Dün bende bebeğimi gezdirirken mahallede koca kadınlar yasları neredeyse babannem gibi hadsiz ce 5 yıl sonra bebeğin oldu tüp bebekmi dedi bende dedimki tüp bebek yada normal yollarla oldu sizi ne ilgilendiriyo, benim kocamla aramdaki mahrem konular sizi ilgilendirmez dedim diğer milletene yaaa valla böyle cahilMerhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
O ayıyı hemen engelleyin. Üremek marifet mi de böyle bir üslup kullanıyor?Merhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Öyle yapacağım. Hadsizlik diz boyu.Evlendikten sonra 3yil çocuk dusunmedik , sonrasında benim kan değerlerim çok kötüydü onları düzelttik sonra da bir süre çocuğumuz olmadı, yaklaşık düşündükten 1 yıl sonra hamile kaldım tiroid sorunlarım vs vardı , her neyse 5 yıl sonra 30 yaşında falan anne oldum tabi bu süreçte herkes bebek soruyor öyle gıcık bir durum ki sanki doğurmak zorundasın hemen , hiç bir planın,sağlık sorunun olamaz muhakkak doğuracaksin neyse doğurduk 5 yıl sonra bu kez de teyzem direk tüp bebek mi diye sordu , şok oldum ya ne fark edecek ,olsa neolacak yani ne yapmaya çalışıyor bu insanlar , tup bebek değil hiç çocuğum olmasa evlatlık olsa sana ne, gerçekten bizler yüz veriyoruz bu insanlara ,sakın kimseye söylemeyin cunkucol hadsizler ,size birşey diyenolursa da çekinmeden ağzının payını verin
İnanın insanların mutsuzluğu ile mutlu olan o kadar çok insan varmış ki. Ben de şaşkınlıkla izliyorumO insanları olabildiğince hayatınızdan atacaksınız. Şu arkadaşınıza benim burdan dalasım geldi. Terbiyesiz ve seviyesiz başka açıklaması yok. Yerinizde olsam cevap bile yazmam. Yada o sinirle köpek gibi doğuracağıma 3 tane , köpek beslemeyi yeğliyorum yazardım . He tabi bir de insanın hayatından çıkaramadığı mecburi ilişkileri var akrabalık gibi ,onlara da istemediğinizi söyleyin. Ne zaman çocuk yapacağımıza biz karar vereceğiz başkaları değil henüz istemiyoruz deyin. Sizin istediğinizi bilen herkes o yarayı kaşır .Yaralarınızı gizleyin.
Çok güzel demişsinizDün bende bebeğimi gezdirirken mahallede koca kadınlar yasları neredeyse babannem gibi hadsiz ce 5 yıl sonra bebeğin oldu tüp bebekmi dedi bende dedimki tüp bebek yada normal yollarla oldu sizi ne ilgilendiriyo, benim kocamla aramdaki mahrem konular sizi ilgilendirmez dedim diğer milletene yaaa valla böyle cahil
Bu mesaja bisey yazilirda neyse agzimi bozmayayim karaktersiz insan herkes hemen anne olamıyor yada çocuk olmuyor ah ah zamanında banada sorarlardı çocuk ne zaman ne zaman diye bende her seferinde istediğim halde düşünmüyoruz derdim halbuki olmuyordu şimdi ise tüp bebekle hamile kaldım doğurdum çoğu kişiyede söylemedim gören herkes şimdi aa ne zaman doğurdun diyor degisik kafada herkes cevap vermemek en güzeliMerhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Sağlıkla büyütün bebeğiniziBu mesaja bisey yazilirda neyse agzimi bozmayayim karaktersiz insan herkes hemen anne olamıyor yada çocuk olmuyor ah ah zamanında banada sorarlardı çocuk ne zaman ne zaman diye bende her seferinde istediğim halde düşünmüyoruz derdim halbuki olmuyordu şimdi ise tüp bebekle hamile kaldım doğurdum çoğu kişiyede söylemedim gören herkes şimdi aa ne zaman doğurdun diyor degisik kafada herkes cevap vermemek en güzeli
Amin insaAllah rabbim sizlerede nasip etsinSağlıkla büyütün bebeğiniziçok iyi yapmışsınız söylememekle. En güzeli
Bu insanlar neden yatak odamda ne yaşadığımı merak ediyorlar çocuk yapmamı merak ediyorlar benim beynim bir türlü almıyor...Zaten doktor size olması gerekeni söylemiş kendinizi hazır hissettiğiniz zaman tedavinize başlarsınız. Bu süreçte size bir şey sormalarına ya da söylemelerine ancak siz müsaade ederseniz konuşurlar.. yeterinde zorlu bir süreç zaten o yüzden insanların ne dediği değil bu süreci sağlıklı bir şekilde atlatmak için dua edin. o kadına da yazın çevremde o kadar çok köpek var ki almaya gerek duymadım..Merhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Ya ne hadsiz ne cins insanlar var yahu Allah AllahMerhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Keske senin yerine annenlerde köpek büyütseydi demek lazım.Merhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Evet. Aynen durum bu.Artık kendimi suçlamaya başladım. Bu haddi ben veriyorum, vermişim diyorum.
Çok teşekkür ederim. AminYa ne hadsiz ne cins insanlar var yahu Allah Allah
Hele o arkadaşınızın mesajı nedir ya
Benim senelerdir tanıdğım kardeş bildiğim adam benden 1 sene sonra evlendi, aynı şekilde bi kız arkadaşım çocukluk arkadaşım rahat 25 yıldır arkadaşım hatta babamın 2. Kızım dediği insan ikisine de bi günden bi güne sormadım sormam eeee hani diye bana ne belki istemiyorlar bana açıklama yapmak zorundalar mı
tıkayın kulaklarınızı böyle insanlara Allah aşkına soran olursa genciz daha biraz daha evliliğimizin tadını çıkarmak istiyoruz deyin
Allah en hayırlı en doğru zamanda sağlıkla yavrunuza kavuştursun sizi
Haklısınız muhtemelenEvet. Aynen durum bu.
Bakin ben 2017de evlendim. 28 yaşımdayken.
Evliliğimde 4 yıl bitiyor. 5.senem oluyor.
Soranlar var ama sizinkiler kadar hadsiz değil. Hele bu şekil bir mesaj .. asla.
Çünkü tepkim bellidir buna.
Bir duruş sahibi olamadığınız sürece herkes bu şekilde haddini aşabilecektir.
Insanlara saydırmaya gerek yok. Bu ülkede haddi olmayan şeylere burnunu sokan sayısız insana hakaret yağdırmak çözüm değil.
Çözüm kendine bunları dedirtmemekte.
Halen daha aman kalbi kırılmasın, aman yeni doğum yaptı diyorsaniz, hatayi kendinizde arayın.
Yaptığı hadsizlik bence görüşmemeye devam edin bende 2 yıllık evliyim tedavi surecindeyim pandemi falan dedim hep inanmamislardır bence ama açıklama yapmak inandırmak zorunda değiliz hamile olunca davetiye bastırcam parti yapıcam merak edenlereMerhaba değerli kk üyeleri (konu biraz uzun olabilir ama içimi döküp fikirlerinizi almak istedim.)
Benim kendimce yaşadığım ve artık gerçekten ağzımı bozmamak için kendimi zor tuttuğum bir konu var. “ Çevrendeki herkesin hadsizce, her gördüklerinde bebek haber yok mu?” Sorusu.
Artık sabrımın sonu gelmiş gibi hissediyorum. Ben normalde çok sakin, her zaman orta yol bulmaya çalışan, kimsenin kalbini kırmamak için çaba sarfeden biriyim. Ama bu soru artık sabrımı zorluyor.
Ben 30 yaşında, 2 yıldır evliyim. İlk yıl çocuk istemedim. Evliliğim oturup, kafamdaki soruları cevaplayıp, bu sorumluluğu alacağıma inandığımda çalışmalara başladık. 11 ay boyunca hiç gebelik oluşmadı. En sonunda hastaneye gittiğimde doktora burdan öğrendiğim hsg filmini sordum. O da “isterseniz özelde çektirin” dedi ve sonuç iki tüpüm de kapalı ve hidrosalpinksli. Yani tüp bebekten başka çare yokmuş.
Eşimle konuşup tüp bebeğe başlamaya karar verdik. Ama bu süreçte olduğumuzu, ailelerimiz ve yakın arkadaşlarımız dahil kimseye söylememe kararı aldık. Kimsenin tavsiyesini ya da tesellisini duymak istemiyoruz. Sanki kansermişiz gibi acımasını da.
Gel gör ki insanların soruları bitmiyor. Biz de çözüm olarak, bu pandemi sürecinde çocuk fikrini ertelediğimizi söylemeye başladık. Başka çözüm yolu bulamadık. Ama yine de çok nadir görüştüğümüz ya da yıllardır görüşmediğimiz arkadaşlar bile konuşacak konu kalmamış, muhabbet açacak mevzu yokmuş gibi dönüp dolaşıp bu konuyu soruyorlar.
İki gün önce 14 yıldır görüşmediğim bir arkadaşımın bana attığı mesajı bırakıyorum. Lütfen bu süreçte siz insanların ağzını nasıl kapattınız? Bu psikolojik şiddetin önüne nasıl geçtiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok teşekkür ederim
Üff aynısını bana da diyorlar. Eminim hayvanlarla kafayı yemiş diyorlardırBitöez bu insanların hadsizlikleri.. bende 2.yi yapmadım diye doktora git baskısı yapıyor eş ailesi...hatta k.p. kedime laf söylüyor çocuk doğurmayıp kedi bakıyor bilmem ne....halbuki kızım 16 yaşında ...oğlum yok ya sorun bu
Aslında tek onlar değil herkes kedi bakacağına çocuk dopursana telkininde bulunuyor saçma sapan.. bende kestim herkesle iletişimi soranlara
Ben böyle uygun görüyorum deyip kapatıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?