Okuduklarımdan öyle negatif bir enerji yüklendim ki anlatamam.
Bu platformda böyle hissettiğim,
çok az konu oldu.
Gördüğüm şu,eşiniz kötü biri değil,
biraz sorumsuz,biraz hayalperest.
Sanırım siz en başta,biraz da etrafa evliliğinizi ispatlamak adına fazla sorumluluk almışsınız.
Bu durum eşinizin işine gelmiş,
böyle bir düzen tutturmuşsunuz.
Sonrasında hem bu tutumu,hem de yaptığı iş nedeniyle adama olan saygınızı yitirmişsiniz.
Saygı yitince,sevgi zaten azalarak bitiyor.
Siz hem eşinize,hem de bu evliliğe olan inancınızı yitirmişsiniz o nedenle eşinizin her yaptığı ve yapmadığı size batıyor.
Genel durumunuzu yorumlayamam ama bu anlattığınız olayda sizin de kriz yönetiminiz
iyi görünmüyor.
Çocuğunuzu biraz doyurup,ardından
bir ağrı kesici şurup verebilirdiniz doktor arayışına girmeden önce.
Aradığınız ilk özel hastaneden tedbiren randevu alıp,diğerini öyle arayabilirdiniz.
En kötü ihtimalle en son alternatifte muayene ücreti yüksek de olsa ödeyip muayene ettirebilirdiniz oğlunuzu.
Bir muayene ücreti nedeniyle,
aile bütçenizin çökeceğini zannetmiyorum.
Siz ruhen çok yorulmuşsunuz,
acilen desteğe ihtiyacınız olduğunu düşünüyorum.
sizin tespitleriniz hosuma gidiyor. ben artik soyle dusunuyorum. bir iliski nasil baslarsa oyle gidiyor. arkadaslik iliskisi is iliskisi farketmeksizin. yani ben altta basladiysam altta gidiyorum. cok sorumluluk alarak basladiysam o sekilde devam ediyor falan. bunca yildir hayatimdan anladigim bu oldu.
esimi babasi kucuk yasta birakmis baskasiyla evlenmis. cok uzun surelerde bitirmis universiteyi. hep cok fakirlermis. evleri falan cok kotuydu. akraba destegi falan o sekilde gelmis.
herkes dedi ki bu bu yasta bisi olmadiysa olamaz basini yakma. 30 lu yaslardaydi cunku.
ama ben ona inandim ve hayatinin zorluguna inandim. ve cok sevdim. burda biraz turk filmlerindeki o yoktan varederimli romantiklikler de geldi sanirim bana bunu kabul ediyorum.
ve ben istedim ki o zaten cok yorulmus hayatta ben onu yormayayim. buluşmalara hep ben yakinina giderdim. cunku benim aylik akbilim vardi. benim gitmem daha mantikli geldi. zaten seviyorum ayrilmayacaksam yok yere kavga etmenin anlami yoktu hic kavga etmezdik. o yuzden cok uyumlu olduğumuzu zannederdim.
onun hastane evrak vs ivir zivir dusunelecek tum islerini ben hallederdim.
evlenince de cocuk olana kadar devam etti bu. o normal iste çalışıyordu o donem. kazandigini getirir bana verir ben bulup bulusturup evi dondururdum. yetmediginde ailemden borc alirdim. hamileyken ozel ders verdim falan. dogum masrafimi ve cocugun masrafini o sekilde karsiladim ek gelirle.faturalari hep ben yatirirdim. yani bir evde dusunulmesi gereken ne varsa bendeydi.
cocuktan sonra bunun aslinda beni ne kadar yordugunu farkettim. ve en azindan faturalari ona devrettim. eskiden kesilir ve faiz biner diye korkardim. ama biraktim. cok kesildi elektrik su dogalgaz. cok faizler bindi ama sonunda o odemeyi ogrendi. hala biriktirip biriktirip 2-3 fatura halinde oduyor ama en azindan bir seyi ustumden atabildim.
yani ilk baslarken ispat icin degil onu yormamak adina ben cok sey ustlendim ve ne kadar yoruldugumu gec farkettim.
aileme ve cevreme ispat etmek icinde ailemden de destek almadim genelde. mesela arabamiz yok normalde babanin arabayla seni getirip goturmesi sorun olmaz degil mi. ama ben ispat yada belki onlarin dusuncelerini bildigim icin kendimi biraktirmiyordum cogu zaman. minibusle donuyordum kucagimda bebekle. bu da yorgunluğuma yorgunluk katti.
evet cok yorgunum. cunku son 10 yilim is arti orgun okul arti ev.... is arti kpss arti cocuk... is arti formasyon veya baska kurs arti cocuk arti ev seklinde falan devam ediyordu. yani sadece is ve cocukla olsam bile büyük bir bosluk rahatlik hissedecektim. ayri ayri zaman dilimlerinde yapilacak seyleri ayni anda goturmeye calistim.
calismak zorudaydim calistim. mevcut isim iyi degildi gelecek acisindan daha iyisini dusunmek zorundaydim onunla ilgili yandan hep bir çabam ugrasim oldu. ev zaten maluk, en is yapmiyorum diyen kadinin yine basinda bir suru is ve sorumluluk oluyor. cocuk konusunda evliligimin 3. yılıydı. cevresel ve hormonel bir baskiyla yaptim sanirim.
simdiki aklim olsa tabi hic birini yapmazdim. once gelecek acisindan ne is yapmak istiyorsam onu yapardim. ama iste burasinin da sartlari belli. kpss den 80-90 alsan da atanamayabilirsin. o yuzden once kpss ye calisayim diyemiyorsun. hicbirseyin belirliligi ve kesinligi yok. o donem icinde bunlarin dogru ve zorunlu oldugunu dusundugum icin bunlari yaptim.
yogun yasam arti asiri sorumluluk arti daha az sorumlu esle birlikte evet cok yoruldum. bana hissettigin en yogun duygu ne deseniz bunu derim zaten. yorgunluk.