herkeze slm arkadaslar bu surecın acsız sıtressız kısmı yok ama emınım sonucu guzel olunca hepsı unutuluyodur benımde transferım 9 gun once oldu 4 tane uygulandı sımdı sonuc için carsamba gununu beklıyorum ne dusundugumu bıle bılmıyorum hıc bısey hıssedemıyorum cok tuhaf seyler bıran once sonucu ogrensemde su stresten kurtulsam yasayanlar varmı bılmıyorum ama karnımda sankı adet olucakmıs gıbı agrılar oluyo
okudum her harfini içim sızladımerhabalar
ben yeni üye oldum. yaklaşık 30 haftalık hamileyim. 3.mi.kro.en.jek.si.yon denememde başarılı oldum meleğime kavuştum. çok sıkıntılı zamanlar geçirdim ama ümidim hep vardı sakın ümidinizi kaybetmeyin.
eşimle 2005 yılında evlendik. 4 ay korunduk (hangi akla hizmet korunduk hç bilmiyorum) sonra bebek yapalım dedik (hemen oluyor ya :) ) gidip ben hamilelik öncesi testler yaptırdım muayene ooldum. testler iyiydi. muayenede küçük kistler çıktı ama önemli diil dedi doktor. 1 ay kadar doğum kontrol hapı kullan ilk adetinde tekrar bakalım dedi. kullandım ve geçtiler. sonra ilacı bıraktım. 1 sene bekleyin dedi. olmazsa bakarız. biz niye olmasın canım diyoruz :) o ay adetim 1 hafta gecikti. acayip havay girdik. biraz daha bekleyelim test yapalım dediğimiz gün başladı adet. hayal kırıklıklarıda başladı tabi. öyle böyle 10 ay geçti. her ay heyecan her ay hüsran. yok artık muayene olalım dedik. hormon testleri yapıldı. eşime spe.rm testi yapıldı. ikimizde gayet sağlıklıyız herhangi bir sorun yok. doktor yumurta takibi yapalım dedi. sürekli doktora gitmekten bunaldım bu yumurta takiplerinde 3-4 ay sürdü böyle. yine tık yok. rahim filmi çektirelim dedi. olur dedik. filmde tertemiz çıktı. sonrasında beklicez dedi. filmden sonra hamile kalanlar varmış. yine heyecanlar yine bekleyişler yine hayal kırıklıkları. 3-4 ayda öyle geçti. artık uğraşmıcam dedim. sıkıldım çünkü. ama bu fazla sürmedi. bu sefer aşılamayı taktık kafaya. bir tanıdığın akrabası olan bir kliniğe gittik. doktor işinin ehli. çok sevdim. başladık tedaviye. çok umutluyuz. herşey yolunda. ama sonuç negatif oldu. hatırlıyorumda. o gün ağlayamamıştım bile. annemlerdeydim sonucu aldığımda ve bir sürü misafir vardı. eşimide babam alıp gitmişti 2 gün gelmemişti. çok kötüydüm. herkes boşver üzülme filan diyordu ama boş laf geliyordu hepsi bana. bu hüsran bizi çok yıprattı. daha fazla uğraşmamaya karar verdik. sebep yok illaki olacak. kafaya takıyoruz diye olmuyor. kendimi oyalamalıyım. ama olmuyor aklından atamıyorsun. anti sosyal bir varlık oldum. kimseyle görüşmek gelmiyor içimden bu konu konuşulacak diye. tavsiye almak istemiyorum. teselli istemiyorum. herşeyi bende biliyorum. aşılamadan 10 ay sonra filan tüp bebek denesekmi acaba diye düşünmeye başladık eşimle. onun bir arkadaşının gittiği yere gitmeye karar verdik. doktorlar hastane içimize sindi deneyelim dedik. kesin olacak dedik. aileler dışında kimse bilmesin derken bir baktım herkesin haberi oldu. transfer sonrası dönem çok gergindim. noldu diye arayanlar baymıştı artık beni. ve yatmaktan çok bunalmıştım. transferin 10.günü kahverengi akıntım başladı. ertesi gün pembeleşti. ben yinede gittim kan vermeye. eve yakın bir hastaneye gittim. sonucu beklerken akıntı çoğaldı ve rengi kırmızıya döndü. sonucu aldım ve negatif! yolda ağlaya ağlaya geldim. evde ağladım. eşim üzülme canın sağolsun dedi. ama gelde anlat. çok zor toparlandım. kendimi çok alıştırmıştım çünkü. herşey harikaydı neden olmasındıki. ama olmadı. donmuşlarımız vardı onlarla deneyelim dedik. doktor bekleyelim bir ay vucudun dinlensin dedi. o ay adetim tam 10 gün gecikti. 10 gün olunca dedik kesin hamileyim. tedavi sonrası hamile kalanlar vardı çünkü :) test yaptırdım ama negatif. yine hayal kırıklığı ağlamalar zırlamalar. adet olmadım bir türlü. en sonunda söktürücü verdi doktor. adetim 2-3 ayda kendine geldi. donmuşlarla tekrar denemeye karar verdik. yeni bir heyecan yeni bir umut. iğne yok. daha stressiz bir süreç. muayene var arada. ama bir terslik oldu. rahim istenen kalınlığa erişmedi. o ayıda pas geçtik. yine hayal kırıklığı. artık enerjim tükeniyor. sabrım tükeniyor. daha kuvvetli bir ilaçla yeni bir deneme. bu sefer zorda olsa rahim yeterli seviyeye geliyor. transfer yapılıyor. heyecanlı bekleyiş başlıyor. bu sefer izin alamıyorum ve işe geliiyorum. evde yatsam nolduki en iyisi işe gideyim vakit geçer. ama yok aklım yine karnımda :) 12.gün sonuç yine negatif. yeter artık uğraşamıcam diyorum. iyice içime kapanıyorum. bu konuyla ilgili tek kelime duymak istemiyorum. aradan 7 ay geçiyor. eşim bir hastaneden bir doktordan bahsediyor. hayır diyorum istemiyorum. biraz zaman geçince tekrar ısrar ediyor. ilk kez bu kadar hevesli ve ısrarlı. sırf onun hatırına hiç istemesemde peki diyorum. inançsız değilim. Allah büyüktür olur elbette. ama bende enerji yok. iğnelere muayenelere sonuç beklemeye....... randevumuzu alıyorum mümkün olan en uzak tarihe. aradan 1 ay geçiyor. eşimin evde olduğu nadir günlerden birinde ev tlf nu çalıyor. hastaneden arıyorlar istediğimiz tarihte doktorun işi çıkmış. bir hafta öncesine gelip gelemeyeceğimizi soruyorlar. olur diyor. aradıkları gün adetim başlıyor ve önerdikleri tarih adetimin 3. günü. görüşmeye gidiyoruz. isterseniz başlayalım tedaviye diyorlar. ama biz böyle planlamamıştıkki. eh iyi madem başlayalım diyoruz. sonraki günler hergün hastaneye gidiyorum. kan veriyorum muayene oluyorum. işi çok sıkı tutuyorlar. ama ben bıkkın bir vaziyetteyim. sabah 6.5 da evden çıkıyorum 8.5da hastanede oluyorum. istanbulun iki ayrı yakasındayız. çok yoruluyorum. yeter artık diyorum. neyseki fazla beklemeden transferim oluyor. kimseye söylemiyoruz. sadece eşim ve ben. izin alıyorum evde dinleniyorum. yatmıyorum bu sefer. ama evdeyim. arada çıkıp geziyoruz. aklım karnımda diil. hayırlısı diyorum.adetim 1 gün geçiyor. gelmedi kırmızılar. hafif keyifleniyorum ama fazla diil. ertesi gün eşime 3-4 tane idrar testi aldırıyorum. test günü öncesi sırf keyfi testler yapmak için. eşim uyurken banyoya gidip testin birini deniyorum. heyecanlı diilim. erken daha transferin 10.günü çünkü :) 2-3 dakika sonra bir bakıyorum 2 çizgi biri silik. olabilirmi acaba diyorum. salona gidip uyuyan eşimi uyandırıp galiba hamileyim diyorum. hemen zıplıyor. testi okuyor okuyor. nette araştırıyoruz. hamilelik ihtimali var. artık havaya girmeye başlıyoruz. ertesi gün kan testi veriyorum. 4 saat geçmek bilmiyor. elime bir alıyorum sonuç kağıdını 478 değer. şoktayım. hep 0.1 gördüğüm için inanamıyorum. 2 gün sonra tekrarlıyorum. 1000 olmuş değer......
şimdi 30. haftamdayım inşallah kasımda meleğim kollarımda.
uzun oldu kusura bakmayın :)
arkadaslar merhaba ben testı yaptırdım hamıleymısım ama hala ınanamıyorum salı gunu gormeye gıdıcez umarım bı aksılık yoktur Allah herkeze nasıp etsın ama galıba tup bebek yaptıranlar kucagına alana kadar bu duruma ınanamıyo hep bı tetırgınlık var rabbım hepımıze yavrumuzu kucaklamayı nasıp etsın[/QUOTE
bende çok sevindim hamileliğin tadını çıkar hihoyyyt
Merhaba,
ya çok özür dilerim ama ben bu yerde başarı elde edeinler bölümü olarak girdim bana moral olsun diye ama ilk okuduklarım sadece kendi hikayelerini anlatmışlar kısacası okuyup bende bu işe başyaan biri olarak aa ne gğzel falan dediğim bir yazı okumadım.