- 22 Ocak 2009
- 1.301
- 33
- 37
- Konu Sahibi marjinalfaydali
- #81
allahımmm sonunda benim gibi insanlar bulduummmm 
ben de 23 yaşındayım, 5 aylık evliyim ve edebiyat öğretmeniyim.
geçen yıl evlenmek üzere hazırlıklara başladım, eşim de istersen çalış istersen çalışma ben yetiremezsem bile ek iş yapıp bakarım ikimize de diyerek, zaten nasıl çalışırım acaba diyen beni böyle olmaya sürükledi:) kpss'ye de çalışmayınca dolayısıyla kazanamadım ve atanamadım. gurbete de gelin geldim benim için başlarda zordu, izmir gibi bir yerden kalkıp da konyaya gelmek ama zamanla fikirlerim değişti. evliliğe alıştım ve çalışsaydım neler yapabilirdim diye karşılaştırma fırsatı buldum ve şimdi çok daha farklı düşünüyordum ki bütün düşüncelerimi de herkes yazmış buraya.
mesela en azından kendime 1 yıl müsade etmiş oldum çalışmamakla ve evliliğe alıştım,ve hayatımda olabilecek değişikliklere karşı tecrübe kazandım.
mesela bir işe girerken hemen referans istiyorlar değil mi? işte artık benim 1 yıllık evliik referansım var diye düşünüyorum ben. şöyle ki; şimdilik evliliğimn tadını çıkarıoyrum. mesela bebeğim olunca çalışabilir miyim diye kıyas yapıyorum şimdiki hayatımla.
şimdi kpss için kursa gidiyorum. çünkü 1 yıl çalışmak istiyorum. eşim yetmediği için değil elbette, yada zevk için de değil. öyle bi ayaklarımın üzerinde durayım bakayım kendmi ezdirmem!!!gibi düşüncelerim de yok. üniversitedeki kredi borçlarımı kendim ödemek istiyorum ve en azında 1 yıl çalışmak istiyorum bebeğim olana kadr.
allah bana huzur versin, nasipse hayırlı evlatlar versin düşüncesindeyim. bende sabah eşime kahvaltı hazırlıyorum her gün. hiç de erinmeden. neden hazırlamayayım ki? o üşeniyor mu geçimimizi sağlamak için? hayır! ben de üşenmem o zaman diyorum. hem de o saat 7 de işe gidiyor ben 5 te kalkıp öyle baştan savma değil de mis gibi krepler, yumurtalar, gözlemelerle kahvaltısını hazırlıyorum. güler yüzle uyandırıp gönderiyorum işine. ve mis gibi yemekler hazırlıyorum o gelmeden. o da güler yüzle sıcacık karşılık veriyor bana. allah razı olsun diyor. ne güzel. zevk alıyorum bundan. onun hizmetini yapıyorum. çamaşırlarını yıkıyorum zevkle, zevkle ütüsünü yapıyorum, neden mi?
daha önce de burada bahsettiğiniz gibi. eşim benden maddi bir şeyler beklemiyor. namus önemli benim için diyor. sen çalışınca ben daha mı mutlu olacağım diyor. ya da daha çok paramız olsa ve yorgunluktan birbirimizi göremesek daha mı güzel diyor. çok haklı. ama çalışırsan da kendin bilirsin bebek olunca bebeğimize bakarsın diyor. haksız mı? haklı. eşim doğru söylüyor. ve ben de buradaki birçok bayana katılıyorum.
yani zevk için çalışıyorum demek gibi bir şey değil benim çalışmamam. yani ben zevk için çalışmıyorum değil. daha kaliteli bir hayat için çalışmıyorum.
yani vaktimi de öyle boşa harcamıyorum. yine düzenli bir hayatım var. kursa gidiyorum. çalışıyorum. hayırlısıysa eğer 1 yıl çalışıp hem borçlarımı ödemek hem de çalışmanın ne emek olduğunu görmek istiyorum.
allah herkese her şeyin en hayırlısını versin. biraz uzun oldu kusura bakmayın.
yani yer varsa ben de buraya girmek istiyorum
ben de 23 yaşındayım, 5 aylık evliyim ve edebiyat öğretmeniyim.
geçen yıl evlenmek üzere hazırlıklara başladım, eşim de istersen çalış istersen çalışma ben yetiremezsem bile ek iş yapıp bakarım ikimize de diyerek, zaten nasıl çalışırım acaba diyen beni böyle olmaya sürükledi:) kpss'ye de çalışmayınca dolayısıyla kazanamadım ve atanamadım. gurbete de gelin geldim benim için başlarda zordu, izmir gibi bir yerden kalkıp da konyaya gelmek ama zamanla fikirlerim değişti. evliliğe alıştım ve çalışsaydım neler yapabilirdim diye karşılaştırma fırsatı buldum ve şimdi çok daha farklı düşünüyordum ki bütün düşüncelerimi de herkes yazmış buraya.
mesela en azından kendime 1 yıl müsade etmiş oldum çalışmamakla ve evliliğe alıştım,ve hayatımda olabilecek değişikliklere karşı tecrübe kazandım.
mesela bir işe girerken hemen referans istiyorlar değil mi? işte artık benim 1 yıllık evliik referansım var diye düşünüyorum ben. şöyle ki; şimdilik evliliğimn tadını çıkarıoyrum. mesela bebeğim olunca çalışabilir miyim diye kıyas yapıyorum şimdiki hayatımla.
şimdi kpss için kursa gidiyorum. çünkü 1 yıl çalışmak istiyorum. eşim yetmediği için değil elbette, yada zevk için de değil. öyle bi ayaklarımın üzerinde durayım bakayım kendmi ezdirmem!!!gibi düşüncelerim de yok. üniversitedeki kredi borçlarımı kendim ödemek istiyorum ve en azında 1 yıl çalışmak istiyorum bebeğim olana kadr.
allah bana huzur versin, nasipse hayırlı evlatlar versin düşüncesindeyim. bende sabah eşime kahvaltı hazırlıyorum her gün. hiç de erinmeden. neden hazırlamayayım ki? o üşeniyor mu geçimimizi sağlamak için? hayır! ben de üşenmem o zaman diyorum. hem de o saat 7 de işe gidiyor ben 5 te kalkıp öyle baştan savma değil de mis gibi krepler, yumurtalar, gözlemelerle kahvaltısını hazırlıyorum. güler yüzle uyandırıp gönderiyorum işine. ve mis gibi yemekler hazırlıyorum o gelmeden. o da güler yüzle sıcacık karşılık veriyor bana. allah razı olsun diyor. ne güzel. zevk alıyorum bundan. onun hizmetini yapıyorum. çamaşırlarını yıkıyorum zevkle, zevkle ütüsünü yapıyorum, neden mi?
daha önce de burada bahsettiğiniz gibi. eşim benden maddi bir şeyler beklemiyor. namus önemli benim için diyor. sen çalışınca ben daha mı mutlu olacağım diyor. ya da daha çok paramız olsa ve yorgunluktan birbirimizi göremesek daha mı güzel diyor. çok haklı. ama çalışırsan da kendin bilirsin bebek olunca bebeğimize bakarsın diyor. haksız mı? haklı. eşim doğru söylüyor. ve ben de buradaki birçok bayana katılıyorum.
yani zevk için çalışıyorum demek gibi bir şey değil benim çalışmamam. yani ben zevk için çalışmıyorum değil. daha kaliteli bir hayat için çalışmıyorum.
yani vaktimi de öyle boşa harcamıyorum. yine düzenli bir hayatım var. kursa gidiyorum. çalışıyorum. hayırlısıysa eğer 1 yıl çalışıp hem borçlarımı ödemek hem de çalışmanın ne emek olduğunu görmek istiyorum.
allah herkese her şeyin en hayırlısını versin. biraz uzun oldu kusura bakmayın.
yani yer varsa ben de buraya girmek istiyorum
(ay bu kadar cokmuymus yapcaklarım ya yazık bana)
