Bu sefer her şeyi tam yapmıştım ben,bu sefer olacaktı,olmalıydı...O yüzden de yıkımı bu kadar büyük oldu benim için,daha öncekilerde umudum olmadığı için fazla üzülmemiştim ama bu sefer,niye,niye olmadı...Bundan sonra insan nasıl umutlu olabilir ki?Hani her şey tam yapılmasa,her şey mükemmel olmasa.''birdahakine her şeyi tam yapacağım'' dersiniz,ya şimdi....Her şey tamken olmayan bir daha olur mu?İsyan etmiyorum ama akşamdan buyana da hıçkırıklarımı durduramıyorum.Arkadaşlar arıyorlar teselli için,sanki başsağlığı diliyorlarmış gibime geliyor...Eşimin arkadaşının yeni bebekleri oldu,görmeye gidecektik ama artık yapabileceğimi sanmıyorum.İşteyim yine,bebek kimliklerini imzalıyorum ağlayarak,sabah 67 yaşında bir amca geldi bebek yazdırmak için.Oysa biz gençtik,sağlıklıydık ama vermeyince olmuyor işte,dayanamıyorum bu acıya.Bundan öncekilerde hemen yenisini denemek için doktorumu arıyordum ama artık o gücü kendimde bulamıyorum,bir daha bu stresi,bu sonucu görmeye dayanabilir miyim bilmiyorum.....
...Ben hep ruyalarim cikar derken yanilmadigimi siz e de ispatlamis oldum... Tek bir ruya gordum onda da test sonucumun negatif oldugunu gordum....
