Tez canlı olmak

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

yourfuture .!.:

Arkadaşlar,
Neredeyse her konuda çevreme göre cok tez canliyim ve bu durum bazen başımı belaya sokuyor

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

Sizin benzer karakter özellikleriniz var mı? Nasıl baş ediyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

yourfuture .!.:

Arkadaşlar,
Neredeyse her konuda çevreme göre cok tez canliyim ve bu durum bazen başımı belaya sokuyor

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

Sizin benzer karakter özellikleriniz var mı? Nasıl baş ediyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

yourfuture .!.:

Arkadaşlar,
Neredeyse her konuda çevreme göre cok tez canliyim ve bu durum bazen başımı belaya sokuyor

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

Sizin benzer karakter özellikleriniz var mı? Nasıl baş ediyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

ladylady .!.:

Çok fazla kendinizi eleştirmeyin , her insanın farklı karakter özellikleri vardır. Eger sizi ciddi manada huzursuz ediyorsa tüm bunlar destek almanızı oneririm

Genişletmek için tıkla...

ImTheDevil .!.:

İlk iki maddeyi okudum tez canlı falan değil bildiğiniz işgüzarsınız

Genişletmek için tıkla...

girlinred .!.:

Unutkanlık var mı peki?

Genişletmek için tıkla...

yourfuture .!.:

Birkaç yıldır biraz var, b vitamini eksikliğim yok, diğerleri de tam

Genişletmek için tıkla...

Hayatiminanlami3 .!.:

Var basetmiyorum ben böyleyim,gideceğimiz yere 1de bulusacaksak sabah 9da ben hazırım kapılarına dayanırım hadi diye,biyere gideceksem geceden yatamam midem ağrır uyku tutmaz,dank diye hadi şurayı sileyim.derim gece 3te olsa silmezsem yatamam batar,ama kimse bana ne der ne edepsizligim kalır,ne saygisizligim umursamam eskiden kezbandim kirmiyim kimseyi derdim sanırım yaş aldıkça kendimi sevmeyi ogrendim

Genişletmek için tıkla...

yourfuture .!.:

Arkadaşlar,
Neredeyse her konuda çevreme göre cok tez canliyim ve bu durum bazen başımı belaya sokuyor

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

Sizin benzer karakter özellikleriniz var mı? Nasıl baş ediyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

yourfuture .!.:

Arkadaşlar,
Neredeyse her konuda çevreme göre cok tez canliyim ve bu durum bazen başımı belaya sokuyor

• Ortamda konuşuruz ya bu işi yapmalıyız denir, herkes işin bir kısmını yapicaktir, ben o gece veya ertesi gün yapar veririm, sonra elalemi beklerim, kimi 15 günde yapar, ben o kişiyi çoğu zaman kafamda tembel olarak etiketlerim
• Birşey konusulunca, arkadaş, is, aile ortamı farketmeksizin çözüm odaklı konuşurum ve boş konuşanlara hiç dayanamam, hele ki hem boş ve hem de çok bilmiş konuşanlara da sert bir tonla cevap veririm, hemen alınıp uzaklaşıp giderler, durduk yere üzülürüm
• Evde oturup dinlenmeyi bilmiyorum, otursam da uzansam da beynim çalışıyor, gereksiz düşüncelere gidiyorum resmen yoruluyorum
• Birşey yapılacaksa zaman geçmek bilmiyor, önemli bir işi beklemek zorundaysam her gün o işi düşünüyorum, stres yapıyorum
• Bir yıldır babamı kaybettim, ölüm ve yaşam arasinda çok düşünüyorum, bazen hepimiz olecekmisiz gibi bir mutsuzluk kaplıyor içimi, başka bir an garip bir yaşam sevinci oluyor kısa sürüyor. İnsanları affetmeyi dahi düşünmüyorum artik, "hadi canım bye" deyip atıyorum hayatımdan, ikinci şans vermeler, hep pozitif düşünmeler, yapici olmalar filan yok, kalmadı.
• Filtremi kaybettim, hem düşünürken, hem konuşurken hem eylem halindeyken (kırıldı mı gücendi mi sınırlarını astım mı filan yok nerdeyse)
• Eskiden de tez canliydim ama şimdi etrafimi daha çok gözlemliyorum ve negatif anlamda ayristigimi düşünüyorum, herkes sakin sakinken (esim cooook sakin) ben neden Tazmanya canavarı gibi etrafımda dönüyorum?
• Ayrıca her şeyi herkesi ucan kusu takar oldum, sürekli bir hesap kitap pesindeydim ( maddi anlamda değil), iç huzurum yok, hirpalaniyorum resmen. İnsanların bakışı, ses tonu, işlerimin tam istediğim gibi olmaması,az olmasi, çok olması, farklı gün olması vs

Sizin benzer karakter özellikleriniz var mı? Nasıl baş ediyorsunuz acaba?

Genişletmek için tıkla...

cicekgil .!.:

tezcanlılık degilde takıntı ve anksiyete gibi sanki

Genişletmek için tıkla...