Merhaba kizlar.. ben de araniza yeni katildim, size yasadiklarimi anlatmak istedim. henuz 1 aylik evliyim. evlendigimiz gece esim yanina prezervatif almayi unuttugu icin ve ben de henuz hamile kalmak istemedigim icin acikcasi birlikte olmak istemedim, ama kendisi geri cekilebilecegini soyledi. yine de kendimi tedirgin hissederek iliskiye girmeye calistik ama basarili olamadik. sonraki gunlerde tekrar denedik ama sonuc hep husran oldu. Esim bana hep "sanki orada bir bariyer var giremiyorum" diyip duruyordu. denemelerimizde bir sure sonra gercek bir birliktelik gerceklestiremedigimiz icin de esimin ereksiyonu kayboluyordu boylelikle de devam edemiyorduk. ben sorunun vajinismus olduguna emindim, cunku kendimi kasiyordum ve rahat hissedemiyordum ve esimin bahsettigi o hayali "bariyer" ortaya cikiyordu. doktora gitmeye karar verdim, bir bayan doktor muayene etti ve vajinamin dar oldugunu, esimin once parmakla denemesini soyledi, birden girmeye kalkmasin yoksa yirtik olur dedi. tabi ben bunu duyunca daha da tedirgin oldum. ama parmakla deneme kismi da bana cok korkunc geldi. parmaktansa penisin daha zararsiz oldugu dusuncesiyle esimle tekrar denemeye karar verdim. ama sonuc malesef ayniydi, yine birlesmeyi gerceklestiremedik.bu durum sozle soylenmese de aramizda ciddi anlamda sorun yaratiyordu, esim anlayisli davraniyor fakat duruma uzuluyordu ve bunu hissediyordum, sanki hevesi de kacmis gibiydi, sonucta boyle olmasini hayal etmiyordu. durum boyle olunca ben bayan doktora guvenmeyip tekrardan bir doktora daha gorunmek istedim ve bir profesore gittim. adam inanilmaz derecede beni yureklendirdi, kesinlikle vajinamin dar olmadigini, aksine gayet guzel bir yapisinin oldugunu, kizlik zarimin cok ince oldugunu ve aci bile hissetmeyecegimi soyledi. doktora gittikten sonra regl oldugum icin denemelere ara vermek durumunda kaldik. sonrasinda balayina gittik ve sanirim ortam degisikligi bana kendimi daha guvende hissettirdi, kendimi cok telkin ettim hicbir sorun olmayacagina dair, hep doktorumun soylediklerini aklima getirdim, hep kendime dedim ki, "ne kadar aciyabilir, boyle biseyden ölen insan var mi ki ben bu kadar tedirgin oluyorum" diye kendimi cesaretlendirdim, ve aksamina esimle denemeye karar verdik. uzerime yattigi anda sanki o an cok baska bir aktivite halindeymisiz gibi hic oraya odaklanmadim, hep baska seyler dusundum, kafami ne kadar aciyacagina, olup olmayacagina takmadim ve kendimi onun ellerine biraktim. birkac dakika sonra cok hafif, cimdik gibi bir his duydum ve aninda gecti. o an anlamadim bile kizlik zarimin bozuldugunu, ama esim anlamis, ve geri cekildi. sonra tuvalete gittigimde gordum ki kanama olmus, boylelikle o bariyeri asmayi basardik. sonraki gunlerde ben bazi forumlardan okudugum kadariyla kadinin ustte oldugu pozisyonlarin ilk zamanlar icin daha uygun oldugunu ogrenince oyle denemek istedim. esim beni incitmek istemedigi icin farkli pozisyon denemek istemedi once ama benim kararli oldugumu gorunce o da tamam dedi. ve esimin kucagina oturdugum pozisyonda cok daha rahat sekilde birlesme gerceklesti. kizlar size sunu soylemeliyim, yaklasik 8 defa tam birlesme sagladik evlendigimizden beri. hic birisinde tik diye bir kerede giris olmuyor, ama size tavsiyem, esinizle deneme yapacaksaniz kucagina oturarak baslamaniz. kesinlikle o sekilde daha rahat oluyor. kendinizi kasmayin, gevseyin, sadece yavas hareketlerle bir kerede icinize almaya calismayin, yavas yavas asagi yukari hareket ederek yolu acin. sonrasinda zaten tamamen girmis oluyor ve sorun kalmiyor. suan esimle degisik pozisyonlarda birlikte olabiliyoruz, canim yanmiyor ama henuz ben orgazm olmadim. o da bayanlar icin normal diyorlar, iliskiye yeni girmeye baslayan bayanlar birkac ay sonra zevk aliyormus, ama esim cok mutlu, kendisi cok zevk aliyor, onun almasi da simdilik bana yetiyor. hepinizi cok iyi anladigimi belirtmek istiyorum, cunku kisa bir sure icin de olsa ben de bu kabusu yasadim, ama parmak egzersizi yapmadan, sadece kafamin icini bosaltarak ve telkinle kendi kendime bunu yendim. o yasadigim donem benim icin kabus gibiydi, esimle aramizda asamadigimiz bir duvar vardi sanki ve ben kendimi cok suclu, aciz ve caresiz hissettim ve basarmayi cok istedim. kendimi ayipli mal gibi hissettirdi bu illet bana. ve dedim ki kendime, herseyi benim beynim yapiyor, annem, kizkardeslerim hepsi bu yollardan gecmis, cocuk sahibi olmuslar, ben neden yapamayim? boyle telkinlerle ve kendi kendimi cesaretlendirmemle bu isin ustesinden gelebildim, umarim hepiniz de en kisa zamanda bu illeti yener kurtulursunuz, eslerinizle mukemmel bir evlilik hayatiniz olur. buraya sizi cesaretlendirmek icin uye oldum, ve destek olmak istiyorum, sorunuz olursa her zaman yardim etmeye hazirim. sevgiyle kalin...