Üzüntüden içim çekiliyor

(Güncelleme: sayfa 17, sayfa 21)

Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..

Chocolita .!.:

Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.

Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.

Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.

Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?

Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.

Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.

Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyor tekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..

Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.

Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.

Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.

Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.

Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..

Genişletmek için tıkla...

Kahroldum cok zor.normalde tavsiye etmem ama parka yemek cikarsaniz sallarken yedirseniz.ya da esiniz yedirsin baskalari denesin.
Arabasina koyup eline verin biseyler yaada siz agzina verin.
Insallah testleri temiz cikar.

bence doktoru dinlemelisin.. bu insanlar boşuna doktor olmuyor.
evet zor ama bunu çocuğun için yapmalısın. çocuğum yok ama bana hiç doğru gelmiyor çocukları uyuşturur gibi, birşeyler yapmak için tv tablet verilmesi.
annem benim peşimde yemekle gezermiş, doktor bırak o acıkınca gelecek demiş.
günlerce aç gezdikten sonra yemediğim her yemeği yemişim.

zynphmn .!.:

Kahroldum cok zor.normalde tavsiye etmem ama parka yemek cikarsaniz sallarken yedirseniz.ya da esiniz yedirsin baskalari denesin.
Arabasina koyup eline verin biseyler yaada siz agzina verin.
Insallah testleri temiz cikar.

Genişletmek için tıkla...

Dışarda da yemiyor. Varsa yoksu su içiyor. Sağolun inşallah..

Bi kişi yedirsin bi kişi de el kuklası falan filan konuştursun ya da oynarken dalar bilmiyorum benim oğlum da yemiyordu çok zor biliyorum senin için ama ne bileyim ben ojelerle arabalarını boyadığımızı hatırlıyorum büyüdükçe düzeliyor ama büyüyene kadar yıpranıyor insan

JustHoldMe .!.:

bence doktoru dinlemelisin.. bu insanlar boşuna doktor olmuyor.
evet zor ama bunu çocuğun için yapmalısın. çocuğum yok ama bana hiç doğru gelmiyor çocukları uyuşturur gibi, birşeyler yapmak için tv tablet verilmesi.
annem benim peşimde yemekle gezermiş, doktor bırak o acıkınca gelecek demiş.
günlerce aç gezdikten sonra yemediğim her yemeği yemişim.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten mi.. İnşallah öyle olur. Deniyorum bende. Ama ne psikoloji kaldı ne bir şey. Normalde çok hareketli bir çocuktur hiç yerinde durmaz. Ama şimdi hiç enerjisi kalmadı. Aç ayı oynamıyor tabi. Oturuyor bir köşeye öylece duruyor. Habire gözlerim doluyor. Yine sıkıyorum kendimi. Bakalım daha ne kadar sürecek bu

normalde odul yontemini yemek konusunda koymamak gerek fakat ac da kalmamasi gerektigi icin bi oyuncak alip gosterseniz ve yemesi durumunda onu vereceginizi soyleseniz?

Keske hic alistirmasaydiniz ama olan olmus ... baska bir yöntem deneyin. Diktorunuzu dinleyin derim... sizin icin suan cok zor ama cocugunuz cin katlanin derim... beraber sarki söylemek? Yada siz yerken onada sofrada bir yeri olsun belki hep beraber yemek yenildiginde oda yer. 2 yasinizda cocugunuz aslinda yedirmenize gerek yok kendi yer ...

Otizmi çok fazla araştırmış biri olarak; yalvarıyorum TV'yi açmayın. Henüz anne değilim, bir anne olarak yalvaramıyorum size, ama ne olursunuz, yalvarıyorum açmayın o TV'yi.

Bugün çocuğunuz doyacak, yarın doyması için yine açmak zorunda kalacaksınız, alışana kadar bir süre açlık çekecek ama hayat boyu yaşayacağı zorluklardan kurtarıyorsunuz onu. Ne olur yapmayın bunu evladınıza.

Doktorlar bir karar verirken "en az zarar vereni" seçerler. Bir işlem için boğazınız kesilmeliyse, kesmemeleri durumunda olabilecekleri düşünüp öyle karara varırlar. Siz de bunu yapın. O TV'yi açarsanız nasıl tehlikeler bekliyor sizi, neler olabilir bunu düşünün. Kalabalık ortama sokmayı denediniz mi? Kalabalıkta yer diye düşünüyorum...

İlle de tv gerekmez ki

Siz şarkı söyleyin palyaço gibi giyinin

Onu da giydirin mesela yemeği oyun yapın

Oğluma kitap okurdum o arada yedirirdim

Evinizde yemek düzeni var mı

Yani baba akşam işten gelir sofraya oturulup yemek yenir mi

Bu düzene geçin herkese koyun ve oturup ailecek yeyin oğlunuz yemeyecek ilk başlarda tabii ama bir süreç bu o da sofranın parçası olsun

Titiz misiniz

Kirlensin kirletsin

Alın bir kase yoğurt hava çok sıcak serin serin parmaklayın birlikte hatta birbirizin burnuna falan da sürün

Mesela spagetti yapın ya da kelebek makarna oyun kurun yiyin birlikte

Her doktora da güvenemem acikcasi ben . Bence baska doktorada danisin. Böyle olunca da cocugun psikolojisi iyice bozulmaz mi yani.

Arkadaşım hepsini okuyamadım çünkü anne yüreğim bir annenin üzüntüsüne dayanmıyor bu aralar. Sadece nacizane parka giderken yanınıza biraz doyurucu şeyler alsanız dikkati dağınıkken yer belki en azından aç kalmaz. Bir de siz güçlü olun ki bu dönemi daha kolay atlayın.

Çok üzüldüm yazdıklarınıza. Anne olarak yetememe hissi (ki siz aslında elinizden geleni yapıyorsunuz ) aç kalması sizden beklentisıni karsilayamamak çok üzücü şeyler. Kendimi sizin yerinize koyuyorum aç 10 dk izlesin yerken sonra kapat diyorum ama bir yandan otizm şüphesi varsa gerçekten kötülük olabilir. 10 dk dan birşey olmaz deriz belki ama otizm olan çocuklar için çok önemli ilerlettigi biliniyor. Bir de aciktigini fark edip de yememesi de otizmin isareti olabilir mi acaba? Zaten yıpranmışsiniz sanırım bir yandan da ev hayatınızı surdurmeye calisiyorsunuz.
Ben olsam kesinlikle ev işi ve yemegi sadece asgari düzeyde çocuğum için gerekli olacak kadar seviyeye indiririm. misafir kv anne ya da beni etkileyecek her insandan uzak dururdum. Bu süre içinde sadece çocuğumla ugrasirdim eminim ilgileniyorsunuz ama kalabalık vs de yorar insanı. Oğlunuzun sevdigi şeyler neler mesela suyla oynamak kitaplara bakmak parka gitmek vs. Yemesi için dalmasi gerekiyor demişsiniz bu iyi birşey değil. Ama konu cozulene kadar daldigi anlari kullanin yine. Her neyi seviyorsa o sırada 1 lokma şeklinde verin. Butun gün elinizde ağzına vereceğiniz birşey olsun. Çünkü oturup yemeyecek zaten. Baktınız birşey yapıyor bir lokma köfte verin mesela. Sulu ya da catal kaşıkla vereceğiniz şeyleri değil de elinizle koparıp ağzına vereceğiniz şeyleri tercih edin çünkü kaşık farkındalıktir belki istemez. Çıkarın parka sallanırken ağzına verin mesela. Ya da oyun alanlarına götürün illa ki baktığı ilgilendiği şey vardır o sırada verin hemen ağzına. Zor bir sureç allah yardımcınız olsun her şeyi sıfıra indirip yüzde yüz ona dönün bu iki haftada siz de onu keşfedin yeniden tv kapanınca ne yapmak ister. Uyuyunca ona çeşitli aktiviteler hazırlayın ilgilenmez demeden. Biri olmazsa biri ilgisini çeker belki. Oğlunuz kaç yaşında pinterestte çok güzel ornekler var.

Louder .!.:

Otizmi çok fazla araştırmış biri olarak; yalvarıyorum TV'yi açmayın. Henüz anne değilim, bir anne olarak yalvaramıyorum size, ama ne olursunuz, yalvarıyorum açmayın o TV'yi.

Bugün çocuğunuz doyacak, yarın doyması için yine açmak zorunda kalacaksınız, alışana kadar bir süre açlık çekecek ama hayat boyu yaşayacağı zorluklardan kurtarıyorsunuz onu. Ne olur yapmayın bunu evladınıza.

Doktorlar bir karar verirken "en az zarar vereni" seçerler. Bir işlem için boğazınız kesilmeliyse, kesmemeleri durumunda olabilecekleri düşünüp öyle karara varırlar. Siz de bunu yapın. O TV'yi açarsanız nasıl tehlikeler bekliyor sizi, neler olabilir bunu düşünün. Kalabalık ortama sokmayı denediniz mi? Kalabalıkta yer diye düşünüyorum...

Genişletmek için tıkla...

Evet açmıcam tv öncelik her zaman bebeğim. Yemek yemesi için her yolu deniyorum. İnşallah iştahla yediği günleri görürüm bende. Teşekkürler bilgilendirdiğiniz icin. Tabi ki en dogrusunu yapmaliyim

Chocolita .!.:

Evet açmıcam tv öncelik her zaman bebeğim. Yemek yemesi için her yolu deniyorum. İnşallah iştahla yediği günleri görürüm bende. Teşekkürler bilgilendirdiğiniz icin. Tabi ki en dogrusunu yapmaliyim

Genişletmek için tıkla...

Yerli-yabancı makaleler, yayınlar, programlar hepsini izledim, yeğenimin olacağı haberini alınca bu konuya merak salmıştım bir şekilde. Şu an çocuğunuzun geleceğini bağışlıyorsunuz bu zorlu mücadeleyi vererek. Hayatınızın geri kalanında bir gün yanında olmadığınızda ne yapacağını, nasıl yaşayacağını düşünmek yerine birazcık daha dayanın, biz burada yanınızdayız

Cok üzüldüm cok gecmis olsun ama tv yle oyalamak otizim bulguları olmasa bile cok yanlış zaten .biliyorum elinizden geleni yapıyorsunuzdur baska seylerle oualamak gibi ama emin olun uzun vadede dogru şeyler yapıyosunuz.. tekrar gecmis olsun belkide biraz gelisim geriligi vardır ,
Bilmedigim icinn soruyorum otizmli cocukların genelde yüz bicimleri aynı oluyor ya bu sekilde bi durum söz konusu mu?

Kızım banyodan sonra aç karnına sızıp kaldı ona üzülürken konunuza denk geldim. Allah yardımcınız olsun, benim kızım da 2 yaşına bu ayın sonunda giriyor. 3 ay önce eşimin ailesinin yanına gelmek durumunda kaldık bir sürü çocuk var burada sosyalleşmek gelişimini çok etkiledi. Eğer öyle bir imkan varsa değerlendirin derim. Gerekirse sadece siz ve oğlunuz gidin eşiniz kalsın evinizde.

Eline çubuk kraker galete gibi şeyler verseniz. Külahta maraş dondurma aldanız patates kızartması yapsanız elinde sallana sallana yiyeceği şeyler yani. Belki yer birinden birini

Boncuk makarnayı parmağına takıp takıp yemeyi çok seviyoe benim kızım denemişsinizdir muhakkak ama hatırlatayım dedim.

Yavrusum .!.:

Çok üzüldüm yazdıklarınıza. Anne olarak yetememe hissi (ki siz aslında elinizden geleni yapıyorsunuz ) aç kalması sizden beklentisıni karsilayamamak çok üzücü şeyler. Kendimi sizin yerinize koyuyorum aç 10 dk izlesin yerken sonra kapat diyorum ama bir yandan otizm şüphesi varsa gerçekten kötülük olabilir. 10 dk dan birşey olmaz deriz belki ama otizm olan çocuklar için çok önemli ilerlettigi biliniyor. Bir de aciktigini fark edip de yememesi de otizmin isareti olabilir mi acaba? Zaten yıpranmışsiniz sanırım bir yandan da ev hayatınızı surdurmeye calisiyorsunuz.
Ben olsam kesinlikle ev işi ve yemegi sadece asgari düzeyde çocuğum için gerekli olacak kadar seviyeye indiririm. misafir kv anne ya da beni etkileyecek her insandan uzak dururdum. Bu süre içinde sadece çocuğumla ugrasirdim eminim ilgileniyorsunuz ama kalabalık vs de yorar insanı. Oğlunuzun sevdigi şeyler neler mesela suyla oynamak kitaplara bakmak parka gitmek vs. Yemesi için dalmasi gerekiyor demişsiniz bu iyi birşey değil. Ama konu cozulene kadar daldigi anlari kullanin yine. Her neyi seviyorsa o sırada 1 lokma şeklinde verin. Butun gün elinizde ağzına vereceğiniz birşey olsun. Çünkü oturup yemeyecek zaten. Baktınız birşey yapıyor bir lokma köfte verin mesela. Sulu ya da catal kaşıkla vereceğiniz şeyleri değil de elinizle koparıp ağzına vereceğiniz şeyleri tercih edin çünkü kaşık farkındalıktir belki istemez. Çıkarın parka sallanırken ağzına verin mesela. Ya da oyun alanlarına götürün illa ki baktığı ilgilendiği şey vardır o sırada verin hemen ağzına. Zor bir sureç allah yardımcınız olsun her şeyi sıfıra indirip yüzde yüz ona dönün bu iki haftada siz de onu keşfedin yeniden tv kapanınca ne yapmak ister. Uyuyunca ona çeşitli aktiviteler hazırlayın ilgilenmez demeden. Biri olmazsa biri ilgisini çeker belki. Oğlunuz kaç yaşında pinterestte çok güzel ornekler var.

Genişletmek için tıkla...

Cok sagolun boyle uzun uzun yazilanlari okumaktan hic sıkılmıyorum ben. Ne kadar uzun olursa o kadar rahat hissediyorum. Teşekkür ederim ilginiz için. 2 ay sonra 2 yaşında olacak. Evet dediğiniz gibi hep ağzına atacak bir şeylerim olmalı. Böyle değişik oyuncaklar falan mı alsam acaba.. Ama onlardan da hevesini alınca bırakıyor. Sevdiği şeylerle ugrassa bile bazen inat edip agzını açmıyot. İnşallah aşarız bu durumu. 2 hafta sonra testimiz var. O da ayrıca korkutuyor. Hiç kafa kalmadı bende. Kaç gündür kafam balon gibi oldu. İnsanlarla konuşuyorum ama sanki orada değilim. cevap bile veresim gelmiyor. Bebeğim yemeğini bol bol yerdi. Üstüne de bir güzel gazını çıkarırdı afedersiniz. Sonra yanaklarına renk gelirdi koşardı eğlenirdi. Şimdi gözaltları çöktü. Oğlum kayboldu açlıktan