Fikrinizi almak istediğim zira çok eksik olduğum bir konu var: yöneticilik
-mizaç olarak çok yumuşak huylu biriyim. ayıp olmasın diye olumsuz şeyleri ve hayır kelimesini pek kullanamam normalde. Kimseye sen şu işi yap diye bir şey söyleyemem, söyleyeceğime kendim yaparım, AMAAA akademisyen olarak başlayacağım ve altımda çalışan insanlar olacak, ilk nasıl başlarsan öyle gider derle onlara karşı otoriteyi-liderliği nasıl kurmalıyım nelere dikkat etmeliyim?? İkinci olarak evde bakıcı çalıştıracağım ona karşı söyleyeceklerim konusunda nasıl bir tutum izlemeliyim? (örneğin normalde bebeklerin yabancı insanlar tarafından öpülmesine karşıyım ama bakıcı görüşmesinde bir kadın şap diye öptü bebeğimi ağzımı açıp tek laf edemedim, bu tarz çok olayım oluyor) nasıl altından kalkabilirim? takip etmememi tavsiye ettiğiniz birisi veya alacaım bir eğitim-kurs vs de olur? bu sene bu onuyu aşmayı niyetliyorum, inşallah altından kalkabilrim
10 yılı aşkındır çalışıyorum.
20li yaşların başlangıcında kimseye hayır diyemeyen, ayıp olmasın vb düşüncelerle çalışan özgüven sorunuda yaşayan bir insandım.
İnsanlar nasıl hem sayılıp, hem seviliyor diye merakta ederdim.
Yıllar geçti ve ben şunu öğrendim.
Hayatımdaki fazla olan ne varsa çıkardım. Fazla eşya, insan, kilo.
Her gün 5’te uyanır, öz bakımımdan sonra meditasyon yapar, sonrası kitap okurum kahve eşliğinde. Sporumu yapar, duşumu alır ve özenle işim için hazırlanırım.
Her gün okumadan, bişeyler dinlemeden podcast vb günü bitirmem.
Şu an iş hayatımda sevilen ve saygı duyulan bir insanım. Oysa hiç kimse için bişey yapmadım. Yatırımım sadece kendime oldu.
Klişe olacak ama çok önemli. Biz kendimizi sevmez, saygı duymaz ve değer vermezsek hiç kimse bunu bizim yerimize yapmıyor.
Saygı duyulan bir insanın özelliği, kendine ne kadar değer verdiği ile bağlantılı.
Saygı, asık surat ve emir kipi ile edinilen bir olgu değil. Asık surat ile edinilen şey saygı değil, “korku”.
Çevreme nazik davranmaya ve güler yüzlü olmaya çalışırım.İnsanlar yaşadığı durumları benimle paylaşır, laf taşımamaya gayret ederim. Dedikodudan uzak durmaya çalışırım. Güvenilir bir insan olabilmekte çok önemli.
Hiç bir konuda henüz tam değilim fakat, “Kader gayrete aşıktır” der Yunus Emre.
Biraz uzun oldu ama bu durumları yaşayan bir insan olarak paylaşmak istedim.