Bugün çok saçma bir kazaya karıştım. İlk kazamdı. Acemi şoförüm, uzun bir aradan sonra direksiyon başına geçtim. Yanımda da uzman bir hoca vardı. Tali yoldan ana yola girecekken bekleme pozisyonunda ana yolun serbestleşmesini bekledim. Bir araba geliyordu onun da geçmesini bekleyecektim çünkü arkası boştu ve rahat rahat geçebilirdim. Yol verdi, selektör yaptı. Hocam bas geç dedi bana. Ben de kalktım tam yolun ortasına geldim meğer o da benim geçmeyeceğimi düşünmüş hareket etmiş yolun ortasında çarpıştık.
Polis geldi, bizlik bir iş yok, siz kendi aranızda anlaşamamışsınız, iletişim sorunu olmuş dedi. Tutanak falan tutulmadı. Gayet keyifli başladığım sürüşe tam parkurumu tamamlayıp eve gidecekken başıma gelen olaya bakın. Yemin ediyorum ilk günden arabadan tiksindim ve sinirliyim. Kendime yediremiyorum. Bu kaza olmayabilirdi. Neden kendi bildiğimden şaştım? Arabayı kontrol eden benim. Benim kararlarım önemli. Eğer bekleme kararıma uysaydım, hocamı dinlemeseydim, karşı tarafın jestini önemsemeydim bu kaza olmayacaktı. Hem sinirliyim hem üzgünüm hem de utanıyorum. Bir daha araba sürebileceğimi zannetmiyorum.
ışıklardan geçerken bile sana yeşil yansa temkinli olacaksın burası istanbul şaka değil. Bunlar zamanla oturacak
