Herkese merhaba. Aslında konu okuyup kafamı dağıtmak için buradaydım ama sonra benzer bi konu bulamadığım için dedim ben neden yazıp yorum almıyorum.
35 yaşındayım. 9 yıllık evliyim 1 çocuğum var. Akıl ve ruh sağlığımı korumak adına boşanma kararı aldım, bugüne dek bu kararımda emeği geçen birçok olay yaşandı ve bir şekilde devam edildi… Sanırım son yaşadıklarım benim için bardağı taşırdı.
Öncelikle eşim cimri bir insandır. (Ama asla bunu kabul etmez.) Yakın zamanda evimizde tadilat oldu (Parke, süpürgelik değişimi-boya vs.) tadilattan önce de tatile çıkmıştık bu arada. Aslında evi ilk aldığımızda bunları yapabilirdik biraz daha kredi çekip ama yaptırmadı ben de sabırla borcumuzun bitmesini bekledim… Neyse tatilimiz bitti ben işe başladım ve tadilat da başladı. Tadilatta kendisinin cebinden 1 kuruş çıkmadığını da belirteyim. Aksilik bu ya, parkeler yanlış geldi vs. Alçıpan olan yerlerin kuruması gerekmiş aynı gün boya olmuyormuş vs. İşlerimiz uzadı. Bu süreçte ben işe gidip geliyorum, eşim yıllık izinde. Aslında yıllık izne bunun için ayrılmamıştı, denk geldi. Sonra bana dedi ki, madem ben yıllık iznimi usta başında geçireceğim, bana 500₺ para ver. Ve ben de verdim, sırf huzur versin diye. O da aldı cebine koydu. (Baktım huzursuzluk çıkarıyor ben de bu parayı benden aldığını hatırlattım, geri verdi şaka yapmıstım dedi)
Neyse eve ustalar geliyor, ilk günden söylenmeye başladı. “Nereden çıktı bu tadilat, Allah belasını versin, parkenin ne gereği vardı.” “Ben çok yoruldum, yıllık iznim mahvoldu.” “Öldüm bittim, boya badana yapılmasın kalsın”. Sonra tadilatın 4. Günü ben çalışmayacaktım. Bana dedi ki “Ben çok yoruldum, usta başında sen duracaksın”. Şaka yaptığını sandım. Ev oturulmayacak durumda olduğu için o gece ben yakındaki ablamda, o da annesinde kalmıştı. Ve üşenmemiş mangal malz. götürmüş, ertesi gün annesini, babasını ve kızımızı mangala götürmüş. Düşünün evde her yer her yerde, onlar ailecek mangalda. İnsan karısını usta başında bırakır mı? Hadi oğulları akılsız, bi anne baba oğluna hiç mi demez evde ustalarla karın yalnız sen nasıl kocasın? Ve nasıl bu durumda mangal geçiyor boğazlarından?? Açıklaması ise kızımızı gezdirmiş… o gün tüm günü tanımadığım bir usta ile geçirdim akşam üstü ablam yanıma geldi, o ise tüm iş bitince ancak geldi.
Bununla da bitmedi. Boya olduğu gece yine annesinde kalmıştı ben de ablama gitmiştim. Bana belim ağrıdı diye yine tüm gün söylenip (sanki tüm işi o yapıyor) ertesi gün annesinin mutfağını bizden taşıdığı bizim eski boyamız ile boyamış. Bizim prizlerimiz değişmişti eski prizleri annesine taşıyıp oraya takmış. Bakın bunlar sorun değil benim için. Ama kendi evinde gereğini yapmayıp, anne babasının evinde yaptıklarını hazmedemiyorum. Onlara gelince yorgun değil ve beli ağrımıyor…
Ayrıca evlendiğimden beri çalışıyorum. Daha önce defalarca kavga ettik kişisel harcamalarıma laf etmemesi adına. Kızımızın kolejinin ödemesini 3/2 sini bana yıktı, benimle arabaya benzin al market al diye kavga eder, benden aldığı 200₺yi kâr sayar, aldığım gözlük için yarım saat laf işitirim, kargolarımı saklamak zorunda kalırım vs… Bana her ay bu evin faturalarını ben ödüyorum der. Artık iğreniyorum bu laflarından. Ayrıca bu evi ben aldırdım ona, o asla cesaret edip borca giremezdi. Fakat beni hep müsrif bir kadın olmakla suçlar. Bir kere şükretmez. Ben de son konuşmamızda “faturaları da ben ödeyeceğim, bu evden defol git sana ne ihtiyacım var ustaların başında bile ben bekleyeceksem” dedim. Şu an birkaç günlük izinliyim ve kızımla birlikte ailemin yanındayım kafa dinlemek için. O ise ondan ayrılabileceğimi tahmin bile etmiyor. Çünkü hep böyledir, huzursuzluk çıkarır özür diler ve hatta suçlu beni ilan eder bir şekilde affedilir. Ama bu kez böyle olmayacak. Döndüğümde dava açacağım. Tabiki birikmiş bi sürü şey de var burada anlatmadığım. Ailem kararımın arkasında ama tabiki üzülüyorlar, ben de üzülüyorum. Umarım atlatabilirim bugünleri…
35 yaşındayım. 9 yıllık evliyim 1 çocuğum var. Akıl ve ruh sağlığımı korumak adına boşanma kararı aldım, bugüne dek bu kararımda emeği geçen birçok olay yaşandı ve bir şekilde devam edildi… Sanırım son yaşadıklarım benim için bardağı taşırdı.
Öncelikle eşim cimri bir insandır. (Ama asla bunu kabul etmez.) Yakın zamanda evimizde tadilat oldu (Parke, süpürgelik değişimi-boya vs.) tadilattan önce de tatile çıkmıştık bu arada. Aslında evi ilk aldığımızda bunları yapabilirdik biraz daha kredi çekip ama yaptırmadı ben de sabırla borcumuzun bitmesini bekledim… Neyse tatilimiz bitti ben işe başladım ve tadilat da başladı. Tadilatta kendisinin cebinden 1 kuruş çıkmadığını da belirteyim. Aksilik bu ya, parkeler yanlış geldi vs. Alçıpan olan yerlerin kuruması gerekmiş aynı gün boya olmuyormuş vs. İşlerimiz uzadı. Bu süreçte ben işe gidip geliyorum, eşim yıllık izinde. Aslında yıllık izne bunun için ayrılmamıştı, denk geldi. Sonra bana dedi ki, madem ben yıllık iznimi usta başında geçireceğim, bana 500₺ para ver. Ve ben de verdim, sırf huzur versin diye. O da aldı cebine koydu. (Baktım huzursuzluk çıkarıyor ben de bu parayı benden aldığını hatırlattım, geri verdi şaka yapmıstım dedi)
Neyse eve ustalar geliyor, ilk günden söylenmeye başladı. “Nereden çıktı bu tadilat, Allah belasını versin, parkenin ne gereği vardı.” “Ben çok yoruldum, yıllık iznim mahvoldu.” “Öldüm bittim, boya badana yapılmasın kalsın”. Sonra tadilatın 4. Günü ben çalışmayacaktım. Bana dedi ki “Ben çok yoruldum, usta başında sen duracaksın”. Şaka yaptığını sandım. Ev oturulmayacak durumda olduğu için o gece ben yakındaki ablamda, o da annesinde kalmıştı. Ve üşenmemiş mangal malz. götürmüş, ertesi gün annesini, babasını ve kızımızı mangala götürmüş. Düşünün evde her yer her yerde, onlar ailecek mangalda. İnsan karısını usta başında bırakır mı? Hadi oğulları akılsız, bi anne baba oğluna hiç mi demez evde ustalarla karın yalnız sen nasıl kocasın? Ve nasıl bu durumda mangal geçiyor boğazlarından?? Açıklaması ise kızımızı gezdirmiş… o gün tüm günü tanımadığım bir usta ile geçirdim akşam üstü ablam yanıma geldi, o ise tüm iş bitince ancak geldi.
Bununla da bitmedi. Boya olduğu gece yine annesinde kalmıştı ben de ablama gitmiştim. Bana belim ağrıdı diye yine tüm gün söylenip (sanki tüm işi o yapıyor) ertesi gün annesinin mutfağını bizden taşıdığı bizim eski boyamız ile boyamış. Bizim prizlerimiz değişmişti eski prizleri annesine taşıyıp oraya takmış. Bakın bunlar sorun değil benim için. Ama kendi evinde gereğini yapmayıp, anne babasının evinde yaptıklarını hazmedemiyorum. Onlara gelince yorgun değil ve beli ağrımıyor…
Ayrıca evlendiğimden beri çalışıyorum. Daha önce defalarca kavga ettik kişisel harcamalarıma laf etmemesi adına. Kızımızın kolejinin ödemesini 3/2 sini bana yıktı, benimle arabaya benzin al market al diye kavga eder, benden aldığı 200₺yi kâr sayar, aldığım gözlük için yarım saat laf işitirim, kargolarımı saklamak zorunda kalırım vs… Bana her ay bu evin faturalarını ben ödüyorum der. Artık iğreniyorum bu laflarından. Ayrıca bu evi ben aldırdım ona, o asla cesaret edip borca giremezdi. Fakat beni hep müsrif bir kadın olmakla suçlar. Bir kere şükretmez. Ben de son konuşmamızda “faturaları da ben ödeyeceğim, bu evden defol git sana ne ihtiyacım var ustaların başında bile ben bekleyeceksem” dedim. Şu an birkaç günlük izinliyim ve kızımla birlikte ailemin yanındayım kafa dinlemek için. O ise ondan ayrılabileceğimi tahmin bile etmiyor. Çünkü hep böyledir, huzursuzluk çıkarır özür diler ve hatta suçlu beni ilan eder bir şekilde affedilir. Ama bu kez böyle olmayacak. Döndüğümde dava açacağım. Tabiki birikmiş bi sürü şey de var burada anlatmadığım. Ailem kararımın arkasında ama tabiki üzülüyorlar, ben de üzülüyorum. Umarım atlatabilirim bugünleri…