Ah bacım, seni en iyi ben anlarım ama o 2 çocuklu gezen, süslenen ve çocukları saniye durmayan bir kadınım.
Nasıl oluyor biliyor musun, o misafir eve gelmeden önceki gece uyunmuyor da o ikramlar yapılıyor.
Mesela akşam yemeğe gitceksin, öğlen 12 de başlıyorsun hazırlanmaya çünkü çocuklarla hazırlanmak 4 saat rahat alıyor, kapıdan çıkmak zaten en az 20 dk.
Saçım başım fönlü, makyajlı gezerim.
Bir elimle saç kurutup bir elimle makyaj yapıyorum, ayağıma yapışık bebeğime şarkı söylüyor yere attığım oyuncağı yuvarlıyorum tek ayak.
Ütü yemek hak getire, ev olmuş bir pazar yeri.
Kucağımda çocukla bulaşık diziyorum.
Bak saat 5 olacak, ben akşam 11 den beri dört çeşit yemek yaptım, mutfağı topladım bebeğim 6 kere uyandı, onu uyuttum ve biraz daha bekleyip yatacağım, 8 de bakıcı gelecek kalkacağım.
Bakıcı dediysem yanlış anlama, çocuk tutucu sadece ve alt değişir.
Yemeği önüne koyarım, bütün işi ben yaparım büyük bebeğimle, o sadece küçüğe bakar, oturur onla, sonra uyutur.
Küçüm uyuyunca bakıcım da ya yatar tv telefon takılır ya da o da uyur.
Eğer görünen dışında hayatları benim gibi değilse, ya çocukları duruyor uyuyor kucak istemiyor ve ağlak değildir, ya da insan değildir.
Çünkü günde 2 3 saat uykuyla iki bebekli ev, her gün yemek içmek gezmek anca bu kadar oluyor, daha iyisi olsa ben yapardım emin ol.
Uyku durumuna gelince, bu aralar ben de öyleyim muhtemelen mevsim geçişi ve aşırı yorgunluktan vücut dinlenmiyor.
Biraz nefes almak iyi gelecek, bebeğini bırakabileceğin biri varsa haftada 1 kere birkaç saat bırakıp mutlaka sosyalleş ya da kendine ada bu süreyi.