Üniversite Mezunu Evli ve Çocuksuz Gönüllü Ev Hanımları

hehe ilginç bi konu :)) ben çalışıyorum ama evli diilim.. sanıyorum ikisinin aynı anda dört dörtlük gitmesi çok zor.. çalışmayı seviyorum ama evliliğin gerekliliklerini herhalde aynı anda dört dörtlük sürdüremem. işi bırakmayı düşünmüyorum en azından emeklilik günüm dolana kadar ama evlilikte dört dörtlük bir evhanımı olamıcam herhalde en azından bi süre :)
 
auditor82 .!.:
Selamlar..Enteresan bir grup olmuş:) Tebrik ediyorum..Sonuçta bir ilk..Pek çok kadının duygularını isimlendirmiş yazıya dökebilmişsiniz..Bende kimi zaman bu duygular içinde gidip geliyorum..Ama sizin fikirlerinize hak verir gibi olursam kendimi suçlu hissedip yaşantıma devam ediyorum..Şu anda evliyim 4 aylık..Çalışmıyorum ama çalışan ve sizler gibi kariyer sahibi olan iyi bir mesleği olan bir bayandım..Şu anda eski işimde çalışsa idim eşimden daha iyi kazanıyor ve hatta muhtemelen burda diil yurtdışındaki ofiste çalışıyor olucaktım.tabi buraya dönmek üzere..Döndüğümde de müdür olmak üzere..Herneyse olan bişi yok sonuçta..Keşke diyorum çünkü ben anne baba ayrı büyüdüm..Çok zorluk yaşadık çok..babam bakmadı bize..aramadı sormadı..10 yılda bir kere 100 lira gönderdi belki o kadar..18 yaşında geldi beni okulda ziyaret etti sadece budur yani ..devamı da fiyasko oldu ..Evlenirken nikahıma bile gelmedi..Annem ise ayrı ..Ondan hiç bahsetmiycem ama o çalışırdı tabi mecburen..Eksiklik yaşatmadı o ayrı da çok ama çok yıprandı..mahvetti kendini.psikolojisi bitti ..şu anda bodrumda benim üstüme milyarlarca borca sokarak girip hayatımı mahvetmesine neden olan evimde yaşıyor..evim çünkü tapu benim adıma..konu bu diil elbette farkındayım ve sizlerden af diliyorum..Ancak anlayışımı açıklamak adına kısa bir özet geçmek istedim dediğim gibi bu şartlar büyüyünce insan tek çareyi çalışıp güçlü olmakta bulur ..Yani tercih edebilme imkanı olan sizler inanılmaz şanslısınız..Ama ben gibileri istese de istemese de bu hakka sahip dahi olsa Hep bir korkuyla yaşıyoruz..Şu anda borçlarımız var...Allaha şükür eşim kazanıyor..borç olmasa maaşıda yakında yükselince haydi haydi ev geçinicek..Hatta fazla fazla biriktirebilir hale bile gelicez..Tek sorun kiradayız..yani evim var ama borcu var ve bodrumda..içindede annem var..şu anda yüzlerce borcun bi tanesini kira öder gibi annem ödüyor ve o evde yaşıyor..Allah ömür sağlık versin annecime..yeterki mutlu olsun..bunu geçelim..:)kusurabakmayın abarttım ama yazmak istiyorum .Zamanınız müsait diye düşündüm..Ben ise borçlar ve uzun süredir iş hayatımdan uzak kalmamdan dolayı çok üzgün ve yorgun bi okadar da yaşlanmış gibi hissediyorum..Beni görseniz 28 yaşında diil 18 dersiniz..yani öyle bi tipim var..İşin enteresan yanı kendimi bildim bileli hep çalıştım..okurken çalıştım hep koşturdum ve araya giren bu zamandan sonra kendimi tükenmiş hissediyorum..Allah korusun bakmak zorund aolduğum kardeşlerim yoktu belki..Ama annem hep astım hastasıydı o nedenle işi bıraktı..Ben üniden sonra yurtdışına gidip para biriktirip geldim ve çok iyi bir yerde işe başladım sonra eve yardımcı ben oldum..Çok güzel ve bir okadar da zordu..Yani çok yoğun bir işim vardı..Ama yılmadım ordan başka yere geçtim sora daha iyi maaşla başka yere derken annemin hastalığı nedeniyle bodruma taşınma isteği vs vs..hayatım alt üst oldu..sonra borçlar ve evlendim..evlenmeye bu kadar karşı çıkarken 6 yıllık bir ilişkinin ardından evlendim..Borçlar konusunda eşimin ailesi destek oldu ve bir kısmı ödendi bende evlnmek sorunda kaldım..çünkü kendi hayatıma kaldığı yerden devam etmek istemiştim..Şu an edebiliyomuyum kocaman bir hayır..çünkü eşimin hayatını yaşıyoruz..o elektronik mühendisi..yazılım işinde uzman..pek gecesi gündüzü yok..pek görüşemiyoruz aslında..genelde 11 de geliyor..pazarda çalışıyor..bende onun arkasını topla ingilizce çalış yemekler alışveriş bütçe derken bitiriyorum günü..hele son zamanlarda sürekli uyumak istiyorum..Maddi olarak biraz sıkıştık..Yoksa gitmek istediğim kurslar vardı..Bende kendimi çok bıraktım..yani dış görünüş olarak diil..Kendime çok düşkünüm bakarım kendime o ayrı..hatta şimdi daha çok bakıyorum kendime şükür imkanımız var..spor yaparım filan hiç aksatmam..yediklerime aşırı dikkat ederim..hatta bodrumda bi ara çalışırken bu yüzden işten bile ayrılmak istedim:) çünkü dışardan yemeyi sevmem..ben sorunlu bi aileden çıktığım için biraz sorunlarım olduğunu biliyorum..sürekli kendimi düzeltmek için dua ederim..Sürekli de düzeltmeye çalışırım eksiklerimi bilir ve düzeltirim de..şükürler olsun..
Sizler gibi düşünebilmek düşünürken de rahat olmak çok istiyorum..Ama hayat buna imkan vermiyor benim için..Ben bunun adamı diilim sanki..Korkuyorum ben sürekli..Ya bir gün eşime bişi olursa..ya da aramızda bişi olursa..ortada bırakır giderse..Biz huzurluyuz ama ben hiçbişiyin garantisini verememki..herşey olabilir hayatta..herşey bizler için..bu bi sınav ve sınava iyi hazırlanmış olmak gerek diye düşünüyorum..Bi yandan da çok yıpranmış hissediyorum..çok koştum çok yoruldum sanki..Çok hızlı gittim çöktüm gibi..İnsanlardan çok çekiniyorum..Kendi anam babamın yaptıklarınndan sonra insanlardan heleki iş hayatını acımasızlığından kaçmak evime sığınmak istiyorum belki de..Ama şu fikir beni mahvediyor..Ya ilerde bişi olursa ..O zaman annem gibi olmak istemiyorum..Onun gibi kndimi kaybedene kadar çalışmak ve sonunda kendimi kaybetmek..Erkeklerden ve tüm herkesten şüphe ediyorum zor güveniyorum o ayrı..Ama evlilikten çok korkuyorum..evli olmama rağmen..bi yanım ona güveniyor bi yanım ise güvenmiyor..bi yanım evimi çok seviyor çıkmak istemiyor..sadece kendimi geliştirmek istediğim alanlara yönelmek istiyor..bir yanım ise hayır bu hayata çalışmak için geldik yorulmak için geldik diyor..

yorumlarınızı bekliyorum sevgiler..:)
Genişletmek için tıkla...

enteresan sanki hiç yazmamışım gibi davranmışsınız..heralde gruba kabul edilmedim..:26:yanlış birşey mi yazdım acaba?
 
auditor82 .!.:
enteresan sanki hiç yazmamışım gibi davranmışsınız..heralde gruba kabul edilmedim..:26:yanlış birşey mi yazdım acaba?
Genişletmek için tıkla...

auditor82 .!.:
Olsun yine de çok güzel paylaşım..
Genişletmek için tıkla...

Estağfirullah olur mu hiç öyle şey...
Kendi adıma henüz yazmamamın nedeni uzun uzadıya düşüncelerimi belirtmek için uygun bir zaman kollamaktı...
Alımayın olur mu? :KK71:
 
auditor82

Yazdığınız gibi kolay şeyler yaşamamışsınız...
Hayata erken atılıp benim hala görmediğim zorlukları görmüşsünüz...
Anne ve babanızın yükü ağır gelmiştir üzerinize fakat yılların verdiği bir mücadeleci ruh ile şuan kendinizi huzursuz hissettiğinizi düşünüyorum...
Elbette hiç birimizin garantisi yok, fakat umutsuz olmakla birlikte tedbiri de elden bırakmamışsınız ki...
Yani Allah korusun her türlü olumsuz duruma karşı elinizde bir mesleğiniz var Allah'a şükür, ortada kalmazsınız diye düşünüyorum...
Eğer gerçekten içinizden çalışmak gelmiyorsa, eşiniz yerinde kazanıyorsa ve eğer çalışmak sizi olumsuz yönde etkileyecekse bunun eşinize de bir faydası olmaz değil mi?

Halk eğitimin ücretsiz kursları var diye biliyorum...
İlk etapta skıntılı ruh halimizi ve tedirginliğimizi burada birbirimize destek vererek atabiliriz belki ne dersiniz? :13:
 
Son düzenleme:
ben üni. mezunuyum. iki çocuğum olduğu için çalışmıyorum.
çalışmayı önceden isterdim.kaçırdığım paralara yanardım.
şimdi isteklerimi azalttım
daha mutluyum.
insanlara da kolay kolay katlanamıyorum zaten.yapmacıklıktan da nefret ederim
 
auditor 82 benim de bir süre yazmama sebebim yanlış bir şeyler yazıp da incitmemekti. Tekrar okudum yazdıklarınI.Garanti meselesinden başlarsak, zaten birçok kadının da istemediği halde çalışmaya devam etmesinin nedeni bu.Kocalarına garanti verememeleri, sağlıklarına garanti verememeleri vs. Evet bu çok da geçerli bir çalışmaya devam etme sebebi. Ama zaten garanti verememeyi göz önünde bulunduruyorsan sen henüz çok bıkmamış olablirsin.Çalışmak ve bi miktar daha para stoklamak senin için daha iyi olabilir belki de. Çünkü çok çok bıkınca insan, garantisini de yemişim moduna geçiyor. Senin sorunun daha büyük oranda yorgunluk ve insanlara güvensizlik. Eğer para kazanmak seni iyi hissettirecekse, huzurlu olacaksan yorgunluğunu ara ara geçirmeye bakacaksın, dışarıda arayacagın güveni de eşinde bulmaya çalışıp dışarıyı sallamadan işine gidip gelecek, paranı kazanacaksın.Bu bir yol.Seçilebilir. Diğer yola zaten insan kendiliğinden giriyor. Evet garantimiz yok şu an, ama garantiyi filan önemsemeyecek kadar sıkılmıştım ben. İnsanlara tahammül edemiyordum kesinlikle. Bi de uzun mesai saatlerine. Bu ikisi değiştirilemeyecek faktörler olunca ben de garantiden vazgeçtim. Risk aldığımız doğru, ama o riski almamak için çalışmaya devam etmekten yüzde kaç daha riskli diye sorarsan, çok olduğunu sanmıyorum.
 
limonagaci .!.:
Sevgili bebekkafa, ortadalığına %100 hak veriyorum. Ben şu an kendi kız kardeşime ne öneriyorum biliyor musun? Okulunu bitir, bi kaç sene çalış, baktın iş hayatı sana göre, devam et, baktın sana göre değil ( örnek ben) bırakırsın.Ama bu bi kaç senede biraz para biriktir, hem işi bıraksan bile yeniden iş bulacak kadar tecrüben olsun, hem de kendi giderlerini karşılayacak bi faiz getirisi olacak kadar bi birikmiş paran olsun. Örnek, ayda 250 lira çalışmayan bi kadının kişisel giderleri için yeterli midir değil mdir? Kimine göre yetmez ama bana göre yeter.Büyük tutarda alışveriş yapmayacak olduktan sonra, her ay kıyafet almayacak olduktan sonra, bi kaç kez arkadaşlarınla buluşmaya ve eşinden para istemeye çekineceğin kişisel harcamalarına yetecek kadar bir paradır bu.Hani çok gezmeyi seven biriyse ya da gitmek istediği yerler çok elit mekanlarsa zorlanabilir ama onun dışında yeterli bi tutar diye düşünüyorum, sonuçta 480 lirayla 4 kişilik aileler geçiniyor bu ülkede. İşte bu 250 lira için birikmiş bi 25-30.000 liranız olsa ayda yaklaşık bu kadar faiz getirir. Bu anlattığım yöntem tamamen benim yaşama yöntemimdir.Ben de gurur küpüyüm, emir alamam, dara gelemem, özgürlüğümü kısıtlattırmam vs..İş hayatında yapamayış sebebim de bu zaten.. İşte bu kişisel özelliklerim nedeniyle ben de kocamdan para almıyorum. Tutarlar biraz daha farklı olmakla birlikte bu anlattığım tamamen hayata geçirilmiş bir projedir. Özetlemek gerekirse, ben de kadınların mezuniyetten sonra bi kaç sene çalışmasını 2 sebepten çok çok mantıklı buluyorum. Birgün yeniden gerekirse iş bulabilme şansı olsun diye, 2.si de bi miktar kendi parası olsun ki kendini iyi hissetsin, kendine yettiğini hissetsin.
Genişletmek için tıkla...

limon ağacı canım çok güzel yazmışsın...teşekkür ederim....

ayda 250 lira çalışmayan bir bayanın sadece kendi özel masrafları için yeterlidir demişsin ya,bende böyle düşünüyorum....250 değilse bile maksimum 300-350 yeterli olacaktır...hatta nişanlımla bile konuşmuştuk böyle....ha bazı aylar çok ekstrem bi ihtiyaç çıkar bişey olur o ayrı ama genelde bu para yeterlidir...

bikaç senede olsa çalışma önerisi...evet işte benim takıldığım noktada burası...bende dediğim gibi çocuk olana kadar çalışmak istiyorum....zaten maksimum 1 yıldan sonra çocuk düşünüyoruz Allah izin verirse,çünkü yaşımda küçük değil fazla geç kalmakta istemiyorum.....dolayısıyla ben en fazla 1 yıl çalışırım...bu konuda kesin kararlıyım,çocuğuma kendim bakmak istiyorum...ha 1 yıldan sonra evden bişeyler yaparak para kazanabilirsem ne ala....

gel gör ki tek sıkıntım bu yaşta hiç çalışmamış biri olarak acaba iş bulabilecekmiyim....evlenince Ankaraya yerleşicez bu arada,orda belki daha çok şansım olur diye avutuyorum kendimi....ama dediğin gibi 25-30bin lira biriktirmem mümkün değil bu süre zarfında,ama en azından "çalıştım" ya da "zorda kalırsam çalışabilirim" diyebilecek duruma gelmiş olacağım,tecrübe olacak çünkü....
yapı olarakta düşünce olarakta birbirimize benziyormuşuz:) sevindim:KK19:

aydasu .!.:
Bebekim, gece kuşum benim :KK1:
Tatlım zevkle okudum yazını...
Düşüncelerinin hepsinde haklısın ve cidden kafan karışmış durumda...
Aslında kafanın karışma nedeni bana göre tamamen toplum baskısı...
Çalışmayan kadını işe yaramayan sınıfına koyan toplum hatası...
Ha genele vurduğun zaman bu baskı çok da haksız mı onu da irdelemek gerek aslında...
Etrafıma baktığımda sorgulamdan yaşayan bir çok insan görüyorum malesef...
Ev hanımlığı sadece yemek yapmaktan, güne gitmekten ibaret olmamalı bana göre...
Ama şöyle mahalleyi hızlıca gözümün önünden geçirince bunalmıyor değilim...
Şu da bana göre değil mesela: Hergün 11 lerde kalk, yayıla yayıla kahvaltı yap, canın isterse öğleden sonra şöyle bir süpürge tut, koca gelmeden de iki kap yemek yap, oldu bitti... :KK36:
Yok işte bu da bana göre değil...
Benim hayalim daha farklı...
Sabah vakitli kalk, eşine kahvaltısını hazırla, adam aç gitmesin, mutlu et onu :KK1:, öperek, güleryüzle gönder işine...
Günü ziyan etmeyi sevmem...
Hafif bir kahvaltıdan sonra çık dışarı yürü, ya da evde bandında yürü, ama bak kendine, dinç ol...
Sonra varsa işin her şeyi vakitlice yap, işini de, yemeğini de...
Elli kere otur kalktan haz etmem mesela ben...
Yapılacak birşey varsa yapıp rahatlamak isterim...
Hıh işte öğle olmadan gün artık benim :KK3:
O saatten sonra günümü nasıl keyifli, faydalı geçirebilirim diye bakarım...
Cam boyamaktan, ya da ahşap, seramik işlerinden çok hoşlanırım ben...
Ve bunu paraya çevirirsem de hayır diyeceğimi sanmıyorum :KK1:
Evden, rahat çalışarak ama para kazanmayı da elimin tersiyle itmeden yapabilecek bir iş bulsam değmeyin keyfime...

Ben de senin gibi bitirdim okullarımı bebekim...
Üstelik tesettürlü olduğum için iş konusunda daha da şanssızdım...
Allah razı olsun bir tanıdık vasıtasıyla bu işime girdim ve örtümle çalışabiliyorum...
Ama her zaman bu koşullara sahip olmayacağımı da biliyorum...
Çalışmayı istemememdeki en büyük etkenlerden biri de bu sanırım...

Bence kendini hiç bu kadar derine inerek üzme canım...
Ben tanımasam da sen sevdiğine göre nişanlının asla bu karakterde olabileceğini aklımın ucundan dahi geçirmem...
Çocuk ne zaman istersin bilmiyorum ama ben de senin gibi bebeğimi kendim büyütmek isterim ki başka bir seçeneğim de olmayacak zaten...
En çok çocuk olana kadar diye direnirdim nişanlıma fakat son zamanlarda kendimi tarttım da annelik olayını çok da fazla ertelemek istemediğimin farkına vardım...
Dolayısıyla benim için gereksiz olur...

Annem, canım...
İstisnai ev kadınım benim... :KK16:
Hiç standart olamadı, saat dokuza kadar uyusa bütün gün çıldırıyor, günü uykuda geçirdim diye :KK1:
Yahu bir otur derim, yok :KK45:
Kurslara gitti, diplomalarını aldı...
Senelerce babama destek olmak için neler yaptı neler...
Üretkenlik ruhunda var çünkü...
Ahşaplar mı yapıp satmıyor, takılar mı...
Kilo kilo mantılar mı?
Kendi harçlığını çıkarıyor ve bundan müthiş bir keyif alıyor...

Uff, farkındayım çok uzattım...
Özetle kafan karışmasın kuzum, inan bana evlenince unutursun bu düşünceleri, ben eniştenin çok ince ruhlu olduğu kanısındayım çünkü... :KK19:

Buluşalım yine burada...
Ağır ama emin adımlarla ilerleyen bir topic olacak burası sanırım...:KK1:
Genişletmek için tıkla...

aydasuumm,canım benim ne kadar güzel yazmışsın...ne kadar iyi anlamışsın beni:KK48:
ve ne kadar aynı şeyleri düşünüyormuşuz....

ev hanımlığı sadece yemek yapmak,güne gitmek değil demişsin ya,hay ağzına sağlık:KK1:
bende böyle düşünüyorum ama genelde ülkemizde ev hanımları böyle olduğu için o"ev hanımı" sıfatı itici geliyor insanlara.....annemde böyle düşündüğü için belki onada öyle geliyor...bu emin ol kesinlikle bana göre de değil....heleki günlere gitmek falan....yapamam,çünkü o ben değilim...ben zaten insanlarla çok fazla içiçe olmayı seven biri değilim,yani şöyleki güler yüzlü,konuşmayı,sohbeti muhabbeti çok severim ama her türlü insanla bunu yapamıyorum....herkes kafasına uymaz ya insanın,öyle bişey....benim az ama öz bir ya da 2 arkadaşım olsun yeter bana...fazlasına gerek duymam....

kurslardan falan bahsetmişsin,hayallerimiz ortakmış:13:
bende kendi çapımda yağlı boya resim yapıyorum ama kursa gidip bunu geliştirmek istiyorum mesela....çok güzel resimler yapayım ve belki hatta bunları satayım istiyorum
nişanlımda diyor mesela,sen evde resim yap sonra onları satalım diye:KK1:

o da farkında benim dışarda öyle her işte çalışamayacğımın....bende evden bişeyler yapmak istiyorum aslında daha çok..ya böyle olmasını isterim ya da kendi işim olsun...ha ikincisi bir hayal tabi sadece...:)

ne kadar şanslıymışsın ki tanıdığın sayesinde işe girip çalışmışsın,bir birikim yapmışsın,bende o da olmadı...girip böyle güvenle çalışabileceğim bir iş,bi yakınımız,tanıdığımız olmadı malesef....keşke olsaydıda bende şimdi az da olsa bi birikim sahibi olsaydım...evlilik aşamasında aileme bi katkım olsaydı:KK59: bu konudada çok yaralıyım,neyse ......

spor olayına gelirsek,nişanlım eve koşu bandı almak istiyor evlenince,kendisi zaten spor yapmadan duramayan biri...bende biliyosun geçen kış 3ay spora gittim ve benimde çok hoşuma gitti....şimdi yine istiyorum gitmek inşallah....e evlenince evdede olursa ne güzel olur,birlikte spor yaparız,ben resim yaparım,belki satarım:)) geri kalan zamanlarda yemek yaparım ki çok sevdiğim bişey....çocukta olursa zaten onunla ilgilenmek başlı başına büyük iş....böyle düşünüyorum sonrada ya böyle olmassa,ya çalışmadığım için göze batarsam,lafı edilirse diyorum...bi anda çöküyorum....nişanlımın ablasıda çalışıyor mesela...çok ihtiyacı olduğundan mı,hayır,sadece üniversite mezunu olduğu,boşuna mı okudum diye düşündüğü,ve ilerde koca eline bakmamak için.....sonuna kadarda hak veriyorum....hatta onunla bile konuşmuştuk,bana aynı annemin dediğini söylemişti,kendine biçorap bile almak istesen para istemek zoruna gider demişti,nişanlıma da sen çalışıp geleceksin o bütün gün evde duracak sonra birbirinizi yersiniz demişti,nişanlım çalışma dediği için,sen hangi kafadasın diye çıkışmıştı...haksız mı,değil tabi....offf kafam öyle karışıkki,sürekli aynı şeyleri tekrarlıyorum,bi öyle düşünüyorum bi böyle....

özet olarak çalışsam bile en fazla çocuk olana kadar çalışacağımı biliyorum....
inşallah hayırlısı olur hakkımızda....ne diyim ki başka.....:97:


auditor82 .!.:
Selamlar..Enteresan bir grup olmuş:) Tebrik ediyorum..Sonuçta bir ilk..Pek çok kadının duygularını isimlendirmiş yazıya dökebilmişsiniz..Bende kimi zaman bu duygular içinde gidip geliyorum..Ama sizin fikirlerinize hak verir gibi olursam kendimi suçlu hissedip yaşantıma devam ediyorum..Şu anda evliyim 4 aylık..Çalışmıyorum ama çalışan ve sizler gibi kariyer sahibi olan iyi bir mesleği olan bir bayandım..Şu anda eski işimde çalışsa idim eşimden daha iyi kazanıyor ve hatta muhtemelen burda diil yurtdışındaki ofiste çalışıyor olucaktım.tabi buraya dönmek üzere..Döndüğümde de müdür olmak üzere..Herneyse olan bişi yok sonuçta..Keşke diyorum çünkü ben anne baba ayrı büyüdüm..Çok zorluk yaşadık çok..babam bakmadı bize..aramadı sormadı..10 yılda bir kere 100 lira gönderdi belki o kadar..18 yaşında geldi beni okulda ziyaret etti sadece budur yani ..devamı da fiyasko oldu ..Evlenirken nikahıma bile gelmedi..Annem ise ayrı ..Ondan hiç bahsetmiycem ama o çalışırdı tabi mecburen..Eksiklik yaşatmadı o ayrı da çok ama çok yıprandı..mahvetti kendini.psikolojisi bitti ..şu anda bodrumda benim üstüme milyarlarca borca sokarak girip hayatımı mahvetmesine neden olan evimde yaşıyor..evim çünkü tapu benim adıma..konu bu diil elbette farkındayım ve sizlerden af diliyorum..Ancak anlayışımı açıklamak adına kısa bir özet geçmek istedim dediğim gibi bu şartlar büyüyünce insan tek çareyi çalışıp güçlü olmakta bulur ..Yani tercih edebilme imkanı olan sizler inanılmaz şanslısınız..Ama ben gibileri istese de istemese de bu hakka sahip dahi olsa Hep bir korkuyla yaşıyoruz..Şu anda borçlarımız var...Allaha şükür eşim kazanıyor..borç olmasa maaşıda yakında yükselince haydi haydi ev geçinicek..Hatta fazla fazla biriktirebilir hale bile gelicez..Tek sorun kiradayız..yani evim var ama borcu var ve bodrumda..içindede annem var..şu anda yüzlerce borcun bi tanesini kira öder gibi annem ödüyor ve o evde yaşıyor..Allah ömür sağlık versin annecime..yeterki mutlu olsun..bunu geçelim..:)kusurabakmayın abarttım ama yazmak istiyorum .Zamanınız müsait diye düşündüm..Ben ise borçlar ve uzun süredir iş hayatımdan uzak kalmamdan dolayı çok üzgün ve yorgun bi okadar da yaşlanmış gibi hissediyorum..Beni görseniz 28 yaşında diil 18 dersiniz..yani öyle bi tipim var..İşin enteresan yanı kendimi bildim bileli hep çalıştım..okurken çalıştım hep koşturdum ve araya giren bu zamandan sonra kendimi tükenmiş hissediyorum..Allah korusun bakmak zorund aolduğum kardeşlerim yoktu belki..Ama annem hep astım hastasıydı o nedenle işi bıraktı..Ben üniden sonra yurtdışına gidip para biriktirip geldim ve çok iyi bir yerde işe başladım sonra eve yardımcı ben oldum..Çok güzel ve bir okadar da zordu..Yani çok yoğun bir işim vardı..Ama yılmadım ordan başka yere geçtim sora daha iyi maaşla başka yere derken annemin hastalığı nedeniyle bodruma taşınma isteği vs vs..hayatım alt üst oldu..sonra borçlar ve evlendim..evlenmeye bu kadar karşı çıkarken 6 yıllık bir ilişkinin ardından evlendim..Borçlar konusunda eşimin ailesi destek oldu ve bir kısmı ödendi bende evlnmek sorunda kaldım..çünkü kendi hayatıma kaldığı yerden devam etmek istemiştim..Şu an edebiliyomuyum kocaman bir hayır..çünkü eşimin hayatını yaşıyoruz..o elektronik mühendisi..yazılım işinde uzman..pek gecesi gündüzü yok..pek görüşemiyoruz aslında..genelde 11 de geliyor..pazarda çalışıyor..bende onun arkasını topla ingilizce çalış yemekler alışveriş bütçe derken bitiriyorum günü..hele son zamanlarda sürekli uyumak istiyorum..Maddi olarak biraz sıkıştık..Yoksa gitmek istediğim kurslar vardı..Bende kendimi çok bıraktım..yani dış görünüş olarak diil..Kendime çok düşkünüm bakarım kendime o ayrı..hatta şimdi daha çok bakıyorum kendime şükür imkanımız var..spor yaparım filan hiç aksatmam..yediklerime aşırı dikkat ederim..hatta bodrumda bi ara çalışırken bu yüzden işten bile ayrılmak istedim:) çünkü dışardan yemeyi sevmem..ben sorunlu bi aileden çıktığım için biraz sorunlarım olduğunu biliyorum..sürekli kendimi düzeltmek için dua ederim..Sürekli de düzeltmeye çalışırım eksiklerimi bilir ve düzeltirim de..şükürler olsun..
Sizler gibi düşünebilmek düşünürken de rahat olmak çok istiyorum..Ama hayat buna imkan vermiyor benim için..Ben bunun adamı diilim sanki..Korkuyorum ben sürekli..Ya bir gün eşime bişi olursa..ya da aramızda bişi olursa..ortada bırakır giderse..Biz huzurluyuz ama ben hiçbişiyin garantisini verememki..herşey olabilir hayatta..herşey bizler için..bu bi sınav ve sınava iyi hazırlanmış olmak gerek diye düşünüyorum..Bi yandan da çok yıpranmış hissediyorum..çok koştum çok yoruldum sanki..Çok hızlı gittim çöktüm gibi..İnsanlardan çok çekiniyorum..Kendi anam babamın yaptıklarınndan sonra insanlardan heleki iş hayatını acımasızlığından kaçmak evime sığınmak istiyorum belki de..Ama şu fikir beni mahvediyor..Ya ilerde bişi olursa ..O zaman annem gibi olmak istemiyorum..Onun gibi kndimi kaybedene kadar çalışmak ve sonunda kendimi kaybetmek..Erkeklerden ve tüm herkesten şüphe ediyorum zor güveniyorum o ayrı..Ama evlilikten çok korkuyorum..evli olmama rağmen..bi yanım ona güveniyor bi yanım ise güvenmiyor..bi yanım evimi çok seviyor çıkmak istemiyor..sadece kendimi geliştirmek istediğim alanlara yönelmek istiyor..bir yanım ise hayır bu hayata çalışmak için geldik yorulmak için geldik diyor..

yorumlarınızı bekliyorum sevgiler..:)
Genişletmek için tıkla...


canım yanlış anlama,dün gece okuduğumda benimde kafam çok karışık ve içim sıkıntılıydı bu konuda direk kendi derdime daldım,afedersin....

senin yaşadıkların gerçekten zor şeyler....ama seni takdir ediyorum bunca yıl çalışıp ailene baktığın için...demekki bu konuda ne kadar güçlü birisin.....eşinle ilerde bi sorun yaşasanda sırtın yere gelmez emin ol....dediğim gibi öncesinde çalışma hikayesi olan,bu konuda tecrübe sahibi olan insanlar daha rahat olsun bence,ama benim gibi hiç çalışmadıysanız o zaman kötü:KK43:

ha Allah korusun ilerde benim eşimle bi sorunum olsa ayrılsak vs ne yaparım,ortada kalacağımı sanmıyorum maddi anlamda....kendim kendimi zorlayıp bana uygun bi işte çalışmak için herşeyi yaparım,bulamassam başka çareler ararım,hiç olmadı annem babam sağ ise onlar bana her zman bakar...Allah uzun ömür versin,eğer sağ değillerse de zaten ikisininde maaşını almak gibi bi şansım var....

seni çok iyi anlıyorum aslında...demişsin ya bir yanım ona güveniyor bi yanım ya...diye başlayan cümleler kuruyor....işte bende senin gibiyim...benimde bi yanım nişanlıma güveniyor bi yanımsa gururuna yediremiyor bişeyleri....koca bi ömür,koca bi evlilik hayatı....olurda bi gün bişey ima eden bi cümle ya da bi mimik bile görsem beni yıkar,mahvolurum....kaldıramam.....çünkü ben hiç bi zaman "amaan kocam değilmi bakacak,ohh çatır çatır koca parası yerim,laf edersede umrumda değil,mecbur buna" zihniyetinde olmadım,olamamda....ve görüyorumki bu topik altındaki kimsede böyle değil...hepimizin düşünceleri ortak....bu yüzden burdayım bende...

bence sen rahat ol canım...kötü şeyler düşünme,çünkü öyle olsa bile senin bi garantin zaten var,o garantide kendi ayakların üstünde durmayı çoktaaan öğrenmiş ve başarmış biri olman:KK19:
 
bende bu gruba gırıyormuyum ,anlatıyım sız karar verın..:KK1:

evlenmeden önce calısıyordum ,evlendıkten sonra bıraz evde durmak ıstıyorum dedım calısmadım..
bu sırada kurslara gıttım ,benım tarzım olmayan kurslar ,cilt bkaımı ,makyaj ve kuaforluk..
herkess nee kursa mı gıttın hanı calısmayacaktın ,çalış bari kursa gıtcegıne dedı..sallamadım..
kurs sabah 9 aksam 4tu ben o kurstan cıkıp saat 6'ya kadar spor salonuna gıdıyordum ..

kurs bıttı ,hadı kpssyı deneyelım dedım olmadı.. bu sırada sureklı çalış evde durma laflarıı..
kpss bıttı ,ee sımdı ne yapacaksın lafları..

üni bitirdin evde mi oturuyorsun ,cocuk yapsam sımdı 1,5 yaşında olurdu laflarıı..

şimdi herkes bana ıs bulma telasında..

aslında ben mutluyum evımde mesela evı süpürmem laızm su an,bavulumu hazırlamam ,çamasırları toplamam yerlestırmem..ama ben ne yapıyorum onümde laptop sıze yazı yazıyorum :)

keyif kadınıyım ben ,elımde kahve saatlerce kıtap okkurum..
loş ısıgımı yakar elime sarap alıp müzik dinlerim..
hatta fılm ızlerım geceler boyunca..

evimi cok sevıyorum evde olmayı cok sevıyorum ..
saatlerce yemek yapmayı cok sevıyorum..
binbir türlü meze yapmayı ,eşimi mutlu etmeyı sevıyorum..

işim olsa bunlar olmayacak ne keyfım ne esımın mutlulugu..
param olmamasına ragmen mutluyum..
ama artık şu mahalle baskısı dedıklerı seyı yapmasınlar lütfen..

fakat benım bı ısım var netten yapıyorum uzatıyorum ayaklarımı laptoptan halldeıyorum ,kimse onu ısten saymıyor..

illa kı bı yerde sabıt durup ,emir altında olmam lazım işim olması ıcın..

bunu yapan başta annem ,ona da baskı kuruyor 'elalem,'
kız ne yapıyor orda çalısıyor mu.:KK31:
yok çalışmıyor ..
vah vah tüh tüh ,o kadar da okudu beyi mi çalıştırmıyor :KK37:

off o da bana sarıyor resmen..

fakat artık bebek ıstıyoruz ıkı yılımız doldu ,sırf esımle ıstedıgım ıcın yapıyorum bunu ..
mılletın dedıgınden degıl..

kime benzıyecek merak ettıgımden ,evimde onu cok güzel büyütecegimden..:KK69:

işte hıkayem bu dur :)
 
Selam sumak, sen ekşi ben ekşi, ne güzel olur bu ilişki :nazar: Dediklerinden kendimde gördüklerim var. Ben de "gizli" sanat kadını ve açıktan keyif kadınıyım sanırım:KK9: Elimde kahve Saatlerce kitap okuyabilirim, gözlemlerim accayip, lisede de tiyatrocuydum, canım istediğinde afilli laflar etme becerim de var . Acaba bende sanatçı hassasiyeti var da ondan mı bütün bu başıma gelenler :KK60: Ondan mı ben bu dünyayı anlayamıyorum, niyetlenip altından kalkamıyorum acep.

Sana gelirsek, valla okudukça huzur buldum. Hele şu yemekler mezeler kısmı tam benlik. Ama bu konudaki çoğu kadın İzmir'li yahu, haksızlık değil mi bu ? Ankara'da otursaydınız ben bilirdim size edeceklerimi :) Çoluk yok çocuk, iş yok güç yok, toplanırdık vakitli vakitsiz :KK64:
 
iyi bayramlar hanımlar :)))

sumak meslek olarak fotoğrafçı yazıyor..bende bu ara fotoğrafçılığa sardım :) güzel bır makina almak istiyorum :) önerebilecegin bır marka model vs var mı?bır de seninde hobi mı bu is?yoksa bır kursa falan gittin mı?ben kursa gitmeyi düşünüyorum ama izmir de bu alanda çok fazla kurs seçeneği yok..alsancakta Kıbrıs şehitlerinde varmış bır tane..barlar sokağının orada sanırım..hiç duydun mu orayı?veya senin önereceğin bır kurs falan var mı? :))
 
Tatil bitti, dönelim kürkçü dükkanına...Mesai sahipleri mesailerine dönerken biz evli çocuksuz ve mesaisizler evimizde kahvaltı ve kahve keyfine kaldığımız yerden devam. Şu an o kadar pazartesi sendromsuz ve o kadar huzurluyum ki, valla hiçbi paraya satın alınamaz bu.
,
 
selammm,sitenin malum durumu sebebiyle konuyu bulamadım önce,bir an telaşlandım:KK53:

neyseki buldum ve koştum geldim hemen....

napıyorsunuz bakayım?

bugün yoğun bir enerji daha doğrusu üretim aşkı var içimde,evet saat 12 yi geçtiği halde hala böyleyim....eskisi gibi resim yapmak,yazılar yazmak,yemekler yapmak istiyorum...lakin üstümdeki rehavet yapışmış yakama bırakmıyor,bir yandan "resimde yapıcam,yazı da yapıcam,her gün değişik yemekler tatlılarda yapıcam" coşkusu bir yandan tepemden tepemden bastıran rehavet mi desem şeytan mı...

ama bişeyler yapmam gerek,bir yerden başlamam, ondan eminim...
 
of evet sitenin yeni halini bende pek beğenmedim..
konuları bulmak zorlasti..
alışmıştık eski düzene :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Evli, çocuksuz , üniversite mezunu, işsiz ev hanımları
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
19K
nurcuk34
nurcuk34
X