aslında herkesin bir sorunu var ama benimki özürlü bir insanın yaşadıklarına susmak zorunda kaldığım için vicdanımın çığlıklarını bastırmak zorunda kaldığım için kendimle hesaplaşmak şeklinde bir sorun!!!
ALLAH 'a şükürler olsun ki çok mutlu huzurlu belki de dört dörtlük bir yuvam var...ama eşimin ailesiyle ilgili bir sorun var eşimin annesi biz nişanlıyken vefat ettieşimin 30 yaşında zeka özürü olan ve konuşamayan bir kardeşi var kayınpederimde kayınvalidem öldükten sonra biz evlenmeden 1.5 ay önce kendinden 18 yaş küçük bir bayanla evlilik yaptı yalnız bu bayanın psikolojik sorunları var çok takıntılı bu bayan eşinden ayrılmış kendininde 4 çocuğu bebekken ölmüş 5. çocuğu yaşamış kayınpederimden de bir çocuk yaptı.
Her neyse görünüşte çok tatlı dilli çok becerikli ama sürekli benimle yarışan aslında arkamızdan sürekli iş çeviren bir insan sorun değil ben bunu takmıyorum bir kere bile tartışmışlığımız yok ama bu özürlü kaynıma çok kötü davranıyor dövüyor dövdürüyor ve ben bundan çok rahatsız oluyorum eşimde görümcemde bunu biliyorlar bir kere görümcem tepki verdi onda da ortalık baya karıştı hatta olayda yanlarında olmamama rağmen iş benim üstüme kaldı neymiş ben bakacakmışım görümcem çalışıyor bakamaz bunu biliyorlar.
Zaten 9 senelik evliliğimde nerdeyse her sene en az 3 ay bende kalıyor kaynım hatta geçen sene tüm yaz bendeydi tatile bile gidemedik kaynım çok sakin saldırganlığı yok ne yap dersen yapar sadece zeka olarak 6 yaş civarında sadece banyosunu kendi yapamıyor her yaptığı haraket onlara batıyor ufacık bir sebepten ağzından burnundan kan getirecek kadar dövüyor kayınpederim
Benim sorunum bu durum beni rahatsız ediyor eşimde çok üzülüyor ben yanımıza alalım diyorum vesayetini de alalım diyorum vicdanım sızlıyor diyorum ama benim yanıma kalmaya geldiğinde tüm düzenim psikolojim bozuluyor benimde iki çocuğum var her yere yanımda götüremiyorum zaten iki çocukla dışarı çıkmam falan kısıtlı o gelince hiç bir hayatım kalmıyor birde özürlü olduğu için takıntıları var bütün çekmecelerimi karıştırıyor çamaşır asıyorum kurumadan topluyor benim iki çocukla düzenli olmam çok sıkıntılı o da tamamen karıştırınca yetişemiyorum evime arkadaşlarım gelemiyor ben gidemiyorum böyle sıkıntıları var.
Kayınpederim bu kadınla bu çocuğa bakamadığı için evlendi tonlarca altın yaptırdı kendine ama kimse kalkıp bunu söyleyemiyor ben söyleyim diyorum kayınpederim çok kinci ben söylesem kadın öyle düzenbaz ki kayınpederimi çok güzel etkileyip üzerimize salıyor zaten biri ağzını açsa ölüyor hastalanıyor bırakıp giderim diyor.Kayınpederimde bundan çok korkuyor.
Ben o çocuğun orda o şekilde yaşamasına göz yumamıyorum ama yanıma da alamıyorum biraz nefsim birazda şu psikoloji var galiba o kadının amacı o yaptıklarının tüm sebebi bu benim başıma atmak ona göre ben burda rahat yaşıyorum o orda sıkıntısını çekiyor ama ben o çocuğa bakmak için evlenmedim ama o ona bakmak için evlendi karşılığını nerdeyse maaş şeklinde alıyor şimdide bakımevine verme lafları çıkartmaya başladı biz yanımıza alalım diye!!! Şikayet edeyim dedim aile şiddet hattına görümcem ve eşim izin vermedi bazen diyorum boşver ablası abisi varken ben niye karışıyorum diyorum görümcem uzakta bende onlarla aynı şehirde değilim ama yakınız görümceme bak dedim kardeşin bunları yaşıyor bir çözüm bulalım ama bana herkes kendi kaderini yaşar o da (o dediği özürlü kardeşi)kendi kaderini yaşıyor dedi ve ben şoka girdim.
Yanıma alayım diyorum ama ya kaldıramazsam bu sefer onların durumuna düşersem daha kötü olur onların vurması laf olmaz ama benim sesimi yükseltmem bile laf olur bu sorumluluk çok zor diyorum sonra ben mi büyüüyorum diyorum işin içinden çıkamadım siz olsanız ne yapardınız?Vicdanımın sesini susturamıyorum((
Davulun sesi uzaktan hoş gelir elbet ama ben şiddet gördüğünü bile bile pasif kalamazdım. Bakımını evimde üstlenemesem bile özel bir bakım evinde kalmasını sağlardım. Yazıktır günahtır. Ah anası hayatta olsaydı yaşar mıydı o gariban bunları? Herkes kaderini yaşar demek işin kolayına kaçmak. Hepimizin çoluğu çocuğu var, yarınımızn ne olacağını kim bilebilir?
Karar vermesi çok zor.
Yanınıza alırsanız, sizin için çok zor olacak belli ki ama mükafatı çok büyük olacak.
Almazsanız, göre göre buna izin vermek, gözlerini yummak hangi vicdana sığar, yokmuş gibi davranabilir misiniz, oda zor.
Eşiniz ne düşünüyor bu konuda tam olarak anlayamadım, bir kardeş olarak sizden daha çok onu ilgilendiriyor aslında.
ben de böyle istiyorum aslında kayınvalideminde amacı bu ama elalem ne der havasındalar açıkçası inanın içim acıyor kalbim acıyorgercekten gözlerim dolarak okudum
engelli kaynniz icin
annesi keske hayatta olsaydi
kayinpederde siddet uyguluyor yani
hayret yaa
yazik zihinsel engelli insana
sizin yapabileceginiz cok fazla sey yok
ama onun daha saglikli ortamda yasamasi icin birseyler yapabilirsiniz
bu resmen vicdansizlik
cok üzüldüm
bakim evleri var
onlardan birinde kalmasi saglanablir
parasini herkes verir beraber
aradada evinize alirsiniz
baska sey gelmiyor aklima
ama o cocuga kötülük yapanlarin isleri rast gitmesin insallah
Icım ,yüreğim sızladı okurken.
Boşuna dememişler ''İmparator babam olacağına dilenci annem olsun''
Ah yazık hem de ne yazık
Kendini savunamayan engelli genci ağzından burnundan kan gelene kadar dövmek
Lütfen ilgilenin onunla lütfen
Bir bakımevinde yaşasın o kadının elinde kalmakdan daha iyidir
Siz de sık sık ziyaret edersiniz hatta yazları yanınıza alırsınız ama onu orda bırakmayın.
İcim yandi ah.. Babaya bak..
Gercekten dusunceli bi esiniz varmis. Demek ki sizin imtihaniniz o genc..
Evet, buyuk sorumluluk siz bakin diyemem.
Ama lutfen
lutfen
lutfen bi sekilde onlardan kurtarin..
acaba kaynın durumunda olanlar için özel eğitim veren yerler varmıdır.
dernekler yada kurslar gibi. bilemiyorum.
yani bütün gün evde olmamış olur. hem kendisi de iyi vakit geçirir.
akşamları birkaç saat ilgilenmeniz gerekir.
hem onu kurtarmış olursun hem vicdanını.
ama sürekli evde bakmak dersen, bence yapamazsın.
Engel derecesini bilmiyorum ancak devlet kimi durumlarda onların eğitim masrafını karşılıyor, bunu biraz araştır. Bir yakınımın down sendromlu kızı gündüzleri eğitim alıyor özel bir kurumda, el becerisi ile ilgili bir iş öğrettiler hattai bir de iş buldular kıza, 10 yıl sonra emekli olabilirmiş. Gündüz kurumun servisi gelip alıyor gece de bırakıyor. Bir araştırın derim.
aslında herkesin bir sorunu var ama benimki özürlü bir insanın yaşadıklarına susmak zorunda kaldığım için vicdanımın çığlıklarını bastırmak zorunda kaldığım için kendimle hesaplaşmak şeklinde bir sorun!!!
ALLAH 'a şükürler olsun ki çok mutlu huzurlu belki de dört dörtlük bir yuvam var...ama eşimin ailesiyle ilgili bir sorun var eşimin annesi biz nişanlıyken vefat ettieşimin 30 yaşında zeka özürü olan ve konuşamayan bir kardeşi var kayınpederimde kayınvalidem öldükten sonra biz evlenmeden 1.5 ay önce kendinden 18 yaş küçük bir bayanla evlilik yaptı yalnız bu bayanın psikolojik sorunları var çok takıntılı bu bayan eşinden ayrılmış kendininde 4 çocuğu bebekken ölmüş 5. çocuğu yaşamış kayınpederimden de bir çocuk yaptı.
Her neyse görünüşte çok tatlı dilli çok becerikli ama sürekli benimle yarışan aslında arkamızdan sürekli iş çeviren bir insan sorun değil ben bunu takmıyorum bir kere bile tartışmışlığımız yok ama bu özürlü kaynıma çok kötü davranıyor dövüyor dövdürüyor ve ben bundan çok rahatsız oluyorum eşimde görümcemde bunu biliyorlar bir kere görümcem tepki verdi onda da ortalık baya karıştı hatta olayda yanlarında olmamama rağmen iş benim üstüme kaldı neymiş ben bakacakmışım görümcem çalışıyor bakamaz bunu biliyorlar.
Zaten 9 senelik evliliğimde nerdeyse her sene en az 3 ay bende kalıyor kaynım hatta geçen sene tüm yaz bendeydi tatile bile gidemedik kaynım çok sakin saldırganlığı yok ne yap dersen yapar sadece zeka olarak 6 yaş civarında sadece banyosunu kendi yapamıyor her yaptığı haraket onlara batıyor ufacık bir sebepten ağzından burnundan kan getirecek kadar dövüyor kayınpederim
Benim sorunum bu durum beni rahatsız ediyor eşimde çok üzülüyor ben yanımıza alalım diyorum vesayetini de alalım diyorum vicdanım sızlıyor diyorum ama benim yanıma kalmaya geldiğinde tüm düzenim psikolojim bozuluyor benimde iki çocuğum var her yere yanımda götüremiyorum zaten iki çocukla dışarı çıkmam falan kısıtlı o gelince hiç bir hayatım kalmıyor birde özürlü olduğu için takıntıları var bütün çekmecelerimi karıştırıyor çamaşır asıyorum kurumadan topluyor benim iki çocukla düzenli olmam çok sıkıntılı o da tamamen karıştırınca yetişemiyorum evime arkadaşlarım gelemiyor ben gidemiyorum böyle sıkıntıları var.
Kayınpederim bu kadınla bu çocuğa bakamadığı için evlendi tonlarca altın yaptırdı kendine ama kimse kalkıp bunu söyleyemiyor ben söyleyim diyorum kayınpederim çok kinci ben söylesem kadın öyle düzenbaz ki kayınpederimi çok güzel etkileyip üzerimize salıyor zaten biri ağzını açsa ölüyor hastalanıyor bırakıp giderim diyor.Kayınpederimde bundan çok korkuyor.
Ben o çocuğun orda o şekilde yaşamasına göz yumamıyorum ama yanıma da alamıyorum biraz nefsim birazda şu psikoloji var galiba o kadının amacı o yaptıklarının tüm sebebi bu benim başıma atmak ona göre ben burda rahat yaşıyorum o orda sıkıntısını çekiyor ama ben o çocuğa bakmak için evlenmedim ama o ona bakmak için evlendi karşılığını nerdeyse maaş şeklinde alıyor şimdide bakımevine verme lafları çıkartmaya başladı biz yanımıza alalım diye!!! Şikayet edeyim dedim aile şiddet hattına görümcem ve eşim izin vermedi bazen diyorum boşver ablası abisi varken ben niye karışıyorum diyorum görümcem uzakta bende onlarla aynı şehirde değilim ama yakınız görümceme bak dedim kardeşin bunları yaşıyor bir çözüm bulalım ama bana herkes kendi kaderini yaşar o da (o dediği özürlü kardeşi)kendi kaderini yaşıyor dedi ve ben şoka girdim.
Yanıma alayım diyorum ama ya kaldıramazsam bu sefer onların durumuna düşersem daha kötü olur onların vurması laf olmaz ama benim sesimi yükseltmem bile laf olur bu sorumluluk çok zor diyorum sonra ben mi büyüüyorum diyorum işin içinden çıkamadım siz olsanız ne yapardınız?Vicdanımın sesini susturamıyorum((
aslında herkesin bir sorunu var ama benimki özürlü bir insanın yaşadıklarına susmak zorunda kaldığım için vicdanımın çığlıklarını bastırmak zorunda kaldığım için kendimle hesaplaşmak şeklinde bir sorun!!!
ALLAH 'a şükürler olsun ki çok mutlu huzurlu belki de dört dörtlük bir yuvam var...ama eşimin ailesiyle ilgili bir sorun var eşimin annesi biz nişanlıyken vefat ettieşimin 30 yaşında zeka özürü olan ve konuşamayan bir kardeşi var kayınpederimde kayınvalidem öldükten sonra biz evlenmeden 1.5 ay önce kendinden 18 yaş küçük bir bayanla evlilik yaptı yalnız bu bayanın psikolojik sorunları var çok takıntılı bu bayan eşinden ayrılmış kendininde 4 çocuğu bebekken ölmüş 5. çocuğu yaşamış kayınpederimden de bir çocuk yaptı.
Her neyse görünüşte çok tatlı dilli çok becerikli ama sürekli benimle yarışan aslında arkamızdan sürekli iş çeviren bir insan sorun değil ben bunu takmıyorum bir kere bile tartışmışlığımız yok ama bu özürlü kaynıma çok kötü davranıyor dövüyor dövdürüyor ve ben bundan çok rahatsız oluyorum eşimde görümcemde bunu biliyorlar bir kere görümcem tepki verdi onda da ortalık baya karıştı hatta olayda yanlarında olmamama rağmen iş benim üstüme kaldı neymiş ben bakacakmışım görümcem çalışıyor bakamaz bunu biliyorlar.
Zaten 9 senelik evliliğimde nerdeyse her sene en az 3 ay bende kalıyor kaynım hatta geçen sene tüm yaz bendeydi tatile bile gidemedik kaynım çok sakin saldırganlığı yok ne yap dersen yapar sadece zeka olarak 6 yaş civarında sadece banyosunu kendi yapamıyor her yaptığı haraket onlara batıyor ufacık bir sebepten ağzından burnundan kan getirecek kadar dövüyor kayınpederim
Benim sorunum bu durum beni rahatsız ediyor eşimde çok üzülüyor ben yanımıza alalım diyorum vesayetini de alalım diyorum vicdanım sızlıyor diyorum ama benim yanıma kalmaya geldiğinde tüm düzenim psikolojim bozuluyor benimde iki çocuğum var her yere yanımda götüremiyorum zaten iki çocukla dışarı çıkmam falan kısıtlı o gelince hiç bir hayatım kalmıyor birde özürlü olduğu için takıntıları var bütün çekmecelerimi karıştırıyor çamaşır asıyorum kurumadan topluyor benim iki çocukla düzenli olmam çok sıkıntılı o da tamamen karıştırınca yetişemiyorum evime arkadaşlarım gelemiyor ben gidemiyorum böyle sıkıntıları var.
Kayınpederim bu kadınla bu çocuğa bakamadığı için evlendi tonlarca altın yaptırdı kendine ama kimse kalkıp bunu söyleyemiyor ben söyleyim diyorum kayınpederim çok kinci ben söylesem kadın öyle düzenbaz ki kayınpederimi çok güzel etkileyip üzerimize salıyor zaten biri ağzını açsa ölüyor hastalanıyor bırakıp giderim diyor.Kayınpederimde bundan çok korkuyor.
Ben o çocuğun orda o şekilde yaşamasına göz yumamıyorum ama yanıma da alamıyorum biraz nefsim birazda şu psikoloji var galiba o kadının amacı o yaptıklarının tüm sebebi bu benim başıma atmak ona göre ben burda rahat yaşıyorum o orda sıkıntısını çekiyor ama ben o çocuğa bakmak için evlenmedim ama o ona bakmak için evlendi karşılığını nerdeyse maaş şeklinde alıyor şimdide bakımevine verme lafları çıkartmaya başladı biz yanımıza alalım diye!!! Şikayet edeyim dedim aile şiddet hattına görümcem ve eşim izin vermedi bazen diyorum boşver ablası abisi varken ben niye karışıyorum diyorum görümcem uzakta bende onlarla aynı şehirde değilim ama yakınız görümceme bak dedim kardeşin bunları yaşıyor bir çözüm bulalım ama bana herkes kendi kaderini yaşar o da (o dediği özürlü kardeşi)kendi kaderini yaşıyor dedi ve ben şoka girdim.
Yanıma alayım diyorum ama ya kaldıramazsam bu sefer onların durumuna düşersem daha kötü olur onların vurması laf olmaz ama benim sesimi yükseltmem bile laf olur bu sorumluluk çok zor diyorum sonra ben mi büyüüyorum diyorum işin içinden çıkamadım siz olsanız ne yapardınız?Vicdanımın sesini susturamıyorum((
bu sene ben bu işi halledeceğim bizimde tayinimiz çıktı çok uzaklaşacağız bu nedenle de daha tedirginim burda aramızda 1.5 saatlik mesafe vardı en azından hafta sonları falan gidebiliyorduk getirebiliyorduk ama şimdi 15-16 saatlik bir mesafeye gidecez bu nedenle içime sızı düştü iyice yalnız kalacak bu mesele çok uzun bir mesele aslında anlatacak o kadar çok şey var ki ben ufacık bir kısmını anlattım bana yapılanlar da oldu ben çok ta kavga ettim şimdi yazdıklarımı okudumda sanki çok tepkisiz davranmışım gibi yazmışım kayınpederim üzerime bile yürüdü ama ben tek başıma bişi yapamadım onları vazgeçiremedim bu davranışlarından hatta hapse girsinler istiyorum bazen hatta bazen onların başına daha beteri gelsinde o çocuğun gözüne baksınlar bir yudum su için diyorum yani duygularım o adar ağır ki ağzımdan kötü bir şey çıkmasın çocuklarımın benim başıma döner diye korkuyorum(zaten yazları hep benim yanımda benim yanıma gelince hemen kilo alıyor neşeleniyor dışardan bakanlar abisinin yanındanmı geldi diye soruyorlarmış o kadar belli oluyormuş yani burda biz ilgileniyoruz çünkü...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?