Yeni Mezun Arkadaşlara Tavsiyeler Bir süre önce kendime yardımcı almaya karar verdim ve insan kaynakları ile görüşerek, iş görüşmelerini kendim yapmak istediğimi söyledim.
Bir sürü yeni mezun arkadaş ile görüştüm. Benim için de enteresan bir tecrübe oldu. Kuşak farkını damarlarımda hisettim:))
Buraya yoları düşer mi bilmem ama iş görüşmelerinde neleri yapmamaları ve nasıl davranmaları gerektiği konusunda gözlemlerimi paylaşmak istiyorum.
Yeni mezun, 0 km arkadaşım bak bakalım buraya. Sana sesleniyorum:))
- Öncelikle iş başvuru için kendine adını ve soyadı içeren düzgün bir e-posta adresi al ve iş başvurularını bu e-posta adresini kullanarak yap. Bana kaptanporsuk@... veya candykiz@... şeklindeki abuk sabuk e-posta adreslerinden gelen başvurulardaki cv'leri açıp bakmaya bile gerek duymadım. Ciddiyetsiz insanla işim yok.
- İş Başvurusu için gönderdiğin e-postada "okuldan elde ettiğim bilgi, birikim ve deneyimimi size aktarmak istiyorum" gibi abuk sabuk samimiyetsiz cümleler kurma lütfen. "... üniversitesinden mezunum. Şirketinizde uygun bir pozisyon olması halinde ekteki cv'mi değerlendirebilirseniz sevinirim. Saygılarımla" yeterlidir. Bir de patronla aynı memleketli olabilirsin. Bunu önyazıda belirtmen çok itici oluyor. İşe ihtiyacım var vb. duygu sömürülerine de girme.
- Sabit telefonumdan arandım. "Merhaba ben Odtü Havacılık Mühendisliğini bitirdim. İş başvurusu için cv'mi göndermek istiyorum" dedi bir hanım kızımız ki güzel bir giriş. Ben de mail adresimi verip, cv'sini göndermesini söyledim. "Ee siz nerden mezun sunuz" dedi
Ben de " Hayırdır, beni işe mi alacaksın" diye sordum. Tamam senin kuşağının özgüveni bizden yüksek de özgüven ile hadsizliği karıştırma.
- İş görüşmesine zamanında gel. Gecikip bir de burası çok uzak olduğu için geç kaldım gibi daha batırıcı cümleler kurma. Geç gelmen zamanını doğru planlayıp yönetemediğin anlamına gelir ki bizim iş te en önemli konu budur.
- Odaya girince elini uzatıp, düzgün bir şekilde tokalaşıp, karşındaki insanın gözlerinin içine bakarak " Merhaba, Ben ... memnun oldum" de. Bak bu çok önemli çünkü ilk izlenim kalıcı olan. Benim elimi doğru düzgün sıkmazsan, gözlerini kaçırırsan kendine güvensiz bir tip izlemini yaratıyorsun.
- Kendine yer gösterilmeden kafana göre geçip bir yere oturma. Bak bu konuya çok sinir oldum. Senin neslin için hayli yaygın bir durum.
- Düzgün giyinip gel! Güzel kardeşim il görüşmesine kot pantolonla gelinmez! Üstün başın ütülü, ayakkabın, saçın, dişlerin ve ellerin temiz olsun! Sakal tıraşı mutlaka ol.
Hanım kızım saçlarda maşa ve kırmızı ruj ve platform topukla ve deri taytla iş görüşmesine gelme, düğüne git! Takıların az ve zarif olsun. Lütfen piercing ve hızma ile iş görüşmesine gelmeyin.
- İş görüşmesine annenle ya da babanla gelme! En az 23 yaşındasın yahu!
Birkaç tanesinin anası görüşmeye de gireceğim diye tutturdu üstelik
Yeni nesil anne, sakin ol ve yavaşça geri çekil. Çocuğunun hayatında her zaman olamayacaksın ve çocuğunla ilgili her konuda söz sahibi olduğun dönem çok geride kaldı.
- Hiç iş tecrübesi olmayan biri olarak sakın maaş pazarlığına girme. Para eden şey tecrübedir. Sen bunu elde edene kadar benim söylediğim rakama çalışmak zorundasın. Sana ne kadar maaş istediğin sorulabilir. "Şirketinizin yeni mezun maaş politikasına uyarım" güzel bir cevaptır.
Sonuç olarak benim işe aldığım kişi ortalama bir üniversiteden mezun, orta derece ofis programı kullanan, iyi İngilizce bilen ancak saygılı, terbiyeli, yumuşak huylu ve samimi bir çocuk. Çok daha iyi bölümlerden mezun olan bir sürü insanla görüşmeme rağmen "beraber çalışılabilir" ve "öğrenmeye açık" birini işe aldım. Sen üniversiteden mezun olunca "Ben herşeyi biliyorum" diye düşünüyor olabilirsin ancak asıl eğitim işin içine girince başlar. Sen öğrenmeye ve kendini geliştirmeye ne kadar açık olursan yolun da o kadar açık olur.
elecda canım ben de şunu sormak istiyorum sana, çocuğa kural koyma mevzusu, şöyle ki oğluş 14 aylık, daha erken biliyorum. Şu anda ortamı güvenli hale getirip her şeyi yapmasına/tanımasına/merak duygusunu gidermesine fırsat veriyorum. Ne zaman hayır demeye başlamak lazım, 3 yaş? 4 yaş. Şu an mesela tv ye vuruyor, kumandayı atıyor, yerlere vuruyor çok ses çıkabiliyor, saçımı çekebiliyor vs. Eşyayı tanımaya çalışıyor, çıkan ses hoşuna gidiyor vs. Diye pek ses etmiyorum, Kumanda ortada bırakmıyorum, tv zaten kapalı, işte çekmeceleri birlikte karıştırıyoruz içindekileri fırlatsa da,çok ses çıkarsa da
ama işte bazen nerde dur demeliyim ya da napmalıyım bilemiyorum, asla kısıtlayıcı olmak istemiyorum ama yanlış yetiştirmekten de korkuyorum, ne dersin üstad?
