Bütün çevrem 3 aylık bebek için göz yaşı dökerken ben eşimin bu anı yaşıyor olmasindan dolayı göz yaşı döktüm.
Var olan bir şeyin erimesi zaten olmayan bir şeyin olmamasından daha acı.
Bizde martta ilk tup bebek transferini yaptik. Ilk defa pozitif sonuc gordum. O da dustu malesef. Kullandigim bi suru ilacın ustune, bide dusuk agrisi eklenince, o dunya benim etrafımda donuyomus hissini yasadım.butun acilari ben tek yasiyomusum gibi esime kinlendim resmen, ayni acilari oda ceksin istedim.sanki onun ne sucu var. Onunda o donemde, durduk yere kolu ve omuzu agridi. Bi kac gun sonra midesi agridi. Onada bu sekilde yansidi. Doktor stresten demis. Erkek olmak ne kolay, spermini ver isin bitsin demistim. Bu cumleyi baska bi zamanda soyledi bana, belliki icine oturmus uzmusum onu. Cok bencillik yaptigimi dusunuyorum. O hic ustume gelmez. Neyse iste su konuyu okurken, onlar aklıma geldi gozlerim doldu.Gerçekten çok zor bir süreç, bunu yaşayan biri olarak söylüyorum, ilk negatifimi geçtiğimiz ay aldım, o kadar çaresiz hissediyorum ki kendımi.. Sanki tekrar deneme hakkımız yokmus gıbı bidaha asla bebek sahıbı olamacagımı düşündüm, aklımdan türlü türlü düşünceler geçiyor, bu kisi eşinin kendisini istemediğini düşünmüş, ben aleni bi şekilde soyledım ayrılalım diye.. Eminim eşim de üzlüyordur ama o an dünya sadece benım etrafımda dönüyormuş gıbı sadece ben üzülüyormusum gıbı davrandım.. Psikolojık olarak muthis bir savas verıyorum.. Hıç anne olamıcakmısım düşüncesi beynimi kemiriyor. Yeniden deneme kararı aldık, bu umuda tutunuyorum artık.. Hakkımızda hayırlı olsun
İnşallah pozitif olur sonucun ve sıkı sıkıya tutunur annesine sağlıcakla da kucağına alırsın inşallah Allahin izniyle amin4 senedir çocuk istememize rağmen olmadı polikistikover sendromum var eşimin ikinci evliliği ilk evliliğinde de eski karısında benzer problemler varmış benle evlendi yine aynı sorunları yaşıyor. 4 sene anamdan emdiğim süt burnumdan geldi diyebilirim direk hiç bir kelime söylemese de en ufak çocuk konusunda tavırları hareketleri beni yerin dibine sokup çıkarıyordu geceleri uyuyamamaları oflayıp puflamaları hiç durmadan değişik tavırları. Konuşmaya çalıştığım zaman ben sana bişey dedim mi diyor demesi gerekmiyor ki hareketleri herşeyi anlatıyor. Tüp bebek deneyelim dedik testler bir yığın ilaçlar vs. Tuttu ilk denemede fakat 8 haftalıkken düştü o dönem çok yanımda oldu hakkını yiyemem aradan 4 ay geçti ayrılma eşiğine geldik sebep çocuktu dava filan açıldı geri aldık sonra barıştık yeniden deneyelim dedik 2. Transferimi oldum şuan 7.günümdeyim. Eşimi hep anlamaya çalıştım hep evlat hasreti çekmiş ama sanırım o beni hiç anlamaya çalışmadı o bu imtihanda nekadar yanıyosa bende yanıyorum göremedi şimdi sonucumuz ne olur tutarmı tutmazmı tutarsa kucağımıza almak nasip olurmu bilemem Allah hakkımızda hayırlısını versin hepimizin. Konu sahibine de teprikler Rabbim tamamına erdirsin
Aminnnn inşallah Allah razı olsunİnşallah pozitif olur sonucun ve sıkı sıkıya tutunur annesine sağlıcakla da kucağına alırsın inşallah Allahin izniyle amin
Aklıma geldi ama mutlaka tüp bebek öncesi eşinizede bakılmıştır yinede yazmak istedim eşinizin üreme sağlığı normal mi belki kendisinde sorun vardır.pco lu çok kişi hamile kalıyor bu bir engel değil4 senedir çocuk istememize rağmen olmadı polikistikover sendromum var eşimin ikinci evliliği ilk evliliğinde de eski karısında benzer problemler varmış benle evlendi yine aynı sorunları yaşıyor. 4 sene anamdan emdiğim süt burnumdan geldi diyebilirim direk hiç bir kelime söylemese de en ufak çocuk konusunda tavırları hareketleri beni yerin dibine sokup çıkarıyordu geceleri uyuyamamaları oflayıp puflamaları hiç durmadan değişik tavırları. Konuşmaya çalıştığım zaman ben sana bişey dedim mi diyor demesi gerekmiyor ki hareketleri herşeyi anlatıyor. Tüp bebek deneyelim dedik testler bir yığın ilaçlar vs. Tuttu ilk denemede fakat 8 haftalıkken düştü o dönem çok yanımda oldu hakkını yiyemem aradan 4 ay geçti ayrılma eşiğine geldik sebep çocuktu dava filan açıldı geri aldık sonra barıştık yeniden deneyelim dedik 2. Transferimi oldum şuan 7.günümdeyim. Eşimi hep anlamaya çalıştım hep evlat hasreti çekmiş ama sanırım o beni hiç anlamaya çalışmadı o bu imtihanda nekadar yanıyosa bende yanıyorum göremedi şimdi sonucumuz ne olur tutarmı tutmazmı tutarsa kucağımıza almak nasip olurmu bilemem Allah hakkımızda hayırlısını versin hepimizin. Konu sahibine de teprikler Rabbim tamamına erdirsin
Ona da bakıldı bi problem çıkmadı sperm testi filan da yapıldı onda da sorun çıkmadı şükür. Tabi hal böyle olunca esas sorunlu benim gerçi şükür insanların ne dertlerini duyuyoruz pko kolay diyor doktorlar ya inşallah bu sefer Güler yüzümüz.Aklıma geldi ama mutlaka tüp bebek öncesi eşinizede bakılmıştır yinede yazmak istedim eşinizin üreme sağlığı normal mi belki kendisinde sorun vardır.pco lu çok kişi hamile kalıyor bu bir engel değil
Onlar gözyaşı dökmuyor diye etkılenmıyolar sanıyoruz ama işte o anda bunları düşünmek de bızım ıcın zor.. İnsallah saglıklı bi şekilde biz de kavusuruz yavrularımıza..Bizde martta ilk tup bebek transferini yaptik. Ilk defa pozitif sonuc gordum. O da dustu malesef. Kullandigim bi suru ilacın ustune, bide dusuk agrisi eklenince, o dunya benim etrafımda donuyomus hissini yasadım.butun acilari ben tek yasiyomusum gibi esime kinlendim resmen, ayni acilari oda ceksin istedim.sanki onun ne sucu var. Onunda o donemde, durduk yere kolu ve omuzu agridi. Bi kac gun sonra midesi agridi. Onada bu sekilde yansidi. Doktor stresten demis. Erkek olmak ne kolay, spermini ver isin bitsin demistim. Bu cumleyi baska bi zamanda soyledi bana, belliki icine oturmus uzmusum onu. Cok bencillik yaptigimi dusunuyorum. O hic ustume gelmez. Neyse iste su konuyu okurken, onlar aklıma geldi gozlerim doldu.
Amin, inş. ne güzel yazmışsınız.Ahh ! her saniyesini sadece yaşayanlar bilir.. karı-koca arasındaki tüm bağların en sağlamlaştığı ya da kırıldığı, iyi ki bu adamla/kadınla evliyim dedirten ya da bıktıran; en zor en umutsuz bazen en mutlu anları yaşatan dev bir süreç bence.. maddi manevi sarsan. transfer öncesi bana da moral ve ilham oldu. umarım isteyen, emek veren herkes en kısa sürede kavuşur güzel günlere
Rabbim hayırlı sağlıklı bir şekilde kucağına almayı ve buyütebilmenizi nasip etsin çok sevindim herşeyin bir zamanı var inşallah Rabbim tüm anne baba olmak isteyen kullarına hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallahYaaaa muhteşem
Bugün negatif sonucu gördükten sonra toparlanman diye düşünmüştüm
Bunları bilmek beni tekrar ayağa kaldırdı
İyiki paylastiniz çok teşekkür ederim
Bu yoldan ben de geçtim çok rica ediyorum şu Kıbrıs meselesini dillendirmeyin bu acıya yenik düşüp gidenler var menfaat için gidenler var eşini kaybetmemek için ve hatta elalem ne der korkusuyla bile gidenler var bu kadar imkansızlık sonrası Kıbrıs demek açıkçası başkasının spermi veya yumurtası ile çocuk sahibi olmak demek kimse bilmez anlamaz gidelim diyenler için söylüyorum herkes biliyor ve anlıyor dürüst olmak gerekirse hayırlısı diyenin girebileceği türden bir günah değil bu bir zamanlar bebek sahibi olamayacağım diye yanan ben yıllar süren tedaviler sonunda tüpbebekle oldum çok şükür bugün aile planlaması ile meşgulüm daha fazlası ol asın diyeBu başlığı 2019 yılında sabitlikten kaldırmıştım ta ki bu sabah aşağıda ki Whastapp mesajı gelene kadar. Noktasına virgülüne dokunmadan bir erkek gözünden süreç ve duyguların yazıya dökülmüş en samimi halidir;
Mrb
11 senelik evleyim normal yollar ile çocuğumuz olmadı tedaviler falan.
Her tedavi öncesi ve sonrası sayfanizi okudum.
Eşimle nasıl konuşmam gerekir neyi nasıl kabullenmem gerekir, aslında samimi olduğum duygulari ona nasıl aktarmaliyim gibi çıkmazlardımda sayfanızı okudum.
Daha az hasarla çıkabilmek için. çünkü hep negatif sonuçlar aldik.
Herseyde bir hayır var desekte Esim aslında hep düştü ona nasıl destek olmalıyım kısmını sayfanızdan takip ettim aslında.
En son 2 sene önce transfer sonrası yine hüsran.
Şurada 5 6 ay önce yeni bir doktor geldiğini ve denemek istediğini söylesede bu sefer istemedim çünkü olumsuz tedavi sonralari çok zorlaniyorduk . Ufak tefek sorunlardan ayrılmak istemesi beni çok yipratiyordu.
Bir doktor bir kaç sene önce menapoza giriyorsun artık kibris ihtimali dışında bebek olma ihtimaliniz yok demişti. Orada eşimin ağlamasi hala canımi yakar ki sert biridir aslinda kolay aglamaz.
Bu durumun devamında 2/3 sene sonra 1 ay hasta olmadı 2. Ay hasta olmadı tedavilerden dolayı kist olduğunu düşündük fakat pozitif temas sonrası karantinaya alındı doktorlar iptal edildi. Bu arada evde yanlız kaldı yine bana kurdu.
Nisan 29 da direkten döndük. Artık sorunun çocuk değil beni istemediğini düşünmeye başlamıştım.
O kadar kırilmıştım ki artık benimde gücüm kalmamıştı.
Kirginda olsak bi şekilde onun karantinasi bitince eve geldim.
Boya badana bi değişiklik yapalım bari dedik.
Eşyalar taşındı alındı atildi bunları beraber yaptık ama hiç konuşmadık çünkü kirgindik.
Sonra mayis 5 olduğundan ertelenen randevuya kendi gitti ve whtsaptan bir görüntü paylaştı ben kötü bir şey olmasından korkarken o 3 aylık bi bebek fotosu atti:)
Dünya durdu demek yetersiz.
Çünkü hasta olmasından o kadar korkmustum ki 10 15 dk iletişime gecemedim Anlamadim aslına bakarsanız hala şaşkınlığımi atamadım.
Belki şu an acele ediyorum daha 6 ayımız var ama 11 sene yokluğu bi şekilde hissedilmis bu günü bu gün yasamak ve korkmadan sevinmek istiyorum umarım 6 ay çabuk ve hep bu duyguyla geçer.
Umudunuzu yitirmeyin diye sırandan bir şey söylemek istemiyorum sinir bozmamak için fakat lütfen olamayan çocuk için tek taraflı benim olmuyor düşüncesinden siyrilin günlük hayati izdirap haline getirmeyin getirmeyelim.
Bütün çevrem 3 aylık bebek için göz yaşı dökerken ben eşimin bu anı yaşıyor olmasindan dolayı göz yaşı döktüm.
Var olan bir şeyin erimesi zaten olmayan bir şeyin olmamasından daha acı.
Eşimin her kavgasında artık beni sevmediğini düşünmek çocuğumuzun olmamasindan daha zordu.
Bu nedenle
Yılmadan ama yıkılmadan...
Hayallarimizin gerçekleşeceği o küçük fotoğrafı umarım isteyen herkez görür
Bunları anlatmak için üye olmak istedim ama artık içimi döktüm isterseniz siz yayinlarsaniz ismi gizlersiniz sevinirim
Belki eş dost sizi okuyordur :))