Bu adam hangi sebeple boşayacakmış ki sizi..o zaman herkes 20 sene sonra artık hayatını yaşamak istiyorum diyip gitsin,olacak şey mi bu..boşanmam diyin,boşanmayi çok istiyorsa ev, yazlık ,araba ne varsa bıraksın ...ah kardeşim madem maaşına kadar alıyordu, bari birini üzerine yatırsaydın ..kocaya maaşını verenlere de hayret ediyorum..Ev dışında herşey iki eve yakın bir şeye denk geliyor yani neredeyse üçte ikisini o alıyor anlaşırsak.
Çok çekmişsin. Normalde ara hakkını derdim.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Sebebi yok. Kanıt, tanık yok. O yüzden anlaşmalı istedi. Malları kaçıramasın diye ben açtım dava, tedbir koydurdum herşeye. Kimin üzerine olduğunun önemi yok malların. Evlilik birliği içinde alınan her şey ortaktır zaten. Maaşı vermek de bir kaç yıl öncesine kadar zoruma gitmiyordu. Çünkü zaten gelen, borç, kredi, vs gidene ancak yetiyordu.Bu adam hangi sebeple boşayacakmış ki sizi..o zaman herkes 20 sene sonra artık hayatını yaşamak istiyorum diyip gitsin,olacak şey mi bu..boşanmam diyin,boşanmayi çok istiyorsa ev, yazlık ,araba ne varsa bıraksın ...ah kardeşim madem maaşına kadar alıyordu, bari birini üzerine yatırsaydın ..kocaya maaşını verenlere de hayret ediyorum..
Tedbir koydurmakla çok iyi yapmışsın, davalar bitene kadar hiçbirinden hayır göremezSebebi yok. Kanıt, tanık yok. O yüzden anlaşmalı istedi. Malları kaçıramasın diye ben açtım dava, tedbir koydurdum herşeye. Kimin üzerine olduğunun önemi yok malların. Evlilik birliği içinde alınan her şey ortaktır zaten. Maaşı vermek de bir kaç yıl öncesine kadar zoruma gitmiyordu. Çünkü zaten gelen, borç, kredi, vs gidene ancak yetiyordu.
Tedbir koydurmakla çok iyi etmişsiniz..edinilmiş mallar ortak diyorlar da boşanmalar da anlaşmalı değilse yarısını alanı pek duymadım,kimin üzerineyse almak için mücadele ediyorsun sanki..Sebebi yok. Kanıt, tanık yok. O yüzden anlaşmalı istedi. Malları kaçıramasın diye ben açtım dava, tedbir koydurdum herşeye. Kimin üzerine olduğunun önemi yok malların. Evlilik birliği içinde alınan her şey ortaktır zaten. Maaşı vermek de bir kaç yıl öncesine kadar zoruma gitmiyordu. Çünkü zaten gelen, borç, kredi, vs gidene ancak yetiyordu.
Çekişmeli psikolojik olarak sizi yorar. Naif bir karaktersiniz anladığım kadarıyla. Avukatınızla konuşun derim. Tüm haklarınızı alacak şekilde bir protokole okeyse karşı taraf anlaşmalıya dönün.Merhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Uzun ve yıpratıcı olsun boş verin o düşünsün uzun ve yıpratıcı kısmını.Avukatım herşeyin yarısı ve düğünde takılan altınlar dedi. Ama adam (eşim demeye dilim varmıyor) yanaşmıyor. Elimdeki kanıtlarden biri de banka hesap dökümü zaten. Avukatım elimizin güçlü olduğunu söyledi ama "süreç uzun ve yıpratıcı. Düşün karar ver" dedi.
Çekişmeli çok uzun sürüyor sizde çocukta ,malda var bu yüzden dahada uzun sürer bence kendinize uygun hale getirerek anlaşmalı yapın bekleseniz evet yarısını alacaksınız ama Bü süreçte malı devretme, tatsızlık ,belirsizlik sizi yorabilirMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Tedbir koydurmuş zaten hepsineÇekişmeli çok uzun sürüyor sizde çocukta ,malda var bu yüzden dahada uzun sürer bence kendinize uygun hale getirerek anlaşmalı yapın bekleseniz evet yarısını alacaksınız ama Bü süreçte malı devretme, tatsızlık ,belirsizlik sizi yorabilir
Bende aynı şartlarda anlaşmalı boşandım. Şimdi pişmanım tüm haklarımı keşke alsaydım diyorumMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Evi versin yazligi versin. Cocuklar icin nafaka versin. Ziynet falan alma derim. Pislik cikarmasa donuna kadar alinirda. Ama yazlik cok iyi geliyor insana. Arada kafani dinlersin gidersin hem tek basina bazen cocuklarla bazen bir arkadasla.bence oncelik iki ev. Gerisi onun olsun calismayada devam edersin. Emeklinde varsa ohhhh mis gibi hayat. Bunlari verirse hemen boşan benceMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Konu madem acılmış yıne dıyorum sakın ama sakın anlaşma donuna kadar al öle ınsanladı en çok para uzerMerhaba. Haftalardır takip ediyorum üyelik olmaksızın tüm boşanma konularını. Ben de derdimi paylaşmak istedim. Benimkisi 20 yıllık bir evlilik. 2 de çocuk.
Çok sıkıntı yaşadık zamanında. İkimiz de benzer işlerde çalıştık, aynı parayı kazandık. Hayat müşterekti. Sonra eve geldik. Eşitlik bitti. O oturdu elinde kumanda, ben koştur koştur ev, çocuk, yemek, temizlik. Çok bunaldım. Çok yoruldum. Yardım etmediği gibi yaptığımı da beğenmedi. Sürekli eleştirdi, kusur buldu.
Yetmedi, tatillerde de annesine. Tüm tatil o gezerken ben annesine hizmet ettim. Gıkım çıksa, kafama vuruldu ezildim. En başta kendi ailem ezdi. Bunu bildiklerinden annesiyle bir olup hep daha istediler, daha fazla iş, daha fazla para, daha fazla mesai.
kazandığım maaş hesabıma yatar yatmaz alır, kendi hesabına atardı. Önce kredi, borç, vs vardı çok gözüme görünmedi. Evimizi aldık, araba, yazlık, bir de yatırımlık arsa. Doğru düzgün tatile gitmedik. İşin hastalığı var, emekliliği var dedik.
Sonra krediler de bitti, borçlar da. Fakat hala paramı alıyor, hala kişisel harcamalarımda ondan izin ve harçlık alıyorum. Keyfine göre bazen veriyor bazen vermiyor. Kendisi ise beyler gibi yaşıyor, hesapsız harcıyor. Geziyor, tozuyor, yiyor, içiyor.
Annesi bir kaç ay önce vefat etti. Ondan bayağı bir mal mülk kaldı. Hala kardeşleriyle paylaşamadılar.
Allah affetsin, ama mutsuz olmadım kadının gittiğine. Hep evliliğimizin içindeydi. Her şeye karışır, oğlu da bir dediğini iki etmezdi, anacıydı. Çok şükür iyi kazanıyoruz. Maddi olarak zaten ihtiyacımız yoktu parasına da aslında. Fakat ilk kez evliliğimizde huzurluydum ve gelecek için umutluydum.
"Boşanmak istiyorum" dedi bir akşam aniden. Hazırlamış bir protokol. "İmzala şunu. Tek celsede bitsin bu iş" dedi.
Bana sadece oturduğumuz evin yarısıyla, bir kaç parça ziynet eşyamı veriyor. Çocukların velayetini alırsam, evde ona uygun bir kira ödeyerek oturmama da izin veriyor sağolsun.
Ben daha önce iki kez boşanmak istediğimde beni öldürmekle tehdit etmişti. Ailem de destek vermeyince, elimde kanıt tanık olmadan boşanamam diyerek vazgeçmiştim. Şimdi o istiyordu boşanmak. Hem de yıllarca paramı, emeğimi, gençliğimi, sağlığımı sömürdükten sonra.
Çok koydu. Hemen bir avukat tuttum. Açtım davamı. Şimdi anlaşalım diyor. Oturduğumuz evi bana verecekmiş. Çocukların ikisi için de ufak bir şey nafaka. Diğer herşey onun olacakmış.
Herkes bana "anlaş gitsin, çekişmeli yorucu bir süreç" diyor. "Çok iftira atar, canını sıkar" diyor. İyi de bu adam benim canımı çıkarmış neredeyse yıllarca. Hem bana birlikteyken annesiyle bir olup atmadığı iftira kalmadı ki zaten.
Bilemiyorum. Bir yanım kimsenin yaptığı yanına kalmaz diyor. Anlaş kurtul. Diğer yanım uğraş diyor. Elimde bir kaç delil bir kaç tanık var bana sözlü ve ekonomik şiddet uyguladığına. Sırf canını sıkmak için uğraş. Kurtulamasın öyle kolay kolay senden, sana yaptıklarından. Acıt, kanat, alabildiğini al, kendin için, çocukların için.
Dertleşmek istedim sadece ama yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok kıymetli olacak bu karar sürecinde.
Ona attığınız paralar banka hesap dökümünde yok mu sunun bunlarıSon durumu yazmak istedim.
O da karşı dava açtı. İftiraların bini bir para. Zaten beklediğim bir şeydi. Kendisine tanık da bulmuş ama kimi tanığının olaydan haberi yok kimisi ise yalancı tanıklık yapacak. Birinin eşi elden para verildiğini söyledi mesela. Akrabaları, kardeşleri falan hep tanık yazılmış. Ne anlatacaklar çok merak ediyorum.
Biz ikinci dilekçe için uzatma istedik avukatla.
Benim tanıklarımın hepsi kaçtı. Geçtim onun yaptıklarına söylediklerine tanık olanları, eşimi tanımayan ancak benim evine ve ailesine ne kadar düşkün olduğumu söyleyecek tanıklarım da gelmek istemiyorlar. Gelseler de konuşmayacaklarmış. Onları da Allah'a havale ediyorum. Fakat ailem artık yanımda.
Müstakbel eski eşimin, benim de tanıdığım başka bekar bir kadınla whatsapp yazışmalarını buldum. İçerik olarak aşk ilişki yok ancak eşim belli ki sık sık görüşmek, yemek yemek, bir çay kahve içmek için çok hevesliymiş. Kadınla çokca zaman geçirmişler birlikte ama mesajlar hep mesafeli, az samimi. Aldatmaya girer mi bilmem ama bunları da sunucam. Bana daha çok adam kızgın teke sendromuna girmiş gibi geldi.
Bir zaman sonra kesilmiş yazışmalar, tam da bana boşanma teklifiyle geldiği dönemde. Kadın kesinlikle benimle konuşmuyor. Arayınca açmıyor. Hala görüşüyorlar mı bilmiyorum.
Bir tarafım inşallah görüşüyorlardır diyor. Çünkü bu sayede anlaşmaya yanaşır, en azından hakkımı verir ve bir an önce hayatımdan defolur gider.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?