valla yazdıkların çok tanıdık aynı durumlar bendede..herkesle uzak durmak kimse gelmesin beni farketmesin sen gene iyisin çalışabliyorsun..bende oda olmyor tanışmak istemiyorum patron devamlı beni takip ediyor gibi..yapamayacam rezil olcam gibi.ben de uyumak hep uyumak..devamlı yaşamk istemiyorum diyorum eşime ..mutsuzum çok..eşle sorun bende de aynı zaten..
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Toplum içine girmek istemiyorum, böyle değildim diyenler...
- Konu Sahibi e6ru
- Başlangıç Tarihi
valla yazdıkların çok tanıdık aynı durumlar bendede..herkesle uzak durmak kimse gelmesin beni farketmesin sen gene iyisin çalışabliyorsun..bende oda olmyor tanışmak istemiyorum patron devamlı beni takip ediyor gibi..yapamayacam rezil olcam gibi.ben de uyumak hep uyumak..devamlı yaşamk istemiyorum diyorum eşime ..mutsuzum çok..eşle sorun bende de aynı zaten..
- 20 Eylül 2010
- 1.278
- 8
- 116
Nolcak bizim bu halimiz acaba geçicimi yoksa hep böylemi kalıcaz.benim takıntım iş ve iş ortamı o yüzden hep erteliyorum iş konusunu ama çalışıp parada kazanmak istiyorum ama cesarette edemiyorum.ama toplum içinde rahatım düğün dernek sosyal aktiviteler rahatım o konularda ama iş işte iş konusunda napcam bilemiyorum.acaba çalıştım eski yerlerden dolayımı ki.çok geriliyorum çalışınca muhasebeciyim ama son 7 aydr iş için hiç bi istek yok içimde.off Allah'ım yardm et bize.
arkadşlar dua edin gerçekten çok işe yarıyor belki tamamen asosyallikten kurtatmıyor sizi ama psikolojik olarak gerçekten çok faydası var dua etmenin allah bi yol çıkarıyor mutlaka karşımız Allah yardmcınz olsun bende aynı durumdaydm şimdi daha iyiyim hele birde lise yıllarında popüler tipleri çok kıskanma onlar gibi olma isteği vardı şimdi öyle değilim ilişkilerim normal çok dua ettim çünkü
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
gercekten mi? peki boyle dusunmenin sebebi nedir? cok mu guzel hissediyorsun kendini, yoksa cok muben bu yüzden çalışamıyorum üniversite mezunuyum ama çalışamdım hiç sayılır en fazla iki ay durabiliyorum işyerlerinde.insanlardan utanıyorum iletişim kuramıyorum kendime güvenim yok hiç..iş buluyorum bir türlü başvuramıyorum alınsam bile gitmiyorum vazgeçiyorum hep..yıllarca okul hayatı nasıl başardım bilemiyorum..iş yerinde bana bakıyorlar sanıyorum hep yapamayacağım sanıyorum ...
cirkin hissediyorsun?
bir yere girdiginde tabiiki sana bakarlar ama zamanla alisirlar, bende rahatsiz olurum bu durumdan ama umrumda olmaz hic bir zaman. bakarlarsa baksinlar. bende geri bakarim
Son düzenleme:
gercekten mi? peki boyle dusunmenin sebebi nedir? cok mu guzel hissediyorsun kendini, yoksa cok mu
cirkin hissediyorsun?
bir yere girdiginde tabiiki sana bakarlar ama zamanla alisirlar, bende rahatsiz olurum bu durumdan ama umrumda olmaz hic bir zaman. bakarlarsa baksinlar. bende geri bakarim
yapamayacağımdan işi yada beceremeyeceğim gbi olduğundan anlayıp bakıyorlar sanıyorum..dikkat çekmek istemiyorum..patron tarafından hele..aynı ortamda rahat olamıyorum asla..güzellikle alakası yok yani anlıyacağın
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
biraz rahat olmayi denesen. hadi beceremedin isi diyelim, ne olurki hata yapsan? yani bu guvensizlikten kaynaklaniyor bence. kendine guven daha iyisini yapabilirsin :82:
emin ol psikolojime çok daha iyi geliyor ...azıcık aşım ağrısız başım
hem zaten eşimle sosyal hayatımız yetiyor bize...birlikte spor yapıyoruz,sinemaya gidiyoruz,görmediğimiz yerleri geziyoruz v.s vakit yetmiyor çoğu zaman .........kimsenin derdi beni germiyor en azından 
- 8 Aralık 2010
- 50
- 0
- 96
merhaba hanımlar, zamam zaman hepimizde bu tür sorunlar (özgüven eksikliği, çekinme, korku, telaş gibi) kendini gösterebiliyor. Ancak kendinizi kötü hisettiğiniz ve güçsüzlüğünüzü kabullendiğiniz oranda acınız katmerli olarak artacaktır. Önemli olan, istemeyerekte olsa olmak istediğiniz yönde ilk adımı atabilmek; kalkıp, silkinip üzerinizden ölü toprağını atabilmektir.
Hayatınızı değiştirmenin bazı belli başlı kuralları vardır. Bunlardan en önemlisi hayata karşı bakış açınızı değiştirin. (Dipnot: kalp sağlığınız açısından da çok önemlidir.) daha sonra kendinize mutlaka bir veya birkaç hobi (aktivite) edinin. Bunlar illa maddi içerikli hobiler olmak zorunda değil. örneğin kendimden örnek vereyim. Benim ne zaman moralim bozulsa canım sıkılsa spor yaparım. evime gelince ılık bir duş alır hayata yeniden başlarım.
Bukonuyla ilgili sayfalarca makale yazı bulabilirsiniz. ancak hepsini 1 cümleyle özetleyecek olursak. "üzerinizdeki ölü toprağını atıp hayata yeniden başlayın"
saygılar
Hayatınızı değiştirmenin bazı belli başlı kuralları vardır. Bunlardan en önemlisi hayata karşı bakış açınızı değiştirin. (Dipnot: kalp sağlığınız açısından da çok önemlidir.) daha sonra kendinize mutlaka bir veya birkaç hobi (aktivite) edinin. Bunlar illa maddi içerikli hobiler olmak zorunda değil. örneğin kendimden örnek vereyim. Benim ne zaman moralim bozulsa canım sıkılsa spor yaparım. evime gelince ılık bir duş alır hayata yeniden başlarım.
Bukonuyla ilgili sayfalarca makale yazı bulabilirsiniz. ancak hepsini 1 cümleyle özetleyecek olursak. "üzerinizdeki ölü toprağını atıp hayata yeniden başlayın"
saygılar
benim gibilerini buldum. bende aynen böyleyim ama benimki kronik oldu artık, 24 yaşındayım ama küçüklükten beri var bu. telefon var ama kullanmıyorum, işim gücümde yok henüz. annem dışında evde biri oldu mu direk odaya kaçıyorum, babam ve abim gelse bile. kendime güvenim sıfır zaten, sanki herkes bana çirkin diyor... bazen böyle 1 ay boyunca sosyalleşiyorum gibi oluyor ama geri kalan 11 ay evdeyim.hiç arkadaşım kalmadı ama benim yüzümden olduğunu biliyorum tabi. evlenmek istiyorum ama birini bulmak ve onunla çıkmak falan bana çok eziyet gibi geliyor, biri olduğu zamanda sanki üstümde bir yük var gibi hissediyorum hemen uzaklaşıyorum, o yüzden yıllardır bekarlık devam..bi de çok hayal kuruyorum, o daha çok mutluluk veriyor bana sanki. hayal dünyamda herşey isteiğim gibi ama gerçeklerle yüzleşince kendimi kötü hissediyorum. biraz da alkole verdim kendimi... para vermemek için tedavi de olmadım, çok pahalı ya. böyle beynim de bitirmeye çalışıyorum herşey insanın elinde tabi ama yerleşmiş artık herhalde, hep geri dönüyor bu duygular...
zaten gençsin cnm sen yaşın neki bekarlık devam yazmışsın..gerçi bende senin gibiydim hala da aynı..banada yaşamak zevk vermiyor..kısa mutluluklar yaşatmaya çalışıyorum kendime ama gene başa döünüyorum..işe gitmek zaten hiç zevk vermiyor..işe girmem içinde heves olması lazım..oda yok..yenemiyorum bir türülü kendimi..
aynı durum bende de var..çalışmıyorum eşimde istemiyor ama çalışmak zorunda olursak ne yaparız..herşey var kaderde..
emin ol psikolojime çok daha iyi geliyor ...azıcık aşım ağrısız başım
en azından sen eşinle paylaşıyorsun bende oda yok..yani eş yönünden de şansız
bende aynı durumdayım şuan
çalışıyorum 2 yaşındad abir oğlum var sabah işe geliyorum akşam evime gidiyorum
hiç kimseye gitmek istemiyorum
eve misafir gelmesinide istemiyorum
hiç arkadaşım yok artık kimseyle görüşmüyorum
son günlerde ablamları bile aramaz oldum
içimden gelmiyor kimsyele görüşmek bilmiyorum
şimdilik beni rahatsız etmiyor ama bu bir hastalık mı ilerliyormu bilemiyorum
hep evimde olmak istiyorum kimseyle görüşmek istemiyorum
çalışıyorum 2 yaşındad abir oğlum var sabah işe geliyorum akşam evime gidiyorum
hiç kimseye gitmek istemiyorum
eve misafir gelmesinide istemiyorum
hiç arkadaşım yok artık kimseyle görüşmüyorum
son günlerde ablamları bile aramaz oldum
içimden gelmiyor kimsyele görüşmek bilmiyorum
şimdilik beni rahatsız etmiyor ama bu bir hastalık mı ilerliyormu bilemiyorum
hep evimde olmak istiyorum kimseyle görüşmek istemiyorum
arkadaşlar.ben 4 senedir evliyim.ünv mezunuyum iyide bir şirkette çalıştım ama evlendikten sonra evime kapandım.eşimin işi dolayısıylada ailemdende uzagım.kimseye gitmem kimseninde bana gelmesini istemem.benim bu durumuma hergun bırbırıne gıden komsularım once neden gorunmuyorsun dıyor daha sonrada bosver en ıyısını sen yapıyorsun dıyor.benım bu durumum bır aralar hat safadaydı.sureklı aklımı sacma sapan gecmıste yasadıgım ınsanlarladıyologlara yoruyorum..daha alıngan olmustum.ınanın kaynanamın 4 sene once soyledıklerıyle kendı kendıme kavga edıyordum.ama bu aralar bır cozum buldum sankı....
kendime güvenımı getırecek seyler yapıyorum kılo vermeye çalışıyorum mesela saçımı boyatıyorum tırnaklarıma bakım yapıyorum makyaj yapıyorum evımı temızlıyorum kendıme evıme guvenıyorum bu aralar.günü güne satmıyorum.her gece kendıme ozel bakımlar yapıyorum..uyurken bıle kendımı ıyı hıssetmek ıstıyorum.yakındada anne olmak ıstıyorum.kimseye kafamı yormamaya konusulanları o gun orada bırakmaya ozen goserıyorum.eşimle sureklı geyik yapıyoruz.dalga gecıyoruz hayatla.ama hala su varkı eskisi gibi hala özgüvenim tam yok ama elimden geleni yapıyorum. bu saçma sapan duyguların beni esir almasına hayatımı zindan etmesine bu guzel çağımın mahfetmesine izin vermicem...
sizde ermeyin yaşınızın gereklerini yapın yeter sanırım.saygılarımla
kendime güvenımı getırecek seyler yapıyorum kılo vermeye çalışıyorum mesela saçımı boyatıyorum tırnaklarıma bakım yapıyorum makyaj yapıyorum evımı temızlıyorum kendıme evıme guvenıyorum bu aralar.günü güne satmıyorum.her gece kendıme ozel bakımlar yapıyorum..uyurken bıle kendımı ıyı hıssetmek ıstıyorum.yakındada anne olmak ıstıyorum.kimseye kafamı yormamaya konusulanları o gun orada bırakmaya ozen goserıyorum.eşimle sureklı geyik yapıyoruz.dalga gecıyoruz hayatla.ama hala su varkı eskisi gibi hala özgüvenim tam yok ama elimden geleni yapıyorum. bu saçma sapan duyguların beni esir almasına hayatımı zindan etmesine bu guzel çağımın mahfetmesine izin vermicem...
sizde ermeyin yaşınızın gereklerini yapın yeter sanırım.saygılarımla
- 9 Ağustos 2009
- 2.987
- 2.591
- 723
nerden başlasam ne söylesem bilemiyorum..iyiki bu forum var insan annesine bile anlatamadığını burada hiç tanımadığı görmediği insanlara anlatabiliyor..bende yaklaşık 6-7 aydır depresyon özelliklede sosyal fobi ile baş etmeye çalışıyorum..üniversite mezunuyum okuldayken hiç böyle değildim çok sosyal girişken biriydim ortamda kendimi sevdiren aranan biriydim.şu anda ise tam tersi özgüvenimi kaybettim bu da bana yaşadığım ağır depresyonun sonucu olarak hediye kaldı..kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum sürekli uyuyorum insanlardan kaçıyorum çalışmaya ihtiyacım var ama ben korkuyorum resmen dipteyim 
ne yapacağımı şaşırdım burda benim gibi insanların olduğunu görmek biraz sevindirdi çünkü beni en iyi bu durumu yaşayan bilir... ((((
ne yapacağımı şaşırdım burda benim gibi insanların olduğunu görmek biraz sevindirdi çünkü beni en iyi bu durumu yaşayan bilir... ((((Benzer Konular
