SANIRIM UNUTUYORUM……….
Vay bee..Zaman hakikaten her şeyin ilacıymış derlerde inanmazdım.Acımadı mı canım fazlasyla kanamadı içim deli gibi..Kendimi ezik işe yaramaz b.ktan biri gibi hissetmedim mi deli gibi..Ailemi,kardeşlerimi,arkadaşlarımı bu konuyla kafalarını meşgul etmedim mi fazlasıyla..Durduk yere aynalara baka baka haykırmadım mı evet yaptım..En sonunda dayanamadım aradım, onu çok ama çok sevdiğimi ölüp bittiğimi söyledim, ağladım zırladım sonuç ne oldu..Bana kimlerle kaç kişiyle yattığını sıraladı, bir de bunun üstüne dön bana seni, seviyorum dedi.Ve beni unuttuğunu öyle ağlayıp zırlamalarının kalmadığını söyledi, olayları aştığını söyledi..Ve sonuç olarak olmayacağını ikimizde milyon kez tekrar anladık …O kendi hayatına çoookkktan adapte olmuş, unutmuş başka tenlerde beni.Bense yavrum yazık O beni unutamaz diye hayal kurdum aylarca , faceye o baksın diye fotolar koydum..Ama birine bile bakmamış.Kendi hayatına öyle bir sarılmış ki senin onda aşık olduğun o güç, ayakta durma gücü, bu aşk bitince yine o güç sayesinde yıkılmamış.Aksine daha güzel sevişmiş kadınlarla…Neyse velhasıl işte böyle.Bu bir ayrılık hikayesi..Üç yıllık bir ilişkinin biten hali..İçinde bol miktarda gözyaşı var,hüzün var,acı var, kalp ağrısı var..Hep haksızlıklar var,bir kadının ne kadar bir erkek karşısında ezilişi var,eğitimli birinin yaptığı onca salaklıklar var..İmkansızı zorlamalar var, gereksiz fedakarlıklar var, olmayacak hayallere amin demeler var…
Ama sonuç olarak bunları ben yaşadım…Hepside bitti bir aydır gözyaşı falan yok gayet gülüyorum,film izliyorum,onun asla ve asla facesine bakmıyorum(1 aydır)..Çünkü gereksiz sinir bozukluğu olduğunu bir milyonuncu kerede anladım.Bunun bana acıdan başka hiçbir şey vermeyeceğini anladım.Bir kızın evlenmeden ve hayatına biri girmeden de gülebildiğini anladım.Arkadaşlarımı,ailemi ve en önemlisi kendimi ne kadar boşladığımı anladım.Daha çok dikkat ediyorum artık sahip olduğum her şeye ve şükrediyorum Allah’a bu kadar güzel ailem olduğu için, üzüldüğümde hemen ulaşabileceğim arkadaşlarım olduğu için,sağlığım için,her şey için şükrediyorum.Ailem o kadar değerliymiş ki,üç yıldır hiç bunları düşünmemişim nerdeyse..Bazen soruyorum kendime ne istemişim ben o kadar evlenmekten, bu kadar zorlamaktan onu.Aman neyse geçti bitti..Bak bugün yüzüm güldü,sanırım başardım ben..:)Hiç unutamam dediğim, içimin yana yana acıması kalmamış sanki..
Bu bir başarı bence ben bu süreci uzatmadım..Bazen senelerce unutamayacağımı düşünürdüm ama hayır..Evet ona karşı çok hırslarım var.Aldatılmak bir kadını çok yaralayan bir şey o hissettiğim şeyleri asla unutamam.Bu yüzden hırslandım zayıflayacağım diyorum,daha çok kendime bakacağım diyorum,her bir şeye kafamı takmayacağım diyorum,anneme kızıyorum kafasına her şeye taktığı için..Meğer ben farkında olmadan annem gibi olmuşum ve onun rolünüde hakkıyla oynamışım ama ne gerek var onun kadar acılar çekmeye,üzülmeye..Üzülmemeyi seçiyorum..Belki zaman zaman yine olacak hayal kırıklıklarım, üzüntülerim ama ben sahip olduğum şeyler için hep şükredeceğim..En azından bunu öğrenmek için kendimi zorlayacağım..Bu unutma sürecinde en çok aklıma gelen şey biri çıksada karşıma unuttursa oldu.Biri olacak gibi oldu ama anladım ki henüz değil ben hazır değilim daha 5 ay oldu çünkü..Yani insan isteyince ve olayın mantığını kabul edince,kendine itiraf edince bazı gerçekleri daha kolay oluyor..Sizlerede çok teşekkürler geçmişteki konularıma cevap yazdınız hep, umarım bundan sonra herkesin hayatında güzel şeyler olur…
Vay bee..Zaman hakikaten her şeyin ilacıymış derlerde inanmazdım.Acımadı mı canım fazlasyla kanamadı içim deli gibi..Kendimi ezik işe yaramaz b.ktan biri gibi hissetmedim mi deli gibi..Ailemi,kardeşlerimi,arkadaşlarımı bu konuyla kafalarını meşgul etmedim mi fazlasıyla..Durduk yere aynalara baka baka haykırmadım mı evet yaptım..En sonunda dayanamadım aradım, onu çok ama çok sevdiğimi ölüp bittiğimi söyledim, ağladım zırladım sonuç ne oldu..Bana kimlerle kaç kişiyle yattığını sıraladı, bir de bunun üstüne dön bana seni, seviyorum dedi.Ve beni unuttuğunu öyle ağlayıp zırlamalarının kalmadığını söyledi, olayları aştığını söyledi..Ve sonuç olarak olmayacağını ikimizde milyon kez tekrar anladık …O kendi hayatına çoookkktan adapte olmuş, unutmuş başka tenlerde beni.Bense yavrum yazık O beni unutamaz diye hayal kurdum aylarca , faceye o baksın diye fotolar koydum..Ama birine bile bakmamış.Kendi hayatına öyle bir sarılmış ki senin onda aşık olduğun o güç, ayakta durma gücü, bu aşk bitince yine o güç sayesinde yıkılmamış.Aksine daha güzel sevişmiş kadınlarla…Neyse velhasıl işte böyle.Bu bir ayrılık hikayesi..Üç yıllık bir ilişkinin biten hali..İçinde bol miktarda gözyaşı var,hüzün var,acı var, kalp ağrısı var..Hep haksızlıklar var,bir kadının ne kadar bir erkek karşısında ezilişi var,eğitimli birinin yaptığı onca salaklıklar var..İmkansızı zorlamalar var, gereksiz fedakarlıklar var, olmayacak hayallere amin demeler var…
Ama sonuç olarak bunları ben yaşadım…Hepside bitti bir aydır gözyaşı falan yok gayet gülüyorum,film izliyorum,onun asla ve asla facesine bakmıyorum(1 aydır)..Çünkü gereksiz sinir bozukluğu olduğunu bir milyonuncu kerede anladım.Bunun bana acıdan başka hiçbir şey vermeyeceğini anladım.Bir kızın evlenmeden ve hayatına biri girmeden de gülebildiğini anladım.Arkadaşlarımı,ailemi ve en önemlisi kendimi ne kadar boşladığımı anladım.Daha çok dikkat ediyorum artık sahip olduğum her şeye ve şükrediyorum Allah’a bu kadar güzel ailem olduğu için, üzüldüğümde hemen ulaşabileceğim arkadaşlarım olduğu için,sağlığım için,her şey için şükrediyorum.Ailem o kadar değerliymiş ki,üç yıldır hiç bunları düşünmemişim nerdeyse..Bazen soruyorum kendime ne istemişim ben o kadar evlenmekten, bu kadar zorlamaktan onu.Aman neyse geçti bitti..Bak bugün yüzüm güldü,sanırım başardım ben..:)Hiç unutamam dediğim, içimin yana yana acıması kalmamış sanki..
Bu bir başarı bence ben bu süreci uzatmadım..Bazen senelerce unutamayacağımı düşünürdüm ama hayır..Evet ona karşı çok hırslarım var.Aldatılmak bir kadını çok yaralayan bir şey o hissettiğim şeyleri asla unutamam.Bu yüzden hırslandım zayıflayacağım diyorum,daha çok kendime bakacağım diyorum,her bir şeye kafamı takmayacağım diyorum,anneme kızıyorum kafasına her şeye taktığı için..Meğer ben farkında olmadan annem gibi olmuşum ve onun rolünüde hakkıyla oynamışım ama ne gerek var onun kadar acılar çekmeye,üzülmeye..Üzülmemeyi seçiyorum..Belki zaman zaman yine olacak hayal kırıklıklarım, üzüntülerim ama ben sahip olduğum şeyler için hep şükredeceğim..En azından bunu öğrenmek için kendimi zorlayacağım..Bu unutma sürecinde en çok aklıma gelen şey biri çıksada karşıma unuttursa oldu.Biri olacak gibi oldu ama anladım ki henüz değil ben hazır değilim daha 5 ay oldu çünkü..Yani insan isteyince ve olayın mantığını kabul edince,kendine itiraf edince bazı gerçekleri daha kolay oluyor..Sizlerede çok teşekkürler geçmişteki konularıma cevap yazdınız hep, umarım bundan sonra herkesin hayatında güzel şeyler olur…
bunun adına unutmak değilde vazgeçmek de unutmak kelimesinden daha çok güçlendirir seni şöyleki ben 5 yıllık ilişkimi bitirdim 7 yıl oldu 3yıldırda eşimle evliyim unuttum mu 
hafızamı kaybetmem lazım o 5yılı yok saymam lazım oda çok zor ama çoktaaaannnnn vazgeçtim yeri geldi arkadaşlarımla konuştum yeri geldi yolda karşılaştım yeri geldi gerçekmiş gibi rüyalar gördüm 1hafta kendime gelemedim yeri geldi oda o ortamda diye hayatımda ki tek arkadaşımın sözüne gitmedim eşim rahatsız olmasın diye ama dibine kadar yaşadım o acıyı ağlamadım ağlayamadım hiç mesela şarkılar kanattı içimi geçiyor dediğin gibi ZAMAN 
