Merhaba. Kardeşe alışma sürecinden geçiyorsunuz siz de bizim gibi. Benim 34 aylık kızım da çok öfkeli bebek geldiğinden beri. Kardeşine bayılıyor, altını açmak istiyor, kucağında tutmak istiyor, her an bir yerlerini öpmek sarılmak istiyor. Mecburen kızım onu yapma, kızım şimdi olmaz daha sonra demek durumda kalıyoruz sabahtan akşama kadar. Hem sürekli sınırlanıyor hem anne baba ilgisi bir anda ikiye bölündü, hatta bebeğe daha fazla ilgi gösterilir oldu. Bu durum çocuğun anne babaya yoğun öfke duymasına sebep oluyor ve bu öfkeden kurtulmak için de anne babaya daha fazla ihtiyaç duyup ihtiyacı olan ilgiden daha çok mahrum kalıyor. Öfke ve ilgi ihtiyacı bir kısır döngü ile artıyor sürekli.
Hatasını görmezden gelmeye gayret edin. Öfkesini güvenli yollardan atabileceği oyunlar oynayın. Akşam babasıyla, müsait oldukça sizle yastık savaşı yapmasına izin verin. Ama oyun sırasında sizin cok güçsüz olmanız gerekir, oyunun kontrolü ve tüm güç çocukta olmalı. Size yastık vurdukça komik ve abartılı hareketlerle devrilin. Bu onun hem artan güç ihtiyacını giderecek hem ofkesini kahkahayla atmış olacak. Ayrıca kardeşiyle ilgili bezini getirmek gibi bir kac sorumluluk verirseniz olayların dışında ve birliktelikten itilmiş hissetmez kendini. Bir de eger konuşuyorsa ve bebek rolüne giriyorsa rolü devam ettirin, küçük bebeğim diye sevin mesela, şakacıktan biberonla doyuruyor gibi yapın. Ama sen ablasın, kardeşin bebek, sen büyüdün gibi yaşına vurgu yapıp olgun davranmasını istediğinizi ifade etmeyin. Aletha Solter'ın Oyun Oynama Sanatı adlı kitabında pek cok durumda kullanılacak oyun örnekleri var, çok işinize yarar.
