Canımm hepimiz o yollardan geçtik. İlk başta kimseye söylememe kararı aldık. Ama dediğin gibi işyeri sorunu oluyo, transfer sonrası evde dinlenmen gerektiği için yanında birisi olması iyi oluyor falan. Ben şu şekilde çözğm buldum, işyerinde sadece beraber çalıştığım arkadaşlarıma yani 3 kişiye bebek istediğimiz için tedavi sürecine başladık dedim sadece. Daha genel konuştum yani, yumurta takibi falan yapıldığını düşünüyolardı o süreçte. Akrabalardan ise sadece kardeşim ve annem biliyodu onlara da transferden 1 gün sonra söyledim (baktım ilk gün sıkıntıdan evde patlıyorum) ki insan yalnız kalınca kuruyoda kuruyo malum. Onlar da sağolsun hep yanımda oldular. Kalp atışını duyduktan sonra da kayınvalideye söylemek zorunda kaldım. Uzun süredir memlekete yanlarına gitmemizi istiyorlardı. Ben gelemem dedim o da ya nolcak ben hamileyken bissürü yere gitmiştim diyince ama dedim benimki farklı. O da anlayışlı davrandı sağolsun :) Rabbim inşallah hayırlısıyla çok uğraşmadan önce göbeğini sonra da kucağın doldursun