Kimseye birsey ispatlamak zorunda degilsiniz. Insanlar ne derse desin. Evet, hata yapmis olabilirsiniz ama hatayi surdurmek daha kotu bence. Eger gercekten yoklugunu varligina tercih edecek duruma geldiyseniz, bu evliligi devam ettirmenizin hicbir sebebi yok. Yalniz size tavsiyem, en azindan yipranan sinirlerinizi kendiniz onaramiyorsaniz bir uzmana danisin. Boyle tukenirsiniz cunku.baska bir konuya yazmistim. onun hep bahaneleri vardi benim de hep ona inancim. babasi yok su bu. hayati zor gecmis. olur yapacak. bu iste basarili olacagina beni de inandirmisti. ben artik inanmıyorum.
cocuk konusunda ise cok farkli dusunuyordum bu yila kadar. liseden beri kendim geçiniyorum sayilir. hem okudum hem calistim. kendime guvenim vardi heralde tek cocuk bakabilirim diye. hani bankadan alip cocuk yapanlar var ya. bir nevi oyle gibi bile olsa cocuk istiyordum sanirim. bu konuda farkli dusunuyordum bu yila kadar. bu yil anladim evet bu konuda hata yapmışım. cunku cocuk bakmak evcil hayvan yetistirmek gibi degil. iki baktin sevdin oksadin yetmiyor. onun da duygulari algilari var. bosanma.surecinin etkilerini anliyor yasiyor. bunu buyuk oglum buyudugunde anladim. onun disinda maddi manevi her bakimdan tek basima.oldugumdan ve yetebildigimden tam.idrak edememistim. boyle bir ozguven geliyor heralde.
bir de ne kadar bosanmak istesem de insan hep surdurebilirim bir yerde olur diye dusunuyor. ben herkesin biz zaten biliyorduk diyebilecegi bir evlilik yaptim sanirim. insanlara yanildiklarini da gostermek istedim heralde ucgudusel olarak. son care bosanmak hep aklimda olsa da yine de surdurmeye çalıştim..ben boyleyim ama is konusunda falan da. mobbingin alasini gordugum bir iste atanana kadar kalmaya devam ettim. simdi diyorum neden o kadar sabretmisim. hep daha kotu olursa korkusu da oluyor galiba bende. iyi yanlarini gorup surdurmek genel olarak tercihim oluyor galiba.
o ben calisirken cocuklara baktigi icin ve ben evdeyken de kahvaltiyi hazirlayip kucugu uyuttup buyugu okula birakip isine gittigi icin bana asiri yardim ettigini dusunuyor. ha bir de ben ne dersem yapiyormus. yap demem yetiyormus. o yuzden o elinden geleni yaptigini dusunuyor. hem calisiyor hem cocuklara bakiyor falan. onun dusuncesi bu. hatta popom yer gormuyor falan der. didiniyorum ugrasiyorum der.Anliyorum.
Esiniz peki bu evlilik icin ne yapiyor,siz ne yapiyorsunuz? Oturup bunlari bir kagida yazin. Sonra karsilastirin. Esinizin yaptiklarini gormeyin,durum nasil oluyor? Esinizin su an yaptiklarini da siz yaparsaniz ne olur? Bu sekilde degerlendirip karar vermelisiniz. Evlilik maddi manevi bir yardimlasmadir. Eger yardimlasma yoksa, evliligin olmasina da gerek yoktur bana gore
Kar zarar hesabi yaptiysaniz ona gore hayatinizi sekillendirirsiniz elbette. Hakkinizda hayirlisi ne diyelim. Mutsuz olmak tek basina da yeter evliligi bitirmek icino ben calisirken cocuklara baktigi icin ve ben evdeyken de kahvaltiyi hazirlayip kucugu uyuttup buyugu okula birakip isine gittigi icin bana asiri yardim ettigini dusunuyor. ha bir de ben ne dersem yapiyormus. yap demem yetiyormus. o yuzden o elinden geleni yaptigini dusunuyor. hem calisiyor hem cocuklara bakiyor falan. onun dusuncesi bu. hatta popom yer gormuyor falan der. didiniyorum ugrasiyorum der.
terapist falan onermistim onlari istemiyor. randevu aldim hatta gitmedi. ben de pes ettim. onun yeterli gordugu seyleri de istemiyorum hayatimda. tek basimayken daha az yoruluyorum. maddi olarak da daha iyi gecinirim. bana bir artisi varsa 5 eksisi var. gunlerce uyumak istiyorum oyle yorgunum. tek hissettigim yorgunluk heralde
Sorun eşin de değil. Senin kararsızlığın, her şeyi fazla düşünmen. Açık olacağım iş beceremeyen bu konuda eşin değil sensin. Kaç saat dolanmışsın sonuç yok. Eşin gelmiş gayet halletmiş üstüne bir de çocukları uyutup kahvaltıyı hazırlayıp ekmek parasını kazanmaya gitmiş. Psikolojide bunun bi adı vardı yansıtma olabilir. Kendinde gördüğün özelliği eşine yansıtıyorsun, ona yüklüyorsun farkında değil misin?
O durumda napsındı ama randevu bulamıyosunuz çocuk ağlıyor siz de panikletmişsiniz ağlamışsınız üzülmüşsünüz. Sizi rahatlatmak için elinden geleni yapmış. İşleri kendi bildiği gibi halledip çayınızı da hazırlamış gitmiş. Bence eşiniz kötü biri değil. Belki biraz tutumsuz...ama boşanılacak bir eş mi? siz biraz daha planlı olun önceden alıncakları harcanacak yerleri belirleyin mesala.peki bu cozum mu. yani oyle cozumu bende bilirdim. ben bilmiyor muyum taksiye atlayip 150 tl muayene ucreti verip muayene ettirmeyi. biliyorum. ama sonra bana patlayacak bunu da biliyorum. sonra baska zaman acikta kalabilecegiz. o yuzden makul olani dusunmek istiyorum. ev cadde ustu zaten minibus dakika basi gelirken minibuse binmek daha makul geliyor. yada muayene ucretleri arti hastane kalitesini kiyaslayip ona gore karar vermek makul geliyor.
mesela esime dedim ki x hastaneyi ara randevi var mi ogren. arayamam ugrasamam telini bulmakla dedi. yurume mesafesinde oldugu halde atladi taksiye gitti. randevu kalmasaydi ne yapardi bilmiyorum. acil bolumunde muayene ettirirdi heralde. orda 500 tl harcasada umrunda olmaz. cunku onun esi benim. benim esim de o. benim esim ben olsam yada baska biri olsa ben de umursamazdim. ben umursamak zorundayım.
Benim eşim yürüme engelli arabamız yok.. Ben hastaneye gittiğimde ya da kızımı götürdüğümde genellikle benimle gelemiyo çünkü otobüslerde çook zor oluyo.. Evde pek bi faydası yok en fazla çocuğu oyalıyo. Mama sandalyesine koyduğumda babası yemeğini verir.. Faturaları kirayı o yatırır ve genellikle dpora gidiyorum diye evden çıkar bi utv si var akşama kadar onunla uğraşır ya da gezer.. Şimdi söyle bacım ben ne yapayım. Bazen bem de bunalıyorum ne bileyim evi süpürsün çocuğu uyutsun falan falan bir sürü şey istiyorum ama elden ne gelir bu kadar yapabiliyo adam.. Bence biraz beklentilerini düşür.. Başka adam olsa o hastaneye arayınca gelir mi sanıyosn ya da geldi diyelim ki o günü sana zehir etmez mi sanıyosn.. Sakin ol biraz. Eşinle konuş biraz ekan değiştir gerekirse.. Ama elindekinin kıymetini bil nolurya aslinda gercekten kendimi anlayisli biri olarak gorurum. benim derdim yogun calismasi degil. ahh keske oyle olsa. yalnizligim onun tavriyla ilgili. calismasi ise o aptal is yuzunden. bu kadar çalışması normal mesaili bir is olsa birsey demem calisiyor derim. asgari ucretle fabrika da bile calissa gurur duyarim. makam mevki cok para kazanmasi gibi dertlerim yok asla.
soyle soyleyeyim detay olmasin diye. firmalara danismanlik gibi bir is diyeyim isine. tam olarak oyle de degil. ortagi vs var. isin buyuk bolumunu kendi yapiyor evden. aldigi para asgari ücretten daha az. o da surekli degil. calisiyor ama odeme alamiyor. is saatleri belirsiz. hatta 7/24 nerdeyse. asla bir plan birsey yapamayiz. bazen 2-3 gun yeni is almak icin ugrasir hazirlar. onla beraber ben de stres olurum. ama isi alamaz elinde kalir. bazen bir firmayla calismaya baslar 2-3 ay sonra firma birakir. cunku firmalarinda surekli butce ayiracagi bir alan degil.
ve bu isi sirf sevdigi icin yapmak istiyor. ha bir de bu isten koseyi donecegini dusunuyor. 6 yildir donecek.
iste ben bu aptal is icin yalniz kalmaktan biktim. bari cocuklar konusunda yalniz kalmasam. gecen kendim ve kucuk olan icin iki hastaneye gittim. birisi cok uzak bir hastane. tek gittim. o evde calsiiyordu. isi yogun diye gel demedim onda geleyim demedi. otobuslerle gittim. yanimda bebekle doktor bile nasim muayene edecegini bilemedi. biriktirdigim cok sey var. dengesizligim bundan.
sadece isle ilgili kismi okuyup cevap yazdim. digerlerine de yazicam
O durumda napsındı ama randevu bulamıyosunuz çocuk ağlıyor siz de panikletmişsiniz ağlamışsınız üzülmüşsünüz. Sizi rahatlatmak için elinden geleni yapmış. İşleri kendi bildiği gibi halledip çayınızı da hazırlamış gitmiş. Bence eşiniz kötü biri değil. Belki biraz tutumsuz...ama boşanılacak bir eş mi? siz biraz daha planlı olun önceden alıncakları harcanacak yerleri belirleyin mesala.
onu yukarda bir uye de sormustu orda yazmistim. mutlu olmamaya yanasmama kismina katilmiyorum. mutlu olmaya calistigim icin bu kadar surdurdum belki de. yoksa cok onceden biterdi.eski konularınıza baktım. siz zaten evliliğin ilk ayından beri mutsuzsunuz. hiç mutlu olmamışsınız, pek mutlu olmaya da yanaşmamışsınız.
tek anlamadığım nokta neden iki çocuk yaptınız?
Beni eşiniz değil siz ve sizin bıkkınlığınız, negatifliğiniz yordu. Belki de siz böylesiniz diye eşiniz böyleaslinda cok konu acmak istemiyorum. tanidik biri okusa direkt anlar ben oldugumu. ama icimde volkan oluyor sanki anlatmadikca. konuşabileceğim kimsem yok diyebilirim. kendimi iyice yalniz ve caresiz hissediyorum.
bugun bir yere gidecektik. ama oglum hasta oldugu icin once onu doktora goturmeye karar verdim. gece agrisi tuttu. sabah esim goturur zannettim aslinda. acele isim var dedi cikti gitti. dogru duzgun ne kazandigini bilmedigim kendi isini yapiyor. gecesi gunduzu belli degil. evden de calisiyor. ne zaman is je zaman mola hic bilmiyorum.
neyse ben goturecektim. ozel bir kac hastaneyi aradim doktor var mi diye. hem de muayene ucretlerini ogreneyim diye. bu arada oglum surekli agliyor hemen doktora gidelim diye. benim aklim corba oldu. en yakin ve fiyatı makul olana goturmeye karar verdim.ama kimlik esimde kalmis. nakitim yok. banka kartim var ama minibus param cok az var. aradim esimi. hastaneye kimliği ve parayi birakmis ben gelene kadar. ilk bir orda sinir oldum heralde.
doktor katina ciktim doktor artik muayene almıyormuş. halbuki telefonda sormustum. once buna sinir oldum. gelmeden de esime sinir olmustum.
baska bir ozeli aradim randevu kalmis mi diye. randevular doldu dedi. bu arada oglum zir zir agliyor. yakinda devley hastanesi var ona gittik. nobetci kulak burun var mi dedim yok dedi. tamam olsun muayene verin dedim..cocuk doktoru da yok dedi acil var anlamaz dedi. olsun siz yine verin dedim. bu kismi biraz tavirli soylemis olabilirim sinirlerim bozuktu. vermiyorum dedi falanca hastaneye gidin dedi. (uzak ve cok asiri muayene sirasi olan bir hastane. oraya kadar zir zir ağlar cocuk . zaten agliyordu ) olsun siz yine de verin agri kesici verir birsey verir. vermiyorim isterseniz sikayet edin dedi. orda iyice sinirlerimi bozdu. biraz bagirdim cagirdim heralde. ismini aldim dogru aldim mi bilmiyorum. ama o da biliyor bisi olmayacagini. o yuzden cok rahat sikayet edin diye biliyor.
o sinirle esimi aradim. cunku esas sinirim esime. yalniz olmaktan sıkıldım. bir soyle hayatta sırtımı dayayamadim esime. sunu da halleder diyemedim. hemen geliyorsun su hastaneyim diye aradim. ama sinirden de ne yapacagimi bilmiyorim..basladim aglamaya. gelse ne yapacak. bindim minibuse bir baska ozel hastaneye daha. yolda da mesaj attim gelme diye.
yolda aglaya aglaya gittik obur hastaneye. hatta hastane degil tip merkezi. ufak bir yer. giris yapana kadar oglum gene zir zir agliyor. miz mizlik yapiyor. tam giris yapcam sgk li giris kotamiz doldu yalnizca ozelden giris yapabilirim dedi sekreter bir de orda sinirim bozuldu. sgkli muayene 70 tl ozel hali kimbilir ne kadardir. ki tip merkezi cok iyi bir yer degil. bir de oyle sinirim bozuldu.
ciktim kapinin onune esimi aradim cocukla konusturdum kendim konusmak istemiyorum. o zaten o oraya gelmis. tamam hadi muayene olalim dedi. ona gore sorun yok. cunku maddi olarak hic tasasi yoktur. ne kazanirsa o. yetiyor mu yetmiyor mu dert etmez. ben nasilsa varim. iki kurus icin didinen benim. sinir oldum. ne yaparsan yap eve gidiyorum ben dedim. benim banka kartimi istedi yaninda nakit yokmus. az yukarda daha iyi bir ozel hastane vardi. bari ona gotur dedim. atladi taksiye goturdu.
ben eve geldim. muayene ettirmis ama ilaçlarının hepsini alamamis. depodan gelecekmis. baska eczaneye sormak yok tabi. sinir oldum kahvalti bile etmeden cikmistik oglumla agrisi cok diye.
kavga edecektim esimle. toplantiyi biraktim geldim dedi. hemen gitmem lazim dedi. cocugun ilacini icirdi. sadece agri kesici bu arada. kucuk olani uyuttu. gitti.iyice sinirlerim bozuldu iyice sacmalamaya basladim. bu halimden hic hoslanmiyorum. dengemi bir turlu bulamiyorum.
belki sadece bu olay bazinda bakıldığında haksiz olan benimdir. ama o kadar yoruldum ve o kadar biriktirdim ki. artik saglikli dusunemiyorum.
cocugun agrisi var sen parayi dusunuyorsun diyebilirsiniz. ama iste sonra acikta kalan yine ben oluyorum o yuzden en makul sekilde en olabiliri dusunmek zorundayim hep. o yuzden evden cikmadan muayene ucretlerini falan sordum. ama aptalligim su ki keske randevu alsaydim. o an hangidine gidecegime karar veremedigim icin randevu alamadim. ve max hepsine 15 dk icinde gidecegimden randevu olayi sorun olmaz diye dusundum. cunku aradigimda vardi.
devlet hastanesinin acilinde muayene olabiliriz diye dusundum. sekreter sorun cikardiginda o an sinirim bozuk olmasa belki baska sekilde halledebilirdim. en azindan doktorla gorusebilirdim.
bazen hersey ust uste geliyor ya ben aklimi yitiriyorum sanki. buraya da ne yazdim bilmiyorum. kendimi nasil duzeltebilirim bilmiyorum. uzun yillar terapi almam lazim sanirim. ama ona maddi gucum yetmez. bosanmam lazim ama su an vakti degil. ev tasimaya maddi gucum su an yetmez. esime git desem o kadar becerikli bir adam olsa zaten bu hale gelmezdik. demin diyecektim ama toplantiya yetisecek diye bisi demedim. hos desem de tamam diyecek ama elle tutulur bir sey yapmayacak gene. bosanmak icin bile benim caba gostermem gerekiyor. her seyi benim ayarlamam gerekiyor. o kadar yoruldum ki. o ise cocugu uyuttugu ve bana kahvalti hazirladigi icin kendini iyi koca beni de kiymet bilmez bir sey begenmez elestirel bir kadin olarak goruyor. bosaninca onu cok arayacağımi düşünüyor. bosanmanin mental ve duygusal kisminda cok zorlaniyordum. artik daha hazir gibiyim. sadece zaman gerekli. ama bu zaman dilimi icinde zaten sagliksiz olan ruh halimi nasil koruyacagim bilmiyorum.
aslinda her seyin onunu ardini dusunen bir tip olmaktan da sıkıldım. birak bir seferde yak gemileri. sen dusunecegine cevrendekiler dusunsun diyorum bazen kendime.
Benim eşim yürüme engelli arabamız yok.. Ben hastaneye gittiğimde ya da kızımı götürdüğümde genellikle benimle gelemiyo çünkü otobüslerde çook zor oluyo.. Evde pek bi faydası yok en fazla çocuğu oyalıyo. Mama sandalyesine koyduğumda babası yemeğini verir.. Faturaları kirayı o yatırır ve genellikle dpora gidiyorum diye evden çıkar bi utv si var akşama kadar onunla uğraşır ya da gezer.. Şimdi söyle bacım ben ne yapayım. Bazen bem de bunalıyorum ne bileyim evi süpürsün çocuğu uyutsun falan falan bir sürü şey istiyorum ama elden ne gelir bu kadar yapabiliyo adam.. Bence biraz beklentilerini düşür.. Başka adam olsa o hastaneye arayınca gelir mi sanıyosn ya da geldi diyelim ki o günü sana zehir etmez mi sanıyosn.. Sakin ol biraz. Eşinle konuş biraz ekan değiştir gerekirse.. Ama elindekinin kıymetini bil nolur
yani ilk aydan beri mutsuzdunuz, bunu kabul ediyorsunuz.onu yukarda bir uye de sormustu orda yazmistim. mutlu olmamaya yanasmama kismina katilmiyorum. mutlu olmaya calistigim icin bu kadar surdurdum belki de. yoksa cok onceden biterdi.
once birini delirtip sonra deli bu ya demiyorlar mi oyle sinir oluyorum ki. etrafimdaki pozitifliklerle dolu olan baloncuklar arasindan o negatifi ben buluyorumdur belki de. haklisiniz kimbilir.Beni eşiniz değil siz ve sizin bıkkınlığınız, negatifliğiniz yordu. Belki de siz böylesiniz diye eşiniz böyle
bunu soyleyen benim zaten. siz de okudugunuz icin bunun oyle oldugunu ogrendiniz zaten. ama stabil bir mutsuzluk degil elbetteki. inisler cikislar olan bir mutlu-mutsuzluk haliyani ilk aydan beri mutsuzdunuz, bunu kabul ediyorsunuz.
Aman Allahim cocugum vs yok ama cok benzer buldum durumumuzu bazi acilardan... Evet kesin donerler koseyi o yaptiklari islerden, oysa olani yok ediyorlar.. Hayallerinin pesinde kosuyolarlar iste.. Lafta her sey kolay.. Soylemeden akıllarına yapilacak bir halt gelmez.. Ben de sinirliyim ben de kaldiramiyorum iyi gorunurler ama giciktirlar ah. Hih.ya aslinda gercekten kendimi anlayisli biri olarak gorurum. benim derdim yogun calismasi degil. ahh keske oyle olsa. yalnizligim onun tavriyla ilgili. calismasi ise o aptal is yuzunden. bu kadar çalışması normal mesaili bir is olsa birsey demem calisiyor derim. asgari ucretle fabrika da bile calissa gurur duyarim. makam mevki cok para kazanmasi gibi dertlerim yok asla.
soyle soyleyeyim detay olmasin diye. firmalara danismanlik gibi bir is diyeyim isine. tam olarak oyle de degil. ortagi vs var. isin buyuk bolumunu kendi yapiyor evden. aldigi para asgari ücretten daha az. o da surekli degil. calisiyor ama odeme alamiyor. is saatleri belirsiz. hatta 7/24 nerdeyse. asla bir plan birsey yapamayiz. bazen 2-3 gun yeni is almak icin ugrasir hazirlar. onla beraber ben de stres olurum. ama isi alamaz elinde kalir. bazen bir firmayla calismaya baslar 2-3 ay sonra firma birakir. cunku firmalarinda surekli butce ayiracagi bir alan degil.
ve bu isi sirf sevdigi icin yapmak istiyor. ha bir de bu isten koseyi donecegini dusunuyor. 6 yildir donecek.
iste ben bu aptal is icin yalniz kalmaktan biktim. bari cocuklar konusunda yalniz kalmasam. gecen kendim ve kucuk olan icin iki hastaneye gittim. birisi cok uzak bir hastane. tek gittim. o evde calsiiyordu. isi yogun diye gel demedim onda geleyim demedi. otobuslerle gittim. yanimda bebekle doktor bile nasim muayene edecegini bilemedi. biriktirdigim cok sey var. dengesizligim bundan.
sadece isle ilgili kismi okuyup cevap yazdim. digerlerine de yazicam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?