Başaranlar, başarmaya yakın olanlar, yeni başlayanlar, sorunu kabul edip kendiyle barışanlar, sorunu yoksayanlar.. Hepinizin yazdıklarını okudum baştan sona.. Evliliğimde 5. yılın dolmasına neredeyse 1 ay kala; bugün. 18 eylül. Milattır benim için, eşim için, evliliğimiz için.
Evlenip de sorunumuz olduğunu görüp bunu kabullenip, jinekolojik muayenede normal olduğumu öğrenince psikoloğa gittim hatta eşim de bir kaç kez katıldı. Ama o da ben de inanmadık çözüm bulacağımıza. Eşim hep kendimi rahat bıraksam olacağını söylüyordu ama bırakmıyordum işte. Baktık ilerleme yok gitmeyi bıraktık. Kendiliğinden düzelir hayaliyle yaşantımıza devam ettik. Tabiki düzelmedi, aksine aramız açıldı uzaklaştık. 'Seni sevmem için ona gerek yok, olmasa da olur' dese de eşim, olmamasının onu ne kadar üzdüğünü görüp daha çok kahroluyordum. 2.5 senelik evliyken hamile kaldım. Mucizemizdi o bizim. Hamilelik derken doğum geldi çattı. Hamilelikte vajinal ultrasonla muayene olabiliyordum o yüzden doktara sorunumdan bahsetmedim. Herşey normalken 9 saat sancı çekmişken 1 mm bile ilerleme olmadı sezeryanla bebeğimi kucağıma aldım. Evlatla değişen hayatımızda, halledemediğimiz sorunu iyice yok saydık. Nadir yaşanan denemeler hep hüsranla bitiyordu. Evladım 1 yaşına gelince artık dayanamayacağım dedim ve doktoruma tekrar muayeneye gittim. Girişin bir miktar eğri olduğunu tabiri caizse kapı eşiğimin biraz alçak olduğunu, eşimin eğilerek geçmesi gerektiğini söyledi, kayganlaştırıcı verdi. Ben artık psikiyatriste gidip sorunu tamamen çözmeye karar verdim. Genelde de stresli bir kişiliğim olduğundan bunu da çözmek için iyi bir doktor buldum. 2 seans ve ardından eşimle gittiğimiz seans sonrası yaz tatili bayram derken ara verdik. Doktor kendime dokunmamı vücudumu tanımamı söylemişti. Ama benim ne isteğim vardı ne de ona ayıracak bir fırsatım. Derken burayı gördüm. Dediğim gibi okudum okudum okudum. Biraz parmak egzersizi denedim. Baktım ilerliyorum eşimle denedim; yine hüsran. Önceki gün mumdan aparat yaptım kayganlaştırıcıyla denedim oldu. Cesaret geldi ve dün akşam eşimle güzel bir gece geçirmek istedim ama kavga ettik, denemedik bile ben çocuğu uyuturken uyumuşum. Bugün bir kat daha pamuk sararak aparatı kalınlaştırdım ve biraz zorlanarak yaptım. Bir nokta vardı onu aşınca problem yoktu. Sonra eşime deneyelim mi dedim. Denedik ve oldu acı falan hissetmedim. Şaşkındım!! mutluydum!!
Okumuş cehaleti diye birşey var. Ikınmanın işe yarayacağını burda öğrendim. İleri değil popoya doğru ilerlenmesi gerektiğini burda öğrendim.
Teşekkür etmek için ve çok zaman geçse de olabileceğini anlatmak için yazıyorum. Başta @hanya ve @monalazo olmak üzere yorumlarıyla çaresiz hissedenlere umut olan herkese teşekkür ederim. Umarım herkes kurtulur. Kurtulanlar kurtulmaya çalışanlara umut olur. Sevgilerimle