• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Uzaklarda universite okuyan evlat

Civarda köyden getirip satarlar herşeyi o yüzden organik ve ilk elden olduğu için daha uygundur.
Hiç bişey bulmazsa döner yer üstüne künefe veya kasaba gitse en güzelinden bi kağıt kebabı yaptırır restoranttan çok uyguna nefissss :kk77: :KK70:

Mevsim olarak her an dışarda gezebilecek havası vardır. Kışın 15 derecededir ortalama canı sıkılmaz yapacak hep birşey bulur.

Birde eğlencelidir halkı da eğlenmeyi sever ve en önemlisi karmadır ve çok hoşgörülüdür herkes birbirine ( din-mezhep konusunda ).

Hangi bölümü kazandı peki?
Ha bu arada 10 sene öncekileri anlatıyorum ama çok büyük değişim yaşayacak bir şehir değil.
Endustri muhendisligi okuyacak. Beraber calisacagiz falan diyorum ben tekstil o endustri guzel geciniriz isyerinde diyorum ;)
 
18 yaşımda üniversiteye gitmiştim ailemden ayrı başka bir şehre. İlk başta özlemiştim yaşadığım şehri ama özgürlük daha güzel geldi. :KK76: Çabucak alıştım. Ortam çok önemli. Ben büyükşehirdeydim, ortamım çok eğlenceliydi. En güzel yıllarımdı, rüya gibi:eğlence:

Bence üniversiteyi sadece okumak değil de ufkunu açmak, farklı insanlarla tanışmak, farklı ortamlara girmek vb. de olduğunu anlatın ona. Zamanla alışacaktır.
O da su anda ruya gibi bir sey yasamasina ragmen farkinda degil ben de ona uzuluyorum. Dediklerinizi yazdim kafama, mutlaka soyleyecegim. Cok tesekkur ederim
 
Ilk senesi sanırım.

Normaldir.

Birkaç arkadas edinirse bu seferde dönmek istemiyorum diye Ağlar.
 
Sizlerden ilk kez mi ayrılıyor?

Ben de liseden sonra ailemden uzakta üniversite okudum. Devlet yurdunda farklı kültürlerden hiç tanımadığım insanlarla aynı odada kaldım. Okulda sağ sol olaylarına ve kavgalarına hayatımda ilk kez şahit oldum.

Ama aileme hiç beni neden gönderdiniz demedim. Iyi ki göndermişler. 1999 yılından bu yana ailemden uzakta yaşıyorum.
Hayatın anne babanın kanatları altındaki gibi geçmediğini, hayatın toz pembe olmadığını gördüm ve öğrendim. Kendi ayaklarım üzerinde durmayı, kendi başımın çaresine kendim bakmayı öğrendim. Hayatımızda kötü insanların olabileceğini de gördüm .
Kızınız artık küçük değil. Hayatta dik durabilmesi icin bunlar büyük bir fırsat. Bugün ağlayacak ama yarın iyiki diyecek. Sakın okulundan geri almayın onu. Insanları tanıya tanıya iyiyi kötüyü ayırt edebilecek. Yanlışlar yaparak doğru kararlar vermeyi öğrenecek. Siz ne derseniz deyin, ne anlatırsanız anlatın kendi yaşadıklarıyla öğrenecek hayatı. Aileden uzak kalmak iyidir. Bence güçlü olması için motive edin. O üniversiteyi kazanmak için yıllarını verdi. Zamanla alışacaktır . Bahtı açık olsun :KK66:
Evet ailesinden ilk kez ayriliyor. Onun icin cok zor ama bir o kadar da heyecanli bir donem. Buna ragmen uzulup aglamasi beni sok etti ya buradan ayrilmayi iple cekiyordu. Sonuclar aciklandiginda neredeyse zil takip oynayacakti o derece mutluydu. Gidince bu hale geldi.

Cok tesekkur ederim insallah sansi acik olur
 
Soyledim hepsini,anasiz babasiz cocuk cok da ustune gidemiyorum. Cok calisti ama derslerine degil,ek is yapmak zorunda kaldi bir donem. Yoksa ac kalacakti. O emeklerini hatirlatiyorum ona. Ama agir konusamiyorum oksuz yetime elimde degil :KK43:
dark,
öksüz yetim olduğu için ayakları üstünde durması gerek, buna mecbur, hayatı boyunca tek dayanağı kendisi olacak, tek güvendiği, tek inandığı ve yine hayatını tek kurtaracak kişi kendisi, evet yaşı küçük, bilmediği bir yerde yaşamak zorluyordur da ama geleceğini kurabilmek için okuması da gerekiyor, hayat ve insanlar acımasız, gün gelir ana babasızlığından, okumamasından, işsiz güçsüzlüğünden dem vururlar, kimse el uzatmaz, gün gelir eşi bile çaresizliğini kullanıp ezer, bugün dayanamıyorum diye ağlamak insanlara muhtaç olmak zorunda kaldığı için ağlamasından iyidir.
 
Arkadaslar selam
18 yasinda,evinden 14 saat uzakliktaki bir yere muhendislik okumaya giden kiziniza ,oraya alismasi icin ne yaparsiniz? Neler soylersiniz? Neler anlatmak gerekir? Surekli agliyor,ben burda kalmak istemiyorum diyor cok uzuluyorum. Geri gelse sonradan pisman olabilir,ki yuksek ihtimal pisman olur cunku ailesinden cok onde,cok bilgili ve cok kulturlu bir kizcagiz.

Ergen cocugum yok,nasil davranmam gerektigini bilmiyorum. Bir el atin bana kimi kimsesi olmayan bu cocuga nasil konusmaliyim?
Ne soylersen soyle, orda zaman gecirip arkadaslar edinmedikce alismasi, laftan anlaması pek mumkun olmayacak.. Sadece sabretmesi lazim..
Ben de 1 yıllığına başka bi şehre gitmiştim çalışmaya, cok zorlanmıştım, nerdeyse her hafta geliyordum evime ama oraya ve arkadaslarima alışınca eve zor gider olmustum :)
 
Evet kesinlikle alışır. Cok normal ilk zamanlar ağlaması. Annem bana ' ne demek geri geliceksin otur oturduğun yerde vs dese inada binecekti. Tamam gel demesi kendi kendime mantıklı düşünme fırsatı verdi. Evet en güzel yılları olucak ama ilk kez evden ayrılma baska bir sehirde yalniz kalma herkese kolay gelebilecek bişey degil
En kotu ihtimal 2 haftada bir gelirsin,gece binince otobuse sabah burdasin diyorum. Belli bir sure sonra hayatta gelmez 2 haftada bir. Yani oyle umuyorum en azindan
 
Soyledim hepsini,anasiz babasiz cocuk cok da ustune gidemiyorum. Cok calisti ama derslerine degil,ek is yapmak zorunda kaldi bir donem. Yoksa ac kalacakti. O emeklerini hatirlatiyorum ona. Ama agir konusamiyorum oksuz yetime elimde degil :KK43:
Ayyyy kuzummm ben o kısmı kaçırmışım:( özür dilerim. Şımarıklık filan dedim. Umarım toparlar ya.

Çevre yapmaya çalışsın. Sevgili yapmasın hemen :) yoksa arkadaşsız kalır.
 
Alışır

İyi yere de gitmiş

Ben daha ağrı Kars Kastamonu falan sanmıştım daha küçük kapalı şehirler

Hatay hoşgörülüdür

Evet Suriye vs biraz sıkıntılıdır ama alışır
 
Ayni odada Canakkaleli bir ogrenci daha varmis,simdi umudum o kiz. Belki alisirlar birbirlerine
Bizim yeğeninde fantazisi aile dışında her yer makbuldü anasından babasından ayrılsında her yer ona vatandı
Şimdi ağlıyor o da evimi özledim diye hala annesine çemkiriyormuş madem yazdırmasaydın diye yazmak için de annesini okadar üzmüştü ki bırak diyorum ablama sürtsün burnu az cefa çeksin evin kıymetini anlasın
İlk zamanlar zor geçer ben ailemin yanında okudum ama arkadaşlarımdan biliyorum o zorluğu hasreti, arkadaşım gelirdi bizim eve yatağın üstüne oturur suzan suziyi söyleye söyleye ağlardı aklıma geldi şimdi anılar :KK51:
 
Endustri muhendisligi okuyacak. Beraber calisacagiz falan diyorum ben tekstil o endustri guzel geciniriz isyerinde diyorum :KK66:
Ben hiç öyle birşey yaşamadım 18 dim bende.
Hep ağlarlardı dayanamıyorum diye gülerdim ya delimisiniz diye :) ama hepsi de alıştı eninde sonunda ve hepsi de bitirdiklerinde üzüldü. Yeni hayat korkutuyordur onu.
 
Ben çıkıp yukarıda ders çalışan 11.sınıf kız kişisine bi çemkirip geleyim izninizle.

Bu nedir yahu? millet anne babasından ayrılırken karalar bağlamış benimki de "ya İstanbul kazanırsın ya da kazandığın şehire biz de geliyoruz. " dedik diye tavır koydu ya la :D

Bu çocuk bizi sevmiiirrr...
 
Darkmore ben sizin çocuğunuz sanmıştım gençlik hevesi ya ayrı şehirde okumak oyüzden de gitti sanmıştım
Belki herkes ailesiyle falan konuşuyordur oda ona üzülüyordur
Bu süreci mutlaka atlatacaktır ailesi de yoksa
Akşamları canlı müzik yapan yerler vardır mutlaka oralara gidebilir şu ara haftasonu gelse sonra gelmek istemez zaten
 
Gelirse kucucuk bir kasabada dersaneye gidemeden tekrar sinava calisacak,yakin bir yerleri kazanmaya calisacak ya da okumayip evde koca bekleyecek. Maalesef kendisine baska kosullar sunabilecek kimse yok,asiri caba sarfettik o okulu kazanabilmesi icin. Ben sanayicilerden burs topladim, evdeki kiyafetlerimden satip parasiyla ona yenilerini almaya ugrastim, dersaneye gonderdim birkac ay,o da hal hatirla kendi eski hocalarimdan yuz buldugum kadariyla. Simdi bu kadar emegin ustune “he kizim sevmediysen birak gel ninenle yasarsin” diyemiyorum valla dilim varmiyor
Tebrik ediyorum sizi, saygıyla eğiliyorum önünüzde.

Nice benim diye "anne" lere ders niyetine okutulmalı yazdıklarınız.


:KK19:
 
Ağır konuşma zaten dark.
Şartları günümüz gençlerine göre korkunç.
Buna rağmen başarmış.
İçini sana dökmüşken bu şekilde sert çıkışlar yapmak ters teper.
Bunun şımarıklık olduğunu düşünmüyorum bu zamana kadar zaten kendi başına mücadele etmiş ama ninesi dedesi varmış en azından, sen olmuşsun yanında. Şimdi uzakta bir şehirde yalnız hissetmesi, korkması çok normal. Zamana ihtiyacı var.
Beraber gecirdigimiz gunleri hatirlattim ona. Bak ben evde cocuk bakmama ragmen senin gibi bir tatli civcive koruyucu anne olabildiysem universitenin bana kattiklari sayesinde dedim. Sen de benim gibi ol,sen de bir cocuga isik ol dedim. Daha cok agladi
 
Back