• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Neden KONUŞMAKTAN KORKUYORUZ Tüp Bebeği?

Rabbim bize de nasip etsin kolaylıkla sağlıkla inşallah :) Çok sevindim sizin adınıza gerçekten kucağınıza aldığınızda unutursunuz umarım tüm o sancılarınızı :)
Çift çizgili gördüğüm an unuttum her şeyi tek isteğim oğlum sağlıkla kolaylıkla vaktinde gelsin 🧿 hamilelik süreci de zor geçti kanamalar vs oldu sonrası kolay olur inşallah. Siz hangi aşamadasınız tedavi de
 
Çift çizgili gördüğüm an unuttum her şeyi tek isteğim oğlum sağlıkla kolaylıkla vaktinde gelsin 🧿 hamilelik süreci de zor geçti kanamalar vs oldu sonrası kolay olur inşallah. Siz hangi aşamadasınız tedavi de
Ben 27 Oca'ta Opu oldum, transfer bekliyorum şimdi rahim dinlendirmedeyim. Bakalım regl olabilecek miyim bu ay. Kaç kilo aldınız tedavi + hamilelik sürecinizde?
 
Ben 27 Oca'ta Opu oldum, transfer bekliyorum şimdi rahim dinlendirmedeyim. Bakalım regl olabilecek miyim bu ay. Kaç kilo aldınız tedavi + hamilelik sürecinizde?
Tedaviye başladığımda 66 kg civarıydım sonrasında 75 e çıktım iğneler ilaçlar derken şu an 85 oldum 10 kg aldım 7 ayda
 
Ben de kimseye söylemedim ilk basladigimizda ama zamanla maalesef duyuluyor.soylenmicek bisey degilki aslında kim ne düşünürse düşünsün söylesin.ama insanın yaşadığı yerde cahiller olunca ....gecenlerde bi karı kocanın tüp bebek yaptırıp cocuklari olduğunu duydum.cok sevindim çocuk 6 yaşındaymış. Bana bunu söyleyen kadına dedimki ben de tedavi oluyorum.yaa öyle mi amannn başkasının şeyini koydular demi dedi.yok yok öyle bisey dedim.aciklama yapmak zorunda kaliyosunuz bide.yazik kac senedir adama kadına neler demisler hele adama.bu çocuk senden mi eminmisin git bi test yaptır bilmem ne.yazik ne kadar bunaldilarsa milleti susturmak için test yaptirmislar. Kadını buldum konustum.bi çocuk daha düşünüyoruz ama milletin lafından bıktık gitmeye cesaret edemiyoruz dedi.ikisi de 40 yaş üstü şu an.bosverin milleti zaman kaybetmeyin dedim.cok üzüldüm ya
 
Merhaba herkese,
Bir instagram hesabı açtım sadece sürecimi paylaşmak için ve bu süreçte olan arkadaşları dinlemek için. Daha çok yeni çok taze bir hesap ama takip eden neredeyse kadın arkadaşlarımın hepsinin DM'den yazdığı ortak konu şu; Allah sizden razı olsun, biz bunları kimseyle konuşamıyoruz, soramıyoruz, paylaşamıyoruz... vb. şeyler. Çok üzülüyorum :( Gerçekten biz nasıl günlere geldik... Neden konuşamıyoruz çevremizle ve paylaşamıyoruz ya??

Bir arkadaşımız bana yazdığı hikayesinde şunu yazmış; '3. transferimi bekliyorum ve saklıyorum bu süreci çok yakın sandığım bir kız arkadaşımla paylaştım aynı sitede oturuyoruz bütün komşularıma benim çocuğumun olmadığını kısır olduğumu Allah'ın bana yaptıklarım yüzünden çocuk nasip etmediğini' söylemiş ve ben ne yaptığımı bilmiyorum, Allah'ın beni hangi suçum için cezalandırdığını bilmiyorum.'

Bu inanılmaz bir şey ya... Bu süreci yaşayan atlatan herkese çok büyük sabırlar diliyorum, Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın...
kusura bakmayın ama kime sorsan normal yollarla çocuk sahibi olmuş gibi dolanıyorlar etrafta. merkezlere gidenler kimler artık bilemiyorum. olmayanı bir de garip karşılıyolar nedense. böyle insanlarla mı konuşacağız, dalga konusu haline gelelim diye mi ? en azından benim düşüncem böyle. paylaşmamak en iyisi
 
İlkinde sadece Kendi ailem bildi hic kimsenin haberi olmadi eşim o kdr tepki verdi kendi ailene söylüyorsn benim aileme söylemiyrsn neyse tutmadığında söyledim görümcem yarisina kaynanamda diger yarisina anlatti akrabanin ikici tüp bebek yaptırdığımda ben tutsa saklamayi düşünen biri degildim zaten tutana kadr olmazsada saklama kafasindydim herkeze söylemiş bir gün asker geçirmesine gittim negatif aldgm haftaydi insanlarin bakışları sanki çok samimiymsm gibi bu konulara girmeleri çok sinir oldm eşimede ailem ailem diyrdn al bak duymayan kalmadi diye cok tepki verdim birdaha bilirlermi aslaaaa .
 
Ben de bu süreçte kafaların rahat olması adına söylenmemesi gerektiğinj düşünen taraftayim. Yukarda yazılanlara gerçekten katılıyorum. Normal yolla hamile kalanlar bile ilk ay hamile kaldım sen üçüncü ay diye birbiriyle yarış ederken benim ve bizim gibi tüp bebek sürecindekilere nasıl bir kafayla yaklaştığını tahmin etmek zor değil. Bu doğru mu asla değil tabi ki. Ama bu insanlara bilimden ilimden de bahsetmek mümkün değil. Söylediğin an yok ya şöyle olursa ya böyle olursa yok bizim teyze kızı şöyle yapmış çocuğu olmuş yok bizim uzaktan bilmem ne şunu yapmış çocuğu olmuş laflarına girerler diye hiç uğraşmak istemedim ve söylemedim. Ama burda görüyorum gerçekten çok çok destek gören ailesinden bu süreçte. Buna eminseniz söyleyin gerçekten çünkü destek olması birilerinin çok iyi oluyor. İnsan derdini anlatmak istiyor. Ama en ufak bir şüphe duyuyorsanız asla söylemeyin. Hem sizin kafanız rahat olsun hem de bedeniniz. Bu süreçte stres en son istenilen şey. Ben kız kardeşim hariç kimseye demedim. Annem bile bilmiyor. O bile iyi niyetle sürekli sorar eder ve ben de gerilirim diye söylemek istemedim. Çünkü o kadar hassas oluyorsunuz ki tahammülunuz olmuyor. Bence pozitif görüp gebeliğinizi söyleyin. Şahsen ben öyle yapmayı düşünüyorum
 
Ben de kimseye söylemedim ilk basladigimizda ama zamanla maalesef duyuluyor.soylenmicek bisey degilki aslında kim ne düşünürse düşünsün söylesin.ama insanın yaşadığı yerde cahiller olunca ....gecenlerde bi karı kocanın tüp bebek yaptırıp cocuklari olduğunu duydum.cok sevindim çocuk 6 yaşındaymış. Bana bunu söyleyen kadına dedimki ben de tedavi oluyorum.yaa öyle mi amannn başkasının şeyini koydular demi dedi.yok yok öyle bisey dedim.aciklama yapmak zorunda kaliyosunuz bide.yazik kac senedir adama kadına neler demisler hele adama.bu çocuk senden mi eminmisin git bi test yaptır bilmem ne.yazik ne kadar bunaldilarsa milleti susturmak için test yaptirmislar. Kadını buldum konustum.bi çocuk daha düşünüyoruz ama milletin lafından bıktık gitmeye cesaret edemiyoruz dedi.ikisi de 40 yaş üstü şu an.bosverin milleti zaman kaybetmeyin dedim.cok üzüldüm ya
Gerçekten cehaletin cahilliğin dibi :( Çok üzülüyorum bu hikayelere çok... Geldiğimiz zamana bak. Hala neleri konuşuyoruz, yada konuşamıyoruz. Gidip dna testi yaptırmak nedir ya.. Nasıl bir zorbalıktır bu. Kim böyle bir şeyi ister yada hangimiz bu sürecin sonunda bunu istemeye istemeye birilerine kanıt olsun diye yaptırır.... Sahiden tüylerim diken diken oldu.
 
kusura bakmayın ama kime sorsan normal yollarla çocuk sahibi olmuş gibi dolanıyorlar etrafta. merkezlere gidenler kimler artık bilemiyorum. olmayanı bir de garip karşılıyolar nedense. böyle insanlarla mı konuşacağız, dalga konusu haline gelelim diye mi ? en azından benim düşüncem böyle. paylaşmamak en iyisi
Valla ben normal yollarla çocuk sahibi olmalarına inanırım da gözlerimle gördüğüm onca farklı çifti de unutamam yani. Ben İzmir'de Funda hocada tedaviye başladım. Her gittiğimde bekleme alanı dahil, hastanenin o katı full tüp bebek için bekleyen çiftlerle dolu. Bir kaçıyla konuşma fırsatımız oldu, ama her gittiğimde o kalabalık başka başka insanlarla dolu oluyor. Yani çevremdeki tedavi gören insanların sayısını bile söylesem yeterli olur. Her yaştan insan var... Ve ayrıca ben insanların haddinin de bildirilmesi gereken taraftayım. Eğer ben bunu paylaştıysam, yada duyduysa karşılığında gereksiz bir bildirim aldıysam yada alırsam gerçekten yaşının falan hiç önemi yok orda saygı sevgi benim için biter. Bir kere gerekeni suratının tam ortasına söylerim sonra da bir daha o surata tükürmem bile :)
 
Merhaba herkese,
Bir instagram hesabı açtım sadece sürecimi paylaşmak için ve bu süreçte olan arkadaşları dinlemek için. Daha çok yeni çok taze bir hesap ama takip eden neredeyse kadın arkadaşlarımın hepsinin DM'den yazdığı ortak konu şu; Allah sizden razı olsun, biz bunları kimseyle konuşamıyoruz, soramıyoruz, paylaşamıyoruz... vb. şeyler. Çok üzülüyorum :( Gerçekten biz nasıl günlere geldik... Neden konuşamıyoruz çevremizle ve paylaşamıyoruz ya??

Bir arkadaşımız bana yazdığı hikayesinde şunu yazmış; '3. transferimi bekliyorum ve saklıyorum bu süreci çok yakın sandığım bir kız arkadaşımla paylaştım aynı sitede oturuyoruz bütün komşularıma benim çocuğumun olmadığını kısır olduğumu Allah'ın bana yaptıklarım yüzünden çocuk nasip etmediğini' söylemiş ve ben ne yaptığımı bilmiyorum, Allah'ın beni hangi suçum için cezalandırdığını bilmiyorum.'

Bu inanılmaz bir şey ya... Bu süreci yaşayan atlatan herkese çok büyük sabırlar diliyorum, Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın...
Size bunu yazan kişiye, Allah ın en sevgili seçilmiş kulları peygamberlere bu imtihan verilmiş. Zekeriya a.s, İbrahim a. s gibi. Onların ne suçu varmış? Allah dünyayı imtihan yurdu yapmış ve hangisiz kazanacak göreceğiz demiş. Bu bir imtihan. Sabredip dua edip çabalamak çalışmak gerekiyor. Allah peygamberlerle nasıl dua edileceğini öğretiyor bize.
 
Merhaba herkese,
Bir instagram hesabı açtım sadece sürecimi paylaşmak için ve bu süreçte olan arkadaşları dinlemek için. Daha çok yeni çok taze bir hesap ama takip eden neredeyse kadın arkadaşlarımın hepsinin DM'den yazdığı ortak konu şu; Allah sizden razı olsun, biz bunları kimseyle konuşamıyoruz, soramıyoruz, paylaşamıyoruz... vb. şeyler. Çok üzülüyorum :( Gerçekten biz nasıl günlere geldik... Neden konuşamıyoruz çevremizle ve paylaşamıyoruz ya??

Bir arkadaşımız bana yazdığı hikayesinde şunu yazmış; '3. transferimi bekliyorum ve saklıyorum bu süreci çok yakın sandığım bir kız arkadaşımla paylaştım aynı sitede oturuyoruz bütün komşularıma benim çocuğumun olmadığını kısır olduğumu Allah'ın bana yaptıklarım yüzünden çocuk nasip etmediğini' söylemiş ve ben ne yaptığımı bilmiyorum, Allah'ın beni hangi suçum için cezalandırdığını bilmiyorum.'

Bu inanılmaz bir şey ya... Bu süreci yaşayan atlatan herkese çok büyük sabırlar diliyorum, Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın...
Konuşmama kısmına gelince insanlar Çok meraklı, dedikoducu ve hemen etiket yapıştırıcı. Hiçbir problem olmadan çok sağlıklı olarak da Allah vermezse bebek olmadığını idrak edemiyorlar. Kusurlu, hasta olarak ve hiç hazsetmediğim o k.... kelimesi ile anıyorlar, yayıyorlar, konuşuyorlar... İnfertilite herşeyi kapsayan bir durum aslında.

Kimse hakkında üzücü yorumlar yapmam benimde yapılsın istemem gizli tutmak en güzeli. Yıllar geçer hala "şu falancanın nasıl zor oldu, tüp bebek oo tüpp" konuşmalarına hikaye olmak istemem. Bunu konuşmayı seven herkes yapıyor cahili, kültürlüsü farketmiyor. Cahiller hepten saçmalıyor o ayrı.
 
Ben ilk başta söyledim iş arkadaşlarıma aileme çevreme.. ilkinde tutacak sandım ne bileyim... Sonradan çok pişman oldum ben iyi kötü insan ayrımı yapamıyormuşum meğer. İkinci transferde anneme kızan bir akrabadan çocuklarının çocukları olmasın diye bir beddua da aldım benlik bir şey yokken durup duruken.. üçüncü transferimde erkek kardeşimin kız arkadaşıyla ve ailesiyle tanışmaya gidemedim transfer olduğum için. Durumumu, neden gelemediğimi anlatmışlar, kızın annesi erkek kardeşime sizde genetik mi acaba senin de böyle bir sorunun olur mu, keşke transferi başka zamn olsaydı gibi cahilce şeyler söylemiş. Birkaç can sıkan olay daha var da bahsederken bile tüylerim diken diken oluyor. Yani artık kimseye söylemek istemiyorum ne kötü niyetlilere ne de iyi niyetiyle benim canımı sıkanlara 😪🫂
 
Artık bu dünyada yaşamak istemeyecek seviyeye getiriyolar. Kendi öz ailen bile sana türlü türlü lafları sokuyor herşeyi alttan almaya çalıştıkça başa dönüyor konular, öz ailen böyleyse dışardakinden bişey beklememek lazım. Kimse seni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Empati yaptığını düşündüğün kişi sözde seni teselli ederken senin acılarınla keyif alıyor. Kimseye anlatamadığım, kimsenin anlamayacağını da düşündüğüm şeyleri gelip buraya döküyorum nasılsa beni kimse tanımıyor, yargılayamazlar çünkü herkes aynı acıyı çekiyor diye. Bu sefer de burdan bazıları tüp bebekte pozitifi görünce birden polyanna olup negatifi alana acıyarak bakıp bir de laf sokuyor. O yüzden derdim de olsa artık içime atıyorum. Hiçkimseden hayır falan yok çünkü, tırnağın varsa başını kaşırsın.
Bazen diyorum ki ben bu dünyaya neden geldim. İsyan ediyorum, dua ediyorum , yalvarıyorum yalvarıyorum ama hep aynı noktaya çıkıyor tüm kapılar. Artık ben çok yoruldum, ne kadar dayanırım bilmiyorum.
Yazınızı görünce yazmak istedim, kusura bakmayın kafa şişirdiysem de…
Ben ilk başta söyledim iş arkadaşlarıma aileme çevreme.. ilkinde tutacak sandım ne bileyim... Sonradan çok pişman oldum ben iyi kötü insan ayrımı yapamıyormuşum meğer. İkinci transferde anneme kızan bir akrabadan çocuklarının çocukları olmasın diye bir beddua da aldım benlik bir şey yokken durup duruken.. üçüncü transferimde erkek kardeşimin kız arkadaşıyla ve ailesiyle tanışmaya gidemedim transfer olduğum için. Durumumu, neden gelemediğimi anlatmışlar, kızın annesi erkek kardeşime sizde genetik mi acaba senin de böyle bir sorunun olur mu, keşke transferi başka zamn olsaydı gibi cahilce şeyler söylemiş. Birkaç can sıkan olay daha var da bahsederken bile tüylerim diken diken oluyor. Yani artık kimseye söylemek istemiyorum ne kötü niyetlilere ne de iyi niyetiyle benim canımı sıkanlara 😪🫂
 
Back
X