• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

TUVALET SORUNU VS SORUMSUZLUKLAR BOŞANMAYA KADAR GELEN EVLİLİK LÜTFEN YARDIM......

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Şimdi gecti mı? Gectiyse nasil gecti?

Ben hamileyken ruhsal yapım alaşağı olmuştu.Temizlik takıntım şaha kalkmıştı resmen .Annemi bile tuvaletten çıkmasını gözler olmuştum .Lavabodan musluk sesi duymadıysam başının etini yerdim elini yıkadın mı yıkamadın mı diye .Annem kayseriye gidince de yaptıklarımdan pişman olup hüngür hüngür ağlamıştım .Hamile iken neden böyle oldum .Hormonlarım değişti .Aşırı prolaktin hormonu beni mahvetti.Manik defresif ya da bipolar bozukluk gösterenlerin de hormonları farklıdır .Bu insanı hasta eder .Hastalık işte .Geçebilir de kalabilir de ama buna hastalık değil demek yanlış .
 
Ama bu hastalığa yakalanmamak olmuyor. Sonuçta atabilen de atamayan da o takıklığı yaşıyor ama parası olan bir şekilde kendini rahatlatıyor ve kaldırıp atıyor. Olmayan ne yapıyor? Muhtemelen sinir krizleri geçiriyor.

Ömrünü sinir krizi ile geçiren temizlik hastasi var mi bilmiyorum ama bence o atamayanlar surekli sinir.krizi yerine bununla yasamayi öğreniyorlar bir yerden sonra..

Ornegin konu sahibinin esi telefon ilk cope gittiginde asla telefon almasaydi kendisine ve konu sahibi eşine uzun sure uç beş kere ulasamasaydi şüphelenseydi kiskansaydi bir daha esinin telefonunu çöpe atmazdi bununla basa cikma yoluna giderdi..
 
Bu hastalığı yaşamayan bılemez şımarıklık vs dıyenlere de ben her zaman başınıza gelirse anlarsınız dıyorumm
Konu sahıbının temiz olmayıp kıyafetını atması eşyaları atması saatlerce yıkanması bunların hepsı dogrudur aynen bende yaşadım
Takıntılar hafıfse evet telkinler ke atlatılabılır ama hastalık aşamasındaysa yardım almadan imkansız gıbı bısey
Şımarıklık yok bılmemne dıyenlerde suan içimden cok kızdım kım böle yasamak ıster hastalık bu tamammı bilmiyorsunuz susun barı konuşmayın yorum yapmayın bu hastalığı yaşayanlarında çileden çıkartıpda sizde yaşarsınız dedirtmeyıin

Gereksız gereksız cok bılmiş konuşanlar yukarıda ki iki yorumumu okuttun şımarıklık felan dıyenler vs yazmayın artık şuan yazarken ellerim titriyor sinirden böyle gereksız yazanlar yazmıştında yorumda yapmayın

Sakin ol rocky,
Siz yaşamışsınız,bende eşimde yaşadım OKB yi.
Sizde ,eşimde tedavi olabildiğinize göre atlatılabiliyor bu takıntı.
bir insan çözümü olan bir konuda etrafının hayatını cehenneme çevirmek pahasına aynı davranışı sürdüyor ve tedavi olmuyorsa şımarıktır.
Birde dediğim gibi,kocasının elini kesip atmak isteyen bir kadın dışarda yapılan yemeğin nasıl yapıldığını kafasında kurmuyorsa sırf rahatına gittiği için onun takıntılarıda gerçekçi gelmez bana.
Çok yakın bir tanıdığım var,ondada OKB varmış 30 yıldır.
Temizlik takıntısının üstüne birde çocuklarına birşey olacağı takıntısı var kadında.
40lı yaşlardaki evli çocuklarının kendinden habersiz bir yere gitmesini istemiyor,eve geldiklerinde haber vermelerini istiyor.
Çok meraklanırsa hastalanıp acillik oluyor.
Ama 30 yıldır böyle olduğunu iddia eden kadının çocukları lisede ve üniversitede eve girmezmiş.
Geçenlerde dayanamadım sordum ''x teyze sen madem takıntılısın çocuklarının lise çağındaki serserilikleri karşısında hastaneye yatırılmış olman gerek meraktan ''.Cevap aynen şuydu ''başa gelince mecbur çekiyorsun.''
 
Şimdi gecti mı? Gectiyse nasil gecti?
geçti tabii doğumdan sonra yavaş yavaş geçti lohusalıkla birlikte .Yine arada ufak tefek izlerini taşıyorum .Düşünmemeye çalışıyorum .Mesela restauranta gittiğimde diyorum ki ya adam tuvaletten çıktıysa eli ile taharetlenip elini de yıkamadıysa vs vs.Çok olmuyor ama .Adamın tipi ve mekanın temizliğine bağlı .İzler oluyor tabi arada zuhur ediyor ama zor .İnsanı sosyal hayattan koparıyor mutsuz ediyor .Allaha şükür çocuğumu evhamlı yetiştirmedim .Fazla temizlik yapmadım bünyesi sağlam olsun diye .YEndim yani
 
konu sahibine faydası olmayacak yorumlar yapılıyor.
kadın derdini anlattı,belli ki ağır bir vaka kendisi.
en güzel öğüt acilen yatışlı bir tedaviye başlaması.
şımarıklık v.s yorumlarını hayretle okuyorum.
psikiyatrik rahatsızlıkların reddedildiğini okuyarak kk da bir yaşıma daha girdim.
yapmayın arkadaşlar,her düşüncenizi evrensel gerçek sanma hezeyanına kapılmayın.
insanoğlunun aklı da psikolojisi de yeri gelir tek bir pamuk ipliğine bağlı olur.
bir an gelir tümden yitirir insan ruh dengesini.
hiç mi psikolojinizin çöktüğü,normal dışı endişe ve düşüncelere kapıldığınız olmadı?
çevrenizde hiç mi görmediniz yaşadığı ağır travmalar sonrası kendini tanımayacak hale gelen,akıl ve ruh sağlığını yitirmiş olanları.
psikiyatrik tedavi gören hiç mi yakınınız olmadı ?
olanlara da şımarık karaktersiz gözüyle mi baktınız?
yapmayın,hepimiz insanız,hayat herşekilde sınava tutar insanı,yeri gelir hırpalanır insan,gerçeklik boyutunu da yitirir,hayal de görür,kriz de geçirir.
kendini bilmez günleri ,ayları ,yılları geçer.
sağlam bir tedaviyle düzelen de çoktur, o derdiyle fani olan da.
bunları hiç görmedik duymadık diyorsanız daha da denecek bi söz yok.
 
Bu bir hastalık evet elinizde değil bunda zaten hemfikiriz ama bunun bir tedavisi var ilaçları var. Siz tedaviye devam etmek yerine eşinizin ve çevrenizdekilerin sizin durumunuza anlayış göstermesini bekliyorsunuz ama bu mümkün değil kimse bu şekilde yaşamak istemez ve sonunda da agresifleşebilir tuvalete gittiğinde bile kesin telin düşmüştür kesin yerden almışsındır diye itham etmek pis diye yaftalamak hele bir de görümcenin evinde olan bir şeyden olayı evde yemek yapmamak dışarıdan yemek vs bir erkeğin kaldırabileceği şeyler değil telefon filan bunlar kıymetli eşyalar çöpe atmak ne demek. Peki bu kadar titiz birisiniz dışarıdan gelen başkasının yaptığı ve ne şartlarda yapıldığı belli olmayan sandviçleri nasıl yiyorsunuz. Bunun tedavisi şart yoksa kiminle evlenirseniz evlenin sorun yaşarsınız hatta ailenizle bile.
 
Demek istediğim baska.
firinini bulasik makinesini telefonlari çöpe atacak kadar ileri tasiyabilir miydi?

Yani attigin şeylerin yerine yenisinin gelmeyeceğini bilen her gun disaridan yemek söylemek için parasi olmayan insan bunu hastayim diye yapabilir mi?
Yapar yapmak zorunda yoksa o kafasında da buyur buyur hayat durur onun ıcın sonu ağlama krızı
Madde bağımlılarını duşunun zengın fakurı çoluk cocuk ıcıyor parası her sekilde bulunuyor hırsızlık arsızlık gıbı
Takmaya bağımlılık gıbı eğer taktığınız şey ortadan kalkmazsa o kalkana kadar sızın ıcın hayat bıter
Konut sahibinin tel mevzusu tabu şimdi tel değişmiş ama ellerine takmiş yani bunun sonu yok onun ıcın yatarak tedavı olması şart
 
konu sahibine faydası olmayacak yorumlar yapılıyor.
kadın derdini anlattı,belli ki ağır bir vaka kendisi.
en güzel öğüt acilen yatışlı bir tedaviye başlaması.
şımarıklık v.s yorumlarını hayretle okuyorum.
psikiyatrik rahatsızlıkların reddedildiğini okuyarak kk da bir yaşıma daha girdim.
yapmayın arkadaşlar,her düşüncenizi evrensel gerçek sanma hezeyanına kapılmayın.
insanoğlunun aklı da psikolojisi de yeri gelir tek bir pamuk ipliğine bağlı olur.
bir an gelir tümden yitirir insan ruh dengesini.
hiç mi psikolojinizin çöktüğü,normal dışı endişe ve düşüncelere kapıldığınız olmadı?
çevrenizde hiç mi görmediniz yaşadığı ağır travmalar sonrası kendini tanımayacak hale gelen,akıl ve ruh sağlığını yitirmiş olanları.
psikiyatrik tedavi gören hiç mi yakınınız olmadı ?
olanlara da şımarık karaktersiz gözüyle mi baktınız?
yapmayın,hepimiz insanız,hayat herşekilde sınava tutar insanı,yeri gelir hırpalanır insan,gerçeklik boyutunu da yitirir,hayal de görür,kriz de geçirir.
kendini bilmez günleri ,ayları ,yılları geçer.
sağlam bir tedaviyle düzelen de çoktur, o derdiyle fani olan da.
bunları hiç görmedik duymadık diyorsanız daha da denecek bi söz yok.

Konu sahibi kimi dinliyor sizce?
Doktor beğenmeyen ve bununla yaşamaktan mutlu bir insan karsimizda .. Bizlerde kendi aramizda fikir alisverisi yapiyoruz..

Parasizlik diyor attigi ve yerine alınan telefon paralari ile 6 aylik doktor ücreti cikardi belki.. Ya da disardan söylenen yemek paralarıyla ..

Konu sahibi tedavi olmanin derdinde değil telefon şuan tek ilgi alanı içerisinde.. Burayi okumuyordur bile..
 
Ömrünü sinir krizi ile geçiren temizlik hastasi var mi bilmiyorum ama bence o atamayanlar surekli sinir.krizi yerine bununla yasamayi öğreniyorlar bir yerden sonra..

Ornegin konu sahibinin esi telefon ilk cope gittiginde asla telefon almasaydi kendisine ve konu sahibi eşine uzun sure uç beş kere ulasamasaydi şüphelenseydi kiskansaydi bir daha esinin telefonunu çöpe atmazdi bununla basa cikma yoluna giderdi..
E mutlaka ki çözüm yolları bulunurdu.
Ama bunlar onun hastalığa yakalanmadığı anlamına gelmezdi, söylemek istediğim sadece bu.
Burada da kişiye hasta değil demek yerine bulduğu çözümünün şımarıkça olduğu yahut ne bileyim garip olduğu söylense daha doğru olur bence.
 
Konu sahibi kimi dinliyor sizce?
Doktor beğenmeyen ve bununla yaşamaktan mutlu bir insan karsimizda .. Bizlerde kendi aramizda fikir alisverisi yapiyoruz..

Parasizlik diyor attigi ve yerine alınan telefon paralari ile 6 aylik doktor ücreti cikardi belki.. Ya da disardan söylenen yemek paralarıyla ..

Konu sahibi tedavi olmanin derdinde değil telefon şuan tek ilgi alanı içerisinde.. Burayi okumuyordur bile..
konu sahibinin anlatımında kopukluklar var,eksikler var.
ama böyle yaşamaktan mutlu olduğunu da nereden çıkarıyorsunuz?
hertürlü psikiyatrik hastalık hafife alınıyor,şımarıksın deniliyor.
böyle yargılamaya kimsenin hakkı olduğunu düşünmüyorum.
OKB DE neymiş,isterse yapmayabilirmiş filan ayağı yere basmayan söylemler.
ağır klinik vakaların yapabilecekleri şeyleri çoğumuz hayal bile edemeyiz.
hafife alınacak olgular değildir çoğu.akıl mantık sınırını zorlayan davarnışlar gösterirler.
konu sahibinin ne derecede rahatsız olduğunu tam olarak bilemesek te kendisinin ağır vaka olduğunun
ipuçlarını vermiş mesajlarında.
 
konu sahibinin anlatımında kopukluklar var,eksikler var.
ama böyle yaşamaktan mutlu olduğunu da nereden çıkarıyorsunuz?
hertürlü psikiyatrik hastalık hafife alınıyor,şımarıksın deniliyor.
böyle yargılamaya kimsenin hakkı olduğunu düşünmüyorum.
OKB DE neymiş,isterse yapmayabilirmiş filan ayağı yere basmayan söylemler.
ağır klinik vakaların yapabilecekleri şeyleri çoğumuz hayal bile edemeyiz.
hafife alınacak olgular değildir çoğu.akıl mantık sınırını zorlayan davarnışlar gösterirler.
konu sahibinin ne derecede rahatsız olduğunu tam olarak bilemesek te kendisinin ağır vaka olduğunun
ipuçlarını vermiş mesajlarında.

Orada cesitli durumlar devreye girer biz bilemeyiz simariklik hastalık vs sadece fikir alisverisi yapiliyor... asla simariklik değil de denemez asla hasta degil de denemez.. Sadece konuşuyoruz konuyu..

Bizler sadece tedavi ol diyebiliriz buradan elimizden baskasi gelmiyor çünkü.. Ki sayfalarca her yorum tedavi ol diye baslari ve bitti.. Gerisi ona ve ailesine kalmis
 
Sakin ol rocky,
Siz yaşamışsınız,bende eşimde yaşadım OKB yi.
Sizde ,eşimde tedavi olabildiğinize göre atlatılabiliyor bu takıntı.
bir insan çözümü olan bir konuda etrafının hayatını cehenneme çevirmek pahasına aynı davranışı sürdüyor ve tedavi olmuyorsa şımarıktır.
Birde dediğim gibi,kocasının elini kesip atmak isteyen bir kadın dışarda yapılan yemeğin nasıl yapıldığını kafasında kurmuyorsa sırf rahatına gittiği için onun takıntılarıda gerçekçi gelmez bana.
Çok yakın bir tanıdığım var,ondada OKB varmış 30 yıldır.
Temizlik takıntısının üstüne birde çocuklarına birşey olacağı takıntısı var kadında.
40lı yaşlardaki evli çocuklarının kendinden habersiz bir yere gitmesini istemiyor,eve geldiklerinde haber vermelerini istiyor.
Çok meraklanırsa hastalanıp acillik oluyor.
Ama 30 yıldır böyle olduğunu iddia eden kadının çocukları lisede ve üniversitede eve girmezmiş.
Geçenlerde dayanamadım sordum ''x teyze sen madem takıntılısın çocuklarının lise çağındaki serserilikleri karşısında hastaneye yatırılmış olman gerek meraktan ''.Cevap aynen şuydu ''başa gelince mecbur çekiyorsun.''
Kusura bakmayın ben zaten size kızmadım siz zaten eşinizde yaşamışsınız ne kadar zor olduğunu biliyorsunuzdur ama herkezin dayanma gücü ve hastalığın aşaması farklıdır ne güzellik eşiniz hafıf yasamış ve telkinlerde atlatmış ama konu şahını gıbı cok kişi var atlatamayan durumu daha kötüye gıden
Başa gelen çekiliyor ama yaşayana bi sorun nasıl yaşıyor yaşıyorum belli degil
Bende tam gecmiş değil ama hayatımı cok etkıleyen seyler geçtı Allah'a şükür ama kırıntıları var
Gercekten cok zor ama hayatınız hep yarım yaşamak
Böyle ınanmıyorum dayagı haketmış simarıklık dengesızlık cahıllık gıbı laflara hıc tahammülüm yok
Size karşı bısey degıl yanı yanlış anlamayın
 
Asıl cahil olan sizsiniz.
Okb nedir sizden de iyi biliyorum eminim , bu bir hastalık.
Hastalık olarak adlandırılma nedeni takıntıların, titizliğin anormal derecede olmasıdır zaten.

Basit bir durum olmadığı için, manyaklık derecesinde olduğu için bir kişinin hayatını işte bu derece alt üst eder.
Başıma gelse de tedavi için elimden geleni yapardım ve şu sorunlarla evliliğimi,
çok sevdiğim özünde çok iyi, çok fedakar bulduğum eşimi kaybetmem söz konusuyken
derdim o telefon tuvalete düşmüş müdür bunu nasıl ispatlarım olmazdı..
Arkadaşlar benim sorunum ciddi farkındayım, normal derecede bir takıntı değil benimki.
Nasıl düzelebilirim olurdu.

Evet derdim tam olarak bu olurdu..

Ben konu sahibinin asıl derdinin o telefonun tuvalete düşmesi olmaması gerektiğini anlatmaya çalışarak yardımcı
olmaya çalıştım.

Siz nasıl yardımcı olmaya çalıştınız acaba benim yorumuma iğrenç demek dışında?
yok sizden olmaz.. uzun cümleler kurmak bi şeyi degiştirmicek. kolay gelsin
 
ilber ortaylı capslerini çok mu okuyosun nedir :) :) :) ne bu cahil de cahil cehalet de cehalet. Sen de narsist olabilirsin bence. Herkese cahil diyerek zevk mi alıyorsun nedir
e cahile bilgin mi diyim? ilber ortaylıda haklı adam napsın
 
Orada cesitli durumlar devreye girer biz bilemeyiz simariklik hastalık vs sadece fikir alisverisi yapiliyor... asla simariklik değil de denemez asla hasta degil de denemez.. Sadece konuşuyoruz konuyu..

Bizler sadece tedavi ol diyebiliriz buradan elimizden baskasi gelmiyor çünkü.. Ki sayfalarca her yorum tedavi ol diye baslari ve bitti.. Gerisi ona ve ailesine kalmis

işte bu klinik çözümlemeyi hekimler yapacak.
bizler bilemeyiz ve de bilmez halimizle de kalkışmayalım bu tür teşhislere.
tabiri caizsse çizmeyi aşan yorumlar yapıyoruz tepkim buna.
sözüm sana değil canım bu arada genel olarak yazıyorum alınma:))
 
MERABA şuan bu metni gözyaşları içinde babaevinde yazıyorum çok mutsuzum çok acı çekiyorum lütfen yardımcı olun yorumlarınıza çok ihtiyacım var sorunları kısaca özetliyorum
bu sene evlilikte 4 yılım geriye baktığımda gözyaşı fiziksel ve sözlü şiddet hep kötü anılar hep acılar aslında eşim iyi bi insandı evliliğimiz ilk yıllarında en büyük sorunumuz onun öfke kontrolü ve tamamen dikkatsiz sorumsuz tavırları benimse aşırı takıntılı düşüncelerimdi.çok dikkatsizdi elini cebine attığında bütün bozuk paraları yerden toplardık kaç defa kimliğini ehliyetini kaybetti yeniden çıkarttı sürekli biyerlerde telefon unutuyordu anahtarları çamaşır makinasından çıkardı onu uyarmaktan arkasını toplamaktan yoruluyordum ikimizde çalışıyorduk sabah gidip akşam eve geliyorduk çok sorumsuz davranırdı herşeyi benden beklerdi ikimizde yorgun olmamıza rağmen yemeği çayı herşeyi benden beklerdi bende bianda ve çok şiddetli olarak bulaşma ve temizlik takıntı hastalığı başladı belki stresten belki üzüntüden mutsuzluktan bilmiyorum ama bu bütün dünyamı kararttı eşim zaten sakar dikkatsizdi bende onu oraya düşürme bunu oraya koyma diye çıldırıyordum örneğin bikere yeni aldığı telefonu arabanın altına düştüğü için pis oldu onu kullanma diye çöpe attım yere bişey düşürünce almasını istemiyordum çok dikkatsiz olduğu için bu sorunu sürekli yaşıyorduk ben takıntılarımla boğuşurken oda öfkesini kontrol edemiyordu ben yapma etme dedikçe yere düşen şey kirlenmez çok saçma filan diye çıkışıyo eğer ben uzatırsam dayakla olayı çözmeye çalışıyordu sus diye boğazımı sıkıyor bazen tekme atıyor bazende beni yere fırlatıyordu öfkesini kontrol edemiyordu o acılar çok kolay geçiyordu ama takıntıdan kaynaklanan acı geçmiyordu asıl canımı yakan şey oydu takıntılardı doktorada gittim psikoloğada ilaç kullandım tam 2 yıl ama hep umutsuz oldu zaten eşim bukadar dikkatsiz oldukça hastalığı aşmam çok zorlaşıyordu 4yıllık evliliğim zehir oldu bebek bile düşünemedim aslında eşimde pişman olurdu bana kötü davranınca kahrolurdu ama engelde olamazdı eşimve ben 4 yıl boyunca çok ağladık canımıza kıymayı bile düşündük ama olmadı ne ben takıntılarımdan nede o öfke nöbetlerinden kurtulabildi
enson 2 ay önce eşimin ablasına ziyarete gittik tesadüfen ablasının klozeti tıkanmış eline poşet geçirip klozetin içine soktu ben bu sahneyi görünce iyice kafayı yedim bulaşma takıntısı olan biri için bu bir felaket sahnesiydi eşimin ablasının eline mikroplar bulaşacak ordan onun yaptığı yemekleri yiyeceğiz bize bulaşacak büyük bir travma yaşadım kendime gelemedim sonra evimize döndüğümüzde eşimin ablasındaki mikroplar sanki bizimle beraber eve geldi evde herşey bana pis gibi geldi bütün mutfak eşyalarını attım yemek yapamaz hiçbişey yiyemez duruma geldim tiksindim
sadece dışardan ekmek arası sandaviçle yaşamaya çalışıyordum eşim çok mutsuzdu kendini sigaraya alkole vermişti hergeçengün işkence gibiydi
biraz olsun moralimiz düzelsin diye bayramda dışarı gezmeye çıktık normalde eşimin eşyalarını yanıma alırdım düşürür çöpe atarım filan diye telefon cüzdan anahtar vs ogün dalgınlıkla tefonu anahtarı eşimden almayı unuttum eşimin cebindeydi eşimde acil lavabo ihtiyacı için alışveriş merkezinin tuvaletini kullandı cepteli ve anahtarı öncepteydi üzerinde kot pantolon vardı tabi lavabodan döndüğünde kıyamet koptu sen sakarsın kesin cep telefonunu tuvalete düşürmüş sonra elini deliğe sokup geri almışsındır dikkat etmezsin böyle şeylere diye eşime çıkıştım yok öyle bişey düşürmedim filan dedi ama ben anlamıyordum ablan gibi sende klozete daldırmışsındır elini diyor başka bişey demiyordum beynim sadece bunu görüyor bunu sölüyor bunu düşünüyordu.
eve döndüğümüzde çok büyük kavgalar ettik artık dayanamadı ve beni dövdü ama benim canımı daha çok yakan tuvalete teli düştümü düşmedimi buydu çok rahattı kesin düşmüştü eşim dayaklada yetinmedi bavulumla beni kapı dışarı attı boşanma davası açacağını söledi babamlarda kalmaya başladım sonra vicdan yapmış aradı beni gel diye yalvardı ama ben çok çaresizim şimdi oraya dönsem tuvalete elini sokup telefonu aldı hissi hep içimde o öyle bişey olmadı diyor ama bana öyle geliyor artık eşime dokunamam birlikte hiçbişeyi paylaşamam tiksinirim aslında bütün bayanlara sormak istiyorum sizin eşiniz cep telefonunu nerde taşıyor umumi tuvalete alışveriş merkezine telefonlamı giriyor hiç aklınıza geliyormu eşinizin telefonunu tuvalete düşüreceği internete baktım 10 kişiden 8 mutlaka telefonunu tuvalete düşürmüş ve elini sokup almış birsürü milletin pisliğinin olduğu biyer sizin eşinizin başına böle bişey gelse elini sokup alsa nekadar yıkarsa yıkasın miğdeniz kalkmazmı yalvarırım yardım edin bana çok çaresizim çok neyapacağımı bilmiyorum siz benim yerimde olsanız neyaparsınız



ikinizde kesinilikle pisikolojik destek almalısınız. şiddet kabul edilemez bu sebeple boşanabilirsiniz ama.........
eş,nizi şiddet konusunda haklı bulmuoyorum tabiki fakat takıntılarınız normal dışı . evliliğinizi kurtamayı bi kenara bırakın önce kendi ruh sağlığınız ve huzurunuz için pisikolojik destek alın. umarım herşey düzelir. mutluluk kolay yakalanmıyor
 
canım benim anlıyan benim ne demek istediğimi anladı ama sen yanlış anlamışın...kızma emi :KK66:çünkü ben bunu hastalık olarak kabul etmeyenlere söyledim :KK66:diğer yorumlara bakarsan bu zaten açık ve net :KK66:
yok bakmadım kusura bakmayın yanlış olduysa.. bende hastalık kabul etmeyenlere cok kızıyorum. çünkü çok ama çok zor bi hastalık..ALLAH YARDIMCISI OLSUN TÜM ÇEKENLERİN
 
Arkadasim bu nasil bir takinti yaaa Allah yardimcin olsun.bence sen en kisa zamanda tekrar bir dr a gorun bence durumun cok normal degil
Iyi bir dr arastir ve biran once git bence,cok uzuldum durumuna
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back