- 23 Aralık 2021
- 330
- 483
- 53
- 25
- Konu Sahibi gunesvemai
-
- #1
Merhaba kızlar, bundan çok büyük dertlerim de var maalesef ama küçük de görünse tüm moral ve motivasyonumu yerle bir ediyor. Önce biraz genel bir bilgi verip sonra size hakikaten merak ettiğim bir soru sormak istiyorum.
Benim uzun yıllardır görüştüğüm, birbirimize karşılıklı faydamızın da çok geçtiği bir arkadaşım var. Kendisi güzel bir insan, fizik olarak günümüz toplumundaki idealden çok uzak (boy-kilo vs.) fakat siması çok tatlı güzel buluyorum, zaten benim sevdiklerim hep çok güzeldir aksi olsaydı da nasıl görürdüm bilmiyorum :) Bana gelince, kendimi bildim bileli çok ideal görmüyorum ama çirkin de görmedim şimdiye kadar, aynada güzel görüyorum arka fotoğrafta güzel görüyorum, öz çekimde zaten normalden güzel çıkıyorum gibi. Toplumun estetik algısına uyan bir yüzüm olduğunu sanmıyorum ama ben de kendi çapımda yüzüne bakılmayacak biri değilim diye düşünürdüm, çevremde bana güzel olduğumu söyleyen insanlar da olur.
Bahsettiğim bu arkadaşımla birbirimize türlü iyiliklerimiz dokunmuş olmasına rağmen güzellik ve tip konusunda beni kötü hissettirdiğini düşünüyorum. Bunu ilk zamanlar anlamadım, yavaş yavaş laf arası dokundurmaları, şaka deyip geçtiği şeyler tek tek zihnimde birleşiyor artık. Birkaç kez bana özellikle kilo hususunda iğnelemelerde bulunmuştu. Ne demek istiyorsun dediğimde sen kötüye çekiyorsun dedi. Onları yedim yuttum hadi. Ama dünyam başıma yıkılmışken ve ailevi üzücü bir durumdan ötürü ağlarken bile kilom hakkında acımasızca konuşup dağ gibi olduğumu söyledi. Komik olan ben hayatımda 56-57 kiloyu geçmedim, o dalgasını geçerken de kilo düşünemeyecek kadar zor bir sürecindeydim hayatımın yani o kadar da olabilir. Bunun yanlış olduğunu söyledim, o yine iyiliğine söyledim falan dedi. Yüzümle ilgili başka yorumlarda da bulundu, bunu hiç beklemediğim anlarda yaptı. Bu söylediklerini laf arasında söylemiş gibi duruyordu ama sanki lafın arasının gelişini de fırsat biliyor gibiydi. Sayesinde artık yanağımı düşük, burnumu musluk başlığı ve göz kapaklarımı sönük görmeye başladım. Hâlbuki hiç öyle düşünmemiştim. Artık daha fazla dikkat ediyorum ideal kiloma yaklaşıyorum, o ise benden yirmi kilo fazla ama şu ana dek ne kilosuyla ne başka bir özelliğiyle asla ve asla dalga geçmedim buna azami dikkat ederim. Bu hassasiyetime rağmen kendisinin tuhaf tavırlarıyla karşılaşıyorum. Bir yere gittiğimizde de doğal olarak tüm arkadaşlarımın olduğu gibi fotoğraf çekilelim diyor, içimden onunla çekinmek asla gelmiyor. Asıl sorum da bu oacak, belki garip gelebilir ama ben çocukluk arkadaşımla da sık sık buluşurum ön ve arka kameralardan fotoğraflar çekiniriz kendimi tuhaf bulmam. Bu kişiyle olan fotoğraflarımı sevmiyorum, zaten çoğunu iznim olmadan tuhaf açılardan çekip bana atıyor. Lütfen şunu yapma diyorum onu da şakaya vuruyor ama attığı fotoğrafları görünce yıkılıyorum. Kız sanki beni düşlediği gibi çekmeyi mi başarıyor, dank diye garip ve acele açılar yakaladığından mı öyle çıkıyor yoksa ben onun bana hissettirdiği değersizlikten ötürü mü öyle görüyorum bilmiyorum. Ha tabii gerçekten o kadar tipsiz olmam ihtimali de var
Benim uzun yıllardır görüştüğüm, birbirimize karşılıklı faydamızın da çok geçtiği bir arkadaşım var. Kendisi güzel bir insan, fizik olarak günümüz toplumundaki idealden çok uzak (boy-kilo vs.) fakat siması çok tatlı güzel buluyorum, zaten benim sevdiklerim hep çok güzeldir aksi olsaydı da nasıl görürdüm bilmiyorum :) Bana gelince, kendimi bildim bileli çok ideal görmüyorum ama çirkin de görmedim şimdiye kadar, aynada güzel görüyorum arka fotoğrafta güzel görüyorum, öz çekimde zaten normalden güzel çıkıyorum gibi. Toplumun estetik algısına uyan bir yüzüm olduğunu sanmıyorum ama ben de kendi çapımda yüzüne bakılmayacak biri değilim diye düşünürdüm, çevremde bana güzel olduğumu söyleyen insanlar da olur.
Bahsettiğim bu arkadaşımla birbirimize türlü iyiliklerimiz dokunmuş olmasına rağmen güzellik ve tip konusunda beni kötü hissettirdiğini düşünüyorum. Bunu ilk zamanlar anlamadım, yavaş yavaş laf arası dokundurmaları, şaka deyip geçtiği şeyler tek tek zihnimde birleşiyor artık. Birkaç kez bana özellikle kilo hususunda iğnelemelerde bulunmuştu. Ne demek istiyorsun dediğimde sen kötüye çekiyorsun dedi. Onları yedim yuttum hadi. Ama dünyam başıma yıkılmışken ve ailevi üzücü bir durumdan ötürü ağlarken bile kilom hakkında acımasızca konuşup dağ gibi olduğumu söyledi. Komik olan ben hayatımda 56-57 kiloyu geçmedim, o dalgasını geçerken de kilo düşünemeyecek kadar zor bir sürecindeydim hayatımın yani o kadar da olabilir. Bunun yanlış olduğunu söyledim, o yine iyiliğine söyledim falan dedi. Yüzümle ilgili başka yorumlarda da bulundu, bunu hiç beklemediğim anlarda yaptı. Bu söylediklerini laf arasında söylemiş gibi duruyordu ama sanki lafın arasının gelişini de fırsat biliyor gibiydi. Sayesinde artık yanağımı düşük, burnumu musluk başlığı ve göz kapaklarımı sönük görmeye başladım. Hâlbuki hiç öyle düşünmemiştim. Artık daha fazla dikkat ediyorum ideal kiloma yaklaşıyorum, o ise benden yirmi kilo fazla ama şu ana dek ne kilosuyla ne başka bir özelliğiyle asla ve asla dalga geçmedim buna azami dikkat ederim. Bu hassasiyetime rağmen kendisinin tuhaf tavırlarıyla karşılaşıyorum. Bir yere gittiğimizde de doğal olarak tüm arkadaşlarımın olduğu gibi fotoğraf çekilelim diyor, içimden onunla çekinmek asla gelmiyor. Asıl sorum da bu oacak, belki garip gelebilir ama ben çocukluk arkadaşımla da sık sık buluşurum ön ve arka kameralardan fotoğraflar çekiniriz kendimi tuhaf bulmam. Bu kişiyle olan fotoğraflarımı sevmiyorum, zaten çoğunu iznim olmadan tuhaf açılardan çekip bana atıyor. Lütfen şunu yapma diyorum onu da şakaya vuruyor ama attığı fotoğrafları görünce yıkılıyorum. Kız sanki beni düşlediği gibi çekmeyi mi başarıyor, dank diye garip ve acele açılar yakaladığından mı öyle çıkıyor yoksa ben onun bana hissettirdiği değersizlikten ötürü mü öyle görüyorum bilmiyorum. Ha tabii gerçekten o kadar tipsiz olmam ihtimali de var