Kalp çarpıntısı yaşayacak kadar ciddiyse psikiyatriye gidinBu neden olmuş olabilir acaba? Ne yapmamı önerirsiniz?
benım oglumda sadece korona gecıcek korkusu var 10 yasındaKorkuyoruz çünkü kimin ne olduğu malesef belli değil. Korona değilim diye geziyolar ertesi gün korona olduğu çıkıyo temkinli olmak en iyisi. Siz önleminizi alın mesafenizi koruyun maskenizi takın temas halide hemen kolonya sürün gerisine yapabilecek bişeyiniz yok. Bununla yaşamaya alışacağız malesef bir süre sonra normal grip gibi olacak.
Aynı ablamda sizin durumunuzda hatta perdeleri bile kapatıyor kapıdan biri geçince sonu ne olacak bilmiyorum . Virüs başladı kendini eve kilitledi daha da hiç çıkmadı şimdi bayram diye zorla kavga ede ede çıkardık köye git bari orda hava al diye ama insan içine çıkmıyorBayağıdır evdeyim. Yani Salgın başladığından beri. İlk defa yasaklar kalkınca bir planım var. Bir yere gideceğim. Ama başıma bir şey gelir mi korkusu başladı. Bir aksilik olacak, rahat edemeyeceğim. Başıma bir iş gelecek. Kalp çarpıntısı gibi bir şey oluyor. Yani uzun süre evde kapalı kalınca mı böyle oldu acaba bilmiyorum. Bu neden olmuş olabilir acaba? Ne yapmamı önerirsiniz?
Bende de vardı panik atak krizi gibi bir kalp çarpıntısıyla başlıyor ardından ciddi bir mide bulantısı.Berbat bir duygu kaç kez çıkamayıp geri döndüm bulantıdan.Mart 2000 den Haziran 2000 e kadar hiç adım atmadım sonra haziranda sadece market için çıkıyordum. Eylülde seminer başladı zorunlu gidiyordum okula seminer için.Kendi kamp sandalyemi de götürüyordum ona rağmen eve gelince konseptik çukuruna düşmüş gibi saatlerce yıkanıyordum.Hala tam önlemlerle cıkıyorum mecbur kaldıgımda, duşsuz oturmuyorum evde ama eskisi gibi mide bulantısı ve çarpıntı yaşamıyorum çıkarken.Ne kadar çok çıkarsanız o kadar rahatlıyorsunuz aslında.Benim öğrencilerimin arasından pozıtıfler cıktı o sıralar cok daha tedırgındım.Bulaşmayınca aldığım önlemlerın yeterli oldugunu dusundum aslında.Öncesınde yolda yanımdan bırı gecse bana vırus bulasacak gıbı gelıyordu.Çok zor olduğunu biliyorum ama kendinizi maruz bırakın.Umarım bir an önce kurtulursunuzBayağıdır evdeyim. Yani Salgın başladığından beri. İlk defa yasaklar kalkınca bir planım var. Bir yere gideceğim. Ama başıma bir şey gelir mi korkusu başladı. Bir aksilik olacak, rahat edemeyeceğim. Başıma bir iş gelecek. Kalp çarpıntısı gibi bir şey oluyor. Yani uzun süre evde kapalı kalınca mı böyle oldu acaba bilmiyorum. Bu neden olmuş olabilir acaba? Ne yapmamı önerirsiniz?
Muhtemelen siz de evhamlı birisiniz çocuklar bu korkuları aileden öğreniyor.Korkularınızı ona hıssettırmeyın ilerisi çok sıkıntı oluyorbenım oglumda sadece korona gecıcek korkusu var 10 yasında
oyle olsam anlıycam..tek maske takıyorum ben sende ıkı maske tak dıyo oglum bırılerının yanından gecme uzak yuru dıyor bana kızıyo rahat davrandıgımı soyluyorMuhtemelen siz de evhamlı birisiniz çocuklar bu korkuları aileden öğreniyor.Korkularınızı ona hıssettırmeyın ilerisi çok sıkıntı oluyor
Sanirim kurdu gormeyen kuzu biz (yasadigim ulke)Sizinki su asagidaki olay misali, aslinda tum ulkeyi bu hale getirdiler
İbn-i Sina’nın deneyini size anlatayım:
Aynı kiloda aynı yaşta aynı cinsten iki kuzu iki ayrı kafes içine yerleştirilir ve tamamen aynı şekilde beslenirler. Ancak, yan kafeste bir kurt vardır ve kuzulardan yalnızca biri kurdu görebilir. Aylar sonra kurdu gören kuzu huzursuz, zayıf ve çelimsiz olduğundan ölür. Kurt kuzuya hiçbir şey yapmamasına rağmen, kuzu yaşadığı korku ve stres yüzünden ölmüştür. Kurdu görmeyen diğer kuzu ise oldukça huzurlu olduğundan besili ve kiloludur.
Bu deneyde İbn-i Sina, zihinsel etkinin, sağlık ve bünye üzerindeki olumlu ve olumsuz etkisini deneyimlemiştir. Gereksiz korku, endişe, kaygı, stresin, insan bünyesine verdiği zararı hiçbir şey veremez.
Hangi ulkedesiniz bilmiyorum ben de hep evdeyim hapsoldum resmen ama şu var benim bunyem aşı oldugum.halde her turlu enfeksiyona açık saglik sorunumdan dolayiSanirim kurdu gormeyen kuzu biz (yasadigim ulke)
Ayni hastalik buradada var ama ne hikmetse bu kadar panik bukadar stres biz yasamiyoruz.
Hatta biz sokaklara cikiyoruz, gezip tozuyoruz
Uymamiz gereken kurallar: maske, mesafe, saat 22den sonra evde ol, 4kisiden fazla toplanma... Vs bunlara uyarak.
Hergun cocuklarimizi okula goturup getiriyoruz, okul cikisi veliler aliyor, okul onunde sohbet ediyoruz
Alisverise gidiyoruz
Biz bu virusle yasamayi ogrendik, ama Turkiye inatla kapa ac kapa ac... Nereye kadar. Halkda magdur oluyo. Ama halkin yaptigi tek hata bu hastaligi hayatinin onceligi yapmasi.
Elbetteki kurala uyulacak, hijyene dikkat edilecek virusun var oldugunu bilip yasayacaz ama millet kafayi yemiscesine virus virus virus... Herkes birbirine supheyle bakiyo... Nebilim, bu sartlarda bi virus yenilmez.
Ben Belcikadayim.Hangi ulkedesiniz bilmiyorum ben de hep evdeyim hapsoldum resmen ama şu var benim bunyem aşı oldugum.halde her turlu enfeksiyona açık saglik sorunumdan dolayi
Bir de bizim toplumda şöyle bir sey var
Bazi insanlar disaridan gelir kapi önünde soyunur/dusa girer, elinde eldiven cift kat maske takar, marketten aldiklarini 2 saat bekletip dezenfektanli bezlerle silerler, camasir suyu evlerinin baş tacidir :)
Diger tarafta ise maske takmayan, hic dikkat etmeyen, virusu oradan oraya dağıtan, sosyal mesafeye dikkat etmeyen, girdiği ciktigi yerler belirsiz insanlar.
Mesela ben evden cikmiyorum çünkü cikmak zorunda kaldigimda yolda goruyorum insanlar dibimden geçiyor koca sokak, maskeler burun/cene altinda uzaktan uyarıyorum dinleyen yok. Eee ben dışarı cikip.neden kendimi riske atayim
Komsularim bile maskesiz birbirlerine girip çıkıyorlar, bahçede dipdibe oturuyorlar.
Ben öyle dus alayim aman virus kaptim kafasinda olmasam da maskeme dikkat ediyorum elimde dezenfektanla geziyorum :) market alisverisi sonrasi dolaba konacaklari koyar diğerlerini bekletirim, disaridan gelince ellerimi yikar ustumu degistiririm. Evimde camasir suyu kullanmıyorum. Bunlar pandemiden once de yaptigim rutin şeylerdi:) yani cok uçta yasamasam da hijyene dikkat eden biriyim zaten.
Çünkü hepimizi tribe soktular maske mesafe bilmemne diye. Hepimiz sosyal fobiler geliştirdik. Artık kimse eski hayatına dönemeyecek gibi geliyor maskenizi çıkarın deseler sanki kimse çıkarmak istemeyecek. Pandemi boyunca çeşitli yerlere seyahat ettim. Otobüs tren özel araç vs kullanarak ilk başlarda çok tedirgindim çünkü insanlar vebalı gibi davranıyor birbirine bir otobüs ya da trende. Sonra bir rahatlık da geldi. Kişisel hijyeni maskenizi çıkarmaz el dezenfektanınızı düzgünce kullanırsanız hiç bir şey olmayacak emin olabilirsiniz. Bu hislerinizin hepsi haklı olarak psikolojik. Her gün bir sürü ölüm hasta evden çıkmayın diyen doktor ve siyasetçi görüyoruz, şartlandık.Bayağıdır evdeyim. Yani Salgın başladığından beri. İlk defa yasaklar kalkınca bir planım var. Bir yere gideceğim. Ama başıma bir şey gelir mi korkusu başladı. Bir aksilik olacak, rahat edemeyeceğim. Başıma bir iş gelecek. Kalp çarpıntısı gibi bir şey oluyor. Yani uzun süre evde kapalı kalınca mı böyle oldu acaba bilmiyorum. Bu neden olmuş olabilir acaba? Ne yapmamı önerirsiniz?
'Bayağıdır' diyemeyiz hanimefendiciğim bayadır olmali o :))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?