Terapi sürecinde iç ses değişmesi

odra .!.:

2 yıldır terapi alıyorum, bazen film izlerken bile terapistle zihnimde konusuyomus gibi bak gördün mu sahneyi ne biçim mesaj vermisler diyorum. Bana göre cok normal aktarım dedikleri durum sanırım bu şekilde ilerliyor.

Genişletmek için tıkla...

minnoossssssssss .!.:

Yaklaşık 1 senedir terapi alıyorum. Her şey harika gidiyor. Bazen inişler ve zorlanmalar oluyor tâbi ki ama kendimi daha iyi ve sağlıklı hissediyorum. Zaten sorun travmalardı. Onunda etkisini çok azalttık. Sınırlarımı vb daha iyi biliyor ve ilişkilerde de daha iyiyim artık. En önemlisi de kendim ile olan ilişkimde harikayım. Fakat terapi dışında terapist gibi kendimi sorguluyorum. Yani terapisttim iç sesim olmuş durumda. Bu durum sizce bir sorun olduğunun göstergesi mi yoksa terapinin iyi gittiğini mi gösteriyor? Mesela geçen günü kaygılı hissediyordum sonra sorun ne diye nazikçe kendime sordum. Veya sorguladığım,kendime sorduğum sorularda çok oluyor. Bu durum tuhafıma gidiyor. Değişmek güzel ama korkuttu beni sorgulamak, kendime sorular sormak vb. Terapist içime girmiş gibi hissediyorum Sizce iyi gidiyor muyuz? Terapisttimin benimle daha çok bağ kurmaya çalışıyor, ona güvenmemi istiyor, bunun için çabalıyor ve çabasını da görmemi istiyor bence. Mesela çiceklerini gösteriyor, onların suladığını ve iyi baktığını söylüyor. Iyi biriyim izlenimi verip benim ona güvenmemi sağlamamı istiyor gibi. Ama evet beni iyi hissettiriyor bu. Travmatik şeylerden dolayı güven konusunda sıkıntı yaşıyordum bana bu alanı açması güzel. Fakat iyi gidiyor muyuz, bağ kurdukça daha mı iyi olacak vs bilemiyorum. Danışmak istedim size de

Genişletmek için tıkla...

dinora .!.:

Terapi süreciniz iyi gidiyor gibi görünüyor. Bu süreçte terapistimizle özdeşleşiriz, bu olağandır hatta gereklidir de. Zaman içinde kendi içsel araçlarımızı güçlendirdikçe ona olan ihtiyacımız azalmaya başlar ve ayrışmaya başlarız. Bir ergenin yavaş yavaş ebeveyninden ayrışması gibi. Öncesinde ebeveyniyle özdeşleşmiş olmasaydı kimliğine ve hayata dair şablonları kurması zorlaşacaktı. Sürecin tadını çıkarın.

not: terapistim.

Genişletmek için tıkla...

minnoossssssssss .!.:

Yaklaşık 1 senedir terapi alıyorum. Her şey harika gidiyor. Bazen inişler ve zorlanmalar oluyor tâbi ki ama kendimi daha iyi ve sağlıklı hissediyorum. Zaten sorun travmalardı. Onunda etkisini çok azalttık. Sınırlarımı vb daha iyi biliyor ve ilişkilerde de daha iyiyim artık. En önemlisi de kendim ile olan ilişkimde harikayım. Fakat terapi dışında terapist gibi kendimi sorguluyorum. Yani terapisttim iç sesim olmuş durumda. Bu durum sizce bir sorun olduğunun göstergesi mi yoksa terapinin iyi gittiğini mi gösteriyor? Mesela geçen günü kaygılı hissediyordum sonra sorun ne diye nazikçe kendime sordum. Veya sorguladığım,kendime sorduğum sorularda çok oluyor. Bu durum tuhafıma gidiyor. Değişmek güzel ama korkuttu beni sorgulamak, kendime sorular sormak vb. Terapist içime girmiş gibi hissediyorum Sizce iyi gidiyor muyuz? Terapisttimin benimle daha çok bağ kurmaya çalışıyor, ona güvenmemi istiyor, bunun için çabalıyor ve çabasını da görmemi istiyor bence. Mesela çiceklerini gösteriyor, onların suladığını ve iyi baktığını söylüyor. Iyi biriyim izlenimi verip benim ona güvenmemi sağlamamı istiyor gibi. Ama evet beni iyi hissettiriyor bu. Travmatik şeylerden dolayı güven konusunda sıkıntı yaşıyordum bana bu alanı açması güzel. Fakat iyi gidiyor muyuz, bağ kurdukça daha mı iyi olacak vs bilemiyorum. Danışmak istedim size de

Genişletmek için tıkla...

perdono pero no olvido .!.:

Ben terapiste gitmeden bu şekildeyim. Sürekli bir sorgulama ve telkin

Genişletmek için tıkla...