Gider insan bazen en sevdiğinden ...
Kıyamadığından ,
Dokunamadığından gider ...
Hasretler biriktirir ceplerinde ,
Anılar gizler yüreğinde hazine gibi ...
Ağlar giden kahkaha atar gibi ,
Her tebessümünde bin acı yerleşir dudaklarının kıvrımına ...
Öyle bir gider ki insan bazen
Kendini bırakıp sevdiğinin kollarına ,
Ne yüreğini alır yanına
Ne de aklını ...