• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Uzaklarda universite okuyan evlat

Ayyy Hatay mı :). İkinci memleketim :)
İlk sevmemiştim ben ama sonra ayrılmak çok zor geldi. Ve çok eğlenceli bi yerdir. Maddi olarakta tam öğrencilik.
Maddi olarak gecinmesi kolaysa sevinirim. Kisitli bir parasi olacak cunku. İnsallah kendi kendine yetecek boyuta da gelebilirse oturup sukredecegim valla
 
Aslinda cok zorluk cekti ama iste bilemiyorum. Kosa kosa gidecek sanmistim uzaklara. Sirf cektigi zorluklar yuzunden. Asla geri donmez mezun olana kadar diyordum. Yakin illerde staj ayarlariz diyorken simdi ben gelecem demesi bende hayal kirikligina sebep oldu. Yasli nine dedeyle yasiyor senelerdir anne baba yok. Bagimli da yetistirilmedi ama. Neden boyle oldu cozemedim

aslında anlattığın tabloda şu anki durumu daha iyi olmalı. 4 gün kısa bi zaman.
belki adapte olması zaman alıyordur.
kendimi düşününce empati kuramıyorum, ben 1 gün kalacağım otelde bile eşyalarımı dolaplara yerleştiren, eşyaları kendi zevkime göre yer değiştiren yani kolay uyum sağlayan biriyim. yurda yerleştiğim ilk akşam yattığım yatak sanki onca yıl benimdi gibi hissetmiştim.
biraz çevresini tanıdığında, arkadaş hatta sevgili edindiğinde sever ve alışır diye düşünüyorum.
mücadele etmesi için motive et bence.
 
aslında anlattığın tabloda şu anki durumu daha iyi olmalı. 4 gün kısa bi zaman.
belki adapte olması zaman alıyordur.
kendimi düşününce empati kuramıyorum, ben 1 gün kalacağım otelde bile eşyalarımı dolaplara yerleştiren, eşyaları kendi zevkime göre yer değiştiren yani kolay uyum sağlayan biriyim. yurda yerleştiğim ilk akşam yattığım yatak sanki onca yıl benimdi gibi hissetmiştim.
biraz çevresini tanıdığında, arkadaş hatta sevgili edindiğinde sever ve alışır diye düşünüyorum.
mücadele etmesi için motive et bence.
İnan ben de senin gibiyim,hemen adapte olabiliyorum. Hele ki boylesine yepyeni bir hayat onumde olsa kanat takar ucarim ya. Akil almaz bir durum
 
Kiyamam size
Ben de anlamiyorum ama anlamaya calisiyorum cunku uzuluyorum bu haline
Yalnızlık hissi o.

Kocaman bir şehirdeyim. Kimsem yok.

Hadi sokağa çıkalım diyeceğim kimsem yok.

Ben çok üzgünüm diyeceğim kimsem yok

Hastayim acile gidelim diyeceğim kimsem yok

Burda kimsesizim.
Sessizliği dinlemek zorundayim.

Belki bunlar onu anlamanızı sağlayabilir .
 
tamam biz de agladik ettik ama agladigimiz anla sınırlı kaldı
Sonrasında eşek gibi okuduk
Bu kadarı bana simariklik gibi geliyor
Yani seni dusunen bir kadin var 3 yaşında bebesine rağmen ustune titriyor
Ben en çok onu hayal kirikligina ugratmamak için cabalardim
Birilerinin ikna etmesi gerekmiyor,gayette kararlarini alıp verip uygulayabilir. Hukuken bile fiil ehliyetine sahip artik,neyin nazi neyin niyazi bu
Kesinlikle katılıyorum. Bu kadarı şımarıklık. Elbette üzülüyor, yalnız hissediyor ama yaşadığı ilk sıkıntı bu olmayacak ki bu sıkıntı bile değil harika bir yaşam için atılmış bir adım belki.

Ben çok fazla nazlatmayın derim. Yani ters konuşmayın ama. Madem bu tarz bir durumu kaldıramayacaktın şehir dışı tercih yapmasaydın diyebilirsiniz.

Maddi imkan vs el veriyorsa bıraksın 2 senesi çöp olacak. 2. Senesinde ailesiyle aynı şehiri kazansın olsun bitsin. İlk sene tekrar kazanması zor hatta imkansız puanı kesilecek çünkü.

Hep aynı şeyi tekrar ediyorum ama tatlı şekilde uyarılsın. Bak yanlış seçimlerin yüzünden böyle olabilir. 22 yaşında mezun olacakken 20 yaşında ailenin yanında yeni bir üni kazanacaksın. Bunu kaldırabilir misin gibi
 
Once geyik yaptim ben de “aaaa islak odun lazim sana” falan dedim ama baktim cidden agliyor valla cok ilginc. Sana burs verenleri de mi dusunmuyorsun diyecek oldum,basina kakmak gibi olur diye vazgectim. Ay sistim yeminle
Ben olsam patir patir soylerdim valla.
Bi insanin ilk onceligi kendisi olmasi lazim,kendini dusunmeyen insani ben de dusunmez gercekleri yuzune carpardim. Gercek hayati şimdi sizlanarak baktigi hayatini elinin tersiyle tepince gorecek
Ölene kadar cay demler icer artik
Yanlis anlama boyle durumlara cok üzülüyorum ben. Elinde firsatin var yani yapis simsiki. Firsat olmayınca da,olsaydi neleeeer yapardim ben firsatim yok heeeh yapiyor yeni genclik. (70 yasimdan)
 
Maddi olarak gecinmesi kolaysa sevinirim. Kisitli bir parasi olacak cunku. İnsallah kendi kendine yetecek boyuta da gelebilirse oturup sukredecegim valla
Civarda köyden getirip satarlar herşeyi o yüzden organik ve ilk elden olduğu için daha uygundur.
Hiç bişey bulmazsa döner yer üstüne künefe veya kasaba gitse en güzelinden bi kağıt kebabı yaptırır restoranttan çok uyguna nefissss :kk77: :D

Mevsim olarak her an dışarda gezebilecek havası vardır. Kışın 15 derecededir ortalama canı sıkılmaz yapacak hep birşey bulur.

Birde eğlencelidir halkı da eğlenmeyi sever ve en önemlisi karmadır ve çok hoşgörülüdür herkes birbirine ( din-mezhep konusunda ).

Hangi bölümü kazandı peki?
Ha bu arada 10 sene öncekileri anlatıyorum ama çok büyük değişim yaşayacak bir şehir değil.
 
Yalnızlık hissi o.

Kocaman bir şehirdeyim. Kimsem yok.

Hadi sokağa çıkalım diyeceğim kimsem yok.

Ben çok üzgünüm diyeceğim kimsem yok

Hastayim acile gidelim diyeceğim kimsem yok

Burda kimsesizim.
Sessizliği dinlemek zorundayim.

Belki bunlar onu anlamanızı sağlayabilir .
Valla ben kendi memleketimde yapayalnizim inanin. Gecen ay hastalandim,dolaptaki corbayi cikarip isitamadim,ölmüsler gibi yattim,oglum ac sefil kaldi. Resmen ac kaldi yahu 3 yasindaki cocuk. Sonra guc bela ayaklandim. Sizi cok iyi anliyorum bu yuzden.
 
Arkadaslar selam
18 yasinda,evinden 14 saat uzakliktaki bir yere muhendislik okumaya giden kiziniza ,oraya alismasi icin ne yaparsiniz? Neler soylersiniz? Neler anlatmak gerekir? Surekli agliyor,ben burda kalmak istemiyorum diyor cok uzuluyorum. Geri gelse sonradan pisman olabilir,ki yuksek ihtimal pisman olur cunku ailesinden cok onde,cok bilgili ve cok kulturlu bir kizcagiz.

Ergen cocugum yok,nasil davranmam gerektigini bilmiyorum. Bir el atin bana kimi kimsesi olmayan bu cocuga nasil konusmaliyim?
Sizlerden ilk kez mi ayrılıyor?

Ben de liseden sonra ailemden uzakta üniversite okudum. Devlet yurdunda farklı kültürlerden hiç tanımadığım insanlarla aynı odada kaldım. Okulda sağ sol olaylarına ve kavgalarına hayatımda ilk kez şahit oldum.

Ama aileme hiç beni neden gönderdiniz demedim. Iyi ki göndermişler. 1999 yılından bu yana ailemden uzakta yaşıyorum.
Hayatın anne babanın kanatları altındaki gibi geçmediğini, hayatın toz pembe olmadığını gördüm ve öğrendim. Kendi ayaklarım üzerinde durmayı, kendi başımın çaresine kendim bakmayı öğrendim. Hayatımızda kötü insanların olabileceğini de gördüm .
Kızınız artık küçük değil. Hayatta dik durabilmesi icin bunlar büyük bir fırsat. Bugün ağlayacak ama yarın iyiki diyecek. Sakın okulundan geri almayın onu. Insanları tanıya tanıya iyiyi kötüyü ayırt edebilecek. Yanlışlar yaparak doğru kararlar vermeyi öğrenecek. Siz ne derseniz deyin, ne anlatırsanız anlatın kendi yaşadıklarıyla öğrenecek hayatı. Aileden uzak kalmak iyidir. Bence güçlü olması için motive edin. O üniversiteyi kazanmak için yıllarını verdi. Zamanla alışacaktır . Bahtı açık olsun ;)
 
Herkesin ne guzel anilari var
Cogunluk alisir panik yapma diyor bana :KK66: umarim sizin gibi olur. Cok tesekkur ederim
Evet kesinlikle alışır. Cok normal ilk zamanlar ağlaması. Annem bana ' ne demek geri geliceksin otur oturduğun yerde vs dese inada binecekti. Tamam gel demesi kendi kendime mantıklı düşünme fırsatı verdi. Evet en güzel yılları olucak ama ilk kez evden ayrılma baska bir sehirde yalniz kalma herkese kolay gelebilecek bişey degil
 
Kesinlikle katılıyorum. Bu kadarı şımarıklık. Elbette üzülüyor, yalnız hissediyor ama yaşadığı ilk sıkıntı bu olmayacak ki bu sıkıntı bile değil harika bir yaşam için atılmış bir adım belki.

Ben çok fazla nazlatmayın derim. Yani ters konuşmayın ama. Madem bu tarz bir durumu kaldıramayacaktın şehir dışı tercih yapmasaydın diyebilirsiniz.

Maddi imkan vs el veriyorsa bıraksın 2 senesi çöp olacak. 2. Senesinde ailesiyle aynı şehiri kazansın olsun bitsin. İlk sene tekrar kazanması zor hatta imkansız puanı kesilecek çünkü.

Hep aynı şeyi tekrar ediyorum ama tatlı şekilde uyarılsın. Bak yanlış seçimlerin yüzünden böyle olabilir. 22 yaşında mezun olacakken 20 yaşında ailenin yanında yeni bir üni kazanacaksın. Bunu kaldırabilir misin gibi
Soyledim hepsini,anasiz babasiz cocuk cok da ustune gidemiyorum. Cok calisti ama derslerine degil,ek is yapmak zorunda kaldi bir donem. Yoksa ac kalacakti. O emeklerini hatirlatiyorum ona. Ama agir konusamiyorum oksuz yetime elimde degil :(
 
Arkadaslar selam
18 yasinda,evinden 14 saat uzakliktaki bir yere muhendislik okumaya giden kiziniza ,oraya alismasi icin ne yaparsiniz? Neler soylersiniz? Neler anlatmak gerekir? Surekli agliyor,ben burda kalmak istemiyorum diyor cok uzuluyorum. Geri gelse sonradan pisman olabilir,ki yuksek ihtimal pisman olur cunku ailesinden cok onde,cok bilgili ve cok kulturlu bir kizcagiz.

Ergen cocugum yok,nasil davranmam gerektigini bilmiyorum. Bir el atin bana kimi kimsesi olmayan bu cocuga nasil konusmaliyim?
Her şekilde alışır merak etmeyin. Insanoğlu nelere enlere alışıyor. Tabiki geri gelmeyecek. O lüks padişah torununda yok.
 
Ben olsam patir patir soylerdim valla.
Bi insanin ilk onceligi kendisi olmasi lazim,kendini dusunmeyen insani ben de dusunmez gercekleri yuzune carpardim. Gercek hayati şimdi sizlanarak baktigi hayatini elinin tersiyle tepince gorecek
Ölene kadar cay demler icer artik
Yanlis anlama boyle durumlara cok üzülüyorum ben. Elinde firsatin var yani yapis simsiki. Firsat olmayınca da,olsaydi neleeeer yapardim ben firsatim yok heeeh yapiyor yeni genclik. (70 yasimdan)
Hayir neden yanlis anlayayim,bunlari duymak icin konu actim zaten,ne diyeyim ne yapayim diye tum oneriler benim icin degerli.

Gecmiste yasadiklarini hatirlatsam biraz daha fayda eder sanirim
 
18 yaşımda üniversiteye gitmiştim ailemden ayrı başka bir şehre. İlk başta özlemiştim yaşadığım şehri ama özgürlük daha güzel geldi. :KK76: Çabucak alıştım. Ortam çok önemli. Ben büyükşehirdeydim, ortamım çok eğlenceliydi. En güzel yıllarımdı, rüya gibi:eğlence:

Bence üniversiteyi sadece okumak değil de ufkunu açmak, farklı insanlarla tanışmak, farklı ortamlara girmek vb. de olduğunu anlatın ona. Zamanla alışacaktır.
 
Arkadaslar selam
18 yasinda,evinden 14 saat uzakliktaki bir yere muhendislik okumaya giden kiziniza ,oraya alismasi icin ne yaparsiniz? Neler soylersiniz? Neler anlatmak gerekir? Surekli agliyor,ben burda kalmak istemiyorum diyor cok uzuluyorum. Geri gelse sonradan pisman olabilir,ki yuksek ihtimal pisman olur cunku ailesinden cok onde,cok bilgili ve cok kulturlu bir kizcagiz.

Ergen cocugum yok,nasil davranmam gerektigini bilmiyorum. Bir el atin bana kimi kimsesi olmayan bu cocuga nasil konusmaliyim?
Ayni benim üniv.ilk gittigim halim zamanla alışır merak etmeyin
 
Soyledim hepsini,anasiz babasiz cocuk cok da ustune gidemiyorum. Cok calisti ama derslerine degil,ek is yapmak zorunda kaldi bir donem. Yoksa ac kalacakti. O emeklerini hatirlatiyorum ona. Ama agir konusamiyorum oksuz yetime elimde degil :KK43:
Ağır konuşma zaten dark.
Şartları günümüz gençlerine göre korkunç.
Buna rağmen başarmış.
İçini sana dökmüşken bu şekilde sert çıkışlar yapmak ters teper.
Bunun şımarıklık olduğunu düşünmüyorum bu zamana kadar zaten kendi başına mücadele etmiş ama ninesi dedesi varmış en azından, sen olmuşsun yanında. Şimdi uzakta bir şehirde yalnız hissetmesi, korkması çok normal. Zamana ihtiyacı var.
 
Back