Uyuyamıyorum

Yedi kat ele güvenip kendi ailene güvenememek nasıl bir şey biliyor musunuz? Ben biliyorum. Çocuğumu bakıcısında iken tüm gün arayıp sormasam gözüm arkada kalmıyor fakat annem veya kv ile bırakınca sürekli arama ihtiyacı hissediyorum. Acaba anladılar mı, isteklerini yerine getirdiler mi vs.
Evlât olmak ayrı bir sey ama evlat sahibi olmak apayrı. Benim için üzülürken iyilik yapmaya çalışırken beni üzüyorlar farkında değiller. Kendimi çok sorguluyorum. Acaba ben de aynısını yapıyor muyum diyorum. Bir dönem çok üzdüm evladını. Ne kadar özür dilesem az. Umarım yaşı küçük olduğu için telafisi kolay olur. Ben kendi öz añneme babama sıcaklık duyamıyorum. Umarım kızım bizim için böyle düşünmez. Evet, her istediğimizi yapmaya çalıştılar, ne yapsam sakın davrandılar, beslediler, büyüttüler, iş yaptırmadılar, okuttular ama bence anlamadılar :'( Ben çocuğumu anlamak istiyorum. O nedenle onu pür dikkat dinliyorum. En ufak aksilik gördüğümde uzmana danışmak istiyorum. Sinirlenmedigim müddetçe cümlelerimi özenli seçiyorum. Sürekli sarilıyorum. Günün nasıl gecti, bugun seni ne mutlu etti diye soruyorum. Onunla konuşayım ki her şeyini paylaşsın benimle. Ayıp sus demiyorum. Ne anlayacak bu demiyorum. Zorla git amcaya teyzeye demedim. Her ortama sokmaya çalıştım. Avm, restoran,piknik, güne gittik beraber.
Yanlışları görüp müdehale edememek çok kötü bir duygu.

Ailenizle kendinizi bu kadar kiyaslamayin. Jenerasyon farki.
Onlara göre ilgi besleyip büyütüp okutup yedirip içirmek bize göre cook daha fazlası.

Atommkarincaa .!.:

Ailenizle kendinizi bu kadar kiyaslamayin. Jenerasyon farki.
Onlara göre ilgi besleyip büyütüp okutup yedirip içirmek bize göre cook daha fazlası.

Genişletmek için tıkla...

Çocuğum büyürken kendi çocukluğunu yaşıyorum. 2 yas dönemimi hatirlamiyorum ama hatırladığım anılar hiç iyi değil ve ben hiçbirini ailemle paylaşmadım, paylaşamadım. Annem sürekli komşu teyzelere beni şikayet ederdi, çok iyi hatırlıyorum. Şimdi ise benden her şeyi paylaşmanı istiyorlar. Paylaşamıyorum. Eşime anlatıyorum ama onlara anlatamıyorum.

Albunualalalal .!.:

Çocuğum büyürken kendi çocukluğunu yaşıyorum. 2 yas dönemimi hatirlamiyorum ama hatırladığım anılar hiç iyi değil ve ben hiçbirini ailemle paylaşmadım, paylaşamadım. Annem sürekli komşu teyzelere beni şikayet ederdi, çok iyi hatırlıyorum. Şimdi ise benden her şeyi paylaşmanı istiyorlar. Paylaşamıyorum. Eşime anlatıyorum ama onlara anlatamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yani tabi bence bu dediğim gibi çağ değişikliği bende nişanlımla kinusabiliyorken aileme anlatamıyorum çoğu problemi ama olaya sadece "eski kafa" diye bakıp çokta takmıyorum açıkçası