Henüz her şey bitmedi tabi ama artık ilişkiye girebiliyorum tabi en çok da meleğim "Zezeportuga" sayesinde oldu. Beni sürekli takip etti ben de sürekli rapor verdim ona yaptimlarim hakkında
iki haftada çözdük sorunu ama toplasan on gibi oldu aslında. Bir hafta aparat çalıştım bir hafta eşli denemeler sonunda ilk kez dün akşam ilişki oldu. Arada kactigim günler de oldu ama her defasında bir oncekinden farklı biseyler yapmaya çalışıp ilerlemeye çalıştım.
Diyeceğim o ki imkansız değil. Benim eşimin aparatlardan haberi yoktu. Hala da yok
ben önden parmak çalışayım sonra da seninle çalışayım diye banyoya gidip kapıyı kilitleyip aparat çalışıp sonra onları gizlice kaldırıp ardından eşimi cagiriyordum parmak çalışalım ben çalıştım diye. Aynı şekilde birlikte yaptığımız denemeler için de geçerli bu. Ben önden çalışayim sonra birlikte deneyelim diyordum. Ama girince aparat çalışıyordum. Mecburen yaptım bunu. Ama o kararı almasam şimdi yendim diyemezdim.
Çalıştığım için akşam yorgun oluyorum diyordum hep bahane olarak. Ama izin alıp evde kaldığım bir hafta boyunca tüm deneme ve egzersizleri akşam dokuzdan sonra yaptık. Hatta bir gün 25 bin adım atıp epey dışarıda gezdigimiz gün bile deneme yapmisligimiz var. Bu süreçte eşim yardımcı olamadı. Bilerek yaptığını düşünmüyorum ama bu konularda beceriksiz.
Bana sürekli kızlık zarı hatırlatması yapıp, ilk kez parmak egzersizi yapınca senin aslında baya darmış ilişkide zorlanacaksin, parmaktan sonra gelip bişey oldu mu diye yaptığı kontroller. Bir kaç kez kendimi banyoya kapatıp aglamisligim var. Ama pes etmek yerine ne derse desin ne yaparsa yapsın ben bunu yenicem artık dedim. Ve iyiki demişim.
Dün akşam bir buçuk yılın sonunda eşim ilk kez bulaşık yıkadı ve çay getirdi bana. Yani galiba karı koca mı olduk ne
Ya ben bu kadar üşengeç ve hantal halimle bu kadar naz yapıp ve eşimin destek olmamasına rağmen yendim