- 13 Haziran 2015
- 957
- 602
-
- Konu Sahibi shine your way
- #1
biliyorum hiç bir şeyin garantisi yok ama bir sene daha deneme şansım varken hayallerimden vazgeçmek istemiyorum.Tıp gül bahçesi değil.
Seneye de sınavın harika geçeceğinin garantisi yok. Biraz garantici bir insanım, ben olsam gözüme kestirdiğim bir bölüm bulur, bu sene tercih yapardım.
Ama sırf istediği üniversitedeki tıp bölümünü tutturmak için 3(yazıyla üç) sene beklemiş bir sınıf arkadaşım var. E tutturmuş tutturmaya ama şimdi bir dokun bin ah işit...
malesef mühendisliğe Hiç ilgim yok.Matematikten pek hoşlanmam mesala.deseler boğaziçinde mühendislik oku istemem mesela.Ben dersanedeyken mezun bir cocuk vardi, Eskisehirde tip kazandiydi. 1. seferde neden giremmeis zaten anlamamistim, gayet iyi yapardi denemelerde.
Peki, ille de su olsun bu olsun dedigin tiplar mi tutmuyor, yoksa hicbiri mi ? (ben mezun olali cok oldu, aptalca soru icin kusura bakma:) )
Yani neden ille de tip pesindesin ki, muhendislik dusunmez misin mesela? Dunyadaki tek meslek doktorluk degil ki.
Hic hastane ortaminda calisan doktor gozledin mi, cidden bu meslegi biliyor musun, isteme sebebin kafandaki bir hayal olabilir mi?? O hayallerle, ideallerle realitenin alakasi olmuyor genelde.
malesef mühendisliğe Hiç ilgim yok.Matematikten pek hoşlanmam mesala.deseler boğaziçinde mühendislik oku istemem mesela.
yok hiç bir tıp tutmutor hatta diş hekimliği de tutmuyor berbat bir durumdayım yani.Eğer tutsaydı doğuda tıpa koşarak gidecektim.
Aynen hayallerdekinin aynısı hiç bir zaman olmuyor.şartlar çok zor onu da biliyorum.Ama ben insanlara yardım etmek istiyorum.Kimsesi olmayan hasta çocukların yüzlerini biraz olsun güldürmek istiyorum
İyi de ben sana başaramazsın demiyorum, bak arkadaş da başardı. O da çok istiyordu. Sadece istediği şeyin gerçekte ne olduğunu bilmiyordu. Çocuk polikliniğinde geçirdiğin 36. saatinde de isteyecek misin mesela?biliyorum hiç bir şeyin garantisi yok ama bir sene daha deneme şansım varken hayallerimden vazgeçmek istemiyorum.
tıp çok zor farkındayım.Ama ben zaten bir şeye başladıktan sonra pes edecek biri değilim.Hatta eğer kazanırsam okul birincisi olmak için çok çalışıcam diye söz vermiştim kendime.Çünkü bu benim hayalim.Hani drler ya 10 sene sonra kendini nerede görüyorsun ben gözlerimi her kapattığımda çocuk polikliniğinde görüyorum kendimi.Tek bir sene için tüm hayatım boyunca pişman olmak istemiyorum
Ah canım benim... İnsanlara yardım etmek öyle bir şey değil. Öyle rezil bir sistem içinde çalışıyorsun ki hastalarına sigortalarının ödemediği yerde yüz binlerce liralık tedavileri uygulayamıyorsun, öylece gönderiyorsun.(Bu sigortaların kapsadığı alan her geçen gün daraltılıyor.) Sosyal devlet olmayınca hangi tatmin? 5 dakikada bir hasta bakıyorsun, yıllarca öğrendiğin o şahane ilgili hekimlik anlayışı poliklinikte yalan oluyor. Sisteme veri girmekten hastanın yüzüne bakamıyorsun. Başlamadan önce diyordum ki "muayenehane açarım orada durumu olmayanlara ücretsiz bakarım" muayenehaneler kapatıldı. Yani o tatminin olamadığını kaç örnekle anlatırım da okuyanların içini sıkmayayım. İnsanlara yardım etmek için sivil toplum kuruluşları var. İlla ki doktor olmaya gerek yok.malesef mühendisliğe Hiç ilgim yok.Matematikten pek hoşlanmam mesala.deseler boğaziçinde mühendislik oku istemem mesela.
yok hiç bir tıp tutmutor hatta diş hekimliği de tutmuyor berbat bir durumdayım yani.Eğer tutsaydı doğuda tıpa koşarak gidecektim.
Aynen hayallerdekinin aynısı hiç bir zaman olmuyor.şartlar çok zor onu da biliyorum.Ama ben insanlara yardım etmek istiyorum.Kimsesi olmayan hasta çocukların yüzlerini biraz olsun güldürmek istiyorum
Hanımlar merhaba:)
Biliyorsunuz lys açıklandı.Ben hedefimi tutturamadım malesef.Bunu haketmemiştim.Çalışmıştım.Ama heyecanıma yenik düştüm.
Hedefim tıp fakültesiydi.Küçüklüğümden beri doktor olmak istedim.Hep hayaller kurdum.Yani tutkuyla bağlıydım buna...Ama olmadı ben tıp olmazsa seneye kalırım dedim hep.İlk açıklandığında tıp olmuyor diye hiç bir bölüme bakmak istemedim.Sonra bakınca aklımı çelen tek bir şey oldu.İÜ moleküler biyoloji ve genetik tutuyor.Aslında ailem her zaman destekçi çünkü biliyorlar ne kadar tıbbı istediğimi.Bende açıkçası çok istiyorum hala.Ama tek korkum aileme yük olmak.Çünkü seneye kalırsam özel bir dersaneye gidicem ve 6000 tl ödeyeceğim.Herkes bıkkın çalışmak istemez seneye ama ben canla başla çalışırım eğer kalırsam.Kafam çok karışık yazarken saçmalamış olabirim affedin.
Lütfen fikir verin bana ne yapmalıyım?