- 17 Eylül 2014
- 329
- 218
- 48
- 38
MERABA şuan bu metni gözyaşları içinde babaevinde yazıyorum çok mutsuzum çok acı çekiyorum lütfen yardımcı olun yorumlarınıza çok ihtiyacım var sorunları kısaca özetliyorum
bu sene evlilikte 4 yılım geriye baktığımda gözyaşı fiziksel ve sözlü şiddet hep kötü anılar hep acılar aslında eşim iyi bi insandı evliliğimiz ilk yıllarında en büyük sorunumuz onun öfke kontrolü ve tamamen dikkatsiz sorumsuz tavırları benimse aşırı takıntılı düşüncelerimdi.çok dikkatsizdi elini cebine attığında bütün bozuk paraları yerden toplardık kaç defa kimliğini ehliyetini kaybetti yeniden çıkarttı sürekli biyerlerde telefon unutuyordu anahtarları çamaşır makinasından çıkardı onu uyarmaktan arkasını toplamaktan yoruluyordum ikimizde çalışıyorduk sabah gidip akşam eve geliyorduk çok sorumsuz davranırdı herşeyi benden beklerdi ikimizde yorgun olmamıza rağmen yemeği çayı herşeyi benden beklerdi bende bianda ve çok şiddetli olarak bulaşma ve temizlik takıntı hastalığı başladı belki stresten belki üzüntüden mutsuzluktan bilmiyorum ama bu bütün dünyamı kararttı eşim zaten sakar dikkatsizdi bende onu oraya düşürme bunu oraya koyma diye çıldırıyordum örneğin bikere yeni aldığı telefonu arabanın altına düştüğü için pis oldu onu kullanma diye çöpe attım yere bişey düşürünce almasını istemiyordum çok dikkatsiz olduğu için bu sorunu sürekli yaşıyorduk ben takıntılarımla boğuşurken oda öfkesini kontrol edemiyordu ben yapma etme dedikçe yere düşen şey kirlenmez çok saçma filan diye çıkışıyo eğer ben uzatırsam dayakla olayı çözmeye çalışıyordu sus diye boğazımı sıkıyor bazen tekme atıyor bazende beni yere fırlatıyordu öfkesini kontrol edemiyordu o acılar çok kolay geçiyordu ama takıntıdan kaynaklanan acı geçmiyordu asıl canımı yakan şey oydu takıntılardı doktorada gittim psikoloğada ilaç kullandım tam 2 yıl ama hep umutsuz oldu zaten eşim bukadar dikkatsiz oldukça hastalığı aşmam çok zorlaşıyordu 4yıllık evliliğim zehir oldu bebek bile düşünemedim aslında eşimde pişman olurdu bana kötü davranınca kahrolurdu ama engelde olamazdı eşimve ben 4 yıl boyunca çok ağladık canımıza kıymayı bile düşündük ama olmadı ne ben takıntılarımdan nede o öfke nöbetlerinden kurtulabildi
enson 2 ay önce eşimin ablasına ziyarete gittik tesadüfen ablasının klozeti tıkanmış eline poşet geçirip klozetin içine soktu ben bu sahneyi görünce iyice kafayı yedim bulaşma takıntısı olan biri için bu bir felaket sahnesiydi eşimin ablasının eline mikroplar bulaşacak ordan onun yaptığı yemekleri yiyeceğiz bize bulaşacak büyük bir travma yaşadım kendime gelemedim sonra evimize döndüğümüzde eşimin ablasındaki mikroplar sanki bizimle beraber eve geldi evde herşey bana pis gibi geldi bütün mutfak eşyalarını attım yemek yapamaz hiçbişey yiyemez duruma geldim tiksindim
sadece dışardan ekmek arası sandaviçle yaşamaya çalışıyordum eşim çok mutsuzdu kendini sigaraya alkole vermişti hergeçengün işkence gibiydi
biraz olsun moralimiz düzelsin diye bayramda dışarı gezmeye çıktık normalde eşimin eşyalarını yanıma alırdım düşürür çöpe atarım filan diye telefon cüzdan anahtar vs ogün dalgınlıkla tefonu anahtarı eşimden almayı unuttum eşimin cebindeydi eşimde acil lavabo ihtiyacı için alışveriş merkezinin tuvaletini kullandı cepteli ve anahtarı öncepteydi üzerinde kot pantolon vardı tabi lavabodan döndüğünde kıyamet koptu sen sakarsın kesin cep telefonunu tuvalete düşürmüş sonra elini deliğe sokup geri almışsındır dikkat etmezsin böyle şeylere diye eşime çıkıştım yok öyle bişey düşürmedim filan dedi ama ben anlamıyordum ablan gibi sende klozete daldırmışsındır elini diyor başka bişey demiyordum beynim sadece bunu görüyor bunu sölüyor bunu düşünüyordu.
eve döndüğümüzde çok büyük kavgalar ettik artık dayanamadı ve beni dövdü ama benim canımı daha çok yakan tuvalete teli düştümü düşmedimi buydu çok rahattı kesin düşmüştü eşim dayaklada yetinmedi bavulumla beni kapı dışarı attı boşanma davası açacağını söledi babamlarda kalmaya başladım sonra vicdan yapmış aradı beni gel diye yalvardı ama ben çok çaresizim şimdi oraya dönsem tuvalete elini sokup telefonu aldı hissi hep içimde o öyle bişey olmadı diyor ama bana öyle geliyor artık eşime dokunamam birlikte hiçbişeyi paylaşamam tiksinirim aslında bütün bayanlara sormak istiyorum sizin eşiniz cep telefonunu nerde taşıyor umumi tuvalete alışveriş merkezine telefonlamı giriyor hiç aklınıza geliyormu eşinizin telefonunu tuvalete düşüreceği internete baktım 10 kişiden 8 mutlaka telefonunu tuvalete düşürmüş ve elini sokup almış birsürü milletin pisliğinin olduğu biyer sizin eşinizin başına böle bişey gelse elini sokup alsa nekadar yıkarsa yıkasın miğdeniz kalkmazmı yalvarırım yardım edin bana çok çaresizim çok neyapacağımı bilmiyorum siz benim yerimde olsanız neyaparsınız
O adamin gosterdigi siddet de adamin kendi karakteri.bu kadının şımarıklıgının sebebi yine kendisi, kendi karakteri. adamın verdigi karşılık ise kadının şımarıklıgından dolayı, kendisinden sebepli degil.
ve şiddeti cici göstermiyorum, normal bir tepki oldugunu söylüyorum. senin kocan sana bu kadının yaptıklarını yapsa... bilmem acaba neler olurdu. çok enteresan şeyler olurdu herhalde
Ben de sizin gibi düşünüyorum. . Şizofreni ve anlattıklarından daha kötü durumda değildir umarımeşim sen bi hiçsin derdi hep herkes seni gözden çıkarmış hiç kimsen yok hatta dahada ileri giderek Yaratan bile seni önemsememiş önemseseydi biraz boy pos verir manken gibi yaratırdı şu haline bak dökülüyosun gibi garip ama acı hakaretler beni bitirmişti bi ateşten başka bi ateşe atladım daha ölmeden cehennemi yaşıyordum bütün bunlar beni mahvetmişti psikolojimi bitirdi daha önceleri ibadetini yapan yarada şükreden ondan başkasından dilemeyen ben yaşadıklarımdan sonra rabbime bile yüz çevirdim bukadar acıdan sonra şükretmek mantıksız dedim herkese tepkiliydim kardeşlerime anneme çevemdekilere eşimin ailesine kimseyle konuşmuyordum herkesle küstüm oyüzden kimsem yok kimse sevmez beni tepkili ve kırıcı davranıyorum yıllarca hep aynı şeyleri yaşamanın acısını çevremden çıkarıyorum tabi en büyük tepkiyide eşime gösterdim,
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...ere-kadar-yasamak-bukadar-aci-verirmi.464856/
2011 de açtığınız konu. uzun boyluyum derken eski konuda tam tersini yazmışsınız. o konunuzda yaşadıklarınız feci.
ya kendinizi öyle görüyorsunuz. buna inanıyorsunuz. yada hastaklığın sebepleri. erkek doktor şart değil. kadın doktora gidin yeterki gidin ama. o adamıda bırakın. eski konunuza baktım. sizi bu hale o herif getirmiş
CANIM konuyu dikkatli oku .bence arkadas adama hayatı zindan ediyor kim olsa bence bu takıntı olayıyla sakin yasayamaz.öfkesi normal adamın.allah yardımcısı olsun kadının, takıntı cok zor bi hastalık ama bence bu kadar buyutmemeli bu pislık olayını .kocasından ayrılsada hayatı kendine zindan edecek.psikolog sart arkadas normale dönerse büyük ihtimal adamda düzelir gibi zamanlaAllah aşkına, sizi döven, size hakaret eden biri için nasıl 'aslında iyi bir insan' diyebiliyorsunuz?
Yemin ederim 'beni dövüyor', 'özünde iyi bir insan' cümlelerini görünce yapacak yorumum kalmıyor.
CANIM konuyu dikkatli oku .bence arkadas adama hayatı zindan ediyor kim olsa bence bu takıntı olayıyla sakin yasayamaz.öfkesi normal adamın.allah yardımcısı olsun kadının, takıntı cok zor bi hastalık ama bence bu kadar buyutmemeli bu pislık olayını .kocasından ayrılsada hayatı kendine zindan edecek.psikolog sart arkadas normale dönerse büyük ihtimal adamda düzelir gibi zamanla
Bence kendisi hasta dedigim dedik caldigim duduk hastaligibence siz ciddi olamazsınız, tepki çekip tartışma yaratmak için böyle şeyler yazıyorsunuz. obsesif kompulsif bozukluk diye bir rahatsızlığı hiç duymadınız mı? hadi duymadınız diyelim, bilmediğiniz konuda bu kadar kesin konuşmayın...
K kuzummm Hasan Basri İzgiöncelikle cevaplar için hepinize çok teşekür ederim sanırım haklısınız bu büyük bi rahatsızlık ve sadece yaşayan anlar ben 25 yaşında üniverste mezunu işini ve çocukları çok seven bi öğretmendim 4 yıl öncesinde ben bile telefonla tuvalete girerdim takıntılarım yoktu ama inanın Allah herkesi farklı bi şekilde sınav ediyo bu hayatta HİÇBİRİMİZ NEZAMAN NEYİN NERDE BAŞIMIZA GELECEĞİNİ BİLEMEYİZ ALLAH BİGÜN HİÇ BEKLEMEDİĞİNİZ BİANDA SİZEDE BÖYLE SÜRPRİZLER HAZIRLAYABİLİR bana öfkesini kontrol edemeyen bi eş takıntılarla dolu acı bi hayat sundu ve ben bu sınavda yenildim ölmeyi düşündüm yapamadım hastalığımın ileri boyuttaki rahatsızlığı beni işimdende etti işi bıraktım eşim bana yardımcı olmak için haftasonuda ekiş bulup çalıştı hersabah allaha dua etti sadece benim iyileşmem için gittiğimiz doktorlara özel yada devlet birsürü para harcadık inanın yaşamayan için çok acı dolu şeyler bunlar bence doktorlara hiç güvenmeyin beren saat gibi fiziksel özelliklerim var galiba biraz dikkat çekiciyim yeşil gözlü beyaz tenli kumral saçlı uzun boylubi bayanım ve 22 yaşlarındaydım ozaman doktor diye güvendiğim bi uzman psikiyatris başbaşa terapi önerdi sonra saçma sapan verdiği ödevler beni rahatsız etti yere kalem atıyor sonra onu eline sürüyor sonra elini sıkı sıkı tutmamı istiyor filan konuşmalarıda garipti düşünün siz sağlığınızı canınızı emanet ediyorsunuz o garip garip şeyler yapıyo bilmiyorum banamı hep böyleleri denk geldi başka bi uzman sürekli azarlıyor sen başarmazsan ben hiçbişey yapamam ömürboyu bu hastalıkla yaşamak zorunda kalırsın diyordu benim artık tıp dünyasına güvenim kalmadı içimdeki acıyı sizinle paylaşmak istedim çaresizliğim ve içler acısı durumum geçen hersaat ölümü düşündürüyor keşke sizin beyninizde bi 5 dk benim beynim gibi düşünseydi ozaman nekadar acı çektiğimi anlardınız dışardan nekadar farklı yaşarken nekadar farklı olduğunu anlardınız
Az öncede yazdım tekrar yazıyorum o telefon wc ye düştü ise çalışmaz .. Bu tarz ağır takıntı vakkalarında en iyi Dr Hasan Basri İzgi .. Atıyorum ani bir durum da Erenköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesi aciline gidin kriz anında eşinize bir şey yapmadan önce.. Size sakinleştirici yapıp bünyelerindeki bir Dr a yönlendirirler..Dün gözyaşları ve çaresizlik içinde açtığım konu bugün binbir pişmanlıkla okudğum yorumlar inler cinler şımarıklığım dayağı hakedişim felan filan......
cevap vermek istiyorum ve yine yorum yapan bütün arkadaşlarada teşekür etmek istiyorum,
1. 2011 ile 2014 arasında açtığım konular var evet dediğim gibi burda arkadaş çevrem olmadığı için dertlerimi bu forum da paylaştığım günler oldu hatta eltimle ilgili bi konuyu paylaşırken tesadüfen eltim yorumları okurken gördü aaaa kadınlar kulübüne bende bazen takılıyorum forum sitesi çok güzel dedi tabi benim ne okuduğumu ne yaptığımı tam olarak anlayamadı kapattım hemen ama bu beni yinede rahatsız etti tam olarak kendimi teşhir etmemek içinde ismim ve mesleğimde bilinçli olarak tutarsızlık yaptım.
2. bütün yorumlardaki ortak çözüm dr gidin tedavi olun zaten bu hastalık ağır bi şekilde 2 yıldır bende devam ediyor ve bende 2 yıldır sürekli doktora gidiyorum doktorumu değiştiriyorum bütün herşeyi deniyorum ama yeterli gelmiyor yeteri kadar ikna edici olmuyor doktorlar yüzde 50 siz yüzde 50 biz çözeceğiz hastalığı diyor kendimle olan kısımda sıkıntı yaşadığım için sizinle dertleşmek istedim
3.benim eşim zengin değil bende öze bi işte çalışıyorum eşyaları atıp yenisini almak sizin algıladığınız gibi kolay olmuyor içim içimi yiyor üzüntüden ama yapamıyorum ilaç bağımlıları gibi bütün varımı yoğumu attığım bi eşyanın yenisini almak için harcıyorum bazen kıyafetten bazen mutfak giderlerinden taviz veriyorum çünkü o şey eşya atmak değil sağlık eğer kirli olduğunu düşündüğüm şeyi tekrar kullanırsam bu benim için intaar olur.
ŞİMDİ SİZDEN ÖZELLİKLE mervecik 01 DEN Bİ YARIM SAATLİĞİNE KENDİSİNİ BENİM YERİME KOYMASINI İSTİYORUM GÖZLERİNİ KAPATIP BENİM YAŞADIKLARIMI BİREBİR YAŞAMASINI İSTİYORUM EMİNİM ŞIMARIKLIĞI TAVAN YAPACAK ŞIMARIKLIKTAN ÇILDIRACAK...
yetiştiğiniz aile soğuk ilgisiz sorunlu vs vs babanız sizi evde istemiyor kendi çabalarınızla üniverste bitiriyorsunuz babanız bundan rahatsız oluyor okudunda sanki devlet memuru mu oldun diyor kpss için atanmak için uğraşırken babanız hergün yagit çalış para getir bu eve yada sana bakacak birini bul evlen diyor ben sana bakamam 20 yaşını geçtin git başının çaresine bak bedava ben sana bakamam diyor o baskıyla eşinizle tanışıp evleniyorsunuz zamanla eşinizinde babanızdan bi farkı olmadığını anlıyosunuz oda sürekli aşşağılıyo gidecek yerin yok sürekli bi işin yok baban düğününü bie gelmedi kimsesizsin düşüncelerini fırsata çeviriyor ve sizi aşşağlıyarak size sözlü saldırıyor insan olarak sizde dayanamıyosunuz biyerde sizde onun eksikliklerini onun yüzüne vurmaya başlıyosunuz ama bi fark var o sakar dikkarsiz ve siz onu eleştirirken gerçekleri baz alarak haklı eleştiri yapıyorsunuz ama o sizi altı boş eleştiriyo güzel olduğunuz halde çirkin diyo normal boyda olduğunuz halde kısa boylu diyo ve siz bunu hazmedemiyorsunuz haksız yere eleştirmeyi aşşağlanmayı beceriksizsiniz diye size hiçbirşeyini yaptırtmıyo ütüsünü filan kendi yapıyo ailesinde herkesin bi mesleği olduğu için kadrolu çalıştığı için sizi bu konudada aşşağlıyo kendisi yetmiyomuş gibi aileside aşşağılıyo ailesine sizi ezdiriyo ve bütün bunlara dayanamıyosunuz sürekli bişeyler ıspatlama çabalarına giriyorsunuz gün geliyo takıntı hastalığıyla tanışıyosunuz ve eşiniz 180 derece değişiyor size kaba davranan hakaret eden adam gidiyor yerine şefkatli merhametli sizin hastalığınızdan dolayı mahvolan üzülen bi adam geliyo ama iş işten çoktan geçmiş oluyo sizi sevdiğinizi anladığınızda en kritik haliyle hastalığın pençesinde buluyorsunuz kendinizi TIPKI ÖZCAN DENİZİN EVİM SENSİN filmi gibi ama bu bir senoryo değil atmasyon değil bu bir dram da değil bu benim hayatım gözyaşlarıyla birebir yaşadığım hayatım..Artık ben eşimin beni sevdiğimden eminim ilk zamanlarki aşşağlamaları saldırmaları hiçbiri gerçek değilmiş çünkü benim için çok üzüldü çok sabretti öfke kontrol hastalığı olmasına rağmen bana dayanmaya çalıştı benimle 2 yıl boyunca pes etmeden doktorları dolaştı sürekli ilaç zamanımı hatırlattı benim iyileşmem için kendini kahretti sizi aşşağlıyo şiddet uyguluyo nasıl böyle düşünüyorsunuz demeyin benim özbabam annem hastalığımı kabul etmezken eşim benim için gözyaşı döktü bu benim için çok önemliydi.
HASTALIĞIN BOYUTUNA GÖRDÜĞÜM ŞİDDETE ŞIMARIKLIĞA BUNUN PSİKOLOJİK Bİ RAHATSIZLIK OLMAMA KONUSUNA GELİNCE BUNU YAŞADIĞIM ÖRNEKLE CEVAPLIYORUM,,.
bundan 8 ay önce eşimle markette dolaşırken anahtarını markette yere düşürdü ve ben bulaşma kirlenme takıntıları düşüncesiyle şöyle bi zincirleme yaptım o alışveriş merkezine binlerce insan giriyor belki de o ayakkıbılarla umumi tuvaletite kullandılar sonra markette dolaştılar sonra o bütün mikroplar anahtar düştüğü için anahtara bulaştı eşim eğilip yerden anahtarı aldığı için elide pis oldu marketten aldıklarımıza eli değdi onlarda pis oldu eve gelene kadar eşime bağırdım 3 yaşında çocuk bile anahtarı düşürmez sen salakmısın spastikmisin gerizekalımısın dedim ses çıkarmadı eve geldik yetmedi hala devam ettim eşim olabilir dedi sileriz dedi sildi ıslak mendille yıkarız dedi, ellerini yıkadı öyle herşey çabuk kirlenmez eğer öyle olsa yaşayamazdık aldığımız havadada mikrop var dedi ama benim beynim ikna olmadı gittim yatak odasına ağladım kriz geçirdim yastıkları filan duvara attım okadar şımardımki mervecik01 acıdan ağlamaktan içim çıktı bunlada yetinmedim gittim o anahtarı çamaşır suyu dolu bi kaba attım eşim geldi dur saçmalama çamaşır suyundan zehirleneceksin dedi ozaman gidelim çilingire anahtarın yenisini çıkaralım senin ellerinin derisinide çamaşır suyuyla ve asitli kremle soyalım dedim hayır dedi kabul etmedi olacak olmayacak derken beni sert bişekilde itti fiziksel şiddet uyguladı sonra evden çıktı gitti sabaha kadar kendini alkole vermiş üzülmüş ağlamış eve gelmedi ben evde gözyaşları ve acı içinde kıvranıyordum gördüğüm fiziksel şiddet değildi canımı acıtan o anahtarı nasıl kullanacağım eşimin eli neolcaktı sabaha karşı eşim eve döndü ayakta duramayacak kadar sarhoştu yatağa kendini zor attı tamam lanet olsun neyaparsan yap diye ellerini uzattı önce bi güzel çamaşır suyuna bastırdım sonrada asitli yakıcı krem sürdüm eşimin elleri yanıyordu asitli krem ve çamaşır suyu birleşince ama o benim için içinin nekadar yandığını üzüldüğünü ellerinin acısını hissetmediğini bile sölüyordu kendine geldiğindede çilingire gittik yeni anahtar çıkarttık eskisini attık 1 hafta sonrasında asitle yandığı için ellerinin derisi soyuldu ve benim içimde bu şekilde rahat etti ve bu yaşadıklarımızdan sadece bitanesi biz bunların kat kat üstünde daha kötülerinide yaşadık
ama bu son olay beni alt üst etti sonuçta erkekler tuvaleti ve gözümle görmedim telefonun düşüp düşmediğini bu konuyu çözemiyorum sandığınız kadar zengin değilim eşimde memur artık çalışmıyorum maddi imkanım şuan kötü manevi maddi bitik durumdayım beni anlamışsınızdır umarım şimdi tekrar tüm samimiyetimle soruyorum
1.istanbulda tanıdığınız maddi olarak beni zorlamayan iyi bir psikolog psikiyatrist varmı
2.bu telefon durumunu nasıl çözerim nasıl düşüp düşmediğinden emin olabilirim lütfen yardımcı olun
hayatım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?