Günaydın!!!
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/tipsiz.759762/
bu konumu hatırlayacaksınız..
Arkadaşım o gün beni aradı uzun uzun konuştuk. Söylediklerinizi de söyledim , fakat bana inanmak istemedi.
Sen evlisin bekar insanın halinden anlamazsın dedi. Peki dedim bu ertesi gün gitmiş o şahsiyetsiz ile buluşmuş . tüm gün beraber olmuşlar , instagrama falan resim yüklemiş ben şok oldum.. Aradım dedim neden böyle yapıyorsun ben hocaya gittim senle konuştuğumuz akşam bana dua etti kısmetin de biri var şuan çok yakınında demiş ve buna bir sürü dua okumuş. Buda ben inanıyorum bu şekil devam edeceğim demiş.
neyse bunlar hafta sonunu beraber geçirdi . Dün de beni aradı gene napıyorsun diye bende başımdan savdım işlerim var falan diye .. sonra sesi baya kötüydü ne oldu dedim çocuk buna demiş ki evlenince çalışmayacaksın , dışarıda çıkmanı istemiyorum demiş , benim saf arkadaşımda e bütün gün evde ne yapacağım deyince "Annemin misafiri çok oluyor, ona yardım edersin hem yazık anacığıma çok yaşlı demiş". Buda kabul etmiş o anlık ama şimdi pişman oldum falan dedi.Ama ne olacak ki bakarım annesine hem benimde annem olacak dedi. Eee tamam da seni bu şekil uyarması yanlış deyince de sen hep benim aklımı bulandırıyorsun dedi. Sonrada çocuk telefonuma bakarken bizim mesajlarımızı okudu ve o kız aramızı bozmaya çalışıyor sakın onla görüşme falan demiş. Bu da söylediğine göre karşı çıkmış. Bende ona tamam bir daha sakın beni arama dedim.. 13 yıllık dostluğun üstüne bu yaptığın hiç olmadı falan dedim. özürler diledi 1000 kez ama artık ben karışmamaya karar verdim. Ve en kötüsü de cuma günü istemesi olacakmış. Bende kendi düşen ağlamaz ben sana daha ne diyeyim dedim. ve sonra yüzüne telefonu kapattım . Sinirden de epey bir ağladım..
Bu arada sabahtan beri beni arayıp duruyor sizce açayım mı?
Böyle birine bir daha fikir verilir mi?
Siz olsanız ne yapardınız?
