tavır alcak yabancıyım gibi davranacak . Bir sürü olaylar doğumumu anne evinde yaptım 2.5 ay aramadı doğumdan sonra yazmaya başladı inandım vaadlerine döndüm anneme olan nefreti bitmedi onlara gitmeme hep karıştı . Evde gördüğüm huzursuzluktan dolayı bende evde durmak istemiyordum haftanın 5 günü elinde biralar bebekle dönsemde geri daha fazla yabancı gibi oluşumuz( sözde diğer evden gitmelerimin faturası kesildi yoksa cok seviyormuş beni) ailemin hzuursuzluğumu hissetmesi , aileme saygısızlığı bir sürü nedenlerden dolayı hep sorunlar yaşadık. İstediği ailemden uzak olayım ama yapamadım cunku her eve gittiğimde onlar sahip cıktı bana onun umru olmadı. Beni deli gibi seven adam gitmişti artık cok sabrettim ama olmadı sonunda babamla büyük kavgası sonucu evden ayrılmak zorunda kaldım. Boşanma davaları acıldı ben dilekçemde herseyi yazdım o da yazmış geldiğinde bakire değildi . Nikaha zorla getirtildim bana hamileyim demişti bundan dolayı ailesine mahcuptu sürekli onların dediğini yaptı terketti evi . Yazdığı tek seyler bundan ibaret koca dilekçede . İftira attı bana . Bebeğini ayda iki kez görüyor o da binbir stresle takip edeyim dedim uzaktan kardesım aracılıgı ile kardeşimin yanındaki adamı dövdü yakalayıp. İnstagramdan haftada bir bana göndermeli mesajlar yolluyor . En son bugünden sonra ne dünya aynı kalacak ne sen yazmış. Bebeğini bu hafta şehir dışındayım diyerek almadı . Ve benim psikolojim iyi değil cunku buna cok bozuldum oğlunu nasıl görmek istemedi önemli ne olabilirdi ki diye. Sürekli başkasımı var düşünceleri kafamda ( bi gün olsun böyle bişey hissettirmedi o tarz biri değil normalde) ben bir sürü şeyde vicdan yapıyorum ve hala biri mi var diyorum bi kız takip etmiş şimdi teyzesinin oturduğu yerden kızı görseniz Allah yaratmış bişey demicem ama bana hala bunlar cok dokunuyor.nafaka baglandı bana da baglandı diye 3 aydır ödemiyor . Ve ben cok bitik durumdayım. Bi düzeliyorum nefret ediyorum bi bebeğime bakıp ağlıyorum babasız diye . Lütfen beddua etmeden yargılamadan yorum yapın .
Benim onu aileme tercih ettiğimi onca borcla bıraktığımı düşünüyo bebeğimde ailemle olunca ve benle öfkesini böyle yollara başvurarak cıkarmaya calısıyor instagramdan durumuna yazılar yazıyor kızları da takip ediyo ama ben o kadar üzülmüşüm yıpranmışımki herşeyim birbirne karştı bugün evlilik yıldönümümüz bebeğime bakarak ağlıyorum . Allaha bıraktım her şeyi tez zamanda düzeleceğim. Cok sağolun yardımcı olmaya calıstıgınız içinPsikolojik olarak baskılamaya çalışıyor sizi. Hiç kötü hissetmeyin. Yanlış bir şey yapmadınız. Umursamayın onun dediklerini, bilseydi zamanında kıymetinizi.
Ailenize, evladınıza sarılın. Üst üste yazıyorum ama üzüldüğüm için. Kendi değerinizin farkında olun ve ondan uzak durun. Aklınca vicdan azabı çektirecek. Fikirsiz adam.
27 yaşındayım cok severek evlendim cok sevdim bebeğimiz oldu haketmediğim cok sey yaşamadım ve yeni yeni kendime gelmeye calısıyorum ama duygular yaşadıkalrımı hatırlayıp bir de bebeğime bakıp olmayacak şeyler düşünebiliyorum ama bu da bi imtihan şükür ki bebeğim benle inşallah her sey cok guzel olacakEvlenecek gençlerin bu tarz konulardan örnek alması gerekli.
1- Evlenmeden önce mutsuzsanız evlenmeyin. Çünkü evlenince adam bir meleğe dönüşmeyecek.
2- Hadi evlendiniz sonrasında da mutsuzsunuz o zaman çocuk bari yapmayın. Çocuktan sonra da adam bir meleğe dönüşmeyecek.
Kısacası eğer mutsuzsanız seviyor ya da seviliyor olamazsınız. Seven sevilen kişi mutlu olur. O sizin hissettiğiniz bir bağımlılık, bunu kaybedersem başkasını bulamam durumu, yıllarımı verdim boşa mı gitsin hissi....
Ama sevgi değil....
Konu sahibi sizin de artık güçlü olmanız gerekli. Hayat hep böyle kötü gitmeyecek. Kendinizi toplayın ve siz de eminim gelecekte mutlu olacaksınız. Ama biraz zor olacak sadece sizinki. Ne güzel bir çocuğunuz var.. Onunla mutlu bir hayat edinmenin yollarını arayın..
İşte öyle sacma seylere odaklanıyorumki bebeğini göremedi yeterince önce evlendi bebeği oldu borclarla kaldı bebeğini de göremiyor ayda 2 kez görüyor diye üzülüyorum bile düşünün..beddua neden edilsin ayrica şer sandiğinda hayir vardir hep. sen babasiz diye üzuluyorsun da peki bebegin oyle babayla bir ortamda buyumesi ne kadar iyi dik dur bircok anne var bebegine hem anne hem baba olmus calisma imkanin varsa calis kendi ayaklarin uzrinde dur kadinlar her zaman gucludur farkina varmak önemli guclu oldugunu unutma hicbirzaman.. birak bosver kim begendiyse kiminle beraber olucaksa sen kendi hayatina bebegine odaklan......
Canım seni sevse böyle adice iftira atmazdı boşver oğlunu görmese daha iyi. Adam zaten alkolik, karısına en adi iftirayı atacak kadar aciz,şerefsiz. En azından ailen sana sahip çıkmış çok şanslısın herkes hata yapar, hatasız kul olmaz her şeyi unutmaya bak, oğluna sahip çık o şerefsizden medet umma inan daha hayırlı. oğluna hep ana hem baba olmaya bak kendini toparla ailenin kıymetini bilBirkaç kez derdimi paylaştım sizlerle 3 kez anne evine döndüm 16 aylık görünüşte evliyim ama 3 kez annemde kaldım 3.5 aydır annemdeyim 4 ay doğum zamanım kaldım 1 ay ise evlendiğimin ilk zamanları . Ne düğün öncesi mıtluydum ne düğünümde ne düğünden sonra ne hamileliğimde cok sevip evlendim hemde cok onun da cok sevdiğini sandım ki biz cok cabuk evlendik ailelere haber vermeden nikah yaptık ayrılırız diye korktuk 2 ay sonra aileler öğrendi ama tepki görmedik. Alkolün günden güne artması eşimin baştan beri ailemle olan çatışması ailemle olan iletişimime karışması inadına alkole devam etmesi sinirlendiğinde beni hırpalamaya başlaması( hamilelik döneminde zaten hemen hamile kaldım ama cok sevmiştim nerden bilebilirdim cahillik işte) hakaretler , baskı .. Anneme gizlice giderdim korkardım yine tavır alcak yabancıyım gibi davranacak . Bir sürü olaylar doğumumu anne evinde yaptım 2.5 ay aramadı doğumdan sonra yazmaya başladı inandım vaadlerine döndüm anneme olan nefreti bitmedi onlara gitmeme hep karıştı . Evde gördüğüm huzursuzluktan dolayı bende evde durmak istemiyordum haftanın 5 günü elinde biralar bebekle dönsemde geri daha fazla yabancı gibi oluşumuz( sözde diğer evden gitmelerimin faturası kesildi yoksa cok seviyormuş beni) ailemin hzuursuzluğumu hissetmesi , aileme saygısızlığı bir sürü nedenlerden dolayı hep sorunlar yaşadık. İstediği ailemden uzak olayım ama yapamadım cunku her eve gittiğimde onlar sahip cıktı bana onun umru olmadı. Beni deli gibi seven adam gitmişti artık cok sabrettim ama olmadı sonunda babamla büyük kavgası sonucu evden ayrılmak zorunda kaldım. Boşanma davaları acıldı ben dilekçemde herseyi yazdım o da yazmış geldiğinde bakire değildi . Nikaha zorla getirtildim bana hamileyim demişti bundan dolayı ailesine mahcuptu sürekli onların dediğini yaptı terketti evi . Yazdığı tek seyler bundan ibaret koca dilekçede . İftira attı bana . Bebeğini ayda iki kez görüyor o da binbir stresle takip edeyim dedim uzaktan kardesım aracılıgı ile kardeşimin yanındaki adamı dövdü yakalayıp. İnstagramdan haftada bir bana göndermeli mesajlar yolluyor . En son bugünden sonra ne dünya aynı kalacak ne sen yazmış. Bebeğini bu hafta şehir dışındayım diyerek almadı . Ve benim psikolojim iyi değil cunku buna cok bozuldum oğlunu nasıl görmek istemedi önemli ne olabilirdi ki diye. Sürekli başkasımı var düşünceleri kafamda ( bi gün olsun böyle bişey hissettirmedi o tarz biri değil normalde) ben bir sürü şeyde vicdan yapıyorum ve hala biri mi var diyorum bi kız takip etmiş şimdi teyzesinin oturduğu yerden kızı görseniz Allah yaratmış bişey demicem ama bana hala bunlar cok dokunuyor.nafaka baglandı bana da baglandı diye 3 aydır ödemiyor . Ve ben cok bitik durumdayım. Bi düzeliyorum nefret ediyorum bi bebeğime bakıp ağlıyorum babasız diye . Lütfen beddua etmeden yargılamadan yorum yapın .
Haklısınız bana en olmayacak iftirayı attı doğruları yazmam onu rahatsız etti şükür ailem var.Canım seni sevse böyle adice iftira atmazdı boşver oğlunu görmese daha iyi. Adam zaten alkolik, karısına en adi iftirayı atacak kadar aciz,şerefsiz. En azından ailen sana sahip çıkmış çok şanslısın herkes hata yapar, hatasız kul olmaz her şeyi unutmaya bak, oğluna sahip çık o şerefsizden medet umma inan daha hayırlı. oğluna hep ana hem baba olmaya bak kendini toparla ailenin kıymetini bil
haklısınız . Hala duygusal düşünüyorum .Psikolijik yardım almaya başladın mı? Boşanmak kimse için kolay değildir elbette ama artık bazı şeyleri kabul etmen lazım.
Sana iftira atan, her türlü kötü özellikleri üzerinde barındıran adam kimi takip ediyorsa etsin, ne yaptığıyla ilgilenme artık. Nafaka içinde hukuki yılları mutlaka dene.
Oğlunu bir hafta görmemesi de seni niye sinirlendiyor ki? Zaten oğlunu düşünse şuna yaşadıklarınızı yaşamamış olurdunuz.
..Birkaç kez derdimi paylaştım sizlerle 3 kez anne evine döndüm 16 aylık görünüşte evliyim ama 3 kez annemde kaldım 3.5 aydır annemdeyim 4 ay doğum zamanım kaldım 1 ay ise evlendiğimin ilk zamanları . Ne düğün öncesi mıtluydum ne düğünümde ne düğünden sonra ne hamileliğimde cok sevip evlendim hemde cok onun da cok sevdiğini sandım ki biz cok cabuk evlendik ailelere haber vermeden nikah yaptık ayrılırız diye korktuk 2 ay sonra aileler öğrendi ama tepki görmedik. Alkolün günden güne artması eşimin baştan beri ailemle olan çatışması ailemle olan iletişimime karışması inadına alkole devam etmesi sinirlendiğinde beni hırpalamaya başlaması( hamilelik döneminde zaten hemen hamile kaldım ama cok sevmiştim nerden bilebilirdim cahillik işte) hakaretler , baskı .. Anneme gizlice giderdim korkardım yine tavır alcak yabancıyım gibi davranacak . Bir sürü olaylar doğumumu anne evinde yaptım 2.5 ay aramadı doğumdan sonra yazmaya başladı inandım vaadlerine döndüm anneme olan nefreti bitmedi onlara gitmeme hep karıştı . Evde gördüğüm huzursuzluktan dolayı bende evde durmak istemiyordum haftanın 5 günü elinde biralar bebekle dönsemde geri daha fazla yabancı gibi oluşumuz( sözde diğer evden gitmelerimin faturası kesildi yoksa cok seviyormuş beni) ailemin hzuursuzluğumu hissetmesi , aileme saygısızlığı bir sürü nedenlerden dolayı hep sorunlar yaşadık. İstediği ailemden uzak olayım ama yapamadım cunku her eve gittiğimde onlar sahip cıktı bana onun umru olmadı. Beni deli gibi seven adam gitmişti artık cok sabrettim ama olmadı sonunda babamla büyük kavgası sonucu evden ayrılmak zorunda kaldım. Boşanma davaları acıldı ben dilekçemde herseyi yazdım o da yazmış geldiğinde bakire değildi . Nikaha zorla getirtildim bana hamileyim demişti bundan dolayı ailesine mahcuptu sürekli onların dediğini yaptı terketti evi . Yazdığı tek seyler bundan ibaret koca dilekçede . İftira attı bana . Bebeğini ayda iki kez görüyor o da binbir stresle takip edeyim dedim uzaktan kardesım aracılıgı ile kardeşimin yanındaki adamı dövdü yakalayıp. İnstagramdan haftada bir bana göndermeli mesajlar yolluyor . En son bugünden sonra ne dünya aynı kalacak ne sen yazmış. Bebeğini bu hafta şehir dışındayım diyerek almadı . Ve benim psikolojim iyi değil cunku buna cok bozuldum oğlunu nasıl görmek istemedi önemli ne olabilirdi ki diye. Sürekli başkasımı var düşünceleri kafamda ( bi gün olsun böyle bişey hissettirmedi o tarz biri değil normalde) ben bir sürü şeyde vicdan yapıyorum ve hala biri mi var diyorum bi kız takip etmiş şimdi teyzesinin oturduğu yerden kızı görseniz Allah yaratmış bişey demicem ama bana hala bunlar cok dokunuyor.nafaka baglandı bana da baglandı diye 3 aydır ödemiyor . Ve ben cok bitik durumdayım. Bi düzeliyorum nefret ediyorum bi bebeğime bakıp ağlıyorum babasız diye . Lütfen beddua etmeden yargılamadan yorum yapın .
Çok sevdim zaten isteme olcaktı acele ettik ama haklısınız..allah yardımcın olsun niye beddua edelim..sen şükret artık kurtulduğuna
ama kızlar yapmayın artik boyle şeyler.. sahip çıkın kendinize sağlam durun..ne bu kaçmak gizli nikah falan biraz ana baba sözü dinleyin mantıklı davranın
..
Birkaç kez derdimi paylaştım sizlerle 3 kez anne evine döndüm 16 aylık görünüşte evliyim ama 3 kez annemde kaldım 3.5 aydır annemdeyim 4 ay doğum zamanım kaldım 1 ay ise evlendiğimin ilk zamanları . Ne düğün öncesi mıtluydum ne düğünümde ne düğünden sonra ne hamileliğimde cok sevip evlendim hemde cok onun da cok sevdiğini sandım ki biz cok cabuk evlendik ailelere haber vermeden nikah yaptık ayrılırız diye korktuk 2 ay sonra aileler öğrendi ama tepki görmedik. Alkolün günden güne artması eşimin baştan beri ailemle olan çatışması ailemle olan iletişimime karışması inadına alkole devam etmesi sinirlendiğinde beni hırpalamaya başlaması( hamilelik döneminde zaten hemen hamile kaldım ama cok sevmiştim nerden bilebilirdim cahillik işte) hakaretler , baskı .. Anneme gizlice giderdim korkardım yine tavır alcak yabancıyım gibi davranacak . Bir sürü olaylar doğumumu anne evinde yaptım 2.5 ay aramadı doğumdan sonra yazmaya başladı inandım vaadlerine döndüm anneme olan nefreti bitmedi onlara gitmeme hep karıştı . Evde gördüğüm huzursuzluktan dolayı bende evde durmak istemiyordum haftanın 5 günü elinde biralar bebekle dönsemde geri daha fazla yabancı gibi oluşumuz( sözde diğer evden gitmelerimin faturası kesildi yoksa cok seviyormuş beni) ailemin hzuursuzluğumu hissetmesi , aileme saygısızlığı bir sürü nedenlerden dolayı hep sorunlar yaşadık. İstediği ailemden uzak olayım ama yapamadım cunku her eve gittiğimde onlar sahip cıktı bana onun umru olmadı. Beni deli gibi seven adam gitmişti artık cok sabrettim ama olmadı sonunda babamla büyük kavgası sonucu evden ayrılmak zorunda kaldım. Boşanma davaları acıldı ben dilekçemde herseyi yazdım o da yazmış geldiğinde bakire değildi . Nikaha zorla getirtildim bana hamileyim demişti bundan dolayı ailesine mahcuptu sürekli onların dediğini yaptı terketti evi . Yazdığı tek seyler bundan ibaret koca dilekçede . İftira attı bana . Bebeğini ayda iki kez görüyor o da binbir stresle takip edeyim dedim uzaktan kardesım aracılıgı ile kardeşimin yanındaki adamı dövdü yakalayıp. İnstagramdan haftada bir bana göndermeli mesajlar yolluyor . En son bugünden sonra ne dünya aynı kalacak ne sen yazmış. Bebeğini bu hafta şehir dışındayım diyerek almadı . Ve benim psikolojim iyi değil cunku buna cok bozuldum oğlunu nasıl görmek istemedi önemli ne olabilirdi ki diye. Sürekli başkasımı var düşünceleri kafamda ( bi gün olsun böyle bişey hissettirmedi o tarz biri değil normalde) ben bir sürü şeyde vicdan yapıyorum ve hala biri mi var diyorum bi kız takip etmiş şimdi teyzesinin oturduğu yerden kızı görseniz Allah yaratmış bişey demicem ama bana hala bunlar cok dokunuyor.nafaka baglandı bana da baglandı diye 3 aydır ödemiyor . Ve ben cok bitik durumdayım. Bi düzeliyorum nefret ediyorum bi bebeğime bakıp ağlıyorum babasız diye . Lütfen beddua etmeden yargılamadan yorum yapın .
Evet zehir oldu hemde nasıl evlilik yıldönümümüz bugün her sey gözümün önündnen geciyor neler yaşamışım ve ben cok sevmiş hiç sevilmemişim Allah çok büyük .Yaşadığınız hic bir şeyi yargılayamaz kimse. Ama bu noktadan sonra hayatına biri girmesini neden umursuyorsunuz ki, adam sizi sevmiyor, muhtemelen çocuğunu da benimseyemedi. Ruhu hastaymış resmen ve siz birine âşık olmasından korkuyorsunuz. Bence olsun ki iyice düşsün yakanızdan. Yazık en guzel zamanlariniz zehir olmuş
Çok güzel konuştunuz . Bebeği sözde onun her şeyi ama hiç çabası olmadı tek suclu beni görüyor aileni tercih ettin beni sattın . Her şerde vardır ben Allaha bıraktım.Hayatında birinin olması niye bu kadar ilgilendiriyor ki sizi. Hala seviyor olabileceğinize inanmak istemiyorum. Size bu kadar iftira atan, yarı yolda bırakan, bebeğinizi ilgisiz sevgisiz bırakan babayı seviyor olamazsınız. Bırakın bence hayatına biri de girsin ki sizinle uğraşmasın. Çocuğunu arayıp sormazsa bu onun hatası. Çocuk büyüyünce de onu istemeyecek bu net. Ablamın oğlu 8 yaşındaydı ayrıldıklarında adam hiç arayıp sormuyordu. Şimdi görüşmek istiyor ama 16 yaşındaki yiğenim onu istemiyor. Oğlum git görüş baban o senin diyen annesine sevmiyorum zorlama diyip konuyu kapatıyor. Sen artık kendine odaklan. Kendinle ilgilen. Yaralarını sar. Mutlu olmaya odaklan. Bebişin yanında çok şükür. Sen iyi ol ki o da iyi olsun. Hayatı akışına bırak. Sana bunları yaşatan hayat, eğer sen istersen güneşi de gösterir yeter ki sen iste, inan ve sabret
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?