1.5 senelik bir ilişkim vardı. Bu süreçte 1 ay ayrılmıştık ve geri dönmüştü. Sonrasında da 2 kere ayrıldık 5 gün sürdü ve gene geri döndü. Hepsinde de o ayrıldı. Ben hiç ayrılmadım ve bunu ona hep söyledim ayrılıp duruyorsun çocuk gibi dedim. Ben 29 o 32 yaşında. Çok güzel ilişkimiz vardı şehir şehir gezer eğlenirdik. Ama bir o kadar da tartışırdık. Anlayış farkımız bariz belliydi. En son gene tartıştık ve çokta uzun konuştuk mesajda sonra telefonda. En son bana “sana kal da demiyorum gitte demiyorum” dedi. Kararı sana bıraktım dedi bu sefer hep o ayrılıyormuş diye laf vermeyecekmiş ağzıma. He bide saçma bir mantığı var karşı taraf ayrılırsa asla dönmezmiş çünkü karar veriliyormuş kabul edermiş vs vs. Ben ayrılmak istemediğimi söyledim sen bilirsin dedi ama ayrılmama da tamam diyordu. Her neyse. Varlığımın bir anlamı yoksa kalmaya ısrar etmemin saçma olduğunu ve onu çok sevdiğimi ilişki içerisinde olan kusurlarım içinde özür dileyerek düzgünce ayrılık mesajı attım. “Ben sana kal da demedim gitte demedim. İyi ol hoşçakal.” Dedi. Son bir ricam beni engelle çünkü ben bu ayrılığa hazır değildim ulaşmam uygun olmaz dedim ayrılık kararı aldın sorumluluğunu al lütfen bende senden farklı değilim dedi. Biraz diretti sonra engelledi. Beni zorladı zorladı sonra sen ayrıldın dedi. Ne bu vicdanını rahatlatmak için