Ben kendime bile dokunamıyordum, bacaklarımı kapatıyordum, kaskatı kesiliyordum, ağlama krizleriyle eşimi itiyordum. Ne panik ataklar geçirdim. Bebek fikrini bile hiç düşünemiyordum, tıpkı sizin gibi "bu haldeyken ne hakkım var" diyordum. Kendimi eksik görüyordum. Çünkü daha olması gereken hiçbir şeyi yapamıyordum, o kadar insan nasıl yapıyor bir ben böyleyim dünya üzerinde bunu yapamayan tek kişi olarak kalacağım galiba diyordum. Daha neler diyordum neler. Eminim çoğumuz benzer hisler, benzer düşünceler geçirdik içimizden. Doktora gittiğimde üst derecede vajinismus olduğumu öğrendim. Ben bile beş seansta yendim. Ben bile.
(Allah nasip etti, şimdi gebeyim. Rabbim sağlıkla, hayırlısıyla kucağıma almayı nasip etsin inşallah. İsteyen herkese de hayırlısıyla, sağlıkla, kolaylıkla, en kısa zamanda nasip etsin inşallah.) Gebeligin özellikle ilk haftalarında hep vajinal muayene olmak zorundaydım. Vajinal ultrason, spekulum. Sonra yine neredeyse 16 hafta boyunca günde iki defa vajinal fitil kullandım. Vajinismusu yenmek bana o kadar kapı açtı ki. Sağlıklı bir cinsel yaşam, kadın sağlığı ve gebelikle ilgili her durumda kolayca muayene ve tedavi olabilme rahatlığı.
Evet bizim yolumuz herkes gibi değil. Ama vajinismus yüzde yüz çözümü olan bir durum. Şimdi ben de herkes gibiyim. Benim gibi olanlar yendi, benden daha iyi durumda olanlar yendi. Ne bizim sizden bir farkımız ne sizin bizden bir farkiniz var. Kendinize haksızlık etmeyin.
Kendiniz çözebilirsiniz, burada çok arkadaşımız ne güzel ki kendi kendine yendi. Ben doktorla yendim. Her halükarda vajinismus YÜZDE YÜZ çözülebiliyor. Siz yeter ki ertelemeyin, motivasyonunuzu bozmayın, sabırla çalışın. Yolun sonundan bildiriyorum. Her şey çok güzel oluyor