- 28 Temmuz 2015
- 267
- 140
- 53
- Konu Sahibi Vivezlavie
-
- #1
Konuyu bir derdim var başlığına açtım çünkü bu illete yakalanan kadınların ıstırabıdır vajinismus. Bu konunun altında birbirimize ışık tutmak istedim. Ben 4. seviye vajinismus hastasıyım. ( yada hastasıydım ) Büyük bir tedavi merkezinde tedavi oldum. 10 günlük bir serüvendi. Evlenmeden 4 ay önce gittim. 10 aydır da evliyim.
Kendimi bildiğimden beri vajinimus hastasıyım. Nasıl anladın derseniz asla kendi genitalime bakamıyor dokunamıyor hatta tiksiniyordum. Hal böyle olunca 4. seviye vajinismus tanısı konuldu. İlk kliniğe gidip tedaviyle tanışmam korku dolu başladı. Girdiğimde kliniğe, ilgilinin bana korkmayın her şey düzelecek demesiyle hüngür hüngür ağlamaya başladım. O zamanlar nişanlım olan eşim hep bana destekciydi ve tedaviye hep eşlik etti. İlk gün beni bir odaya aldılar ve bir kaç soru sordular. Muhtemelen durumun neyden kaynaklandığının saptanması içindi. Ardından eşimi bir odaya aldılar. Onada bir kaç soru sordular. Daha sonrasında muayene etmeleri gerektiğini söylediler. Kendime dahi dokunamayan ve bakamayan ben muayene olmak için bana verilen sakinleştiriciyi içtim. 2 kişinin beni zor tuttuğu bir muayene sürecinden sonra anatomik bir problem olmadığı anlaşılınca tedavi sürecine geçmeye başladık. Ben iyileşene kadar sürecek belli bir günü olmayan tedaviye 6,500 TL nakit ödeme yaptım. Geçen seneden bahsediyorum.
Tedavinin kapsamı egzersiz ve telkinler olmak üzere ikiye ayrılıyordu. Egzersizler bu iş için üretilen aparatlarla yapılıyordu. Tedavinin 10 günlük sürecinde Zanax, atarax gibi antidepresanlar kullandım. Konuyu baymamak adına içeriğine girmiyorum. Ama merak edenlere bilgi verebilirim.
Sonuç ise kesinlikle düzelme ve iyileşme var. Ama gel gelelim hala çok zorlanıyorum. İlişkiye 3-4 defa denemeden sonra girebiliyorum. Hala kendimi kasıyorum. Cinsel hayatımız çok az.
Burada bu sorun için önerileri ve tavsiyeleri olan kadınları davet ediyorum
Yok mu bu işi kolaylaştıracak bir kaç taktik
Kendimi bildiğimden beri vajinimus hastasıyım. Nasıl anladın derseniz asla kendi genitalime bakamıyor dokunamıyor hatta tiksiniyordum. Hal böyle olunca 4. seviye vajinismus tanısı konuldu. İlk kliniğe gidip tedaviyle tanışmam korku dolu başladı. Girdiğimde kliniğe, ilgilinin bana korkmayın her şey düzelecek demesiyle hüngür hüngür ağlamaya başladım. O zamanlar nişanlım olan eşim hep bana destekciydi ve tedaviye hep eşlik etti. İlk gün beni bir odaya aldılar ve bir kaç soru sordular. Muhtemelen durumun neyden kaynaklandığının saptanması içindi. Ardından eşimi bir odaya aldılar. Onada bir kaç soru sordular. Daha sonrasında muayene etmeleri gerektiğini söylediler. Kendime dahi dokunamayan ve bakamayan ben muayene olmak için bana verilen sakinleştiriciyi içtim. 2 kişinin beni zor tuttuğu bir muayene sürecinden sonra anatomik bir problem olmadığı anlaşılınca tedavi sürecine geçmeye başladık. Ben iyileşene kadar sürecek belli bir günü olmayan tedaviye 6,500 TL nakit ödeme yaptım. Geçen seneden bahsediyorum.
Tedavinin kapsamı egzersiz ve telkinler olmak üzere ikiye ayrılıyordu. Egzersizler bu iş için üretilen aparatlarla yapılıyordu. Tedavinin 10 günlük sürecinde Zanax, atarax gibi antidepresanlar kullandım. Konuyu baymamak adına içeriğine girmiyorum. Ama merak edenlere bilgi verebilirim.
Sonuç ise kesinlikle düzelme ve iyileşme var. Ama gel gelelim hala çok zorlanıyorum. İlişkiye 3-4 defa denemeden sonra girebiliyorum. Hala kendimi kasıyorum. Cinsel hayatımız çok az.
Burada bu sorun için önerileri ve tavsiyeleri olan kadınları davet ediyorum
Yok mu bu işi kolaylaştıracak bir kaç taktik