• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Popüler Konu Verimli Rutin

Bu saydıklarından sadece evimde uyanmak maddesini gerçekleştirebildiğimi fark ettim:işsiz:
Eşime en son ne zaman sarıldığımı hatırlamıyorum.

İnsanlar evliliklerini kurtarmak için çocuk yapıyorlar ya neyin kafasını yaşadıklarını bilmiyorum. Çocuk iyi giden bir evliliği komple çökertme potansiyeline sahip zira.



Aslında rutinlerimiz hepimiz için atladığımız mutluluk kaynakları..
Mesela şu anda topladığım bir odaya kapıdan çıkarken bakmanında benim için mutluluk kaynağı olduğunu fark ettim.
Ben eşimden önce dokunmayı bilmeyen eksikliğini aramayan bir insandım. Eşim sarılmayı öğretti, eksikliğini öğretti, artık herkese ihtiyaç duyduğum an sarılabiliyorum, ne kadar mucize bir şeymiş öğrendim.
Çocuk büyük ihtimal ile evde bir oyuncak olsun diye yapılıyor. Sonrada bezgin anneler, evden kaçan babalar ortaya çıkıyor.
 
Aaa hiç senlik gelmedi bana son cümle uykusuzluk gerçekten iyi gelmiyor sana :KK66:
Ama çocuklar ile uğraşmaktan birbirimize enerjimiz kalmıyor ki. Eşim akşam gelip, yemeğini yiyor, sonra Ela ile oynayıp, uyutuyor ve genellikle yanında uyuyakalıyor:)) Ben de İpek’i uyuturken uyuyakalıyorum:) Bazı günler hiç oturup konuşamıyoruz bile.

Bakalım baharda çocukları kayınvalideme satıp, bir iki gün başbaşa tatil yapmak istiyorum eşimle. Gerçekten ihtiyacımız var.
 
Aslında rutinlerimiz hepimiz için atladığımız mutluluk kaynakları..
Mesela şu anda topladığım bir odaya kapıdan çıkarken bakmanında benim için mutluluk kaynağı olduğunu fark ettim.
Ben eşimden önce dokunmayı bilmeyen eksikliğini aramayan bir insandım. Eşim sarılmayı öğretti, eksikliğini öğretti, artık herkese ihtiyaç duyduğum an sarılabiliyorum, ne kadar mucize bir şeymiş öğrendim.
Çocuk büyük ihtimal ile evde bir oyuncak olsun diye yapılıyor. Sonrada bezgin anneler, evden kaçan babalar ortaya çıkıyor.
Bence çocuk insanı o kadar meşgul ediyor ki birbirine saracak enerjin kalmıyor böylece kavgalar bitiyor. Çünkü kavga edecek halin ve vaktin olmuyor:) İnsanlar da evliliğim düzeldi sanıyor :KK45:
 
1. İş yerinde sakin bir gün geçirebilmek :KK70: İtiraf ediyorum biraz bencilce, ama türbe gibi olduğunda canım çekiliyor sanki, gelen giden bitmiyor
2. Eşimle her hafta ilk kavusma anı
3. Eşime sarılabilmek ve dokunabilmek
4. Birlikte yemek hazırlamak
5. Evimde her yer temiz ve derli toplu iken biraz keyif yapmak
6. Evimde misafir ağırlamak
7. Annemle uzun bol fiskoslu kahvaltılar. ( Eşimde bir tezcanlıdır, sofrada 2. cayı zor içer :KK70: :KK70: )
8. Gün içerisinde küçük bir iyilik yapmak
9.Evimde uyanabilmek, aslında sağlıklı uyanabilmek
9.Duş alıp tertemiz nevresimler ile uyumak
10.Akşamları saat 22 - 24 arası verimli geçirmek
11.Olumsuz bir durumdan nötr çıkabilmek, bunu fark etmek.
12.Yeni bir lezzet tatmak
13. Yeni bir mekana gitmek
14. Hiç gitmediğim bir camide namaz kılmak
15. Çilek çilek çilek birsürü kokulu mis taze çilek
16. Yeni yağan kar da yürüyüş.. Bundan sonrasıda benim için korku ve gerginlik demek :D
17.Deniz kenarında yürüyüş, denizde kendi kendime yüzmeyi ilerletmem :)
18.Eşimle tembellik yapmak :D
 
Kitap ne hakkında?
Jojo Mayes - Bir artı Bir
Baş karakterler:
Kadın: Boşanmış iki çocuklu bir kadın sorunlu ergen bir erkek çocuğu, matematik dahisi 10 yaşında kızı olan ve boşandığı eşinden nafaka almadan temizlik şirketinde ve aratan kalan zamanda barmenlik yapan çok gururlu genç bir kadın.
Adam: Hayatı alt üst olmuş,:İşini kaybetmek üzere kalan ailesi, işi, ve bu bekar anne ve çoçukları tanışıp enteresan bir döngüye girmiş kafası karışan bir yabancı
Benim yorumum: Zor zamanlar olabilir, herşey bitmiş gibi görünsede hayatta güzel şeyler de olur ...
Hikayesi Londra İskoçya taraflarında geçiyor doğasını ve mimarisini okuyucuya çok güzel betimleme yaptırıyor, akıp giden çok hoş bir kitap bana göre..
 
Bu saydıklarından sadece evimde uyanmak maddesini gerçekleştirebildiğimi fark ettim:işsiz:
Eşime en son ne zaman sarıldığımı hatırlamıyorum.

İnsanlar evliliklerini kurtarmak için çocuk yapıyorlar ya neyin kafasını yaşadıklarını bilmiyorum. Çocuk iyi giden bir evliliği komple çökertme potansiyeline sahip zira.

Çok haklısın bazen sorumluluklarımızın içinde kaybolup gidiyoruz.
 
Bu saydıklarından sadece evimde uyanmak maddesini gerçekleştirebildiğimi fark ettim:işsiz:
Eşime en son ne zaman sarıldığımı hatırlamıyorum.

İnsanlar evliliklerini kurtarmak için çocuk yapıyorlar ya neyin kafasını yaşadıklarını bilmiyorum. Çocuk iyi giden bir evliliği komple çökertme potansiyeline sahip zira.
Bazen yorucu bir günün ardından bir ev sorumlulukları içinde çocuk olsa şimdi nasıl başa çıkardım diye bir korku sarıyor, aileler de başka şehirde. İyi giden evliliği çökerten bir unsur mu çocuk gerçekten yaa tırstım.
Bayramlarda memleketimize gidince eşimin ve benim kardeşlerimizin çocuklu çıldırmış hallerini görünce birbirimize gözlerimizi belertip :KK57: bakıyoruz. Eşimde bende sakin yapılı insanlarız.
Bilmiyorum bizde olmayınca olması için bir sürü uğraş verip, birde yakın eş dosttan böyle şeyler duyunca kafa iyice :deli:karışıyor, olması iyi mi kötü mü günün sorusu gibi oldu :))
 
Jojo Mayes - Bir artı Bir
Baş karakterler:
Kadın: Boşanmış iki çocuklu bir kadın sorunlu ergen bir erkek çocuğu, matematik dahisi 10 yaşında kızı olan ve boşandığı eşinden nafaka almadan temizlik şirketinde ve aratan kalan zamanda barmenlik yapan çok gururlu genç bir kadın.
Adam: Hayatı alt üst olmuş,:İşini kaybetmek üzere kalan ailesi, işi, ve bu bekar anne ve çoçukları tanışıp enteresan bir döngüye girmiş kafası karışan bir yabancı
Benim yorumum: Zor zamanlar olabilir, herşey bitmiş gibi görünsede hayatta güzel şeyler de olur ...
Hikayesi Londra İskoçya taraflarında geçiyor doğasını ve mimarisini okuyucuya çok güzel betimleme yaptırıyor, akıp giden çok hoş bir kitap bana göre..
Öneri için çok teşekkür ederim. Kitabın ismini okunacaklar listeme not aldım.
 
Bazen yorucu bir günün ardından bir ev sorumlulukları içinde çocuk olsa şimdi nasıl başa çıkardım diye bir korku sarıyor, aileler de başka şehirde. İyi giden evliliği çökerten bir unsur mu çocuk gerçekten yaa tırstım.
Bayramlarda memleketimize gidince eşimin ve benim kardeşlerimizin çocuklu çıldırmış hallerini görünce birbirimize gözlerimizi belertip :KK57: bakıyoruz. Eşimde bende sakin yapılı insanlarız.
Bilmiyorum bizde olmayınca olması için bir sürü uğraş verip, birde yakın eş dosttan böyle şeyler duyunca kafa iyice :deli:karışıyor, olması iyi mi kötü mü günün sorusu gibi oldu :))
Anne olmak, açık ara başıma gelen en güzel şey. Ama zor, gerçekten zor. Hele bir de aileler yakında değilse, çocuğu biraz bırakıp nefes alma imkanı yoksa hakikaten insan zorlanıyor. Evliliği temelinden sarsıyor çocuk. Eğer o temel sağlam değilse çökertir. Ama sağlamsa yeni bir hayat inşa ediyorsunuz üzerine.
Çocuktan önce daha bencil, keyif odaklı ve daha rahat bir hayatımız vardı. Çocuktan sonra daha duygusal, daha yorgun fakat daha mutlu bir hayatımız var.
 
Bu saydıklarından sadece evimde uyanmak maddesini gerçekleştirebildiğimi fark ettim:işsiz:
Eşime en son ne zaman sarıldığımı hatırlamıyorum.

İnsanlar evliliklerini kurtarmak için çocuk yapıyorlar ya neyin kafasını yaşadıklarını bilmiyorum. Çocuk iyi giden bir evliliği komple çökertme potansiyeline sahip zira.
Çok haklısın
Hayat bi süre sonra sürekli görevşer sorumluluklar işler güçler olarak dönmeye başlıyor
Bu durum beni yıpratıyor maalesef
Eşimle Sevgimizi bile sorguluyorum ancak sevginin azaldığı değilde zaman ayıramadığımızı fark ediyorum
Mesela hep bi yapmamız gerekenler var hesap kitap yemek temizlik iş güç vs
Bunu nasıl daha güzel kılabilirim buna kafa yoruyorum şu sıra
 
Ama çocuklar ile uğraşmaktan birbirimize enerjimiz kalmıyor ki. Eşim akşam gelip, yemeğini yiyor, sonra Ela ile oynayıp, uyutuyor ve genellikle yanında uyuyakalıyor:)) Ben de İpek’i uyuturken uyuyakalıyorum:) Bazı günler hiç oturup konuşamıyoruz bile.

Bakalım baharda çocukları kayınvalideme satıp, bir iki gün başbaşa tatil yapmak istiyorum eşimle. Gerçekten ihtiyacımız var.

Bizim bir oğlumuz var tek çocukla böyleyix biz de tıpkı söylediğim şeyleri yaşıyoruz
 
Bu aralar hayatım üzerindeki tüm kontrolümü yitirmiş gibi hissediyorum, bu yüzden listemdeki bazı şeyleri yapmama rağmen mutlu olabiliyor muyum emin değilim. Oğlumun 2 yaş sendromu beni acayip yordu, hamilelik yüzünden mi bilmiyorum tahammülüm yok. Baş edemiyorum. Eşimle ilişkim çok güzel rayına oturdu aslında ama son bir haftadır kendisini boğasım var :) öyle şeyler işte, puff :işsiz:
 
Sevgili elecda elecda annelikle ilgili yazdıkların bana tebessüm ettirdi, elecda da bunları dediyse dedim:))
Ben de henüz çocukları küçük, çalışan ve gurbette yaşayan bir anne olarak sorunun tam merkezinden yazıyorum: bu sadece bir süreç, onlar hep küçük kalmayacak. Bunu hatırlamak biraz olsun rahatlatabilir bizleri. Öyle değil mi?
 
Back